"ကိုကို"
"ဗ်"
"ဒီေန႔ကဘာေန႔လဲ"
"ကိုကိုမသိဘူးေလ ဟြၽန္းငယ္ရဲ႕"
"ဟြန္႔!"
ဟြန္႔ခနဲဆိုကာ ႏွာေခါင္းေလး႐ွံု႔ၿပီး ခ်န္းေယာလ္အလုပ္လုပ္ေနရာ စားပြဲေ႐ွ႕ကေန ဆိုဖာေပၚကို သြားထိုင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီးျပံဳးမိရင္း လက္မွတ္ထိုးဖို႔ စစ္လက္စဖိုင္တြဲကို စားပြဲေပၚပစ္တင္ၿပီး ေကာင္ေလးအနားကိုထသြားဖို႔ျပင္ရသည္။
ေျခလွမ္းဖြဖြလွမ္းခဲ့ေတာ့ ဆိုဖာေပၚကေကာင္ေလးက သူအနားေရာက္လာတာကို သိပံုမေပၚ။
မ်က္ႏွာေလးကမႈန္ကုက္ကုက္၊ႏႈက္ခမ္းလံုးလံုးေလးကစူတူတူနဲ႔ မ်က္လႊာေတြကို ေအာက္ခ်ထားပံုေလးက ဆြဲေမြ႔နမ္းပစ္ခ်င္စရာ။
"ဟြၽန္းငယ္"
ေခၚလိုက္မွ မ်က္ႏွာေလးကေမာ့လာၿပီး တစ္ဖက္ကိုျပန္လြဲသြားသည္။လာမေခၚနဲ႔ဆိုတဲ့အထာမ်ိဳး။
ကိုကိုခ်စ္သည္းေလးကကြာ အရမ္းေတြ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာ။
ေဘးကိုဝင္ထိုင္ကာ လက္ေလးကိုဖြဖြဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပါးျပင္ႏုႏုကို အနမ္းဖြဖြေႁခြေတာ့ လည္ျပန္ေရာက္လာတဲ့မ်က္ေစာင္းေလးက ဒီုင္းခနဲ။
"ဟြၽန္းငယ္ ကိုကိုနဲ႔တစ္ေနရာကိုလိုက္ခဲ့မလား"
"ဘယ္ကိုလိုက္ရမွာလဲ"
"ကိုကိုမိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အလုပ္ကိစၥခ်ိန္းထားတာေလး႐ွိလို႔
ဟြၽန္းငယ္ပါမွျဖစ္မွာ"
အျပင္သြားမယ္ဆိုလို႔ လက္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့မ်က္ဝန္းေလးက အလုပ္ကိစၥလည္းဆိုေရာ ခနအတြင္း အေရာင္ေတြျပန္မွိန္သြားေတာ့ ရင္ထဲမွာ ႀကိတ္ျပံဳးေနမိသည္။
"လိုက္မယ္ ဒါေျပာဖို႔ပဲေခၚတာမလား အဲ့ဒါဆိုလည္း သြားခါနီးမွ လာေခၚေတာ့"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ခ်န္းေယာလ္ဆြဲထားတဲ့ သူ႔လက္ေလးကို ဆြဲထုက္ၿပီး ရံုးခန္းအျပင္ကို ထြက္သြားပံုက ေနာက္ကိုလံုးဝမၾကည့္။ဘာအခ်ိဳးလဲ ဟြၽန္းငယ္ရာ ကိုယ္ျဖင့္ခ်စ္မဝလိုက္တာ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကုမၸဏီက ထြက္လာကတည္းက ကားေမာင္းေနတဲ့တေလ်ာက္လံုး မၾကည္မလင္မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ေကာင္ေလးက အခုထိလည္း စူပုက္ပုက္။အိပ္ေရးမဝတဲ့ကေလးလိုမ်ိဳး မ်က္ဝန္းေတြကိုေမွးက်ဥ္းထားၿပီး ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကိုပဲစိုက္ျကည့္ေနပံုက ေဘးကသူ႔ကို ႐ွိတယ္လို႔ပင္ သေဘာမထားပံု။
YOU ARE READING
I Want You
Romanceအသက္တစ္ခါရႉတိုင္း၊ႏွလုံသားကတစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း ခဗ်ားမွမဟုတ္ရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အထိ ႐ူးသြပ္ေအာင္ ျပဳစားခံလိုက္ရၿပီ...။ ခဗ်ားႀကီးက ရင္ခုန္သံေတြကို..ဖန္ဆင္းေပးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားရဲ႕ တန္ခိုးရွင္ပဲ park chanyeol....။ . . . ျမင္ျမင္ခ်င္း မင္းကိုခ်စ္မိ...
