Chapter 1: Mystery Paper

20 2 0
                                    

A girl with full of dreams in life but then, because of her flaws she was judge by many people and it's me.

Oo, ako 'yung jinujudge nang ibang tao because of my flaws.

Even though I achieves many times ang nakikita parin ng mga tao sa akin ay kung, ano ang aking panlabas na anyo.

Masusurvive ko ba ang mga panlalait na aking naranasan ng ilang taon noong ako ay Elementary pa lamang?

---

One day, may nakilala akong lalaki.

Ang gwapo niya. Matangkad din siya, oo!

Ang sexy nang katawan niya kahit lalaki siya, owemji ka teh. HAHAHA

I wouldn't believe that despite of my flaws someone will appreciate me but, I'll been bullied because of that...

That kind of assuming girl as usual.

Nagsimula lang naman kasi akong maging assuming nung tumuntong na ako ng High School.

***

That boy is a kind of na mahirap kunin dahil sa maraming nagkakandarapa sakaniya.

I can't find love despite of the status and their differences in life!

I chase my dreams!

A dream of your heart, don't ignore it; It is the easiest thing you can do.

You will have a life with full of regrets; If you don't chase your dream.

Sabi nga nila sa'kin. 'Pag pumili daw ako ng mamahalin ko.

Dapat 'yung gaya nang pagmamahal ng Diyos sa akin.

'Yung kaya daw akong i'paglaban hanggang kamatayan.

Ibibigay lahat, mapasaya kalang.

Pero, 'yan? HAHAHA

'Yang lalaking nakilala ko? Hindi ko naman gusto 'yan.

Oo, gwapo siya. Matangkad siya pero, 'yung ugali ayoko.

Ang sama kaya niyan dito mismo sa School!

Kung, alam nga lang ng mga fangirls niya 'yan. Hindi na sana sila magkakandarapa pa sa lalaking 'yan, eh!

Masyadong feeling, nag-mana ba sa'kin 'yon? HAHAHA

Sabi nila, panget daw ako. At oo, aminado naman akong panget ako pero, hindi nila kailangan pang i'pagkalat.

Yes, I'm ugly. No one likes me, ni isa walang nagkagusto sa'kin.

Wanna know why? It's because they say that I'm ugly.

Like, what I said. I'm also chubby, I have pimples and I have a fair skin but yet, I'm still ugly.

I wore some big glasses and I have braces. 'Yung buhok ko ay gulo gulo at mahirap suklayin. Isa akong complete nerd.

Tulad ng tawag nila. But, what if?....

What if? Ang isang nerd na katulad ko ay gumanda?

What if? Magtransform ako bilang isang mala-dyosang babae?

O baka naman maging isang magandang ganap na dalaga?

But, that's just what if's.

Pero, ano nga kaya kung gumanda ako 'di ba?

May mababago ba?

Tatratuhin ba nila ako nang maayos?

Hayssst, what if pa nga!

Pero, malay mo.

Malay mo, isang araw ay gumanda ako! Hayssst! Pag ako talaga gumanda. Who you kayo sa'kin, oo!

---

"Ms. Katherine!" Sigaw ng professor naming panot at nakakalbo na dahil sa nipis ng buhok nito.

Tamad akong napatingin sakaniya at inirapan ko siya nang mata.

"Hindi ka na talaga magbabago, Katherine! Dapat nang malaman ng parents mo ito ngayon din".

Agad naman akong napatingin sakaniya at nagpuppy dog eyes.

"Sir! Can you give me another chance? Eh, pinatulan ko lang naman kasi 'yon dahil ang yabang". Saka ako ngumisi sakaniya.

"Chance? Chance ba kamo? Ilang chance ba ang kailangan mo, ha!"

Inis na sigaw pa rin nito.

'Bet ko 'yang line mo, Sir. Pang teleserye, ah?' Bulong ko sa sarili ko.

Napatingin ako sa buong klase na halos tutok na ang mga mata nila sa akin.

May mga nagbubulungan pa. What the fuck?

Ano gusto niyo, ha?

Pasalamat kayo galit si Sir ngayon kundi, hampasin ko mga bunbunan niyo diyan.

"Ms. Katherine! I'm talking to you".

Natauhan na naman ako ng biglang sumigaw si Sir Shagi.
(Shagilid lang ang buhok HAHAHA)

"Sir? Please! Give me a chance. I'll promise, I won't do it again. Please??"

Sinubukan ko pang magpakyut at ilang saglit pa eh, napakamot siya sa ulo niya.

Oh, 'di ba? Bibigay din naman pala 'tong kalbo na 'to, eh!

At sabagay, alam ko naman kasing may gusto sa'kin 'to. HAHAHA

Ganda ko, 'di ba? Charing lang!

"Okay, fine! But, make sure na aayusin mo na ang buhay mo!" Mahinahon niyang wika.

"Promise, Sir!" Sambit ko din habang nakataas pa ang right hand ko.

"Okay, you may now class dismiss".

Oh, yes! Uwian na.

Punyetang pag-aaral kasi ito, eh! Kaka-stress na, ah. Kalerkiii.

Nagsilabasan na ang mga kaklase ko kaya inayos ko na din ang sling bag na dala ko.

Saka ako lumabas pero, napatigil ako ng makatapat ako sa pintuan ay siya naman akong tinawag ni Sir Shagi. HAHAHA

"Ingat ka, ah?" Malambing na wika nito.

Iwww, kadiri ka panot.

Kadorty naman talaga, oo!

Ngumiti nalang ako ng pilit kasi naman nakakadiri siya. Yoc, iwww talaga oo.

Halos Lolo ko na nga siya kung, sa tutuusin eh.

Naglakad na ako palabas ng classroom.

Nasa third floor ako kasi dito ang last period ko sa hapon.

Nagtungo na ako sa elevator kaso andaming nakapila.

Siguradong makiki'pagsiksikan pa ako diyan.

Iww, 'di kaya ng sikmura ko.

Makiki'pagsiksikan ako sa mga hampas lupang katulad nila.

Naglakad na ako at dali-daling tinahak ang hagdan..

Mas okay na maghagdan ako kaysa makisalamuha ako sa kanila, duh!

Pagbaba ko sa second floor, may napansin ang maganda kong mata.

At dahil etchosera ako.

Lumapit ako doon sa picture na may nakastappler na papel sa sahig.

Pinulot ko ito at saka tinignan.

Nanlaki ang mga mata ko ng nakita kong ako 'yung nasa litrato pero, noong bata pa ako nito.

"Owemji? Bakit nandito ito? At sinong nakahulog nito?" Sunod-sunod na tanong ko sa sarili.

Napadako naman ang mata ko sa papel na kasama nito.

Dahan dahan kong binasa ang nakasulat dito...

"Umaasa akong magkikita ulit tayo".

——————

The Campus Girl's (On-Going)Where stories live. Discover now