YARALI İZLER +18

9

"Görüşürüz ferya" gözlerinden akan yaşlarla bana son kez el salladı.
120 dakikadan fazla süredir buradaydık.

Talyayı bu olaydan uzak durmasını ve aileme bir yalan söyleyerek komiserimi ben çıkana kadar oyalamasını söylemiştim

Peşime düşmemesi birdaha asla buraya uğramaması konusunda zorla ikna ederek ikimizi de öldüreceğini söylemiştim.

Arabadan içeri girdiğinde uzakta durmuş bizi izleyen arusa göz ucuyla baktım.

Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.
Yine ne yaptım kim bilir.

Ata arabayı çalıştırırken Talya hâlâ salya sümük ağlıyordu.
Ata her ne kadar 'kor bunlar polis bırakmamalıyız' desede koru ikna etmeyi başaramayarak mecburen arabaya binmişti.

araba yavaş yavaş gözden kaybolduğunda
"Bin" diyen soğuk ses ile arkamı dönerek onun arabasına ilerledim.

Burdan kurtuluş şansım artık sıfırdı

Mecburen alışmalıydım ortamına ve insanlarına

Arus un yanına ön koltuğa oturduğumda dümdüz önüne bakıyor hiç benle muhattap olmuyordu.

Buzdolabı

En ufacık şeylerde moodu değişiyordu.
Azıcık neşeli olsa ne olurdu?

Arus dışarıyı izlerken onu dikkatle incelemeye başladım.

Kaşının üzerinde küçük bir yarık dikiş izi vardı. Dudakları hafif aralandığında
Çenesinde oluşan minnacık çukur dikkatimi çekti.
"Işim var yanımdan ayrılmıyorsun." Soğuk sesle konuşarak bana ters ters baktı.

Ne var be!

"Tamam" sen soğuk yaparsan bende soğuk yaparım
" ismimi duymayayım sadece kor de.
Kimseyle göz göze dahi gelme ki zaten gelemezsin" başka isteğiniz

Bakışları tekrar önüne döndüğünde
Taklidini yaptım.

Bu psikopattan nasıl kurtulacağım ben.

Yol boyu o konuşmadan sonra konuşmamıştık.

Talyayı kurtarma uğruna kendimi yakmıştım resmen

Araba durduğunda gelmiş olduğumuz
Gösterişli cafe tarzı yere baktım.
Kırmızı ve siyah tonuna ağırlık verilmişti.
Kırmızı açık kırmızı değil

Kan rengine benzeyen koyu kırmızıydı.
Kapı çarpma sesiyle olduğum yerden sıçrayıp şaşkınca oraya baktım.
Arus arabadan inmiş sert adımlarla girişe ilerliyordu.

Sinirle kapının koluna elimi attım ve bende indim .
Şerefsiz! beklemeyi bilmiyordu ki!
Kapıyı kapatır kapatmaz kilitlendiğinde
Hiç bozuntuya vermeden yavaş yavaş yürümeye devam ettim.

Elbet bulurdum içeride onu.

Kapıdaki adamların yanında geçip içeri girdiğim gibi siyah koridor ürpmemi sağladı.

Koridoru da aştığımda içeride kumar masalarının etrafında oturan birsürü insanla karşılaştım.

Tanrım! Resmen adam kendine ait şehir yapmış ve kumarhane de açmıştı!

Gözlerim heyecan ,şaşkınlık ve korku duygusuyla parlarken belime yerleştirilip beni ilerleten elin sahibine döndüm.
"Şaşkın ördek gibi bakma etrafa." Heh!
Başka kim olacaktı!

Bizi gören direkt arusa bakıyordu.
Bana bakamazlar derken ciddiymiş

Bir kadının önünde durduğumuzda kadın gülümseyerek
"Kor uzun zaman oldu mekana uğramayalı. Ne o yoksa değişiyor musun ?"dedi. Gözleriyle beni işaret ettiğinde şaşırdım doğrusu