November's Kryptonite (Calendar Girls Series #11)

CHAPTER 2

Pagkatapos ko sa aking morning routine ay nagbihis na ako ng aking suit. Isang puting button down blouse ang nasa loob na bumagay sa suot kong beige coloured suit. Nakaimpake na ang lahat ng gamit ko at mamaya lang ay pupunta na rito ang mga kasamahan ko para kunin ang gamit ko. They're be the one who's in charge with my luggages.

Lima lang kaming ipapadalang 'new bodyguard' ni Mr. Rigler ngayong araw. At ako ang nautusang palaging bumuntot sa kaniya.

Ugh! Nakakapagod 'yon!

Maraming transaction ang ginagawa niya, at kadalasan sa mga 'yon ay hindi nagiging maganda ang kinalalabasan dahilan ng mga pagbabanta sa kaniya. He's one of those business prodigy in business world, I think. Kaya siguro hindi maduga sa mga transaction. What a wise man.

When I went out of my penthouse, I saw my friend, Kyle, walking towards my direction while smiling from ear to ear.

"Ashtrid!" he shouted as he walk fast.

"Kyle," I said, smiling at him.

"Damn, wala pa ring pinagbago sa 'yo. Saan nga ulit 'yong last ramp mo? Hindi ako nakapunta, alam mo na. Masyadong naging abala sa pinapagawa ni Daddy." He hugged me when he neared me.

"Yeah, my last ramp was in California. It's fine, though. If you went there, I couldn't entertain you, too. Masyadong maraming ginagawa at sunod-sunod 'yon kaya paniguradong hindi kita masasamahan kahit sa dinner man lang."

Kyle is like a brother and a best friend to me. But I know he has something more to me. He likes me, more than just a friend. At hindi ko siya mapigilan kahit ilang beses na siyang nagsabi sa akin no'n noon. And I was like always rejecting him and offering him just a friendship, nothing more. I just couldn't see myself marrying him or be in a romantic relationship to him. Eitherway, he's the best of a best friend I ever had.

"Mabuti na lang din at hindi ako pumunta, baka magmukha lang pala akong kawawa ro'n." natawa kami pareho sa sinabi niya.

Nailing ako at nagpaalam na dahil lumabas na sa elevator si Tessa na nagsabing kailangan na naming umalis.

"I'm really sorry, Kyle. Nagmamadali na talaga ako. We'll catch up some other time. For the meantime, bye!" I squeezed his forearm and wave my hand at him before walking passed through him.

Ilang beses kong binasa kagabi ang mga impormasyon tungkol kay Mr. Rigler, pero heto at pinapaalalahanan na naman ako ni Teressa tungkol do'n.

"He don't know who's his number one enemy in his business field. But our agency do." kumunot ang noo ko sa sinabi ni Tessa.

I didn't read about that.

"Who?" naiintriga kong tanong.

"Hindi niyo pa po nababasa?" mas lalong kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"How would I know?" I asked her too.

"Kasama 'yon sa mga papeles na ibinigay ko sa 'yo noong isang araw, Agent Vem." napahilot ako sa sentido nang maalalang hindi ko pinansin ang brown envelope na 'yon kahapon dahil busy ako magpahinga at magbasa ng information about Mr. Rigler. Kinabisado ko kasi 'yon!

"I didn't know. I haven't read that yet." tumango naman siya. Mabuti na lang at kasama 'yon sa luggage ko kaya naman hindi na ako mamomroblema.

"You're already hired, Agent Vem." napatingin akong muli kay Tessa nang sabihin niya 'yon, papasok na sana sa sasakyan.

"How come?" she smiled at me knowingly.

"You know the agency can full some strings, right?" umikot na lang ang itim ng mga mata ko at pumasok na sa loob ng van.