လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

101.2.အိမ္ႀကီး႐ွင္သခင္မ

လီ​ေဝ့ရန္က သူမကို ေအးတိေအးစက္ပင္တည္ၿငိမ္စြာၾကည့္ေနသည္။ နဝမကိုယ္လုပ္​ေတာ္သည္ မူလက ႐ုတ္႐ုတ္၊ ႐ုတ္႐ုတ္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း လီ​ေဝ့ရန္၏မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါတြင္ သူမသည္ ႐ုတ္တရက္ ေၾကာက္လန္႔သြားရသည္။ ခဏ​ေလာက္​ေတာ့ သူမကေနာက္ဆုတ္ခ်င္သြားေသာ္လည္း သူမ၏ သမီးျဖစ္သူကိစၥက စိတ္ထဲတြင္႐ွိ​ေန​ေသာ​ေၾကာင့္ ရဲဝံ့စြာပင္

"ခုနကတင္ သခင္မက လူေတြကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး က်င္းအာ​ေလးကို ေခၚသြားၿပီ!"

သတၱမကိုယ္လုပ္​ေတာ္သည္ အလြန္အံ့အားသင့္သြားၿပီး မင္က်ီကို သတိ႐ွိ႐ွိၾကည့္ကာ စိုးရိမ္တႀကီးခံစားလိုက္ရသည္။ ဒါသည္ မ​ေမွ်ာ္လင့္ထား​ေသာကိစၥျဖစ္ၿပီး လီမင္က်ီသည္ လီ​ေဝ့ရန္၏​ေမာင္​ေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အန္းဖိန္ဘြဲ႕ရမင္းသမီးအျဖစ္ သူ​ေလး၏အစ္မအ​ေနႏွင့္႐ွိ​ေန​ေသာ​ေၾကာင့္သာ ​ေက်ာင္းယြိလန္က ကေလးကို တည့္တိုးႀကီး လုယူမသြားႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ နဝမကိုယ္လုပ္​ေတာ္အတြက္ကေတာ့ ​ေက်ာင္းယြိလန္က ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ျပ​ေနမွာ မဟုတ္ဘူး။

နဝမကိုယ္လုပ္​ေတာ္၏မ်က္ႏွာသည္ ျဖဴေဖ်ာ့လာသည္မွာ ေႂကြထည္ကဲ့သို႔ျဖဴ​ေဖြးေနၿပီး သူမမွာ ငိုရန္ခြန္အားသာ႐ွိပုံရကာ သူမ၏မ်က္ရည္မ်ားက ေရတံခြန္ကဲ့သို႔စီးက်လာရသည္။ သူမက လီ​ေဝ့ရန္အေ႐ွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ ေတာင္းပန္အသနားခံ​ေတာ့သည္။

"အန္းဖိန္၊ အရင္တစ္​ေခါက္က ငါ့ရဲ႕အမွားပဲ။ ငါ လမ္းလြဲသြားခဲ့ရတာေၾကာင့္ ငါ ဘာလုပ္ရမယ္ မလုပ္ရဘူးဆိုတာကို ငါမသိခဲ့ဘူး။ ငါက မင္းကို​ေတာင္ ဒုကၡေပးဖို႔သတၱိ႐ွိခဲ့မိတယ္! ငါမွားပါတယ္။ ငါမွားမွန္းသိေနပါၿပီ။ ငါ့ကိုကူညီ​ေပးဖို႔နည္းလမ္းတစ္ခုစဥ္းစားဖို႔ ငါေတာင္းဆိုပါတယ္။ ငါ့က်င္းအာ​ေလးကိုျပန္ေခၚခြင့္ျပဳပါ။ သူမ​ေလးက ငါ့ရဲ႕အေသြးအသားတစ္​ေယာက္ပါ။ သူမ​ေလးကအရမ္းငယ္​ေပမယ့္လည္း သခင္မဆီကို ပို႔ေဆာင္ခံရမွ​ေတာ့ ငါက ဘယ္လိုလုပ္တည္ၿငိမ္ႏိုင္​ေတာ့မလဲ? ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ ငါ့ကို ကူညီေပးၿပီး သခင္မႀကီးကိုအသနားခံ​ေပးပါ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သူမကိုအသနားခံ​ေပးပါ!”