jonginက sehunကိုသူ႔အနားလာခဲ့ဖို႔ လက္ယက္ေခၚေနသည္...။
တပ္ထားတဲ့မ်က္မွန္အမဲကို ႏွာေခါင္းထိပ္
ေရာက္ေအာင္ ဆြဲခ်ၿပီးထားၿပီးမ်က္ဝန္းေတြက
ေ႐ွ႕တည့္တည့္စားပြဲက baekhyunဆီမွာျဖစ္သည္....။
baekhyunသည္ မနက္ကတည္းကထူးဆန္းေနသည္....။
စာရြက္ေတြကို တစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္ စုပ္ျဖဲၿပီး
လံုးေခ်ပစ္ေနတဲ့baekhyunက ပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိမထားမိသလို သူ႔စားပြဲေ႐ွ႕မွာ စကၠဴလံုးေတြေတာင္လို ပံုေနၿပီဆိုတာကိုလည္း သိပံုမေပၚ....။ေ႐ွ႕မွာ႐ွိတဲ့ ေရဘူးကိုယူေသာက္လိုက္
ဆံပင္ေတြကိုလက္နဲ႔ဆြဲဖြလိုက္နဲ႔ စိက္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္လို စာရြက္ကိုေတြ႔ရာေလ်ွာက္ျခစ္ျပီး စိက္ထင္တိုင္းလႊင့္ပစ္ေနရေအာင္ စာရြက္ထုက္တဲ့ကုမၸဏီကို သူ႔အေဖမ်ားထင္ေနလားမသိ....။
တစ္မနက္လံုးေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီး မေနႏိုင္တဲ့အဆံုးsehunကို ေခၚေမးရသည္...။
အနားေရာက္လာတဲ့ sehunကို ေ႐ွ႕စားပြဲဆီသို႔
ေမးေငါ့ျပလိုက္သည္...။
"အဲ့ဒါဘာျဖစ္ေနတာတဲ့လဲ.."
jonginေမးေငါ့ျပရာသို႔ sehunလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္...။အေမးစကားကို တစ္ဆက္ထဲၾကားလိုက္ရတာမို႔ ျပံဳးစိစိျဖင့္ျပန္ေျဖလိုက္သည္...။
"ခြီးးး..ေသာက္႐ူးေရာဂါထေနတာေလ..."
jonginထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္သည္...။
"နားမလည္ဘူး ငါနားလည္ေအာင္ ေသခ်ာ႐ွင္း"
jonginရပ္ေနရာအနားသို႔ sehunလက္ပိုက္ၿပီးကပ္ရပ္လိုက္သည္...။ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕
အၾကည့္ေတြကေတာ့ baekhyunဆီမွာသာ...။
"ဒါက ဒီလို႐ွိတယ္..."
မေန႔ကကားေပၚမွာ စကားတခြန္းမွမေျပာပဲပါလာတဲ့baekhyuကို နည္းနည္းေလးမွမသကာၤ...။baekhyunစ႐ိုက္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ ယခုလိုၿငိမ္ၿငိမ္ေနမဲ့လူစားမ်ိဳးမဟုတ္...။ၿပီးေတာ့မ်က္ႏွာ တစ္ျပင္လံုးလည္းနီေနေသးသည္ မဟုတ္ပါလား...။ထိုအေၾကာင္းအရင္းကိုသိရမွျဖစ္မာ္ဆိုၿပီးbaekhyunေနတဲ့ တိုက္ခန္းကိုေရာက္တာနဲ႔အတင္းလိုက္ေမးခဲ့သည္...။
အစကေတာ့ baekhyunကျပန္မေျဖခဲ့...။
ဒါကိုမေျဖမခ်င္း မျပန္ဘူးဆိုၿပီးေပကပ္ေနေနတဲ့
သူ႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးေျပာျပလာသည္..။
သူမူးေနတုန္းသူေဌးက အိမ္ေခၚသြားတာကေန
အိမ္ထဲကေနထြက္လာၿပီး ကားေပၚေရာက္တဲ့အထိ အားလံုးကိုေျပာျပခဲ့ျခင္းပင္...။
အဲ့ဒါမ်ား မင္းလည္းခ်စ္ေနတာပဲ တစ္ခါတည္းအေျဖေပးခဲ့ပါလားဆိုေတာ့ ဘာျပန္ေျပာတယ္ထင္လဲ...
"ငါက႐ွက္လို႔"တဲ့...။
YOU ARE READING
I Want You
言情အသက္တစ္ခါရႉတိုင္း၊ႏွလုံသားကတစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း ခဗ်ားမွမဟုတ္ရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အထိ ႐ူးသြပ္ေအာင္ ျပဳစားခံလိုက္ရၿပီ...။ ခဗ်ားႀကီးက ရင္ခုန္သံေတြကို..ဖန္ဆင္းေပးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားရဲ႕ တန္ခိုးရွင္ပဲ park chanyeol....။ . . . ျမင္ျမင္ခ်င္း မင္းကိုခ်စ္မိ...
