Rewrite to 1881

Prologue

Kalei Lunajero POV

Nakaka shit tong mga classmates ko dahil ako na naman mapagalitan dahil sa mga kalokohan nila

Well ako kasi ang president sa classroom namin. I didn't have a choice kasi pinag tripan nila yun. Nag reklamo ako dahil ayaw ko pero pinagalitan naman ako ng adviser Namin

Bakit kasi ako? Mga hinayupak. At duh parang naman makokontrol ang mga utak ng kaklase ko no. Mga bwisit

I want to be a silent student Yung tipong di ako mapapansin pero ngayon ako ang pinaka sikat na classroom president in a way na pangit

Kaya ngayon ay masama ang tingin ko sa mga nakipag away dahil sa ginawa nila. Gusto ko silang sigawan pero wag na dagdag stress yun

"So alam na naman natin ang mga Espanol ay nag hari sa Pilipinas ng mahigit na 300 na years. Kaya Hindi maikaka-ila na Ang mga salita natin ay hango o parehas sa kanila"

Tsk, Wala bang ibang topic??? Ma'am klase na namin ito simula elementary. Di naman kami Tanga para di alam Yan

Syempre dahil sadyang medyo mag kakaugali na kami ay ang iba ay Kita talaga na bored, Ilan pa nay palihim na natutulog pero may isang epal na Bida Bida, pero pala away naman

Plastic!!!!

"Ma'am diba sabi niyo noon may mga alam kayong kwento sa panahon ng Espanol, yun na lang kuwento niyo ma'am"

Pag iiba ng ni Iceza. Well technically Yan naman ang role niya, taga sira ng topic or gagawin ang lahat para patayin ang oras

"May isang kwento ako na alam na sasabihin sa Inyo, ang kwento sa nakaraan. May romance theme ito kaya baka naman nakikinig kayo dahil yun lang ang alam ninyo" pahayag ng aming guro

Hahaha Tama ka diyan ma'am. Tignan mo pa yang mga talagang landi lang ang alam Wala namang ambag sa klase

"Sa isang Probinsya ang merong isang binata na hinahangan lahat ng dalaga sa Lugar nila. Siya ay parang prinsipe, lahat ng katangian ng lalaki ay nasa kanya na" wow naman ang Ganda "Pero dahil sila ay naka tira sa panahon na Ang mga magulang nila ang nag tatakda ng pakasalan nila. Siya ang panganay sa kanila. Pero di nila alam na may isang binibini pala siyang iniibig, sa kabila ng kasundoan nila ng mga magulang nila ay hindi ito naka takas. Nag pakasal sila at nag ka anak sa Asawa niya ngunit ang puso niya ay nanalitili sa babaeng minahal niya"

Ah the typical story of the past. Tsk. Akala ko pa naman ay bakbakan Hindi pala

"Ma'am, sino po Yung minahal niya?"

"Walang nakaka alam. Sadyang siya lamang. Ang asawa niya naman ay sadyang mabuti ang kalooban dahil hiniling niya na sanay mag mahalan sila sa tamang panahon at oras"

Pag papatuloy pa niya ng kwento niya. Marami namang bulong ang narinig dahil dito.

I don't understand love, bakit niya pinakasalan ang Asawa niya kung may mahal siyang iba. Hindi ba niya inisip na masasaktan ang Ibang tao?

Nasa loob naman kami ng library ngayon dahil ito ang parusa namin. Oo damay ako dahil ako raw ang president nila

Nag aaway away sila dahil sa isang opinion about Kpop. Diba? At ang mga involved ay sila Iceza na Bida Bida na pa victim, Chloe na bastos ang bunganga, si Justine na weirdo at si Gabe well vice president siya kaya siya nag away pero pilosopo kasi kaya yan andito rin at may kasalanan pa sa nakaraaan

"Uy guys oh may nahanap akong libro ang husay mukhang kuma na" wagayway pa ni Iceza ng nakuha niya

"Tignan ko nga!" Masungit na sabi ni Chloe at lapit pa nila

Nakita ko Naman na binasa nila ito at sumigaw pa sila

"Ay Gaga diba Yan Yung kwento ni Ms. Roberto?"

"Oo nga"

Pinabayaan ko naman sila at ginawa ang gusto ko. Pero medyo tumahik naman sila at medyo kinabahan ako dahil mukhang may ginagawa naman sila

Pag tingin ko naman ay may sinusulat silang apat sa isang libro.

"Uy Kalei Tara mag sulat ka oh"

"Pwede ba itigil ninyo Yan. May kasalanan na nga kayo. Dagdagan niyo pa" galit ko na pag kakasabi

"Chill Pres, ito naman" pag pakalma ni Gabe

"At alam mo diba sabi ni ma'am ay gusto ng Asawa ng lalaki na mag katuluyan ang dalawa kaya naman sinulat ko dito na dapat mag katuluyan sila. At sinulat pa dito ni Chloe na magiging maayos sila sa susunod pa nilang mga buhay" masayang sabi ni Iceza

I look at them like shit because they are

"Bakit ganyan ang tingin mo Pres? Come one, kwento lang yun at di naman Ganon ka sikat para makasuhan na binago namin ang nakaraan" pa chill chill pa na sabi ni Gabe

I rolled my eyes because they are so maingay. I don't care what they have done.

Pero sa aming pag uwi ay biglang lumiwanag na ang paligid Namin kaya naman napapikit pa ako ng mga mata

Pero sa aking pag dilat ay bigla kaming bumalik sa puwesto namin kanina. Nag katinginan naman kami

"What the hell?"

Tumayo naman ako at lumabas

"Kalei!!" tawag nila ngunit

Pag bukas ko pinto at nagulat ako dahil sa paligid ko. Nasa isang kalye na ako sa Lugar na Hindi ko alam. Pero napansin ko pa mukhang ang luma ng mga iba, wait what just happened

Napansin ko rin na naka palda na ako at ang suot ko pa ay tipong nasa panahon ako ng nakaraan

Nakita ko naman sa aking harapan si Ms. Aurora na sadyang naka tutuk rin ng mata niya sa akin, umalis naman siya, kayat agad akong tumakbo patungo sa kanya at hinarap

"Ms. Roberto? Anong nangyayari? Bakit ganito ang suot ko? Nasaan po ako? Miss!!!!"

"Huminahon ka Kalei, nabasa ko na Ang iyong isip. At totoo ang hinala mo, nasa nakaraan ka"

Hindi naman ako makapaniwala dahil sa aking narinig

"Bakit ako andito?"

"Dahil Ito ang naka takdang mangyari. Sa panahon na ito, ang dapat na gawin ay ang misyon mo. Ngunit ang di mo dapat gawin ay wag kang iibig sa kahit kanino sa panahon na ito"

"Miss Wala akong pakealam tungkol sa mga pag Ibig na Yan. Ang nais Kong malaman ay bakit ako andito?"

Ngunit Hindi niya ako sinagot at tinalikoran lang niya ako at ngumisi sa akin. Nag halo naman siya at napapikit ako dahil sa muling liwanag

Pag mulat ko Naman ay naramdaman ko na parang halululog ako

"Ate!!!!"

Tingin ka sa aking harapan at may mga taong rinig ko rin na sumigaw

Bumagsak naman ako sa tubig dahil sa impacylt ng lag kakabagsak ko parang nahihilo na ako at napapikit

Ngunit bago ko maipikit ang aking mga mata ay may naramdaman akong humila sa akin

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××