November's Kryptonite (Calendar Girls Series #11)

CHAPTER 3

“I’m one of your new bodyguards, Mr. Rigler.” buo ang boses na sambit ko na mas lalo niyang ikinatanga.

“You are... What?!” sambit niya na halos hindi na maipinta ang mukha. “Pardon me?” confusion filled his dark eyes now while looking at me.

“Your bodyguard, Mr. Rigler.” ngayon ay mas seryosong sagot ko.

His jaw dropped and looked at me with disbelief. “No. You’re just kidding me.” umiiling niyang sambit. Hindi pa rin makapaniwala sa mga sinasabi ko.

“Mukha ba akong nagbibiro?” umirap ako sa kaniya at naglakad palapit sa mga couch bago umupo roon. I crossed my legs and my arms over my chest while looking at him with seriousness in my eyes.

“How... How the fuck did you become one of them? Ganiyan ka na ba kagipit?” he said with so much judgement in his voice.

“No. This is my choice.” inilibot ko ang paningin sa kaniyang mansyon.

Nakakalulang crystal chandelier ang nakasabit sa taas at magarbong hagdan na mukhang mahihiya kang apakan sa sobrang linis.

“Fuck.” he muttered a curse softly repeatedly.

Umiiling na umalis siya sa living room paakyat sa second floor. Sinundan ko siya ng tingin habang marahas ang pag-akyat niya sa engrandeng hagdan.

“Why is he acting like that?” I murmured as I look at him savagely stepping upstairs. “What a brat.” I rolled my eyes and look at my colleagues, whose now looking at me like I did something wrong. “What?” I asked while arching a brow at them.

“You know him, Agent—”

“Don’t call me Agent Vem when we’re here. Call me Miss or Miss Vem. Whatever you please.” sabay halukipkip ko sa harap niya.

“Copy that, Miss Vem.” tumango ako sabay palibot ng tingin sa buong mansyon.

There’s plenty of expensive things here. Ibang-iba na talaga ang Volter na nakilala ko noon. He’s now out of reach, more authoritative than he ever been, more intimidating, more domineering, and more... Handsome. Sa sobrang gwapo at yaman niya ngayon, alam ko na, unang kita ko pa lang ulit sa kaniya, kaya na niyang bumihag ng babae kahit isang pitik lang ng kaniyang daliri o kahit isang tingin lang malalaglagan na ng panty ang kung sino mang tingnan niya sa nakakaakit niyang tingin.

I feel like... I want to be savage. Gusto kong ipagdamot siya ngayon. Pero alam ko namang hindi ‘yon p’wede dahil wala namang kami. Hindi na kami. At mukhang galit siya sa akin ngayon dahil sa walang matinong dahilang paghihiwalay namin.

Mali ba na ilayo ko lang siya sa kapahamakang p’wede niyang matamo sa ama ko? My father is kind of vigilant when it comes to his daughters, isa lang naman ang pagkakataon na wala siyang nagawa, ‘yon ay nang namatay ang bunso namin. But I know he’s doing anything to get even to Valdimour. Pero hindi ko hahayaang mapahamak siya nang wala akong ginagawa. Kaya nga natatakot para kay Volter.

Ayaw kong pahirapan siya ni Daddy para lang hiwalayan ako kung p’wede namang layuan ko na siya nang hindi na ‘yon mangyari. I love him. Yes, I still do love him. Kaya nga gagawin ko lahat para sa kaniya, kahit ang kapalit no’n ay ang kamuhian niya ‘ko.

“Where’s our room?” tanong ko sa isang kasambahay na nakatayo sa isang gilid.

Sanay akong hindi mag-inarte kapag may ganitong misyon kaya naman hindi na bago sa akin kung magkakasama kami sa iisang kuwarto. Mapagkakatiwalaan naman sila kahit mga lalaki ang mga ito.

“Dito ho,” anang kasambahay at iginiya kami sa dalawang kuwartong magkahiwalay sa baba. Katabi siguro no’n ay ang maid’s quarters.

“Thank you.” saad ko habang inililibot ang paningin sa kuwartong pinasukan namin ni Tessa.