SOĞUK-Gay

29- KÂBUS

" Gel bul beni sıkıyorsa...hahaha..." 

" Hayır... hayır... "

Devran, kulağına gelen seslerle yerinde kıpırdandı. Omzuna yaslandığı bedenin hareket eden vücudu yüzünden uykusundan sıyrılmıştı.

Uykulu gözlerle başını kaldırıp, sesin sahibine baktı. Ayaz kan ter içinde kalmıştı. Devran'ın yaslandığı boynu terden ay ışığında parlıyordu.

Kısık sesle mırıldanıp, iniltiye benzer acı sesler çıkarıyordu. İki yana doğru açık olan elleri, yorganı bütün gücüyle sıkmıştı. Kolundaki damarlar patlayacak gibi belirginleşmişti.

Devran anında yerinde doğruldu. Ayaz'ın bedenini sarstı.

" Ayaz, uyan! " 

Ayaz'ın hala mırıldanarak başını hızlı hızlı sağa sola sallamasına iyice endişelenmeye başlamıştı.

Sarstığı beden uyanmak yerine daha sesli söylenmeye başlamıştı. Devran onu bu kâbustan uyandırmalıydı. Ama bir türlü uyanmıyordu.

" Hadi gel intikamını al! Seni tepede yalnız bekliyorum..."

Ayaz'ın zihnine giren her bir sözcük onu daha da çıkmaza sokmak istiyordu. Karanlıkta yankılanan sesi tanıyordu. Başka biriydi bu. Ama kimdi?

" Hayır, yapma... Ben sizden değilim... Değilim..." 

Hala sayıklayan bedeni bu sefer daha sert sarstı.

" Uyan hadi! Kâbus görüyorsun. Ayaz lütfen uyan. "

Devran'ın bağırması hiçbir işe yaramıyordu. Hala sayıklıyordu. Git gide sesi daha da yükseliyordu.

Ama Ayaz'ın kafasındaki düşünceler susmuyordu. Kurtulmak istiyordu. Çırpınıyordu. Ama sanki kollarını hayali bir güç tutmuş gibi hareketsizce duruyordu.

Bağırıyordu boşluğa, karanlığa doğru. Ama fayda etmiyordu.

Tam o anda yine o flu görüntülü adamın sesini işitti. Etrafta görünmüyordu. Sadece sesi yankılanıyordu.

" Kurtul artık bu intikam arzundan! Seni ölüme götürecek görmüyor musun? Lütfen kendine gel artık... Gitme! Tuzak bu! Gitme!... " 

Yine sesler bağırmaya başlamıştı. Yine çıkamıyordu içinden. Pes etmek istiyordu. Kurtulmak istiyordu. Ama onu bu karanlıktan çekip çıkaracak kimse yoktu.

" Ayaz lütfen uyan..." 

Zihninde yankılanan seslere karışan başka bir ses geldi kulağına.

Devran...

Onun sesiydi. Onu çağırıyordu. Ama neredeydi? Ayaz onu göremiyordu.

" Ayaz kâbus görüyorsun, lütfen uyan. " 

Tekrar onun sesi geldi.

Onun sesiyle birlikte bütün diğer sesler susmuştu. Nasıl susmuştu anlamasa da susmuştu.

Bedenini sarsan bir el hissetti. Göremiyordu ama hissediyordu.

Zihnindeki karanlık yavaş yavaş dağılmaya başladığında, orada çekildiğini hissediyordu.

" Ayaz uyan kâbus görüyorsun! "

Bu sefer ses kulağına net bir şekilde gelirken, gözlerini açtı nefes nefese.

Devran onun uyandığını görünce anında onu doğrulttu.

Kan ter içinde kalmış bedenine bir bakış attı. Ardından onun kendine gelmeye çalışmasını görerek yataktan çıktı. Hızla mutfağa girip bir bardak su alarak hemen odaya döndü.