Geriye kalan gece de Eflin, yanına gelen arkadaşlarıyla, hocalarıyla küçük küçük sohbetler ederek eşini bizzat tanıştırmıştı. Hiç birisi genç kızın evlenebileceğini düşünmedikleri için hala üzerlerindeki şaşkınlığı atamamışlardı.
Ellerindeki kadehlerle doyasıya dans etmişlerdi. Adam, hiç alışık olmadığı bu dansa karısının mutluluğu için katlanıyordu. Ayakta hafif sağa sola sallanmasının dışında hiç bir şey yapmıyordu. Ama Eflin, mutluluktan kahkaha atarak dans ediyordu. Çılgınca. Etrafında dönerek kıvrımlarını daha da belli edercesine hareketler yapıp adamı çıldırmak üzereydi ki kocasının ellerini tutarak hareketli müzikte yerinde zıplamaya başladı. Çalan şarkıya yabancı dille eşlik ediyor, saçlarını sallıyordu.
Eflin, kendini şarkıya kaptırarak arkasını döndüğünde Belini ve kalçalarını ritimle çevirince saçları da ahenkle bel çukurunda, vücuduna eşlik ediyordu. Önünü döndüğünde adamın yoğun bakışları yaktı kalbini. Çakırbey, daha fazla kutlamada kalmayıp karısının elini sıkıca tutarak çıkışa doğru adımladı Eflin'in kahkahaları eşliğinde. Poyraz, ceketini sevdiğinin omuzlarına nazikçe bırakırken gecenin serin esintisinden korumaya çalışıyordu karısını. Kapıda ki araçlarının kapısı korumalar tarafından açılmış bekliyordu. Hızlıca ilerlediler. Çakırbey, önce karısını bindirdi. Sonra kendisi bindi aracına.
Genç kızın evi okuluna çok yakındı. Kısa süren yolculuktan sonra araçtan inerek eşinin elini kavradı ve seri adımlarla apartmana girerek sert bir şekilde asansörün tuşuna bastı. Açılan kabine girdi ve kapının kapanmasını dahi beklemeden kaç saattir yapmak istediği şeyi, yaptı. Karısını kucağına alarak dudaklarına büyük bir hasretle kapandı. Eflin, hiç beklemeden adamına karşılık vererek kollarını boynuna doladı. Ense saçlarını istekle çekiştirip duruyordu. Elbisesinin darlığından ötürü bacaklarını adama sarmakta güçlük çeksede, yukarıya doğru sıyrılan elbise işini bir hayli kolaylaştırmıştı. Adamın bir eli yaramaz bir şekilde karısının kalçalarını ovuştururken diğer eliyle Eflin'in beline destek veriyordu.
Asansör on birinci kata geldiğinde kapısı açıldı. Eflin, geriye çekilmek istesede Çakırbey, buna izin vermedi ve hiç pozisyonunu bozmadan evin kapısına gelerek zorlanmadan kapıyı açtı. İçeriye girdiği evin kapısını ayağıyla kapattı. Eflin, şükrediyordu geç bir saat olduğu için. Hafif geriye çekilen genç kız kesik kesik nefesler almaya başladı.
"S-Sen delisin."
"Sana deliyim."
Evi, sadece ayın vurduğu loş ışık aydınlatıyordu. Gecenin karanlığı, ikisininde kanını daha da kaynatıp, harmanlıyordu. Hala adamın kucağında olan genç kız inmeye yeltendiğinde Çakırbey, karısının kalçalarını sıktı kıpırdama dercesine. Eflin, çok içmemişti ama sarhoş gibi gülerek kocasının sıcak boynuna bıraktı başını.
Adamın ilerlemesiyle başını kaldırarak geldikleri yere baktı. Gördüğü şeylerle gözlerinin büyümesine ağzının açılmasına sebep oldu.
"P-Poyraaaz! "
Her yeri mumlar aydınlatıyordu. Küçük yuvarlak kokulu mumlar. Küvet suyla doluydu. Üzerinde ki gül yaprakları küvetin üzerinden banyonun yer tarafına saçılıyordu. Küvetin başındaki sehbanın üzerinde ise buzda duran kaliteli şarap, yanındaki iki kadehle ve küçük pasta ile bu görüntüyü tamamlıyor gibi duruyordu. Frambuazlı pasta, üzerindeki uzun gri mumlarla çok şık duruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
