Ağabeyinin canına, feda edilen genç bir kız doğup büyüdüğü Mardinde bir töre geleneği, ağabeyini öldürmek için gelen hiç tanımadığı bir adamla evlendirilirse ne olur?
Peki herkesin korktuğu aşiret ağası, Eflâl ağanın, genç kıza olan naifligi tüm Mar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . . 🖇️
Ummadığı, zamanlarda ummadığı kişiler çıkardı insanların karşısına. Buna da, kader denirdi.
Kaderiydi, yerde yatan kadın.
Genç kız yere düştüğü gibi, elindeki poşetler etrafa dağılmıştı.
Uzun zaman sonra sevinçle giyindiğipembeelbisesi, şimdi kanıylakaplanmaya başlamıştı.
"Eflâl ağanın karısını vurdu lan!" Sesinden sonra herkes, kaçmaya başlarken, Eflâl üzerindeki ceketi bir çırpıda çıkartıp, içine yerleşen panikle koştu ona. Yaklaştıkça, yeşil okyanusları görmediğini fark etti. Bu içine öyle bir duygu yerleştirdiki, anlayamadı. Anladığı, tek birşey vardı. O'da bu duygunun iyi bir duygu olmadığı.
Zelal'in, yanına vardığı gibi elindeki ceketi bastırdı yarasına. Yaptığı hamleyle, acı dolu bir inleme döküldü kızın dudaklarından.
Bir eli kızın yanağına giderken, yutkundu. "Hadi, aç gözlerini." derken, bu endişesine bir anlam veremiyordu.
Hafif bir şekilde kızın yanaklarına vurmaya başladı.
"Zelal!" diye bir kez daha soludu.
Açılan göz kapaklarından gördüğü yeşil okyanuslarla kızı kucağına aldığı gibi arabasına doğru koştu.
"Korkma." diye mırıldandı.
Gömleğini saran parmakları hissetmişti. "Sakın, sakın korkma, peri kızı." dedi ardından sadece.
Kızın avucundaki anahtarı alıp, arabayı açtı.
Zelal'i, arka koltuğa bırakmak için yapacağı hamle gömleğindeki elin sıkılaşmasıyla, durdu. Göz kapakları kapanmakta olan kıza baktığında, kızın dolgulu dudaklarından, "bırakma," dediğini duyar gibi oldu.
Eflâl, arkasında duran adama anahtarı fırlattıktan sonra "çabuk bin lan arabaya!" diye bağırdı. Ardından Zelal'i kucağından bırakmadan arka tarafa geçti.
Saniyeler sonra arabanın hızlı hareket etmesiyle, sıkıca sardı kollarını.
