Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KOCAMAN BİR AİLE OLDUK! ALLAH'IM NE GÜZEL MUTLULUKLAR BUNLAR! FİNALE DOĞRU ADIM ADIM İLERLERKEN BENİ YORUMLARLA SARHOŞ ETTİĞİNİZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. İYİ Kİ VARSINIZ!
🌿🌿
Akşam olmuştu çoktan. Elimde tuttuğum kahve kupasını camın kenarındaki çıkıntıya bırakırken haftalar önce girdiğim facebook grubunda paylaşılanları okuyordum. İsmi Kars Sarıkamış Asker Yarenleriolan grupta eşleri bu ilçede görev yapan kadınlar vardı. Her sabah çiçekli duvar kağıdına yazılmış günaydın mesajıyla açılışı yapansa hem grup kurucusu hem de yöneticisi olan Zehra yarendi. Birbirlerine neden yaren dediklerini anlayamamıştım hala. İşin kötü tarafı ismimi vermek istemediğim için sahte bir profille açtığım hesap aralarına çabuk karışmış, kısacık bir zaman diliminde Lale yaren olma şansını elde etmişti.
Zehra Hanımın yönetici olmasının en büyük sebebi ise kocasının sahip olduğu rütbenin hepimizin eşlerinden daha yüksek olmasıydı. Adamın yüzbaşı olduğunu söylemişti kadın. İlk başta her şey iyi gidiyordu. Birbirimize kek, poğaça tarifi veriyor, asker yareni olmanın ne kadar zor olduğundan bahsediyor, kitaplar ve filmler öneriyorduk. Tayini çıkan askerin eşi bekletilmeksizin atılıyordu gruptan.
Günler geçtikçe ve insanlara alıştıkça bir gariplik olduğunu fark etmeye başlamıştım. Zehra yaren, yeğeninin de bir asker yareni olduğunu ancak belli bir süredir ayrı olduklarını yazmış, araya giren yılan için grupta beddua seansları düzenlemeye başlamıştı. İlk nefer bendim. Akla hayale gelmeyecek beddualar ediyordum ara bozucu kadına. Hepsi beni tastikliyor, Zehra yarenin veliahtı olarak görüyordu. Bu gururu alıyordum ya, daha da artıyordu benim bedduanın şiddeti.
Sonra aklıma Sarıkamış ilçesinde bulunan karakoldaki en yüksek rütbeli askerin Akif'in dayısı olduğu gerçeği gelmişti otururken. Evet, Zehra yaren Akif'in yengesiydi. İşi biraz araştırınca yeğeninin de Cemre olduğunu öğrenmiştim. Yani, ara bozucu o kadın da tahmin edeceğiniz üzere bendim.
Kendi kendime ettiğim kötü dualara mı yanayım, bilmeden Akif ile Cemre'yi kavuşturması için rabbime yakarışıma mı yanayım? Ne yapacağımı bilemez haldeydim adeta. Günlerdir grubu uzaktan takip etmem elbette dikkatlerini çekmişti. Ve tam olarak bu sabah yarenlerden birisi bana eşimin adı ve soyadını sordu.
Cevap vermedim. Hala vermemiştim. Vermeyecektim.
Uygulamadan çıkıp mesaj kısmını açtım can sıkıntısıyla, ardından Akif'in sesini duymak istediğimi fark ederek görüntülü aradım. Saat çoktan gece yarısına geldiği için açmayacağını umuyordum. Üstelik kolay kolay çekmezdi oralarda. Yine de ummadığım bir şey oldu. Sevgilim biraz beklettikten sonra aramamı kabul etti ve kalbimi şenlendiren yakışıklılığı ile karşımda belirdi.
