Apologize | Hyunlix

23

Sonunda kâbus gibi geçen o hafta sona ermişti. Yaşamadıkları şey kalmadığı o haftanın sonunda aralarının düzelmesi onlar için çok ani ve mucizevi olmuştu. Ne de olsa insan kaybetmeden değerini anlamıyordu. Ama o korku da bir ömür sana yetiyordu.

----

Sabah odada eşya kalmış mı diye kontrol ederek bavullarını toparladılar. Jennie âdeta onların yüzüne bile bakmıyordu. İfadesiz ve mutsuz bir suratla takılarak eşyalarını hafiften sinirini belli edecek sertlikte toplayıp odadan ayrıldı.

"Felix bir şeyini unutmadım değil mi? Hadi çıkalım."

"Yok her şey tamam gidelim otobüs gelmiştir."

Sırtına attıkları çantayla kaldıkları odayı kapatıp odalardan çıkan öğrencilerle birlikte koridorda ilerlediler. Herkes uyku sersemiydi. Çünkü saat sabahın altısıydı.

Otelin lobisinden ayrıldıktan sonra dışarıda olan kalabalığın yanına geldiler. Geldikleri anda otobüs yanaştı, eşyalar bagaja yerleştirildi. Yavaşça tutunarak yüksek merdivenli otobüse ayağını attılar.

Felix koltuklara bakınca duraksadı.

Evet, yine o iğrenç görüntü gözünde bir şeritti. Ve bunun daha hafifine bile dayanamaz, izin veremezdi.

Hemen arkasını döndüğünde bir kişi arkada olan Hyunjin'e bakarak ona eliyle "gel" işareti yaptı. Hyunjin'in bileğinden tutarak hızlı bir şekilde boş olan ikili koltuğa çekti. Kendisi cam kenarına Hyunjin ise yanındaydı. Felix'in onu hızlı çekmesine karşılık

"Yavaş Felix daha herkes gelmedi zaten."

"Olsun."

"Yanına falan düşmememden mi korktun yoksa."

Diyerek sırıtınca yine her zamanki gibi dirseğiyle dürttü.

"HYUN!"

"Pardon kankammm."

Felix ellerini çocuk gibi bağlanmasına karşılık yüzünde ciddi takılmaya çalışan bir surat vardı. Fakat becerdiği pek söylenemezdi.

Yer seçme gürültüsü bittikten sonra hoca yerine oturunca sigara içen şoför yerini aldı ve kemerler Seul için bağlandı.

-------

"Hyunjin cidden çok sıkıcısın."

"Niyeymiş ya."

"Aldın kulaklığı kulağına put gibi sustun."

Kulağındaki kulaklığı çıkartıp kucağına bırakıp Felix'e dönerek

"Konuşmamı istiyorsun yani hım."

Diyerek yine aynı sırıtarak yanaşmaya çalışan şakacı bir ifadesi vardı. Felix utanarak gözlerini ondan çekip tekrar ona bakıyordu. Daha sonra olayı kurtarmak için

"Ne alakası var ya! Sadece ne dinlediğini merak ediyorum, bende dinleyebilir miyim?"

Hyunjin onun tatlı kibar konuşmasına bile düşüyordu ki ona doğru cevap bekleyen Felix'i yeni fark etmişti. Cebindeki telefonu çıkarıp şarkıyı değiştirdi ve diğer kulağında olan kulaklığı Felix'in gözlerinin derinliklerine odaklanırken eline bıraktı.