ျဖဴလႊလႊ ႏွင္းပြင့္ေလးမ်ားက ေလယိမ္းရာ
ဝဲလႊင့္ေနၾကသည္...။
ရာသီစက္ဝန္းက ေဆာင္းဦးေန့ရက္ေတြဆီကို တစ္ပတ္ျပန္လည္ေရာက္႐ွိခဲ့ၿပီ...။
ေန႔ရက္တိုင္း၊အခ်ိန္တိုင္းကို ႏွစ္ေယာက္အတူျဖတ္သန္းရင္း ကုန္ဆံုးခဲ့သည္..။
ေန့သစ္ တစ္ရက္ကူးတိုင္း တစ္ရစ္ပိုနက္႐ႈိင္းလာတဲ့သံေယာဇဥ္ေတြ...။
ျမတ္ႏိုးတြယ္တာရျခင္းေတြ...။
အတၱကင္းတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ...။
ေႏြးေထြးတဲ့ေမတၱာတရားေတြ...။
အရာအားလံုးကို ထိုလူသားဆီမွ ရယူပိုင္ဆိုင္
ခဲ့သည္....။
အျမတ္တႏိုးေငးစိုက္ၾကည့္ေနတက္တဲ့ အၾကင္နာမ်က္ဝန္းေတြေအာက္မွာ baekhyunႏွလံုးသားေလး လူးလြန္႔ခုန္ေပါက္ေနရသည္မွာ
မေမာပန္းႏိုင္...။
ဒီေန႔...
ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြကိုဆီကို သြားလည္မယ့္ေန႔
အတိအက်ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဆြျပမ်ိဳးျပသြားၾကသည္ေပါ့....။
အခ်ိန္အခါေကာင္းလို႔ဆိုရမလား...
ကံေကာင္းျခင္းနမိတ္လို႔ေျပာရမလား...
ထူးျခားတဲ့ဒီေန့ေလးမွာ ဒီနွစ္ေဆာင္းရဲ့
ပထမဆံုးႏွင္းေတြက်ေနခဲ့တယ္...။
"hyunငယ္ေရ...။ကိုကို႔သည္းငယ္ေရ...။
ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ဒီမွာကိုကို႔ကို
အဆင္ေျပရဲ႕လား လာၾကည့္ပါဦးကြာ....။"
မနက္မိုးလင္း baekhyunအိပ္ယာမနိုးခင္တည္းကchanyeolတစ္ေယာက္ဟာ baekhyunတိုက္ခန္းေလးဆီေရာက္႐ွိလာၿပီး
တဂ်ီဂ်ီလုပ္ေနေတာ့သည္...။
အခုလည္းအျပင္ကေန တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေနလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ အဝတ္စားလဲေနရင္းတန္းလန္း ေျပးထြက္လာခဲ့ရေတာ့ အက်ႌၾကယ္သီးေတြေတာင္ ဆံုးေအာင္မတက္ႏိုင္ခဲ့...။
"ဘာလဲကိုကိုရာ ဒီမွာအဝတ္စားလဲေနပါတယ္ဆိုကြာ..."
"ကိုယ္ၾကည့္ေကာင္းရဲ႔လား..။ဒီမွာၾကည့္ပါဦး
မင္းမိဘေတြကိုယ့္ကို သေဘာက်ေလာက္ပါ့
မလား..။ကိုယ္ေတာ့အရမ္းစိတ္လႈပ္႐ွားလြန္းလို႔
ရင္ေတြေတာင္တုန္တယ္...။
ဟူးးး...."
JE LEEST
I Want You
Romantiekအသက္တစ္ခါရႉတိုင္း၊ႏွလုံသားကတစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း ခဗ်ားမွမဟုတ္ရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အထိ ႐ူးသြပ္ေအာင္ ျပဳစားခံလိုက္ရၿပီ...။ ခဗ်ားႀကီးက ရင္ခုန္သံေတြကို..ဖန္ဆင္းေပးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားရဲ႕ တန္ခိုးရွင္ပဲ park chanyeol....။ . . . ျမင္ျမင္ခ်င္း မင္းကိုခ်စ္မိ...
