inseparable | Matthy fanfiction

1.10 - huisje

Na dat we zijn ingecheckt, lopen we te voet naar ons huisje. We lopen het bergje af met aan onze rechterkant het zwembad en voor ons de zee.

Als we aan komen bij de doorgaande weg slaan we links af. De bomen om ons heen nemen de ruimte in. We slaan de eerste rechtsaf en lopen nog een weg naar benden.

Midden op de weg stop ik en kijk ik naar mijn linkerkant.
"Hier is het" zeg ik.

Ik wijs de twee huisjes aan.
"Dit is het?" Vraagt Koen.
"Ja?"

"Oh, valt nog best wel mee. Is minder erg dan ik had gedacht"
Ik moet lachen

Ik loop het trappetje op van een van de huisjes en maak de deur open met de sleutel. Het huisje is groot genoeg voor 4 mensen.

Ik kijk rond. Het is een mooi huisje met twee tweepersoonsbedden. En een klein keukentje er in.

Ik draai me weer om, richting de rest.
"Dus, wie gaat waar?"
"Geen idee"

Na heel even te hebben overlegd hebben we besloten. Matthy ik en Koen gaan met elkaar dus de andere verplaatsen zich richting het andere huisje.

Ik gooi mijn koffer weg op het bed.
"Je kan hem gelijk open maken, we willen zo uit eten gaan" hoor ik Matthy zeggen.

Ik schrik hiervan. De eerste keer dat ik uit eten ga met de jongens. Ik doe wat hij vraagt en open mijn koffer.

Het eerste wat mij opvalt is het rode jurkje. Ik gris hem uit mijn koffer met mijn rode Jordans erbij. Mag ook wel eens, toch?

Ik loop richting de badkamer om mij om te kleden. Het jurkje wat ik aan heb is iets langer dan die zwarte maar komt ook maar net over mijn kont heen.

Ik doe wat make-up op, doe een luchtje op en doe mijn krullen goed.

Nadat gedaan te hebben loop ik terug.
Het huisje is leeg, iedereen staat al buiten. Snel pal ik nog een zwart tasje, prop daar wat dingen in en pak mijn telefoon mee.

Dan stap ik naar buiten. Ik krijg aparte blikken toe geworpen, van alle jongens. Ik kan niet aflezen wat ze vinden.

Maar stuk voor stuk staan ze met open mond te kijken.

"Valt er wat te zien jongens"
Geen antwoord. Misschien val ik ook wel een beetje op. Allemaal hebben ze een witte blouse aan en ik een fel rode jurk.

"Ja je zit er goed uit"
Hoor ik Robbie mij complimenteren.
"Dankje, dankje. Jullie zien er ook niet verkeerd uit hoor"

En met dat spring ik van de laatste traptrede af en draai ik een rondje op de grond.

Allemaal kunnen ze er om lachen.

"Nou jongens, aangezien ik hier ervaring mee heb. Als wij hier de berg aflopen, richting de zee. Slaan we rechts af en lopen we over de boulevard langs het volleybalveld. Daarnaast zit een tentje waar we heerlijk kunnen eten"

Vertel ik ze vol enthousiasme.

"Oke, dan gaan we daar naar toe toch?"
Zegt Raoul.
Allemaal stemmen we er in mee.

We lopen richting de zee. De zon gaat al onder waardoor de zee en de lucht roze kleuren.

We slaan rechts af en lopen richting het volleybalveld. Herinneringen komen in mij op van 6 jaar geleden.

CLIFFHANGER, HEUUUJJJJ

oekejnrr, ik ga in het volgende hoofdstuk dingen vertellen over mijn zomer 2021. Dus alles wat in het volgende hoofdstuk zit, is waargebeurd. (Leuk om te benadrukken)

Ja nou, leukk.

Houdoe,
Bankvelocitys
- Maud

29/04/22