Broken Promises

Chapter 26 - Amara's Wishes

Irene’s POV

Sana mali ang nasa isip ko. Hindi pwedeng gawin ito ni Almira. Hindi sya pwedeng maging donor ni Amara.

*flashback*

Almira: 3months. Sabihan kita tita kung may Mahanap ako ha. Gagawin ko ang lahat mabuhay lang ang anak ko. Kung pwedeng ako I’ll do it.

Irene: Naririnig mo ba ang sarili mo Almira? You are willing to give your heart?

Almira: I have Cancer, kaya ako umuwi dito para hanapin ang anak ko kasi natakot ako na baka pag tinuon ko ang oras ko sa paggagamot di ako makasurvive hindi ko na sya magagawang mahanap.

Irene: You better tell to Ate.

Almira: Tita Irene, do you think na papayag si Mom? Di sya papayag na isakripisyo ko ang sarili ko. Nag iisip pa po ako tita. Habang nag gagamot ako sa sakit ko, may chance pang makahanap ng iba sa loob ng 3 linggo, pag wala I will do.

Irene: Alam mong masasaktan ang Mommy at Papa mo lalo na si Amara.

Almira: Di nila malalaman kung hindi mo sasabihin. Hindi pa naman final, pwede pa makahanap. I’ll go talk to doctor.

*End of Flashback*

Sana may mahanap pa akong willing mag bigay ng puso para kay Amara. Dahil alam kong sobrang masasaktan si manang at Greggy sa magiging desisyon ni Almira. Ayaw kong mamili, gusto kong gumaling si Amara pero ayaw kong mawala si Almira. pinakamalaking sakripisyong ginawa ng ina para sa kanyang anak ang gagawin ni Almira.

Amara’s POV

Nagpapahinga lang ako sa kwarto ko ngayon ng biglang pumasok si Mommy Imee at Mommy Almira.

Almira: How’s your feeling Amara?

: o-okay na po ako, kailngan po bang naka wheelchair eh marunong naman po ako maglakad.

Imee: Mas Mabuti daw na nakaupo ka lang dahil maaaring makasama sayo ang pag lalakad. Oo nga pala may maganda kaming balita sayo. You have a donor na anak.

: Talaga po mommy? Gusto ko po sya makilala.

Alimira: Sabi ng Doktor na di daw sya magpapakilala saten, 3 weeks daw bago umpisahan ang operation. So, you need to rest very well.

: How many chances I must survive the operation?

Almira: 55% anak.

: Not so much to sacrifice someone’s life. You don’t need to do this.

Almira: We want to. Anak gusto ko na makasama mo pa ang pamilya mo ng matagal. At alam kong gusto mo din yun, so laban ka please, do it for you and for your family.

: I will undergo to the surgery if makikilala ko sya. Kung hindi ko sya makikilala hindi ako papayag.

Almira: O-okay, g-gagawan ko ng paraan.

May sakit ako pero hindi imposible na isa sa pamilya ko ang gagawa nun. I know my mom; she can do everything for me. I don’t let anyone in my family give their life for me I don’t deserve it. I am not worth it for their heart. At dinner, kasabay ko silang kumain sa hapag.

: Can I ask a favor to you guys?

Imee: Yes of course what is it?

: Don’t ever try to sacrifice your life for me. I never accept it.

Imee: Gagaling ka pero pag gising kumpleto pa kami.

: Promise?

Them: Promise.

: Pwede ko po ba makita sila Papa?

Almira: Yah of course, papapuntahin naten sila dito kung okay lang kila mommy.

Imee: Oo naman.

: Thank you po.

I see Mommy Irene so quiet at dinner. Naglalakad ako kasi matigas ang ulo ko, wala naman silang magawa kung ayaw ko mag wheelchair, mukha kasi akong baldado. Tsaka kaya ko naman maglakad so no need. After dinner, I saw her alone at the garden, kaya pinuntahan ko sya.

: Mommy Irene? Are you okay?

Irene: Ah yeah, oo naman noh. Ano nga pala ginagawa mo dito?

: Napansin ko po kasing tahimik kayo eh, okay lang po ba kayo?

Irene: Oo naman, inaasikaso ko lang yung mga donors,

: Pwede ko po ba makilala yung compatible saken?

Irene: Ayaw nya magpakilala pero gawan ko ng paraan. Bakit ba?

: Natatakot po kasi ako na baka isa sa pamilya ko ang magbigay ng puso. Ayaw ko po nun. Mommy Irene, make sure na walang maiiwang pamilya yung mag dodonate, at siguraduhin nyo po na hindi sya parte ng pamilya ko pleaseee,

Irene: A-I-I will A-Amara.

: Promise?

Irene: Promise. *Kiss me in my forehead.