Apologize | Hyunlix

13

Benden size küçük bir not

Bildirimler artık çok azalmışken Tiktok'ta yaptığınız Fic'le ilgili editleri görünce cidden moralim yerine geldi cidden samimi olarak söylüyorum şu zor zamanlarımda sizin bu yorumlarınız her türlü destekleriniz benim tek mutluluk kaynağım. Çok çok teşekkür ederim umarım seviyorsunuzdur ve en önemlisi duyguları ve yaşananları anlayabiliyorsunuzdur.

İyi okumalar ♡︎

~~~~~♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎~~~~~
       
Part:13

Her zaman ki gibi elini yüzünü yıkamış, istemeye istemeye çantasını sırtına atıp yola koyulmuştu Hyunjin. Eskiden hevesle gittiği okula şimdi kalbindeki o sıkıntıyla gidiyordu. Aslında hevesli olmasının sebebi zaten belliydi. Sırf Felix'i ders boyu izlemekti.

Şimdi peki? Aynaya baktığında gördüğü o sapsarı saçları Felix'i hatırlatıyordu. Buna bile dayanamamış, saçlarını en sevmediği renge boyamıştı.

Sevgisi çoktan nefrete dönmüş müydü?
Herşey için geç miydi?

Hyunjin sınıfa girdiğinde hiç beklemediği bir gürültü ile biraz yavaşlayarak ne olduğunu dinlemeye çalıştı.

"İğrençsin oğlum sen."

"Orospu işte kanka ne diyelim."

"Harbi ya nasıl utanmadın abisiyle yatarken, bir de çocuğa kötü davranıyordu sırf onun için iyi falan davrandı."

"Karaktersiz."

Birden fazla ses vardı. Ama hepsinin aynı kişiye söylediği açıktı. Tüm sınıf Felix'in dediği gibi üstüne geliyordu. Felix susup sadece ağlamamak için dayanmaya odaklanmıştı.

Hyunjin sınıfa girdiğinde Felix'in parlayan gözleriyle karşılaşmıştı. Her an ağlayacak gibiydi. Gözleriyle acısını anlıyordu. Zamanında yaşadığı şeyler olduğu için en iyi anlayacak oydu. Fakat o yaşadıklarını yaşatan Felix idi.

Gözleri önünde yaşattığını yaşıyordu.

Soğuk kanlı olması gerekiyordu. Sadece kendini düşünecek kendi için yaşayacaktı. Peki bu mümkün müydü?

Hyunjin'in geldiğini görünce kafasını oraya çeviren kişiler Felix'in yanından ayrılıp yerine geçti. Neler oluyordu böyle? Birden sanki Felix'in yerine geçmişti. Çünkü aynı şekilde herşeyi yaşamıştı. Tüm sınıf Felix gelince susar yerine geçerdi.

[Çok garip...]

Yerine otururken gözleri o parlayan gözlerin sahibindeydi. Onu izleyince kendini izliyor gibiydi. Felix cam kenarında oturmuş, göz yaşlarını silmek için cam kenarına dönüp duruyordu.

Kalbi bir yandan şunlara dur derken beyni izin vermiyordu. Hangisini dinlemeliydi?

Hoca gelince o iğrenç, ağzı bozuk, tek vasıfları güçlülüğe göre insanların arkasında duran kişiler çenesini kapatmıştı.

-----

Çıkış saati gelince hoca erken çıkmıştı. Hoca çıkınca herkes kitaplarını toplarken Minho yanındaki Hyunjin'e yöneldi.

"Hyunjin, erken çıkıyoruz ya sahile gidip hava alalım mı?"

"Bana uyar Minho, sen aşşağı da bekle ben lavaboya uğrayıp geleceğim."