02

24 2 0
                                    

Demira

Nagising ako sa hindi pamilyar na kwarto. I'm shocked, nasaan ako??? Nilibot ko ang paningin ko nakikita ko ang loob nf kwarto ay para akong nasa hotel dahil ang ganda ng pagkakaayos ng kwarto. Nawala ang bigat sa dibdib ko.

Nasan ba ako? Hindi naman siguro ako sumama sa lalaki ano at nakipag one night stand?

Mabilis kong hinawakan ang sarili ko at niyakap. I don't feel anything pain under it's means no! Oh god. I don't want to happen that to me!

Sumilip ako sa bintananang makakita ako ng puno ay agad ko din napagtanto na nasa loob ako ng bahay at hindi ko bahay ito. Mabilis akong napabangon ng kama.

Tinignan ko ang suot kong damit, agad din akong nakahinga ng maluwag ng mapagtanto kong suot ko pa ang suot ko kagabi. At ang baho ko na, gosh. Mabilis akong tumayo at nilibot ang paningin sa kwartong inuukupa ko. Nasa maayos naman akong kalagayan. Thankfully dinala ako sa ligtas nung lalaki?

Ligtas nga ba tlga?

Sino kayang lalaki ang nagdala sakin dito, alam kong namumukhaan ko sya. Pamilyar sya akin... Hindi ko matandaan ang mukha niya. Bakit hindi ko maalala?

Boba ka talaga Demira..

Sino naman kaya sya?

Kailangan ko munang malaman kung nasaan ako at kaninong bahay ito. Kinakabahan pa din ako. Dahil hindi ko nga bahay ito.

Mabilis pa sa alas kwatro lumabas ako ng kwatro. Pero hindi ko inaasahan ang nangyari. I bumped into someone.

"Oh my god! S-sorry--" Mabilis kong pinulot ang mga nalaglag sa sahig.

Nako naman! Hindi ko na nga alam kung nasaan ako tapos naging ganito pa.

Iniangat ko ang paningin ko at nanlaki ang mata ko, di ko inaasahan kung sino ang ginang na nasa harap ko.

"—Maam?" Mabilis akong tumayo habang hawak ang tray at ang lagayan ng mga natapon na pagkain. Buti at hindi babasagin ang lagayan.

The woman in front of me is the one who called me crying, she's the mother of Zion.. Kung gano'n sya nga ang nagdala sa akin dito? Si Zion? Kaya ito pamilyar sa akin sya ang nagdala sakin dito.

Ang lalaking 'yon talaga! Bakit sa lahat lahat ng lalaki sa na lalaki eh sya pa ang nasakyan ko.

Naalala ko naman ang ginawa nitong pag-halik sa akin. Shit, magkikita kami dito. Paano na lang kung sabihin niya sa mama niya na nag-kiss kami?

Boba pero bakit naman nya sasabihin e ano yun bata?

It's sounds like na parang ginusto ko yun, omg hindi! I wasn't response to his kiss, but yeah, his lips was tastes good. Pano pa kaya if we really kiss-

Demira, what did you just said!!

I think may hang over pa tlga ako, omaygad.
Kung ano ano na naiisip ko.

Napunta ang paningin ko sa matanda.

"Iha, gising ka na pala. Ipagluluto na lang kita ulit ng makakain mo." Kinuha nya sa akin ang hawak ko. "Ayus ka lang ba?" may pag-aalalang aniya.

Why she treated me this way?

"Nako sorry maam, hindi ko kayo napansin. Hindi nyo na po kailangan pang mag luto. Ayos lang po ako." Alanganin naman akong tumingin dito tsaka ngumiti. Uuwi na ako.

"No iha, ayos lang ito. Eto ang damit mo, kumpleto na yan para sayo. Maligo ka at pagkatapos ay samahan mo ako sa kusina ipagluluto kita."

Pinipilit niya pa akong tanggapin ang hawak niya. Pwede na naman akong umuwi. Uuwi na lang ako. Pero nakakahiya nga. Hayss, pano pag nagkita kami ng anak niya? Ano nang gagawin ko. Magpanggap! Tama kapag nagkita kami magpapanggap akong walang nangyari.

Acucena Series 1: Remedy Of PastWhere stories live. Discover now