YARALI İZLER +18

18

~ yıl 2006 1 nisan~

"Senin arkadaşın olduğumu mu sanıyorsun " alayla güldü.
"Senin gibi küçük çocuk benim hiçbirşeyim olamaz" yutkundum.
Gözlerimin dolduğunu asirin bedeni bulanıklaşınca fark ettim.

"Herşeye de ağlıyorsun" diyip yüzünü buruşturdu.
Dişlerimi dudağıma bastırdım.
Ağlamamak için direniyordum.

Gözümden düşen birkaç damlayla
Asir arkasını döndü.
Gitmesine engel olmak için titreyen dudaklarımı araladım.

"Neden?" Bu zamana kadar benim kalbimi kırmayan tek kişiydi o.
Olduğu yerde durup bana bakmadan konuştu.

"Söyledim ya. Küçücük birşeysin , herşeye ağlıyorsun."
Ona doğru birkaç adım yaklaşıp önüne geçtim.

Umutla ellerimi kaldırdım ve göz yaşlarımı sildim. Burukça gülümsedim .

"Bak ağlamıyorum. Ağlamam birdaha. Hem okula da başladım büyüdüm" dedim. Onun da gözleri dolmuştu.

Şaşkınca suratına bakıyordum.
Neden üzülmüştü ki

Ellerini iki yana açıp " gel buraya" dedi. Kollarının arasına girip ona sarıldım. Az önce ne olmuştu?
"Küs müsün hâlâ " diye mırıldandım.

Derin nefes aldı ve " 1 nisan şakası yapıcaktım. Sanırım kalbini fazla kırdım" dedi. Kaşlarımı yavaşça çattım.

1 nisan şakası mı
O ne?

Anlamadığımı anlayıp güldü.
Daha sıkı sarılırken " şaka günüymüş bugün" dedi.
Bende güldüm. " şakaydı yani" Dedim.

Başını usulca sallayıp " şakaydı" dedi.

(Günümüz 2020)

Zorla geldiğim evde arus u görmemek adına direk odama girip duş almıştım.
Giymiş olduğum crop ve kot şort ile odamdan çıktım.

Guruldayan karnıma bakıp göz devirdim. Daha 4 saat önce yememe rağmen hemen acıkmıştı.

Mutfağa doğru ayaklarımı yere sürterek ilerlerken kapı çaldı.

Talya ,Buğrayla beraber sabahın erken saatlerinde alışverişe çıkmıştı. Oradan da karakola geçeceklerdi.
Muhtemelen onlar gelmiştir diye düşünüp mutfağa olan adımlarımı kapıya çevirdim.

Bir kere daha tıklatıldığında "geldim" diye seslenip kapıyı açtım.
Karşımda görmeyi beklediğim en son
Kişi vardı.

"Ferya Merhaba" Talyanın yanındaki
Bartu samimi bir şekilde gülümseyip kollarını açtı.

Şaşkın şaşkın kollarını arasına girip ellerimi beline sardım.
"Hoşgeldin" sesim gereğinden fazla mutlu çıkmıştı.

Bartu Fransada yaşayan kuzenimdi.
Talya ile onu üniversitedeyken buraya geldiğinde tanıştırmıştım.

"Hoşbuldum fıstık" benden ayrılıp burnumdan makas aldı .
Talya gülerek " Bugün bir baktım Bartuş karakolda. Bizim eve gitmiş ama bizi bulamayınca valizlerle karakola gelmiş" dedi. Bartu gamzesini göstererek gülümsedi.