💙 (waargebeurd)
Pov Ivy (herinnering 6 jaar geleden)
"Oke jongens, gaan wij nu spelen?"
Is wat ik schreeuw over het veld.
"Ja kom, we gaan tegen hun" Zegt Yara tegen mij.
Ik ben hier met een grote vriendengroep. Eentje van 15 man om precies te zijn. Ik heb ze leren kennen via het volleyballlen en we hebben vervolgens snaps uitgewisseld.
Hierdoor ben ik in de groep beland. Samen met mijn zusje. We spelen regelmatig volleybal. Misschien wel iedere avond.
We gaan allemaal in het veld staan. Ik ergens rechts. Ik weet dat we uiteindelijk doordraaien, maar waar ik begin maakt me nu niet uit.
Iemand achter me serveert de bal over het net heen. Hierdoor moet de tegenstander naar de bal duiken. Ze raken hem.
De bal vliegt over het net heen, in mijn richting. Met twee handen sla ik de bal omhoog om hem vervolgens naar iemand anders te pasen.
Deze persoon slaat hem over het net heen waardoor we een punt scoren.
We juichen met z'n alle en wisselen de plekken door.
Ik beland op de plek waar je moet serveren.
En dat doe ik. Ik sla de bal onderhands over het net heen. Hij beland niet op de grond, maar iemand slaat hem omhoog.
Vervolgens word de bal heel hoog omhoog gegooid waardoor de twee voorste mensen moeten springen om de bal tegen te houden.
En dat lukt. De bal kaatst terug naar de andere kant van het veld en raakt het zand. Weer een punt voor ons.
Zo gaan we heel de avond door tot ons potje voorbij is.
Met z'n alle lopen we richting het gras, dichtbij het strand. Hier gaan we zitten.
We zitten een een kringetje en praten over van alles. Af en toe ga ik op mijn rug liggen met mijn handen onder mijn hoofd, en kijk ik richting de sterren.
(heden)
Het eten is ondertussen al op en we staan op het punt om te betalen. Ik wil mijn tasje openen maar Raoul is mij voor.
"Wij betalen wel"
"Nee, ik betaal" "Ivy, nee"
"Oke, maar de volgende houd je van me tegoed" zeg ik, een beetje geïrriteerd.
We lopen weer richting ons huisje, en dus weer langs het volleybalveld. Ik zou zo graag weer een keer willen volleyballen.
"Jongens, willen jullie alsjeblieft met mij volleyballen hier vanavond"
Ik zet mijn puppy ogen op.
Tijdens het eten heb ik alles verteld over volleybal, en hoe ik vroeger zo fanatiek mee deed. Ze hadden me beloofd om een potje mee te doen.
"Jongens, alsjeblieft"
Ik lijk wel een klein kind.
De jongens kijken elkaar vragend aan.
"Oke, we doen mee" zegt Raoul.
"Yes" Ik maak een sprongetje van geluk.
We zijn weer bij het huisje aangekomen, om even om te kleden.
Ik pak mijn volleybalbroekje uit de tas (die eigenlijk wat te klein is) en trek die aan.
Als iedereen klaar is lopen we met z'n alle naar het volleybalveld. Het is druk. Overal zijn mensen aan het volleyballen of aan het voetballen.
Het voetbalveld ligt boven het volleybalveld. Ik heb nog nooit een stap gezet op het voetbalveld maar ik denk dat dat deze week wel gaat gebeuren.
Er zijn andere mensen aan het volleyballen, ook Nederlanders.
"Hey, zouden wij misschien tegen jullie mogen spelen"
Vraag ik.
"Ja, isgoed"
"Oke, kom jongens"
Ik sleur de jongens mee het veld op.
We doen een klein overleg, met wie wat gaat doen.
"Oke, ik weet dat jullie niet zo fanatiek zijn als mij maar, ik wil dat jullie proberen op de bal af te gaan. Oke?"
Ze knikken allemaal als antwoord.
De bal wordt in mijn richting gegooid zodat ik kan serveren.
"Jongens we kunnen dit"
Is het laatste wat ik roep.
YEAH,
oke wat was dat?
Ik heb dus 0 ervaring met volleybal maar ik ga proberen het zo een beetje euh ja. Snap je?
Ohja, dit is dus waargebeurd :)!
Nee oke.
Nou dat dus.
Nou cliffhanger, leuk
Ohja, Matthy is over 28 dagen jarig.
Nou leuk :)
Houdoe,
Bankvelocitys
- Maud
1/05/22
YOU ARE READING
inseparable | Matthy fanfiction
Fanfiction"Hier is mijn nummer, app me" Daarna liep hij weg, en liet hij mij alleen achter. Ivy is 20 als ze hem ontmoet. Op het eerste oog is ze verliefd. Het liefst is ze heel de dag bij hem. Maar haar ouders vinden haar te jong, ookal is ze 20. Een vakant...
