Ç A K I R B E Y (Düzenlenecek)

30. BÖLÜM 🖤

   
        Çalan telefonuyla elindekileri kenara bırakıp hızlıca odasına geçti. Ekranda gördüğü isimle ağzı kulaklarına gitti. Hemen açıp telefonu kulağına götürdü ama adam, konuşmasına müsaade etmeden söze girdi.

"Papatyam! Kaç saat oldu? Niye açmıyorsun şu telefonu?"

Gözlerini deviren genç kız derin bir nefes aldı.

"Poyraaazz. Daha yarım saat olmadı beni arayalı. Hele sabahtan beri sayamadım bile kaç olduğunu."

"Ne gerek vardı buna. Yanımdaydın, huzurluydum. Nasıl uyuyacağım ben şimdi?Kimse bunu düşünmüyor mu?"

Aile arasında kız isteme olması için İlyas bey ısrarla kızını evine çağırdı. Evinden gelinliklerle çıkaracaktı kızını. Sabah kahvaltısından sonra Çakırbey, huysuzluklada olsa kızı bizzat getirmişti evine. Herkes gibi Eflin'in de hakkıydı bu. Onun mutlu olması için her şeyi göze alıyordu.

"Yarın geleceksiniz, olup bitecek işte Poyraz mızmızlanmaa."

"Alıştım sana yavrum, ne yapayım? "

"Aramıza girdiler Poyraz." Kızın sesinden, dalga geçtiği çok açık belliydi. Ama Çakırbey bunu oldukça ciddiye almıştı.

" Senle arama girecek olanın ölümü de ellerimden olur güzelim."

"Aman hayatım dalga geçiyorum. Kapatmam lazım, seni seviyorum." Adamı dinlemeden kapattı yüzüne. İstemsizce dudaklarını ısırdı. Poyraz bu yaptığını hiç hoş karşılamayacaktı. Biliyordu.

Telefonuna gelen bildirim sesiyle bekletmeden açtı mesajı.

"Sadece iki gece küçük hanım. Sonra evine döneceksin ve ben bunların hepsinin hesabını soracağım."

"Bende seni seviyorum koca adam :)" Yazıp göndererek aşağıya indi. Bütün ailesi yemek sonrası çaylarını içiyorlardı.

Abisinin kolunun altına girerek, başını göğsüne yasladı.

"Gerçekten evlenmek istiyor musun o adamla?"

Efken'in ağzından sessizce çıkan kelimelere Eflin, tebessüm etti.

"Kıskanıyorsuuuunn."

"Saçmalama ufaklık." Diyerek kızın saçlarını karıştırdı.

Daha da abisinin göğsüne sarıldı Eflin.

"Büyüdüm galiba abi. Yeni yeni keşfettiğim duygularla büyüdüm."

"Mesleğine aşıktın sen Eflin. O adamla bunu nasıl yapacaksın? Mümkünü yok abicim. Müsaade etmeyecek. Sen birisinden izin alan bir kız hiç olmadın. Ona nasıl ayak uyduracaksın?"

Omuzlarını kaldırıp indirdi Eflin.

"Bilmiyorum. Hatta hiç bir fikrim dahi yok. Sadece seviyorum abi. Poyraz'a bağlandım. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama bağlandım."

"Şartlar ne olursa olsun ben burdayım. Sevincinde, üzüntünde seni kucaklamak için hep bekliyor olacağım kardeşim."

"Pişt! Ne konuşuyorsunuz orda fısır fısır?"

Alpay, oturduğu koltuğa daha da yayılarak çayını yudumluyordu.

"Doğru düzgün iç lan şunu ağzını şapırdatmaa!"

Eflin, gözlerini devirerek ayağa kalktı. Mutfağa geçerek tepsiyi çıkardı ve üzerine bardakları yerleştirdi. Çayları doldurarak dış kapıya yöneldi. Dirseğiyle açtığı kapıdan çıkarak adamlara baktı.

"İyi akşamlar beyler. Size çay getirdim. Hadi alın."

Mahmut Ali ve bir çok koruma daha genç kızın evinin önünü adım adım tutarken Eflin, iç çekerek konuştu.