Kabanata 10

408 42 0
                                    

Kabanata 10...
Man


Sinuklay ko ang buhok at dinilaan ang labi bago bumaba sa kabayo at nagtungo sa isang puno para itali ito doon.


Sa ilalim ng lilim ng puno ay naupo ako habang pinagmamasdan ang payapang kalangitan, iniisip ang mga bagay-bagay.


"Marjorie?"

Agad akong napa-angat sa narinig.

"Marjorie," Alessandro's face was revealed by the shade of the same tree. "Nandyan ka lang pala," tila hinihingal na aniya.

Nagpagpag ako ng pag-ibaba at tinanggal ang pagkakatali ng kabayo sa puno.

"You walked from there to here?"

Out of breath, he nodded.

Napangiwi ako. "You're dumb,"

"Hindi ako marunong mangabayo."

I scoff and slightly laugh. "Idiot. Then you should've used a golf cart or something!"

Sumimangot s'ya at inirapan ako.

Napaawang ang labi ko at akmang lalapitan s'ya para hampasin nang natawa s'ya ng bahagya. Umatras na lamang ako at ibinalik ang irap n'ya.

"Hinahanap ka na nila. Nag-iikot iyong kaibigan mo sa track, hindi ka makita."

"Malamang. I wasn't in the track, paano ako makikita,"

He sighed. "That's not the point. The point is kailangan mo nang bumalik doon,"

"I was only out for a while."

He shrugs, feeling a little okay than earlier.

Pinagmasdan ko s'yang pawisan. Nang bumaba ang tingin ko sa basa n'yang shirt ay lalo pa akong napangiwi.

"You're sweating,"

"I know. Normal naman sigurong pagpawisan, 'no?"

I roll my eyes.

"Do you have a spare shirt? Baka bumaho ang sasakyan n'yan later,"

Alessandro's mouth gape open as he looks at me with amused eyes and grin. Natawa s'ya at umiling.

"Ang arte talaga..."

"What? Do you want your car to smell like sweat, then?"

"Mabango ako kahit pinagpawisan,"

Tinaasan ko s'ya ng kilay at hindi na nakasagot dahil hindi rin ako makatanggi doon. Magpahanggang sa pwesto ko ay naaamoy ko pa rin ang halimuyak n'ya.

Damn him, really!

Umangat na ako sa kabayo at hinayos ang pagkakahawak ko sa lubid. Tinaasan ko s'ya ng kilay nang makita itong tinitingala ako.

"Ano? Sasakay ka ba o hindi?"

His eyes drifted from me, to my back.

"Wait, do you even know how to sit here?!"

"Alam ko," masungit n'yang ani at lumapit na sa kabayo.

Pinagmasdan ko si Alessandro na subukang umakyat sa kabayo. Tama naman ang hinahawakan nito kaya hindi na ako umapila.

Bahagyang gumalaw ang kabayo nang tuluyan nang makasakay si Alessandro kaya wala sa sariling napasandal ako sa mainit n'yang katawan sa likod ko.

"Alessandro!"

"Ano?" Natatawa n'yang ani.

"Move back!"

"What back are you implying? Wala nang uupuan,"

Ineffable EuphoriaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon