Ç A K I R B E Y (Düzenlenecek)

1.BÖLÜM 🖤

                          HAYAL DÜNYAMA HOŞGELDİNİZ..

                                     Çakırbey Serisi -1-

  

 
        Hızlı ve sert adımlarla fidanlıktan içeriye girdi Mahmut Ali. Kapıyı çalıp içeri girdiğinde karşısındaki büyük masanın başında abisi yerine koyduğu patronu, sağ ve sol tarafında ise abisinin en yakın dostları oturuyordu.

Üç adamda gelişmeleri duymak istercesine Mahmut Ali'nin gözlerine baktılar.

"Abi gemi bu gece saat iki gibi limanda olacak ." Dedi Mahmut Ali.

"Herhangi bir temas olmamalı bu işte. Olabildiğince bilgi toplamak işimiz. Başka bir şey değil." Dedi abisinin sağ tarafında oturan Doğan Yılmaz.

"Doğru şuan işimiz sadece bilgi toplamak ama o kancıklar onca hapı ülkemize sokacaklar nasıl göz yumacağız buna" Dedi abisinin sol tarafında oturan Nejat Kara.

"Öyle ya da böyle bu işi elimize yüzümüze bulaştıramayız."

Doğan fikrinde sabit dururken, Nejat durumu kabul etmek istemiyordu.

Mahmut Ali'nin gözleri sessizce dinleyen abisine döndü. Oldukça uzun boylu, cüsseli ve geniş omuzlu olan abisi bacak bacak üzerine atmış elinde ki tesbihini çekmekle meşguldü. Yüzünden pek bir şey anlaşılmasa da bir şeyleri hesap ettiği belliydi.

Sessizliğiyle birlikte ağır bir şekilde yerinden kalkan adam fidanlıktan çıkıp eve doğru yürüdü. Kısa yürüyüşün ardından eve geldi ve en üst katta bulunan çalışma odasına girip usulca cama yaklaştı.

Şehirden oldukça uzak, ormanın tam ortasına kurulu ve oldukça fazla yapıdan oluşan geniş arazinin sahibi Poyraz Çakırbey, kıstığı gözlerini camdan dışarıdan çekerek ahşap masasına doğru ilerledi.

Açtığı çekmeceden telefonu alarak masaya ritimli bir şekilde vurmaya başladı. Aklındaki planlara yardım edecek olan adamı aramaya karar verip numarayı tuşladı. Otuzbeş yıllık hayatında sırtını yaslayabileceği nadir insanlardan birisiydi bu adam.

Telefon bir iki çalmaya hemen açıldı.

"Poyaz?"

"İlyas baba. Müsait misiniz?"

"Tabi ki evlat. Bir sorun mu var ?"

"Yüz yüze görüşmemiz gerekiyor. Önemli bir konu."

"Tamam evlat. Ben şuan gelemiyorum ama sen gel bize görüşelim. He gelirken o haytalarıda getir uzun zamandır ortalıkta yoksunuz."

"Eyvallah İlyas baba. Bir saate kalmaz ordayız."

İlyas Haznedar. Ellialtı yaşında ki koca çınar Poyraz için büyük önem taşıyan manevi babasıydı.

Daha onaltı yaşında genç bir delikanlıyken babasını kaybetmişti Poyraz. İşkence görmüş bedeninin kafasına sıkılmış tek kurşunla öldürülüp, evinin önüne atılmıştı Mehmet Çakırbey'in cansız bedeni.