YARALI İZLER +18

6

Geçirdiğim huzurlu bir uykunun ardından gözlerimi açtım.
Arusun yatağında tek başıma yatıyordum.
Yavaşça doğrulup odayı incelemeye başladım .

Her odanın duvar rengi beyazken burası full mobilya ve duvar rengi olarak simsiyahtı .

Odayı süsleyen tek şey renkli olan tablolardı.

Yavaşça yataktan inip odadan çıktım.
Geçen gün girdiğim tablo yaptığı odanın kapısı ağzına kadar açıktı.

Belkide beni öldürmek için oraya girmemi bekliyor
Ahh saçmalama ferya

Kapının önünde kapıya yaslanarak içeride bir tabloyu renklendiren arusu izlemeye başladım.
Resmen işini aşkla yapıyordu.
Odanın içi ağzına kadar tablo dolu olmasına rağmen hiçbirini satmıyor daha fazla yapmaya devam ediyordu.

Onun için bu denli önemli olan kızı çok merak etmiştim doğrusu
Beni fark ettiğinde eliyle gel diye çağırmıştı.

Yavaş adımlarla dikkatlice yanına ilerledim.
Canıma susamadım

Önündeki tabloyu işaret ederek
"Nasıl olmuş?" Dedi.
O benim fikrimi mı soruyor?

Tablodaki kız.
Sanırım
Bendim.

"Beni mi çizdin yaa çok güzel olmuş"
İlk defa içten bir şekilde gülümsedi
Yatakta uyurkenki halimi çizmişti
"Bizim fotoğrafımızı çeker misin" ricama karşı elini cebine atıp telefonunu çıkarttı.

"Gülümse " dediğinde 32 diş sırıtarak tabloya yanaştım.
Çektiğinde bana göstermiş ama biryere atmama izin vermemişti .

"Bu tabloyu almak istiyorum" gülümsemesi suratından silinirken söylediğim şey için pişman olmuştum bile

İki dakika bu güzel anın keyfini çıkarsaydım keşke

"Satmıyorum." Dudaklarımı bükerek tabloya baktım.

"Yenisini yaparsın bence " kaşları çatılırken bendeki gözlerini tabloya çevirdi.

"Satın almana ne gerek var? Asarım salona bakarsın" para konusunu mu dert ediyordu bu

"Para cidden sıkıntı değil ben bunu kendi evime hatta ofisime asmak istiyorum." Söylediklerimi algılayınca gözlerimi pörtlettim
Ofis detayını yakalamaması gerekiyordu

Oturduğu yerden kalkıp elindeki boyaları bıraktı.
"Evinin artık burası olduğu konusunda sıkıntı yaşamayacağız sanıyordum." Tek takıldığı konunun bu olmasına sevinirken bir yandan da üzülüyordum.

"Arus beni elbet bırakacaksın yapma böyle , benim bir hayatım var" tabloyu alıp kapıdan çıktığında çıkmamı bekledi.

Odadan çıktığım gibi kilitleyip aşağı ilerlemeye başladı.
Anlaşılan bu konuda konuşmak istemiyordu

Tabloyu duvardaki boş yere astığında
"Burada bakabilirsin kendine " dedi.

"Ben şimdi gidiyorum işlerim var. Akşama kadar istediğini yapabilirsin o odaya girmeye çalışmak hariç " ciddi ciddi bana ev hapsi vermişti.

Elimi saçıma daldırıp sinirle çıkardım
"Oldu olacak ellerimi falan da bağla , ben bu evde ne yapacağım akşama kadar? Yemin ederim ortalığı yangın alanına çeviririm yaparım çok ciddiyim"

Ah be arus
Seninle dışarda polis kimliğimle karşılaşsaydık nasıl olurdu gösterirdim ben sana

"Beni 48 saat boyunca uğraştırdığını unutmadım. O yüzden evde kalacaksın." Kollarımı göğsümde birleştirip mızmızlandım