"အား"
"ငယ်"
ချန်းယောလ်Meetingပြီးလို့မြန်မြန်အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။ထယ်အိုကသခင်လေးရောက်နေတယ်ဆိုလို့မပြေးရုံတမယ်ရုံးခန်းကိုလာခဲ့သည်။ငယ်ကိုကုမ္ပဏီကိုအရင်ကခေါ်ပေးမဲ့ငယ်ကမလိုက်ချင်ဘူးတဲ့ဒီနေ့မှငယ်ကရောက်လာတော့ချန်းယောလ်ပျော်သွားသည်။ရုံးခန်းရှေ့ရောက်ရောက်ချင်းကြားလိုက်ရတဲ့အသံကချန်းယောလ်ကိုပူလောင်စေသည်။ချက်ချင်းဘဲရုံးခန်းကိုပြေးပြီးတံခါးဖွင့်လိုက်တော့...
"အား...ပူတယ်...ပူတယ်"
"ငယ် ဘာဖြစ်တာလဲ "
"ကိုကို ဟင့် ဟင့် ပူတယ် အီးဟီး.."
ချန်းယောလ် ငယ် ရင်ဘတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ကော်ဖီတွေ အပတ်ခံထားရတာထင်တယ်။ချန်းယောလ်ကြယ်သီးဖြုတ်လိုက်တော့ ရင်ဘတ်ဖြူဖြူလေးက အခုတော့ရဲပလောင်းနေတာဘဲ
ချန်းယောလ်မျက်လုံးတွေကအစ နီရဲပြီးဒေါသကိုထိန်းလိုက်ပြီးဘအွန်ဟီးကိုကြည့်လိုက်သည်
"ကျွန်တော်တို့နောက်မှစကားပြောကြတာပေါ့အွန်ဟီး"
အွန်ဟီးကတော့အခုမှနောင်တရချင်သလို့ဖြစ်သွားသည်။ချန်းကသူကိုကြည့်သွားတာသတ်တော့မဲ့အတိုင်းဘဲ
ချန်းယောလ်ငယ်ကိုပွေ့ချီပြီးဆေးရုံးကိုခေါ်ခဲ့လိုက်သည်။ဆေးရုံးကချန်းယောလ်ပိုင်တာဆိုတော့ဆေးရုံးအုပ်ကြီးကောဆရာဝန်တွေကအစချန်းယောလ်နားမှာလာပြုံနေသည်
"Mr.parkဘာဖြစ်လိုပါလဲကျွန်တော်တို့ဘာ..ဘာကူ.."
"ငယ် အပူလောင်တာမြန်မြန်လုပ်ဘာကြည့်နေကြတာလဲ"
ဆေးရုံးက လူတွေကချန်းယောလ်နဲ့ ချန်းယောလ်လက်ထဲက ကောင်လေးကိုကြည့်နေကြသည်။ချန်းယောလ်အော်လိုက်တော့မှ ပြူးပြူးပြာပြာတွေနဲ့VIPအခန်းထဲကိုခေါ်လာခဲ့တော့သည်။လက်ထဲကငယ်ကလဲပူလို့ထင်တယ်တအီးအီးနဲ့ငိုနေသည်
ငယ်ကိုဆေးလိမ်းပေးတော့စပ်လို့ထင်တယ်ငယ်ကတွန့်တွန့်သွားသည်။ဖြစ်နိုင်ရင် ငယ် အစားသူဘဲဖြစ်ချင်သည်။ ဒီကလေးတစ်ခုခုဖြစ်မှာကိုသူအကြောက်ဆုံးဘဲ
YOU ARE READING
အချစ်တွေပျိုးထားတဲ့ အိမ် {Completed }
Romanceကိုယ့်နှလုံးသားကိုတာဝန်ယူပေးပါbaby chansoo
