YARALI İZLER +18

2

Çeşmeyi açıp ellerini yıkarken aynadan beni izliyordu.
"Birini mı dövdün?" O dövülenin Talya olmaması için içimden hatim indirecektim neredeyse

Ellerini yıkaması bitince bıçağını temizlemeye başladı.
Bakışlarını benden çekerek " evet
Tablolarıma zarar verenlere işkence yapmaya bayılırım" yavaşça yutkundum.

O tabloyu ben yere bırakmıştım.
Böyle güçlü bir adamın kamerası yok muydu?
Kesinlikle beni uyarma amaçlı konuşuyordu böyle
Kimseye işkence etmemiştir dimi?

Dudağımı dişlerimin arasına alıp gergin anlarda yaptığım gibi ısırdım.
"Neden?" Sesimi kaçtığı yerden bulup konuşmuştum.

Kendine gel ferya! Sen bir polissin onu dövebilirsin ama dışardakilerin hepsini dövemezsin

Ben bu adamı cinayet için mi arıyordum! Lanet olsun adamın suçunu bile bilmiyorum!

"Şimdi seninle ilgilenmemiz lazım" olduğum yerde dik durup ona bakmaya devam ettim.
Bıçağı temizlemeyi bırakınca temiz havluya sildi ve cebine geri koydu.
Silâhı da yerleştirdiğinde üzerindeki gömleğin düğmelerini açmaya başladı.

Yok yok
Üzerime gelme

Aklıma gelen şeyleri yaşamayız umarım.
Dik duruşu bozup evdeki vazoya koştum.

El mı yaman bey mı yaman göreceğiz kor bey
Tek kaşını kaldırıp çıkardığı gömleği kirliğe attı.

"Arkadaşın" sözleriyle elimdeki vazo tam düşücekken son anda tuttum.

"Arkadaşım? Benim Arkadaşım yok ki" bu sefer iki kaşını da kaldırıp cebindeki bıçağı çıkardı.

Yutkunup elinde döndürdüğü bıçağa bakarken " Talyaydı sanırım yazık geldiği yerden çıkacağını düşünmüş." Vazoyu fırlatabileceğim açıya getirdiğimde mavi gözleri gözlerimden vazoya kaydı.

"Güzelce hırpaladıktan sonra buradaki bir arkadaşa emanet ettim kendisini" o kanlar Talya ya mı aitti

"Sen ona işkence mı yaptın " tırnağımdan saç diplerime kadar içimdeki siniri hissetmiştim.

Kaşlarını çatıp bir adım yaklaştığında elimdeki vazoyu suratına fırlattım

Vazodan kolayca sıyrıldığında elime ne geldiyse fırlatmaya başladım.
"Şerefsiz adi herif "üzerime koşmasıyla arkamı dönüp kaçmaya çalışacaktım ki yakalayıp sıkıca kendine yasladı

"Sen fazla mı dik başlısın " fısıldayarak konuşmasıyla debelenmeye devam ederek bağırdım.

"Beni arkadaşıma götür!" Cık cık cık diye ses çıkardı

"Sonra ne yapacaksın " hala sıkıca tutuyor serbest bırakmıyordu

"Bizi bırak birdaha karşına çıkmayız " sesim yenilgiyi kabullenmiş gibi çıkıyordu artık.

"Ahh size söylemediler sanırım. Buradan çıkış yok " allah belanı versin komiserim

Başka insan yoktu da bu manyağa mı verdiniz bizi !

"Lütfen her dediğini yaparız bizi bırak" yenilgiyi bu kadar kolay kabullenmemem gerekiyordu ama Talya zarar görmüştü

"Şsstt sakin olmalısın" bir elini belimden çektiğinde boşluğundan yararlanıp karnına dirseğimi geçirdim.

Anında ondan uzaklaşıp kapıya doğru koşmaya başladım kapının kilitli olduğu aklıma gelince evi gezerken fark ettiğim mutfağın sürgülü kapısına koştum.

Kapıyı hızla açıp kendimi bahçeye attım ve dış kapıya koşmaya başladım.
Evin içinden gelen bağırış sesiyle ayaklarım birbirine dolandı adeta