kötü bir kayınvalide olmayı bıraktığımda herkes bana takıntılı oldu

33

3 — Hanımefendi olmaya çalışıyorum.

Böylece Anriche, Meg'in yanında yer alan hizmetçilerin yerini aldı.

Başlangıç ​​olarak, daha önce hiç gitmediği ofisine girip çıkmaya başladı. Hanımefendinin ani değişimiyle çalışanların gözleri fal taşı gibi açıldı.

"Duydun mu? Hanımefendi bugünlerde tüm bütçeyi tek başına inceliyor."

"Gerçekten? Tanrım... Bu ancak yeterince uzun yaşarsak görebileceğimiz bir şey."

"Uşak da hanıma rapor veriyor, değil mi?"

Geçmişte, uşak rahatsız olurdu ve bunu kendi başlarına yapmaları gerektiğini söylerdi. Hanımın eli aya dönmüşçesine tavırları değişti ve çalışanlar bir anda cennete gelme hissini yaşamaya başladılar.

Ancak, elbette, 'bu ne kadar sürecek?' konusunda da şüpheci bir görüş vardı.

"Bugünlerde hanımefendi... Bence o da eskisinden çok daha arkadaş canlısı."

"Bu doğru. Sadece daha önce yaptıklarını bırakıyor."

Aslında, Anriche'in değiştiğini kanıtlayan birkaç vaka var. Örneğin, geçen gün temizlik yapan bir hizmetçi yanlışlıkla Anriche'in elbisesine birkaç damla su sıçradığında...

[ "Ey! Ben-özür dilerim hanımefendi!" ]

Hizmetçinin yüzü boş kağıt gibi bembeyaz oldu. Çok küçük bir leke olsa da yakından izlenmedikçe farkedilemeyecek kadar...

'Ne yapayım, şimdi öldüm!'

Sorun, elbisenin sahibinin 'Kötü Madam' olan Anriche olmasıydı.

Tam hizmetçi endişeyle titriyorken...

[ "Tamam." ]

[ "Üzgünüm, lütfen beni bu seferlik bağışlayın... Ne?" ]

[ "Tamam dedim." ]

Anriche gelişigüzel bir şekilde çene hareketiyle kovadaki suyu işaret etti.

[ "Zaten o temiz su değil mi?" ]

[ "Ne? Evet ama..." ]

Hizmetçi boş boş başını salladı. Zemini en son o temizledi, bu yüzden temiz suyu vardı.

Cevabı duyan Anriche omuzlarını silkti.

[ "O zaman, bunu kullan." ]

[ "R-gerçekten mi?" ]

[ "Evet. Eh, orada olduğunu bile göstermiyor." ]

Sonra hizmetçinin yanından geçti.

Hâlâ kafası karışan hizmetçi, aptal bir yüzle Anriche'nin arkasına baktı.

O günden sonra hizmetçi, yaşadığı mucizeler hakkında söylentilere başladı. Ve bununla başlayarak, 'hanımefendinin değiştiğini' kanıtlayan çok daha fazla deneyim dolaşmaya başladı.

"Peki, hanımefendi şimdi nerede?"

"Evet? Elbette..."

Hanımın değişmesinden gurur duyan hizmetçi, gururlu bir sesle konuşmasını sonlandırdı.

"O ofiste."

***

Aynı zamanda.

Anriche ofisindeki sandalyeye çökmüştü. Gözleri yorgunlukla doldu, boş yere dağ gibi yığılmış tüm belgelere baktı.