အပိုင္း ၄။နံနကၡင္းေနေရာင္်ခၫ္ႏြင့္အတူ ထရံၾကားက တိုးေဝြ႕လာတဲ့ ေေလ်ေပလညင္းေလးေၾတက စံပယၸႏ္းနဲ႔ ေခရပႏ္းရနံ့ကို ေဆာငၠ္ၫ္းၿပီး အိပၷိဳးတစ္ဝက္ ဆူးဆီကို ေအရာကႅာခဲ့တဲ့ မနကၡင္းတိုင္းကို ဆူး သိပၡ္စ္သၫ္။ ပဲ်ပဳတ္.. ကအစခ္ီတဲ့ ေခါင္းျရက္ေစ္းသၫ္အစုံတို႔ရဲ့ ေအာၼၫ္သံတို႔ကလၫ္း မရိုးနိုင္ေအာင္။ တစ္ညလုံးျရာတဲ့မိုးက မနကၸိဳင္းမြာ ရျပ္သားခဲ့တာမို႔ ဝႏ္းက္ငၲျစၡငၠ ၾကၫႅင္ေေနတာ့မြာေအသအခ္ာ။ ဒီအခ္ိႏၧိဳလ္င္ မနကၼိဳးမလင္းမီတၫ္းက စိုကၡင္းထဲ ေခါင္းထိုးကာ ေပါင္းသင္ ခူးၾဆတ္ေနတဲ့ "သူ" အိမ္ေပၚတကႅာေတာ့မၫ္။ ၿပီးလၽြင္ ဆိုေနက္ နံနကၡ္ိႏၡါ ေတးသံသာကို ဆိုလိမ့္အဳံးမၫ္။ ဘာပဲ်ဖစ္်ဖစ္ ဆူးေကတာ့ အဲ့ဒီအသံမၾကားရမခ္င္း အိပ္ရာက ထဖို႔အစီအစဥၼရြိ။ဝါးနက္ဝါးႀကီးေၾတကို ထစ္်ခမ္းကာ ခင္းထားတဲ့ၾကမ္း်ပင္ေပၚ တစၠ္ိက္ိ နင္းတကႅာတဲ့ ေ်ခသံက ေခါင္းအုံးမြာနားကပၴားတဲ့ ဆူးအၾတက္ အိပ္ယာႏြိဳးစကၸင္။"ဆူးရိပၠိဳ.. ခငၺ္ားမေထသးဘူးလား။ ေနဖငၴိဳးေနၿပီ။ ထမင္းေၾကာၳစားေတာ့။ ဒီေန႔ ခငၺ္ားအိမၥာေၾတရြိေသးတယ္ေနာ္။ ဝႉး .. အလုပ္သာႏြေစၧလာကႅဳပႅိဳကၡ္ငၲယ္။ ခငၺ္ားကိုေန႔တိုင္းႏြိူးေနရတာ အာေပါက္ေနၿပီ"အခႏ္းထဲဝငႅာၿပီး ်ခင္ေထာင္အ်ပေငၠန နံနကၡ္ိႏၡါေတးသံသာ်ဖင့္ ျပစိတၾက္သားတဲ့ ထိုလူက မီးဖိုထဲကိုဝငၠာ မီးေမႊးလိမ့ၼၫ္။ ညကက္ႏၲဲ့ ထမင္းၾကမ္းကို ေၾကာ္ၿပီး ထို ၾကက္ဉထမင္းေၾကာၠိဳ အိုးထဲေကန ပႏ္းကႏၴဲထည့ႅိမ့ၼၫ္။ ဆူေနတဲ့ေေရႏျးအိုးကို ဓါတၺဴးထဲ တစၡ္ိဳ႕ထည့ႅိမ့ၼၫ္။ တစၡ္ိဳ႕ကို ဆူးအၾတက္ ေကာၹီေဖ္ာႅိမ့ၼၫ္။ ေျမ႕ယာပါးေလးခင္းထားတဲ့ အိပ္ယာထကၼြာ နားအပၴားရင္း အၾလေတ္ရနတဲ့ လႈပ္ရြားမႈေၾတကို တစၥမၾလတ္ေအာင္ ဆူး နားေထာင္ေနရင္း အငယၠဆူပူတာခံေနေရပမယ့္ တမင္အျရဲ႕တိုက္ၿပီး ဆက္အိပ္ေနလိုက္သၫ္။ ထမင္းေၾကာၷံ့ေလးက သင္းေမႊးလာတာမို႔ ျဇတၱင္းၿပီး အိေပၼနနိုင္ေတာ့။ ဟိုေန႔ကလို အကုႏၥားပစႅိဳကၼြ်ဖင့္။ ဆူးအိပ္ရာကထ အခႏ္းထဲကၾထက္ၿပီး ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ္ာငၠိဳ်ဖတၠာ ေရခ္ိဳးခႏ္းထဲ ဝငႅိဳက္သၫ္။ သူေကတာ့ ထင္းမီးဖိုႀကီးအနား ထမင္းေၾကာ္ေၾတ ပႏ္းကႏၴဲထည့္ ရင္း ေကာၹီေဖ္ာ္ေနရာက ဆူးကို မ္ကႅဳံးေလးလြႏ္ၾကည့ၷလြႏ္ၾကည့္ေေနလရဲ့။ ဆူး မ္က္ႏြာသစ္ၿပီးၾထကႅာေတာ့ ထမင္းေၾကာၸႏ္းကႏ္ေလးေၾတနဲ႔ ေကာၹီျခက္ေလးေၾတကို ထမင္းစားျပဲဝိုင္းေလးေပၚမြာ အုပ္ေစာင္းေလးအုပၴားကာ သူေကတာ့ ၿခံထဲ ေရခ္ိဳးဖို႔ၾထၾက္သားေလၿပီ။"အႏၲီလတ္။ နိုးၿပီလား။ ဆူးတို႔မနကၥာစားေရအာင္ေလ။"ဆူးအခႏ္းနဲ႔ကပႅ္ကၠ အႏၲီလတ္အခႏ္းတံခါးကို တစၻတၻတၸဳတ္ၿပီး ႏြိဳးလိုကၼိသၫ္။ ဆူးဒီအိမၠိဳ ေစရာကၱၫ္းက အႏၲီလတၠိဳ ခငၼင္ရင္းႏြီးခဲ့ရတာ။ ဆူးကို ခ္စၡင္အလိုလိုက္ေပးတဲ့ အႏၲီလတၠိဳ ဆူးက ကာဗာလုပ္ေနရတာ ဆို ပိုမြႏၼယၳင္သၫ္။"လာၿပီ ဆူးေလးေရ။"တံခါးကို တုႏၲဳႏ္ယင္ယျငၹင့္ ၾထကႅာတဲ့ အႏၲီလတၠိဳ ဆူး အသာၾတဲေခၚလိုက္ၿပီး ထမင္းစားျပဲနံေဘးက ခုံပုေလးမြာ ေနရာခ္ေပးလိုက္သၫ္။ ထိုခဏမြာပဲ ေရခ္ိဳးၿပီး ေအပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ တဲေပၚတကႅာတဲ့သူက ဆူးတို႔ကို တစၡ္က္ၾကည့္ရင္း။"ေေမမ နိုးလာၿပီလား။ အတာခဏပဲေနာ္ေေမမ။"ငုတၱဳပ္ႀကီးထိုင္ေနတဲ့ သူ႔ကိုေက္ာ္ၿပီး အႏၲီလတၠိဳသာ ႏႈတၦၾက္သားတဲ့ အဲ့ေကာင္ေလး အက္င့ၠအဲ့ဒီအတိုင္း။ ဆူးကလၫ္း သူ႔ကိုလြည့္ေတာငၼၾကည့္။ သိပၼၾကာလိုက္။ တီရြပ္အနီေရာင္ အႏျမ္းေလးနဲ႔ ေဂ္ေဂ္ ကာၾတႏ္းေဘာင္းဘီအတိုဝတႅာတဲ့ သူက ထမင္းစားျပဲမြာ ဝငၴိဳငႅိဳက္ၿပီး အႏၲီလတၠိဳ ထမင္းေၾကာ္ မပူေအာင္ မႈတ္ေပး။ ေကာၹီ မပူေအာင္ မႈတ္ေပးေန်ပႏ္သၫ္။ ဆူးေကတာ့ တိတၱိတၦိတၦိတၸဲ ထမင္းေၾကာၥားေနလိုက္ရသၫ္။ လူက ေဒါင့္သာမက္ိဳးတာ သူေၾကာၱဲ့ ထမင္းေၾကာၷဲ႔ သူေဖ္ာၱဲ့ ေကာၹီက ဆူး အႀကိဳကၦဳံးေၾတထဲက တစၡဳပင္။ စားေသာက္ၿပီးၾေကတာ့ ဆူးဆီက ပႏ္းကႏၠိဳပါ ၾဆဲယူၿပီး ပႏ္းကႏ္ေၾတ ထိုင္ေဆးေနတဲ့ ေကာင္ေလးက ဒီႏြစၼြ ၁၈ ႏြျစၥႏ္း႐ုံေလး။"ဆူးရိပၠိဳ.. ခငၺ္ား စာေၾတၿပီးၿပီလား။ မနက္်ဖႏ္ အစမ္းစာေမးျပဲတဲ့ေနာ္။ ၾလင္ေ်ပာၾသားတယ္။ ဒီစာေမးျပဲကိုမြ ခငၺ္ားမေအာင္ရင္ စာေမးျပဲႀကီးကို ေ်ဖေမနနဲ႔ေတာ့။ အခ္ိႏၠဳႏၲယ္။ အားေဆးေရာ ပုံမြႏ္ေသာက္ရဲ့လား။ ခငၺ္ား စာသာမလုပၲာ လူၾကည့္ေတာ့ ေပ္ာ့စိေနတာပဲ။ အားမရြိရင္ စာေမးျပဲဘယႅိဳေ်ဖမလဲ။ အခုေအႏျးထျၫ္သားဝတၳားလိုက္အဳံး။ ေအးတယ္။ အားလုံးအဆင္သင့ႅဳပ္ေပးထားတာေတာင္ ခငၺ္ားလိုကၼလုပၷိဳငၻဴးဆိုရင္ ခငၺ္ားေလာက္ အသုံးမက္တာရြိမြာကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေနာကၦိဳညနက္အထိ ေမနနဲ႔ မနက္ေစာေစာ ထက္က္။ ဒီညကစၿပီး ခငၺ္ားစာက္ကၡ္ိႏ္ေၾတ ်ပႏၥီစၪ္ေရတာ့မယ္။ အိပႅိဳကၱာကလၫ္း ကာလနဂါးလိုမ္ိဳးပဲ""ဆူးရိပၠိဳ သူ႔ကိုေက္ာေပးကာ ပႏ္းကႏ္ငဳံ႕ေဆးေနရင္း ဆူပူေနတဲ့ ေကာငၥဳတ္ေလးကို မ္က္ေစာင္းထိုးပစႅိဳကၼိသၫ္။"သားရယ္။ ဆူးေကလးက စာႀကိဳးစားေနပါတယ္။ သားက သိပၼတင္းက္ပၸါနဲ႔ေလ။ လာဆူးေကလး အႏၲီလတၠိဳ အခႏ္းထဲပို႔ေပးေနာ္။ ဘုရားရြိခိုးခ္ိႏ္ေရာက္ၿပီ"အႏၲီလတၠိဳ အတာက ေခါင္းေလးညႇိမ့္႐ုံသာ ညႇိမ့္်ပလိုက္ရသၫ္။ အႏၲီလတၦိဳတာ အဲ့ဒီလိုမ္ိဳး ဆူးဘကၠ အ်မဲကာေပးတတၱာပင္။ အိမၼြာလူပိုလို်ဖစ္ေနတဲ့ အႏၲီလတၠ သူ႔ေဝဒနာကို ထုတ္ေ်ပာခဲသလို အတာကလၫ္း အတင္းေမမးတတ္။ အႏၲီလေတ္အ်ခေအနကိုသာ အကဲခတ္ရင္း ်ပဳစုစရာရြိတာေၾတ ်ပဳစုေပးတတ္သၫ္။ ဆူးပထမေကတာ့ အတာက အႏၲီလတၠိဳ ပစၴားတယႅိဳ႕ထငၼိတာ။ တစၠယ္ေတာ့ အႏၲီလတၠ အတတၷိဳငၧဳံး သူ႔အားသူကိုးခ္င္သဴ်ဖစႅိဳ႕ အတာက အႏၲီလတ္ လုပၷိဳငၼယ့ၠိစၥေၾတကို အနီးအနားမြာ ဖႏၲီးထားေပးၿပီး လႈပ္ရြားမႈပုံမြႏ္ရြိမရြိ အကဲခတ္ေနတာပဲ်ဖစ္သၫ္။ အတာ့ရဲ့ အႏၲီလေတ္အပၚ ဂ႐ုစိုကၼႈနဲ႔ အခ္စၠိဳ ဆူးနားလၫႅာတာနဲ႔အမၽြ သားလုပ္သဴကို အပူထေပၼပးလိုဘဲ ခပ္ေအးေအး ေနတတၱဲ့ အႏၲီလတၠိဳ ပိုခ္စႅာခဲ့ရသၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ အတာတို႔သားအမိကို ၾကည့္ရင္း ေေမမ့ကို ၾလမ္းမိသလို ေေဖဖ့ကိုလၫ္း သတိရမိသၫ္။ ဆူးဘဝမြာ အ်မဲလိုခ္ငၲာကိုပဲ ေရြ႕တႏ္းတငၡဲ့တာ တစၡါမြ သူမ္ားအၾတက္ မစၪ္းစားေပးခဲ့ဖူးပါ။ အတာတို႔သားအမိလို ေဖးမၿပီး်ဖည့္ျစကၠာ ခ္စ္ၾကတဲ့ ေမတၱာမ္ိဳး ေေမမနဲ႔ ေေဖဖ့ဆီက ဆူးရခဲ့ဖူးပါလိမ့ၼၫ္။ မ်မငၲတၡဲ့တဲ့ဆူးက တုန႔ႅြည့ၠလူ မ်ပဳတတၡဲ့တဲ့ ဆူးက ရယူ်ခင္းလိုေဘၾတ မ်ပည့ၱာနဲ႔ပဲ ေေဖဖနဲ႔ေေမမ့ကို အ်ပစ္ေၾတပုံခ္မိခဲ့သလိုပင္။ "သားဆူးေလး။ လာေလ"ေအၾတးၾလႏ္ေနတဲ့ဆူးကို အႏၲီလတ္ေခၚလိုကၼြ အသိဝငႅာၿပီး ၾတဲေခၚလိုက္ရသၫ္။ "ဟုတ္အႏၲီလတ္။ ၾဟန႔္"အႏၲီလတၠိဳ ထၾတဲလိုက္ရင္း အတာရြိရာဘက္ ကိုလၫ္းလြည့ၠာ ႏြာမႈတၸစႅိဳက္သၫ္။ ဒါက ဆူး သူ႔ကို အၾလႏၧဳံး ကလႏၷိဳင္သည့္ ေအနအထားပဲ်ဖစ္သၫ္။ဘာပဲ်ဖစ္်ဖစ္ ဒီေန႔ေတာ့ စာေသခ္ာလုပၼြ်ဖစႅိမ့ၼၫ္။ ေစတနာအ်ပည့ၷဲ႔သင္ၾကားေပးတဲ့ ဆရာေမာင့ၠ္ဴရြငၲက္ရတာ ဆူးအၾတက္ အၾလႏ္အဆင္ေ်ပသၫ္။ ဆူးရဲ့ အနားက အတာကလၫ္း ကူညီသင္်ေပပးတာမို႔ ဆူး မရတဲ့ ဘာသာရပ္ သိပၼရြိ။အတာ... ႏြာမႈတ္ၿပီးႏြာေခါင္းရႈံ႔်ပၾသားမယ့္ ဆူးရိပၠိဳ မ္က္ႏြာကို ်မင္ေယာင္ေနရင္း ေဆးေၾကာ်ခင္းကို လကၥသတႅိဳက္ၿပီး.. ေန႔လၫၥာအၾတက္ ်ပငၧငႅိဳက္ရသၫ္။ အတာ့ စာၾကည့ၥားျပဲေလးမြာထိုင္ၿပီး စာက္က္ေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳအသံကို နားေထာင္ရင္း အတာ့ေန႔ရက္ေၾတက အဓိပၸါယ္်ပည့္ဝလာခဲ့သလိုလို..။ ဒါဟာ ဘာအဓိပၸါယၼြမရြိတဲ့ ခံစားခ္က္်ဖစ္ေပမယ့ႅၫ္း ... ထိုခံစားခ္ကၠိဳ အတာေက္ေက္နပၷပႅကၡံထားမိသၫ္။ "ခငၺ္ား စာမရလို႔မဟုတၻဴး။ ေမးျခႏ္းလြည့ၱာကိုနားမလၫၱာ။ ဒီမြာ ေမးျခႏ္းေဟာင္းေၾတ အခုေလ့က္င့္ၿပီးေ်ဖၾကည့္ေပါ့။ ဆရာေမာငၠ ေအ်ေဖၾတစစ္ေပးလိမ့ၼယ္"စာက္က္ေနတဲ့ ဆူးေနာကၠ အိပ္ယာေပၚထိုငၠာ ႐ုတႅာတဲ့ ဆူးတို႔အဝတ္ေေၾတခါက္ရင္း ေ်ပာေနတဲ့ အတာ့ကို ဆူးလြည့္ၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ "မင္း မစစ္ေပးဘူးလား အတာ။ ေတာ္ၾကာ အမြားမ္ားေနရင္ ဆရာငါ့ကို ဆူလိမ့ၼယၳငၲယ္""အၾဟန႔္.. ဆရာဆူတာနဲ႔ ကၽျႏ္ေတာၦဴတာ ဘယ္ဟာပိုေကာင္းမလဲ"လြည့ၼၾကည့ၻဲ ေက္ာခိုင္းရင္း ေ်ပာလာတဲ့အတာ့ကို ဆူးထုပစႅိဳကၡ္ငၼိသၫ္။ မဟုတ္ေတာ့လၫ္း သူက မဆူဘဲေနတာက္လို႔ေလ။ "ဒါနဲ႔ အတာ.. တကၠသိုလၱကၹိဳ႕ ေဖာင္ေၾတတင္ေနၾကၿပီတဲ့။ မင္းက တကၠသိုလၼတကၻဴးလား။ မင္းတကၡ္ငၲဲ့တကၠသိုလၠိဳေ်ပာေလ။ ငါ ေေဖဖ့ကို ေ်ပာေပးမယ္""ခငၺ္ားဆယၱႏ္းေအာင္ေအာငၸဲ အရင္ အာ႐ုံစိုကၥမ္းပါ ဆူးရိပၠိဳ။ ကၽျႏ္ေတာ့ၱကၠသိုလၠ ဘယ္အခ္ိႏၴတကၱက္ ၾထေကၼ်ပးဘူး။ ေနာက္ၿပီး ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ ခငၺ္ားစိတၸဴဖို႔မလိုဘူး။ ခငၺ္ားစာကိစၥပဲ ခငၺ္ားပူစမ္းပါ။" "စာကရၾလႏ္းလို႔ ဟိုဘက္ေတာင္ ေရာက္ေသးတယ္။ မင္းမယုံရင္ ဆရာေမာင့ၠိဳ ေမးၾကည့ႅိဳက္ေလ။ ငါမရတာ သခၤ္ာတစၡဳပဲ။""ဆူးေလးေရ။ ငါ့ေ်မးေလး" ၿခံဝမြာ ကားရပ္ၿပီး ေအာ္ေခၚသံက ဆူးရိပၠိဳရဲ့မ္က္ႏြာကို ဝင္းလၾက္သားေစၿပီး ရႏ္ေၾတ႕ဖို႔်ပငၴားတဲ့စကားေေၾတတာင္ ေပ္ာကၠဳႏ္ေတာ့သၫ္။ က္ကႅကၥစာအုပ္ေလးကိုငၠာ ေအ်ပးၾထၾက္သားတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို အတာေနာေကၠေနငးရင္း ထလိုၾက္သားေရတာ့သၫ္။ "ၾဘား... ဆူးဆီလာတာ ေေဖဖသိလား။ ေတာ္ၾကာ ၾဘားကိုပါ ဆူပူေနအုံးမယ္" "အေမလး။ သူ႔ဆီက ျခင့္်ပဳခ္က္ေတာင္းခဲ့ပါတယ္ေတာ္.. ၾဘားေ်မးေလးကို ေၾတ႕ခ္ျငႅႏ္းလို႔ ။ ဆူးေလး အဆင္ေ်ပရဲ့လား။ ပိႏၼ္ားၾသားတာလားဟယ္ ထားယု ၾကည့ၥမ္းငါ့ေ်မးကို။ အသားေေၾတတာင္ ညိဳၾသားသလိုပဲ။"ေဒၚဆုကလ္ာၿခံထဲကိုေဝ့ၾကည့္ရင္း အတာခ္ေပးလာတဲ့ ခုံေလးမြာထိုငႅိဳက္သၫ္။ မနကၼိဳးမလင္းမီ မကၱဲ့အိမၼကၠ မြႏၲတၱယၱဲ့။ မနကၠ ေဒၚဆုကလ္ာ ဆူးေလးကို လူတစ္ေယာကၠ တယုတယ ခ္ီကာ အ်မင့ၠိဳ ပ္ံတၾက္သားတယႅိဳ႕ မကၱာမို႔ ေ်မးေလးကို စိတၸဴၿပီး ေရာကႅာရတာပင္။ ေ်မးေလးကို မ်မင္ရတာ ငါးေလက္ာ္ၿပီ။ သားမကႅဳပ္သဴကို ေမးလိုကၱိဳင္း အဆင္ေ်ေပနတယ္ ဆိုတဲ့စကားကၾလဲၿပီး ်ပႏၼရခဲ့တာမို႔ ေဒၚဆုကလ္ာ သားမက္်ဖစ္သဴကို စစ္ေၾကညာခဲ့ရသၫ္။ "ငါ့ေ်မး ဆူးကို ်ပႏ္ေခၚလာခဲ့ ေမာငၴက္်မကၷိဳင္။ ဟိုက ၿခံထဲမြာ ဘယ္ေလာက္ ဆင္းရဲေနမေယၼ်ပာနိုငၻဴး။ ငါ့ေ်မးေလးကို ဟိုကဟာေၾတ အနိုငၠ္င့္ေနရင္ေရာ ဘယႅိဳလုပၼလဲ"ေဒၚဆုကလ္ာ စကားကို ထက္်မကၷိဳင္ ေခါင္းခါရင္းသက္်ပင္းခ္မိသၫ္။ "ေကာင္းၿပီေေမမ။ ကၽျႏၲာ္်ပႏ္ေခၚလာမယ္ ဒါေပမယ့္ သူ စာဆကၼသငၡ္ငၻဴးဆိုရင္ ပႏ္းထိမၼြာဝငႅဳပ္ရမယ္။ သူ႔အၾတက္ေ်ပာေနတာေေမမ။ ကၽျႏ္ေတာ့ၼြာ သားတစ္ေယာကၸဲရြိတာ ေေမမ့ေ်မးကို ကၽျႏ္ေတာ္ ဘယၠ ၾသားေခၚ လာရတယၳငႅဲ အခ္ဳပၡႏ္းက ေေမမ။ သူနဲ႔ခ္ိႏ္းရိုကၱဲ့ေကာင္ေလးေၾတက လူမိုက္ေၾတ ဆူး ေသၾသားမြာေေမမ" ေဒၚဆုကလ္ာ ေ်ပာစရာစကားမရြိေတာ့။ ဆူးေလးေပ္ာ္ရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး အလိုလိုကၡဲ့သမၽြက ဒီေလာက္ေတာင္ ဆူးေအပၚ သက္ေရာၾက္သားေစတယႅား။ ေျမးတၫ္းက ေရႊလငၸႏ္းနဲ႔အခ္င္းေဆးထားတဲ့ ေကလးကို တဲစုတၼြာပို႔ထားလိုက္ရတာ ၾဘားရငၴဲမခ္ိဘူးေ်မးေရ။ တစၠယႅိဳ႕ ဆူး်ပႏႅာခ္ငၲယၦိဳရင္ အၾဘား တစၡါတၫ္း ေခၚၿပီး ်ပႏႅာခဲ့ဖို႔ဆုံး်ဖတ္ၿပီး လာခဲ့တာ။ အခုေရာကႅာေတာ့လၫ္း ၿခံက အရငၷဲ႔မတူေအာင္ သန႔္ရြင္းသပ္ရပ္ေနတဲ့အ်ပင္ တစႅႏြစ္ႀကိမ္ေလာက္ လာပို႔တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းျရက္ေၾတကို စိုကၸ္ိဳးထားတဲ့ စိုကၡင္းေၾတဘက္ ေဝ့ၾကည့ႅိဳက္ရသၫ္။ ေဒၚဆုကလ္ာက မစားေပမယ့္ အိမၷဲ႔ ဆိုငၠ အလုပ္သမားေၾတအၾတက္ေတာ့ ေပါေပါေလာေလာ စားၾကရတယၼဟုတႅား။ ဒါ့အ်ပင္ ဖတၥာအုပ္ေလး လကၼြာကိုငႅိဳ႕ လိပ္်ပာေလးတစ္ေကာငႅိဳ ်မဴးပ္ံျစာ ေ်ပးလာတဲ့ ေ်မးေကလးကို ၾကည့္ရင္း ေဒၚဆုကလ္ာ ေက္နပၼိပါသၫ္။ သို႔ေသာႅၫ္း အဆင့္အတႏ္းမတူၾကတဲ့ သူေၾတကိုေတာ့ ေ်ပာစရာရြိတာ ေ်ပာေရပလိမ့ၼၫ္။ "အတာ။ ၾဘားရဲ့ ဆူးေလးကို အရမ္းခိုင္းေနတာလား။ ဆူးေလးပိျႏ္သားတယ္။ အတာေနာ္ ၾဘားရဲ့ဆူးေလးကို ၾဘားတယုတယထားတာ။ သူ႔ေအဖအ႐ူးထတာကို မတားနိုငႅိဳ႕ မင္းဆီမပို႔ခ္ငၻဲ ပို႔ထားတာေနာ္။ ဆူးေကလး အတာအနိုငၠ္င့္ရင္ ၾဘားကိုေ်ပာေနာ္။" ၾဘားကိုခၽျဲဖို႔ အနားကပ္ေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳရငၴဲ ဆစၠနဲ်ဖျစ္သားရသၫ္။ အတာ့ကို အားနာျစာၾကည့ႅိဳက္ေတာ့ ဟုတၠဲ့ အၾဘား ဆိုကာ မ္က္ႏြာေလးငယ္ၿပီးေခါင္းငုံ႔ၾသားေတာ့ ဆူးရငၴဲမခ္ိ။ "ၾဘားကလဲ။ အတာ့ကိုမဆူပါနဲ႔။ ဆူးကို အတာက လာေခၚထားတာမဟုတၻဴးေလ။ ၾဘားတို႔ပဲပို႔ထားတာေလ။ ဘာလို႔အတာ့ကိုပဲ ဆူေနရတာလဲ။ ၾဘားသမကၠိဳေတာ့ မဆူရဲဘူး မဟုတႅား။ ဟင္ အလကားေန အတာ့ကိုပဲ ဆူခ္င္ေနၾကတယ္ ဆူးမႀကိဳကၸါဘူး ဟင့္။"ဆူးရိပၠိဳကို အံ့ဩသလို ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ ၾဘားနဲ႔ ငဲ့ၾကည့္ေနတဲ့ အတာကို မသိခ္င္ေယာင္ေဆာငၸစႅိဳက္သၫ္။ ဂုဏၸကာသဏ အင္အားနဲ႔ နိုငၴကၠလူ်ပဳလာမည့္ ကိစၥမြႏ္သမၽြကို အတာ့ေရြ႕မြာ မားမားမတၼတ္ ရပ္ၿပီး ဆူးရိပၠိဳ ကာၾကယ္ေပးခ္ငၼိလာသၫ္။ ဆူး နားလၫႅာတာတစၡဳေကတာ့ ဆူးကို အရငႅိဳ ေပ္ာ့စိေပ္ာ့ညံ့လို႔ သူမ္ား်မငႅာမြာ မလိုခ္င္ေတာ့တာပင္။ အထူးသ်ဖင့္ အတာ။ "ၾဘား .. ဆူးအဆင္ေ်ပတယ္။ အတာက အရမ္းဂ႐ုစိုကၱယ္။ အႏၲီလတၠလၫ္း ဆူးကို သိပ္ၾကငၷာတယ္။ ဆူး အခု စာလၫ္းက္ကၱယ္။ ထမင္းလၫ္းေကာင္းေကာင္းစားတယ္။ လိမႅိမၼာမာလၫ္းေနတယ္ ၾဘားစိတၼပူနဲ႔ေတာ့ အတာက စာေမးျပဲ ေမးျခႏ္းပုံစံေၾတ ရြင္း်ပဖို႔ ေစာင့္ေနတာ။ အခုက္ကႅေကၥလး အ်ပတ္်ဖတၸစ္ရမြာ။ ၾဘား အိမ္်ပႏ္ေတာ့ေနာ္။"ႏႈတၡမ္းေလးခၽျႏၠာ ႏြငၴဳတ္ေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳကို ၾကည့္ရင္းက ေဒၚဆုကလ္ာ ေသဘာေပါကႅာသၫ္။ ဆူးေလး ေပ္ာ္ေနတာပဲ။ ဒီလိုေပ္ာ္ေနတာမ္ိဳး ၾဘားမ်မငၹဴးေသး။ ေ်မးေလးေပ္ာၹိဳ႕ေအရးႀကီးတယ္ ေပ္ာ္ေနတယၦိဳ ၿပီးတာပဲၾကယ္။ "ကဲ ၾဘား်ပႏၼယ္။ ေ်မးေလးရဲ့ဖုႏ္း ၾဘားယူလာတယ္သိလား။ ကားေပၚမြာလိုက္ယဴေနာ္။ လိုခ္ငၲာရြိရင္ ၾဘားကို ဖုႏ္းဆက္ေနာ္ ဆူးေလး။ အတာ.. ဆူးလိုအပၲာမြႏ္သမၽြ ၾဘားကိုေ်ပာေနာ္။ ဆူးေလး အဝတ္အစားေၾတၾဘားထည့ႅာတယ္ အသစ္ေၾတၾကည့ၸဲ။ လာလာ.. လိုက္ယဴလြည့္ၾက။"ၾဘားေနာကႅိဳကၠာ ေပးသမၽြယူထားလိုက္ၿပီး ဆူးက ႏႈတၦက္ေနစဥၼြာပဲ အတာေကတာ့ ဆူးရဲ့ အဝတ္အိတၠိဳ 'မ' ၿပီး အိမ္ေပၚတၾက္သားေလသၫ္။ ဆူးနဲ႔အၾဘား ကားနားမြာအၾလမ္းသယ္ေကာင္းေနတုႏ္း ၾလငၧိဳတဲ့ မိႏ္းေကလးေရာကႅာ်ပႏ္သၫ္။ "အတာေရ။ အတာ။"တစ္ေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေခၚၾသားတဲ့ ေကာေငၼလးက တစ္ေန႔တစ္်ခား အလြပို်ပငႅာသလိုပင္။ အိမ္ေရြ႕က်ပင္ေအာကၠ ၾကပ္်ပစ္ေပၚထိုငႅ္က္ စကားလကၦဳံက္ေနၾကတဲ့ အတာတို႔ကို ဆူး တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း အကဲခတ္ေနရင္း ်ပျႏ္သားတဲ့ၾဘားတို႔ကို လက္်ပႏႈတၦကႅိဳက္ရသၫ္။ ၅ ေလလာက္ ေဝးေနရတဲ့ဖုႏ္းေလးကိုၾကည့္ရင္း ဆူးေၾတးေနမိသၫ္။ ဖုႏ္းေၾတ ၾကႏ္်ပဴတာေၾတ မရြိဘဲလဲ ေနနိုငၲာပဲလို႔။ အတာဆိုရင္ ဖုႏ္းကို အဝင္ေခၚဆိုမႈအၾတကၸဲသုံးတာ မ္ားသၫ္ေလ။ ဖုႏ္းကိုပါဝါျဖင့ႅိဳက္ေတာ့ အိုး MISSED CALL ေၾတအမ္ားႀကီးပဲ။ ကိုဗညား ရဲ့ ဖုႏ္းနံပါတၠိဳ ်မငႅိဳေက္ရတာ့မြ သတိရလာမိသၫ္။ ဘာမ္ားလုပ္ေနၾကမလဲမသိ။ ရျၫ္ရယၡ္ကၼရြိပါဘဲလ္က္ ကိုဗညားကို ဆူးဖုႏ္းေခၚလိုကၼိသၫ္။ ငါးလလုံးမြာမြ ငါးခါ်ပည့္ေအာင္ ဖုႏ္းေမခၚထားတဲ့ ကိုဗညားက ဆူးဖုႏ္းကိုကိုငၲာနဲ႔ ခၽျဲပစၲဲ့အသံကို်ပဳသၫ္။"ဆူးေလး ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ။ ကိုယၠ စိတ္ေၾတပူေနတာ။ ေေနကာင္းရဲ့လား။ ကိုယ့ၠိဳေရြာင္ေနတာလို႔ ကိုယၠထင္ေနတာ။ ဆူးေလးက ကိုယ့ၠိဳ တစၠယ့ၠိဳေမ့ထားနိုငၲာပဲ။ ကိုယၠ ဆူးေလးကို အရမ္းသတိေရနတာ"အရေငၠတာ့ အဲ့လိုမ္ိဳး ကိုဗညားက ေပရာပရီေ်ပာလာရင္ ဆူးေသဘာက္ေပမယ့္ အခုေတာ့ မႀကိဳက္။ စိတၳဲ ေအာၠလီဆႏၡ္င္သလို မို႔ စကားစ်ဖတ္ၿပီး ဖုႏ္းခ္လိုက္ရသၫ္။ ဆူးၿခံဝင္းထဲဝငႅာေတာ့ အတာနဲ႔ ၾလငၠ ေတာတႏ္းေလးထဲက ခုံေလးေၾတဆီ စကားေ်ပာရင္းလမ္းေလြြ္ာၾက္သားၾကၿပီ။ ဆူး သူတို႔ေနာေက္အ်ပးလိုၾက္သားၿပီး နားေထာငၡ္င္ေပမယ့္ ဆူးနဲ႔မြ မပတ္သကၱာ။ ဆူးအိမ္ေပၚတကႅာေတာ့ အတာ့ဖုႏ္းေလးက ဘုရားစင္ေဘးက ပလပၼြာ အားၾသင္းလ္က္သားေလး။ အတာ့ဖုႏ္းကိုယူကာ ဖုႏ္းနံပါတ္ေၾတဖလြယႅိဳက္ၿပီး အတာ့ဖုႏ္းမြာ ဆူး ဆိုတဲ့နာမၫ္ေလးခ္ႏ္ရစၡဲ့လိုက္သၫ္။"်ပႏ္ၿပီေနာ္ အတာ။ မိုး်မင့္ေမာင္ ကားနဲ႔လာေခၚမြာဆိုေတာ့ငါတို႔သက္သာတာေပါ့ဟယ္။ နင္အဆင္သင့္်ပငၴားေနာ္ အဲ့ေန႔က္မြ အလုပ္ေၾတ မစပၴားနဲ႔""ေအးပါ။ ကဲ ်ပႏ္ေတာ့။ ငါ ဆူးရိပၠိဳကို စာ်ပလိုက္အဳံးမယ္" စာေၾတ်ပႏၥစ္ေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳအနား ဝငၴိဳငႅိဳက္ၿပီးတာနဲ႔ ေမးျခႏ္းေဟာင္းေၾတရဲ့ လြည့္ၾကကၷဲ႔ ေ်ဖနၫ္းေၾတကို အတာ ေအသးစိတ္ အခ္ကၠ္က္ ေ်ပာသမၽြကို ေသခ္ာလိုကၼြတ္ရင္း အတာနဲ႔ ၾလငၷဲ႔ ဘာေေၾတ်ပာၾကပါလိမ့္ ဆိုတဲ့ ေအၾတးကိုလၫ္း ဆူး ေမၾတးဘဲ ေမနနိုင္်ဖစ္ေန်ပႏ္ေတာ့သၫ္။ ******"ဆူးရိပၠိဳ.. ဆူးရိပၠိဳ.. ထအုံးဗ္။ အိုက္ယား လကၠ္ၪ္ေနၿပီ။"ညတုႏ္းက ေနာကၠ္သၫ္အထိ စာက္က္ေနမိတာမို႔ အတာ့ေဘးနားခေဏလးလြဲလိုကၼိတာ ဘယႅိဳအိပ္ေပ္ာ္ၾသားမြႏ္းမသိေတာ့။ အခုနိုးေတာ့ အတာ့လကၠိဳေခါင္းအုံးလုပ္ၿပီး အိပ္ေပ္ာ္ေနမိတာပင္။ "ဆူးရိပၠိဳ.. ထထ..။ ေခရပႏ္းၾသားေကာေက္ရအာင္။"လကၠိဳလႊတ္ေပးရင္း အတာ့ေခါင္းအုံးကို ၾဆဲယူကာအုံးလိုကၱဲ့ သူ႔ကို အတာက ႏြိဳးေေနပမယ့္ ဆူး မထခ္င္။ "လာပါဆူးရိပၠိဳရဲ့။ ေခရပႏ္းေၾတက အရမ္းေႂေၾကနတာ။ ဒီေန႔ေတာ့ ၾလငၲိဳ႕ေမာင္ႏြေမၾတလၫ္း လာၾကမယၳငၲယ္။"ၾလငၧိဳတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳ ခပ္ေလးေလးထလိုက္ၿပီး အတာ့ေနာကၠလိုကၠာ ၾသားတိုက္်ခင္းအမႈ်ပဳလိုက္ရသၫ္။ လမ္းမတစ္ေလၽြာက္ ခပၠ္ဲက္ဲၾထႏ္းထားတဲ့ လမ္းမီးတိုင္ေလးရဲ့ အလင္းေအာကၼြာ ၾကၾယၸင့္ေလးေၾတ်ဖန႔ၠ္ဲထားသလို ေခရပႏ္းေလးေၾတက ေျဖးေျဖးလႈပ္ ေႂၾကက္ေေနလသၫ္။ ၾလငၲိဳ႕ ေမာင္ႏြမႏြင့္အတူ ေကလးငယ္ ေလးငါးေယာကၱိဳ႕လၫ္း ဓါတၼီးကိုယၥီ်ဖင့္ ေခရပႏ္းေကာက္ေနၾကၿပီ။ "ေဟာ အတာ။ ေအာ္ အကိုဆူးရိပႅၫ္း ပါတာကိုး။ ေဟာ ဒီမြာၾကည့္ အတာ ငါတို႔ေကာကၳားတာ အမ္ားႀကီးရၿပီ။ နင္ တစၺဴး ငါးရာေပးမြာေသခ္ာတယ္ေနာ္။ ငါတို႔မြာ တစၺဴးရဖို႔ မနၫ္းေကာကၳားရတာ။" "ေအာေငၼလးၾလင္ရယ္ နငၠလၫ္းတစၠယ့ၠိဳ နို႔ဆီျခက္ႀကီးနဲ႔ခ္ိႏ္ေနတာပဲကိုးဟ၊ ငါးရာေပးမြာ ငါးရာ။ ဆူးရိပၠိဳ ဆိုရင္ တစ္ေန႔ သုံးဗူးေလာက္ေကာကၷိဳငၲယ္။ နငၲိဳ႕အျပင့္ႀကီးတဲ့ အပငၠိဳေျရးေကာက္ေလ။ ်မႏ္်မႏ္ တစၺဴး်ပည့ၱာေပါ့"ၾလင့္ေကတာငၼြ အကိုဆူးရိပၲဲ့ ေခၚေသးတာ ၾလင့္ေရြ႕မြာ ဆူးကို ဆူးရိပၠိဳဆိုၿပီး ခပၥိမ္းစိမ္းႀကီးေခၚတာေတာ့ သိပၼဟုတ္ေသးဘူးထငၼိသၫ္။ "ၾဟန႔္ အပငၠ အျပင့္ႀကီးပါ့မယ္ အျပင့္ေသးလိုကၼယ္ ဆိုၿပီး ေျရးျပင့ႅိဳ႕ရတာက္ေနတာပဲ။ ျပင့္ေပး ေႂၾကေပးေနတာကိုပဲ ေက္းဇူးတင္ရမယ့္ဟာကို .." ဆူးရိပၠိဳ ႏႈတၡမ္းခၽျႏ္ၿပီး မၾကားတၾကားေ်ပာၾသားတာကို အတာ်ပဳံးလ္က္သာ ၾကည့္ေနမိသၫ္။ ၾလေငၠတာ့ မ္က္ႏြာသိေပၼကာင္းလြ။ ေပ္ာ္ရႊျငၥာ ေခရပႏ္းေကာက္ၾကၿပီးေတာ့ အတာ နို႔ဆီျခကၷဲ႔ ခ္ိႏ္ၿပီး ေခရပႏ္းခ လက္ငင္းရြင္းေပးလိုက္သၫ္။ ၾလငၲိဳ႕ ်ပျႏ္သားၾေကတာ့ မိုးလင္းစ်ပဳေနၿပီ။ "အတာ။ ငါ့ကို တစၺဴး တစ္ေထာင္ေပးရမယ္။""အယၺ္ာ.. ဘာလို႔တုႏ္း"ပႏ္းေၾတကို ပုဆိုးနဲ႔ထုပ္ေနတဲ့ အတာက မ္ကႅဳံး်ပဴးၾကည့ႅာတာမို႔ ႏႈတၡမ္းဆူထားတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ မ္က္ႏြာကို ခ္ီလိုက္ၿပီး"ငါက အျပင့္ေသးေသးေလးေၾတ ေကာက္ေပးထားတာေလ။ ႏြေစၧတာ့ရသင့ၱယ္။ ေမပးရင္ ေနာက္ေန႔ေၾတ ေကာေကၼပးဘူး""ဟားဟား.. ခငၺ္ားရယ္ .. ေကလးက္ေနတာပဲ။ ရမယ္ ေပးမယၺ္ာ။ ဟားဟား"အတာ့ရယ္သံေေၾတၾကာင့္ ေအပ္ာ္ေၾတ ကူးစကၠာလာတာမို႔ နံနကၡင္း ေန်ခၫ္ေႏျးေႏျးေလးေကတာင္ ရယ္ေမာေေနလသၫ္။ "အတာ.."ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ခပၲိဳးတိုးေခၚသံေၾကာင့္ အတာ အရယ္ရပၠာ ေခါင္းေထာင္ၾကည့ႅိဳက္ရသၫ္။ "ငါ့ကို ၾလငၲိဳ႕ေခၚသလို အကို လို႔ေခၚပါလား။ မင္းက နာမၫ္ႀကီးေခၚေနတာ နားေကလာတယ္။ေနာက္ၿပီး ငါက မင္းထက္ သုံးႏြစ္ႀကီးတယ္ေလ""အဟားဟား... တႏၻိဳးႀကီးတဲ့အရာေၾတက စစၼြႏ္ေၾကာင္း်ပခ္င္ရင္ မြတ္ေက္ာကၱငၡံနိုင္ရတယၱဲ့ ဆူးရိပၠိဳ။ မြတ္ေက္ာကၱငၡံနိုငၹိဳ႕ဆိုတာကလၫ္း စစၼြႏၲဲ့ တႏၻိဳးရြိေနမြလၫ္း ်ဖစၷိဳငၲာေလ။ ဒါမြ တႏၻိဳးနဲ႔ ညီတဲ့ ေအလးအ်မတ္်ပဳမႈကို ထိုကၳိဳကၱႏၲႏ္ ခံစားရမြာ။ ခငၺ္ား အရေၫ္အၾသးေၾတ မြတ္ေက္ာကၱငၡံနိုင္ၿပီဆိုတဲ့ေန႔ အကို လို႔ ေခၚမယၺ္ာ။ ေသဘာတူလား"ဆူး မ်ငင္းနိုငၸါ။ ဒီေကာင္ငယ္ေလးရဲ့ ေခါင္းထဲမြာ ရြိေနတာက ဉီးေဏြာကၱစၡဳမဟုတ္။ စာၾကည့ၱိဳက္ႀကီးတစၡဳ ပဲ်ဖစႅိမ့ၼၫၳင္သၫ္။ ဒါမြမဟုတ္ ဆူးအၾတက္သတ္သတၠိဳ ရြိေနတဲ့ ေနာကၳပ္ ဉီးေဏြာက္အပို တစၡဳ ထပၸါေနတာရငႅၫ္း ်ဖစၷိဳင္သၫ္။ ဆူးကိုဆိုလၽြင္ အ်မဲ အနိုင္ယဴမယ့္ ဉာဏၷီဉာဏၷက္ေၾတက အဲ့ဒီထဲကၾထကႅာတာပဲ်ဖစ္ရမၫ္။ မနကၥာစားၿပီးခ္ိႏ္ အိမ္ေပၚကို ၾလငၲစ္ေယာက္ ေက္ာ့ေမာ့ ေ်ပ်ပျစၥာ်ပငၧငၴားၿပီး တကႅာသၫ္။ "အတာၿပီးၿပီလား။ အႏၲီလတ္ ဘာမြာအုံးမလဲ။ ဟိုတစ္ေခါက္ဝယႅာတဲ့ ကၽျဲေကာသီးခ္ိဳလား။ သမီးထပ္ဝယၡဲ့မယ္ေနာ္""ခ္ိဳတယ္သမီး။ ဒီေန႔ေတာ့ ေပ္ာ္ေအာငႅၫၡဲ့ၾကပါ။ ကၽျဲေကာသီးက ေနာကၼြဝယႅဲရပါတယ္။ သားေရ ၾလင္ေရာက္ၿပီေနာ္""လာၿပီေအမ။"အတာအဝတႅဲေနတုႏ္း ဆူးစာၾကည့္ေနရာကအခႏ္းအ်ပငၠိဳၾထကႅာလိုက္သၫ္။ အတာ့အခႏ္းထဲကၾထကႅာတဲ့ ဆူးကို ၾလငၠ အံ့ၾသသလိုၾကည့္ေေနပမယ့္ ဆူးက ေနဝတိမ္ေတာငၷဲ႔ပဲေမးလိုက္ရသၫ္။ "ၾလင္ ညီေမလး ေကာၹီေသာကၼလား။ အကိုေဖ္ာႅိဳကၼယ္ေလ""ရတယ္အကိုဆူးရိပ္ ၾလငၼဳန႔ၥားလာလို႔။ အတာ ခေဏနရင္ မိုး်မင့္ေမာင္ ကားနဲ႔လာႀကိဳမယၱဲ့။ ေက္ာင္းသာေၾတ႕ဆုံျပဲၿပီးရင္ ငါတို႔ ဘုရားလဲတက္ၾကမယ္ေလ။ အရငႅိဳ ေရြာၾက္သားေရအာင္။""ဟုတ္သားပဲသားရယ္ ၾသား်ဖစၲဳႏ္းေလး ေရြာကႅၫၡဲ့ၾက။ "အခႏ္းထဲက ရြပ္အကၤ္ီ နီညိဳေရာင္၊ ကခ္ငၸဳဆိုးၾကကၥိတ္ေလးဝတၳားကာ ေဘးၾလယ္အိတ္ေလးၾလယၳား ၿပီး ၾထကႅာတဲ့ အတာ့ကို ေငးေမာၾကည့ၼိတာ ဆူးတစ္ေယာကၱၫ္းမဟုတၸါ။ သပ္ရပၡန႔္ညားတင့ၱယၱဲ့ ဟႏၸႏၠ အတာ့ကို လူေတာႅဴေကာင္းေလးပါ လို႔ ေမ်ပာပဲ သိသာေစသၫ္။ ေသခ္ာၿဖီးသငၴားတဲ့ ဆံႏၾယ္ေၾတက ႏြဖူးေပၚ ်ပႏၠ္ဆင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပုံႏြင့္ ေခ္ာေမာလြတဲ့ အတာက တကၠသိုလ္ေက္ာင္းသားႀကီးပုံစံမ္ိဳးနဲ႔ လိုကၹကႅြသၫ္။ အတာေလြကားရင္း ထင္းရႉးေသတၱာပုံးေလးထဲက ကတီပါဖိနပ္အနီေရာင္ေလး ထုတၥီးလိုက္သၫ္။ "အတာ၊ နငၠလၫ္း ဒီဖိနပ္ေလးက စာေမးျပဲေမ်ဖခငၲၫ္းက ဖိနပၼဟုတႅား။ ေမန႔က ငါနဲ႔အသစႅိဳက္ဝယၱာမဟုတၻဴး။ ေက္ာင္းသားေၾတ႕ဆုံျပဲပါဆိုေနမြ နငၠလဲေလ။""ဟ.. ဒီဖိနပၸဲငါႀကိဳကၱာ။ ေက္ာင္းသားေၾတ႕ဆုံတာပဲ ဖိနပ္ႂၾကားစရာ ဘာလိုလဲဟ။ ဒီကတီပါအနီေရာင္ေလးက ဘယ္ေလာက္ နႏ္းဆႏ္သလဲ နငၼသိပါဘူး"အတာ့ ပ္ကႅဳံးကို ၾလငၠ ရယ္ေမာနိုင္ေပမယ့္ ဆူးေကတာ့ မရယၷိဳငၸါ။ ၿပီး်ပည့ၥဳံတဲ့ ေခ္ာေမာမႈေၾကာင့္ ရိုးရြင္းျစာေတာေကၸနတဲ့ အတာ့ကို စိတၼခ္မႈေၾတအ်ပင္ အတာ့အနားက မိႏ္းေကလးနဲ႔ၾတဲၾသားခ္ိႏ္ သူမ္ားေၾတ ်မငၼယ့္အ်မငၠိဳပါ လြမ္းၿပီး သဝႏၲိဳေနမိ်ပႏ္သၫ္။ "ဆူးရိပၠိဳ မနက္်ဖႏၠ စာေမးျပဲေနာ္၊ ဒီေန႔ စာက္ကၼပ္က္ေစနဲ႔ေနာ္။ ခငၺ္ား လိုအပၲာေၾတ ကၽျႏ္ေတာ္်ပႏႅာေတာ့ အတူတူၾသားဝယ္ၾကမယ္။ တစ္ေယာကၱၫ္း အ်ပငၼၾထကၷဲ႔အုံး။ ေန႔လၫၠ္ရင္ ခဏ အိပႅိဳက္ေနာ္။ ေအမ ေစ္းကလူေၾတ ပိုကၦံလာေပးရင္ ေအာၠ္ယ္ေအာၠ္ယၷဲ႔ ဆူးရိပၠိဳအိပ္ေနတာ ေအႏြာက္အယြက္်ဖစႅိမ့ၼယ္။ သား်ပႏႅာမြ ၾသားေကာကႅိဳကၼယ္ ၿခံေရြ႕စာခ္ိတၡဲ့မယ္ေနာ္။ ေညနက္ရင္ လမ္းဆင္းေလၽြာက္ေပးေနာ္ေအမ။ ဆူးရိပၠိဳ ေတာတႏ္းထဲက ႀကိဳးပုခကၠိဳ မစီးနဲ႔အုံး မနကၠ ပုျရကၦိတ္အနီေၾတ တက္ေနတာေၾတ႕ခဲ့လို႔။ ကိုက္ရင္ အဆိပ္်ဖစႅိမ့ၼယ္။ ခငၺ္ားပ္င္းရင္ ... ""အတာ.. ""သားရယ္" ဆူးနဲ႔ အႏၲီလတၱိဳ႕ ၿပိဳငၲဴလိုပဲ အတာ့ကိုဟန႔ႅိဳက္ရသၫ္။ ေနာကၦံတင္းေနတဲ့ အတာ့ကို ၾလေငၠတာ့ တစ္အံ့တစ္ၾသ ေငးလို႔။ "စိတၡ္ၾသား အတာ။ ငါ အႏၲီလတၠိဳေသခ္ာေစာင့္ေရြာကၳားမယ္။ မင္းမြာတာေၾတလၫ္း အကုႏႅဳပၴားမယ္"အတာ ရြက္်ပဳံးေလးနဲ႔ပဲ လက္်ပကာ ၾထၾက္သားလိုက္ရသၫ္။ ၿခံေရြ႕က ကားကလၫ္း ၾဟႏ္းတီးေေနလၿပီ။၆ ဘာသာဂုဏၳဴးရြင္ႀကီး တကၠသိုလ္ အသီးသီးတက္ၾကမယ့္ သူငယၡ္င္းေၾတၾကား သိမ္ငေယၼနပါေစနဲ႔ ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းေကတာ့ ေဒၚခငၼလတၷဲ႔ ဆူးရိပၠိဳတို႔ ရငၴဲက တိတၱဆိတ္ ပႏ္ၾကား်ခင္းပဲ်ဖစၸါေတာ့သၫ္။ ************ေန႔လၫၸိဳင္း က္ဴရြငၠ စာေမးျပဲကို ဆူး ေကာင္းေကာင္းေ်ဖနိုငၲာမို႔ ေပ္ာ္ရႊျငၥာ်ဖင့ၸဲ အတာလာႀကိဳေနက္ ပိေတာကၸင္ႀကီးေအာကၼြာ ဆူးေစာင့္ေနလိုက္သၫ္။ သိပၼၾကာလိုက္ မႈႏၼြိဳင္းတဲ့ မ္က္ႏြာထားနဲ႔ အတာေရာကႅာတာမို႔ ဆိုငၠယၠိဳျခထိုငၠာ ခပၼဆိတၸဲလိုကႅာရသၫ္။ ဘာ်ဖစႅာလဲ ေမးေသာႅၫ္း စကား်ပႏၼရ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့မြ အႏၲီလတ္ ေအတာ္ေနေမကာင္း်ဖစ္ေနတာကို ဆူးသိေရတာ့တာ။ အႏၲီလတၠိဳ ေဆးခႏ္း်ပဖို႔ ၾသားခါနီး ဆူးကို အရလာႀကိဳၾသားတဲ့အတာတို႔ အငြားကားေလးေပၚ တၾက္သားသၫ္အထိ ဆူးေငးေနမိသၫ္။ အႏၲီလတ္ရဲ့ က္ႏ္းမာေရးက အဲ့ဒီလို မထင္ရငၼထင္သလို ေအကာင္းအတိုင္းေကန ေဖာကၡ္င္ေဖာကၱတၱာ။ ဉီးေဏြာကၳဲက အႀကိတ္ေၾကာင့္ ေလ်ဖတၳားသလို ခပ္ေလးေလးပဲ လႈပ္ရြားနိုင္ၿပီး ေခါင္းကိုကႅာၿပီေဟ့ဆိုရငႅၫ္း ေဆးခႏ္းတႏ္းေ်ပးေရတာ့တာပင္။ ေန႔လၫၸိဳင္း အတာတို႔်ပႏႅာၾေကတာ့ ဆူးထမင္းဟင္းခူးထားၿပီးေစာင့္ေေနပမယ့္ အႏၲီလတ္ရဲ့ က္ႏ္းမာေရးကသိေပၼကာင္းလို႔ ထမင္းမစားနိုင္။ ေ်ခလက္ေၾတ ကိုက္သလို ေခါင္းကိုကၱာက မသက္သာ။ ဘုရားစင္ေရြ႕ ပကႅကၠဳလားထိုင္ေလးနဲ႔ တရားနာေနတဲ့ အႏၲီလတၠိဳ အတာက ေ်ေခထာက္ေၾတႏြိပ္ေပးရင္း မ္က္ႏြာေမကာင္း။ ဆူးရိပၠိဳ လၫ္းအတာတို႔ သားအမိကို အခႏ္းၾကယၠၾကည့္ရင္း စိေတၼကာင္း်ဖစ္ရသၫ္။ "ေဆးပတႅျၫ္သားရင္ သက္သာၾသားမြာပါ သားရယ္" ဆိုတဲ့ အႏၲီလတ္အသံေလးက အားမရစရာ။ ထိုေန႔က ဆူးရိပၠိဳ အခႏ္းမြာ်ပႏ္အိပ္်ဖစ္သၫ္။ အတာ့ပခုံးေပၚက တာဝႏ္ေၾတကို ဆူးလၫ္း တစၡ္ိဳ႕တစ္ဝက္ ယူထမ္းေပးလိုကၡ္ငၼိေပမယ့္ လတၱစ္ေလာ ဘယႅိဳကူညီရမၫၼသိ။ ဆူးအၾတက္ ပူပႏ္ေနရတာေၾတ ေလ္ာ့ပါးရင္်ဖင့္ ေအတာ္အတႏ္ သက္သာေလမလားလို႔ ခေဏလး .. တစၠယ့္ ခေဏလး အတာ့နားက ကိုယ္ေယာင္ေဖ္ာကၹိဳ႕ကၹိဳ႕ပဲ ရျၫ္ရယၱာပါပင္။အတာ အားေအတာ္ေလ္ာ့ၾသားရၿပီ။ ဆရာဝႏ္ေ်ပာသလိုဆိုလၽြင္ ေအမက ေနာက္ သုံးေလလာကၸဲ အခ္ိႏ္ရြိေတာ့တာတဲ့။ ေခါင္းထဲက အႀကိတၠ ပိုႀကီးလာတာမို႔ ေနာကၸိဳင္း ေ်ခလက္သယၱာေတာင္ ခကၡဲလာနိုင္သလို ထပၲစၡါ ေလ်ဖတၷိဳင္ေ်ခလၫ္း မ္ားသၫၱဲ့ေလ။ ေအမ့ကို ေအညာင္းေ်ပ႐ုံ ႏြိပၷယ္ေပးၿပီး အခႏ္းထဲပို႔ ေသခ္ာသိပၡဲ့ကာ အတာအခႏ္းထဲပဲ တႏ္းဝငႅာခဲ့သၫ္။ ေစာေစာကအထိ စားျပဲပုေလးမြာ စာက္က္ေေနသးတဲ့ ဆူးရိပၠိဳက အခႏ္းထဲမြာ မရြိေတာ့။ အတာ အိပ္ယာထဲ လြဲခ္လိုကၼိသၫ္။ ၿခံထဲဆင္းဖို႔လၫ္း အားမရြိေတာ့။ အတာ့အၾတက္ ေကာက္ရိဳးမၽြင္ေလးက စာၾကည့ၥားျပဲမြာ ရြိေမေနပမယ့္ ေအျင႕အသက္ေၾတေကတာ့ က္ႏ္ရစ္ေနဆဲ။ ထိုေအျင႕အသကၸိဳင္ရြင္ေလးကို ခေဏလး.. တစၠယ့ၠိဳ ခေဏလး.. အနားမြာ အားအငၲစ္ရေပ္အနနဲ႔ ရြိေေနစခ္ငၼိတဲ့ ခံစားခ္ကၠိဳေတာ့ အတာ တားမရနိုငၡဲ့။ ေမြးကနဲအိပ္ေပ္ာ္ၾသားတာမို႔ နာရီကိုၾကည့ႅိဳက္ေတာ့ ၂ နာရီကို ်ေပနၿပီ။ ေအမ့ကိုထၾကည့္အဳံးမြ ဆိုၿပီး အတာအားတင္းထလာခဲ့တာ အခႏ္းေပါက္ဝမြာပဲ ခၽၾတၷင္းလာတဲ့ ဆူးရိပၠိဳနဲ႔ ဆုံမိၾေကလသၫ္။ အလင္းၿဖိဳးဖ္ေအာကၼြာ တစ္ေယာကၠိဳတစ္ေယာက္ ေငးၾကည့္ေနမိၾကတာ ေအတာ္ၾကာသၫ္အထိ အၾကည့ၼလႊဲမိၾက။ "ဆူးရိပၠိဳ အိပ္ေတာ့ေလ။ စာေမးျပဲနီးေနၿပီး ခ္ိဳးခ္ိဳးခၽၾတၡၽၾတႅဳေပၼနနဲ႔"အတာကအရငၼ္က္ႏြာလႊဲလိုက္ၿပီး ခပၼာမာေ်ပာလိုကၠာ ေအမ့အခႏ္းထဲ လြမ္းဝငႅိဳက္ရသၫ္။ သစ္သားၾကမ္းခင္းေလးနဲ႔ ဆကႅ္က္ ဝါးၾကမ္းခင္းေလးေပၚ ရပ္ရင္း ဆူး က္ႏ္ရစၡဲ့ရသၫ္။ ေညနတၫ္းက မ္က္ႏြာေမကာင္းရြာတဲ့ အတာ့ကိုအဆင္ေ်ပရဲ့လား လာၾကည့ၼိတဲ့ဆူး ကိုယ့ၠိဳယၠိဳ ထုရိုကၸစၡ္ငၥိတ္ေတာင္ေပၚလာမိသၫ္။ မနကၡင္းကို ထုံးစံအတိုင္း စတငႅိဳကၱဲ့ အတာ ေဖာက္သၫ္ေၾတရဲ့ စကားသံေၾတကို ၾကားတစႅြည့္ မၾကားတစႅြည့္။ ဆရာဝႏ္ေ်ပာတဲ့စကားေၾတကိုသာ အတာ့်ပႏႅၫ္ၾကားေယာင္ရင္း ေအၾတးေၾတက ပလုံစီလ္က္။ မနကၥာစားၿပီးခ္ိႏၼြာေတာ့ အတာေအမ့ကိုျခင့္ေတာင္းလိုက္သၫ္။ "ေအမ။ ေဒၚေလးက ခဏလာခဲ့ပါအုံးလို႔ ဖုႏ္းဆကၱယ္။ အတာ ေန႔လၫ္ေလာက္ ခဏၾသားမယ္ေနာ္။ ေမာင္ေမာင္ဉီးကို အိမ္ေစာင့ၹိဳ႕ မြာခဲ့မယ္ေနာ္။""ဆူးေကလးရြိတာပဲ သားရယ္။ ၾသားပါ။ ေအမနဲ႔ဆူးနဲ႔ ေနခဲ့ပါ့မယ္။ ်မင့္ရီကိုလၫ္း ေၾတ႕ခ္င္သား။ စားစရာေလးေၾတ ဝၾယ္သားလိုက္ေနာ္သား။""ဟုတ္ ေအမ။ ဆူးရိပၠိဳ ခငၺ္ား က္ဴရြင္ရြိတယ္ေနာ္။ ကၽျႏ္ေတာ္ၾလင့္ေမာင္ေလးကို ေအမ့ကိုေစာင့ၹိဳ႕ မြာခဲ့မြာမို႔လို႔ ခငၺ္ား က္ဴရြငၼပ္က္ေစနဲ႔။ ေညနလၫ္း အိမၠိဳတႏ္း်ပႏႅာခဲ့ေနာ္"မြာတမ္းေေၾတႁျခကာ ေနာကၦံတစ္ငင္ငင္ႏြင့္ အတာ ၾသားၿပီး သိပၼၾကာခင္ အခႏ္းထဲက ဆူးရဲ့ဖုႏ္း်မၫ္ေနတာမို႔ စာၾကည့္ေနရာက ေအ်ပးၾသားကိုငႅိဳက္ရသၫ္။ "ဆူးေလးေရ။ အကိုတို႔ ၿခံေရြ႕ေရာက္ေနတယ္။ အကို႔ကိုလာေၾတ႕ပါအုံး" ေေဖဖ့မိတ္ေၾဆ ဉီးဝင္းထငၷဲ႔ ကိုဗညားတို႔ သားအဖ ၿခံေရြ႕မြာရပ္ရင္း ဆူးကို ်ပဳံးကာၾကည့္ေနၾကသၫ္။ သူတို႔အ်ပဳံးကို ဆူးရိပၠိဳ မႀကိဳက္။ "အို သားဆူးေလး။ အသားေၾတတာင္ ညိဳၾသားတာပဲ။ အႏၠယၠ သားဆူးေလးကို သားေေဖဖ ၿမိဳင္ရပ္ႏြငၴားတယ္ၾကားလို႔ လာၾကည့ၱာ အႏၠယၻာလုပ္ေပးရအုံးမလဲ။"မ္က္ႏြာေပးက ဝမ္းနၫ္းေနပုံေမပၚ။ ကိုဗညားေကတာ့ အရငႅိဳကႏျဲ႕ကလ္မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ဆူးကို စူးစိုက္ၾကည့္ေေနလသၫ္။ ဆူး အတာ့ ေရလဲလုံ်ခၫ္အႏျမ္းေလး ယူဝတၳားေပမယ့္ ပိုးဖလံနယ္ ရြပ္အကၤ္ီေၾကာင့္ ဆူးရဲ့ ႂၾကယ္ဝမႈကို သူတို႔ ယခုတိုင္ ယြဥၼေရသးတာ သိသာေစတယၼဟုတႅား။ "ရပါတယ္ အႏၠယ္။ ဆူး အဆင္ေ်ပပါတယ္။"အရငၠဆူးသာဆိုလၽြင္ ၾဘားၾဘားကို ငိုတိုငႅိဳက္ၿပီ။ အခုေတာ့ ဆူးေအးေအးေဆးေဆးပဲ ်ပႏ္ႏႈတၦကႅိဳကၷိဳင္သၫ္။ "ဒါနဲ႔ ဆူး က ေက္ာင္း်ပႏၲကၼလို႔ဆို။ အသကၠ ေရနၿပီပဲဟာဆူးရယ္။ ပႏ္းထိမၸဲ ဝင္သငႅိဳကၸါ့လား။ ထမင္းစားလကၼြတ္ရတာေပါ့။ ေနာက္ၿပီး အႏၠယ့ၥၫ္းစိမ္ေၾတက ဆူးဆယ္သကၥားမကုႏၸါဘူး။ ဆူးဒီလိုၿခံထဲမြာ လာေေနနရတာ အကို႔ရငၴဲ ေမကာင္းဘူးဆူးရယ္။ ဆူးကို ေအကာင္းဆုံးေဘာၵါပို႔ေမပးဘဲ ဒီလိုေနရာမြာလာထားတာကို ဆူးက ေအာငၼယႅိဳ႕ ထင္ေေနသးတာလား။ ကဲ ၾသား အထုပ္အပိုးေၾတ သိမ္း်ခၫ္။ အကိုဆူးကို အိမ္်ပႏၸိဳ႕ေပးမယ္။ အႏၠယ့ၠိဳလၫ္း အကို နားခ္ေပးမယ္။ ဒီၿခံက သိပၡိဳကၱာ။ လြၫ္းဉီးတိုက္ ေလြဉီးတိုက္ ၿခံမို႔လို႔ ေနတဲ့သူလၫ္း ခိုကၱတၱယၦဴးရဲ့။ ေမနနဲ႔ေတာ့" ကိုဗညားစကားက ဆူးကိုႏြိမ္ေနသလို။ ဆူးက သူ႔အပိုငႅိဳလို။ ဆူးဆက္သၫ္းညၫ္းမခံခ္င္ေတာ့။"ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ စိတၸဴလို႔လာၾကည့္ၾကတာ ေက္းဇူးတငၸါတယ္။ ကၽျႏ္ေတာၠ ဆယၱႏ္းလဲ်ပႏ္ေ်ဖမြာပါ။ ေအာငႅၫ္းေအာငၼြာ ေသခ္ာတယ္။ ဒီၿခံက အတာေလးက ၆ဘာသာဂုဏၳဴးရြင္ေလ။ သူကိုယၱိဳင္ ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ သင္ေပးေနတာ။ အတာက သိပ္ေတာၱာ။ ေေဖဖကလၫ္း အတာ့ကိုဆို သိေပ္သဘာက္တာေလ။ ကၽျႏ္ေတာ္ စာၾကည့္ေနတဲ့လကၥမို႔ ်ပႏႅိဳက္ၾကပါေတာ့။"ဆူးလြည့ၼၾကည့ၥတမ္း ၾထကႅာခဲ့သၫ္။ ဆူးေကလး ဆူးေကလး နဲ႔ သူ႔ကို ဖားယားကပ္ရပၡဲ့တဲ့လူေၾတက ဆူးအ်ပစ္ေပးခံရတယၦိဳ႐ုံနဲ႔တင္ ေသဘာထားေေၾတ်ပာင္းလဲကုႏ္ၾကတာ။ ဆူးသာ တစၠယၱႏ္းဆင္းရဲၾသားၾကည့ၸါလား။ ဆူးကို နင္းေတာငၴားၾကမလားမသိ။ ဆူး ဝမ္းနၫ္းလာမိသၫ္။ ဆူးကိုစိတၼခ္လို႔ အိမ္ေအာကၳိဆင္းလိုကႅာတဲ့ အႏၲီလတၠိဳ အသာၾတဲေခၚရင္း ဆူးမ္က္ရၫၼ္ား တားမေရအာငၠ္လာရတာ။ ဆူးမြာ မစစၼြႏၲဲ့ မိတ္ေေၾဆၾတပဲရြိခဲ့တာလား။ အခုေတာ့ ဆူးအနားမြာ အတာနဲ႔ အႏၲီလတ္သာရြိေတာ့သၫ္။အႏၲီလတ္ရဲ့ ႏြစ္သိမ့ၥကားေၾတက ဆူးကို သက္သာရာေရေစပမယ့ႅၫ္း ဆူး အတာ့စာၾကည့ၥားျပဲဆီမ်ပႏ္ေတာ့ဘဲ အခႏ္းထဲတႏ္းဝငၠာ ဒႏ္းေလာ့ေမႊ႕ယာေပၚ ေမြာကႅ္က္ လြဲခ္လိုက္ရသၫ္။ လူေၾတရဲ့ ေသဘာ သဘာဝကို ဆူး ေအတာ္ စိတၠဳျႏ္သားရၿပီ။ ဘယႅိဳဘယၸဳံအိပ္ေပ္ာ္ၾသားတယၼသိ။ အခႏ္းတံခါးဝမြာ လာရပ္ၿပီး နာမၫၠိဳ ေခၚလိုကၱဲ့အသံၾကားေတာ့မြ လန႔ၷိဳးလာခဲ့ရတာပင္။"ဆူးရိပၠိဳ.. ခငၺ္ားဗ္ာ။ ဆရာေမာငၠ ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ ဖုႏ္းလြမ္းဆကႅိဳ႕ ကၽျႏ္ေတာၠ စိတၸဴေနတာ။ ခငၺ္ားက ဒီမြာလာအိပ္ေနတာပဲ။ ခငၺ္ား က္ဴရြငၠိဳဘာလို႔မတက္ရတာလဲ။"အတာ့အသံေၾကာင့္ အႏၲီလတၠိဳလာေစာင့္ေပးေနတဲ့ ေမာင္ေမာင္ဉီးလၫ္း ်ပျႏ္သားၿပီထင္သၫ္။ သူ႔ဖုႏ္းကဂိမ္းသံမၾကားေရတာ့။ ဆူးအိပ္ယာက လူးလဲထလိုက္ၿပီးနာရီၾကည့ၼိေတာ့ ေညန ၄နာရီထိုးေနၿပီ။ "ငါ..""ခငၺ္ားဒီပုံစံအတိုင္းေတာ့ ဆယၱႏ္းေမအာငၻဴးၾကာ။ ခငၺ္ားမြာ ်ဖဳႏ္းဖို႔ အခ္ိႏ္ေၾတပိုေေနပမယ့္ ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕မြာ အခ္ိႏၼရြိဘူး ဆူးရိပၠိဳ။ ဘယ္ေလာက္ေၾသးေၾသး ေ်ပာငၼလာမယ့္ လမ္းေဘးက ေက္ာကၥရစၡဲလို လုပ္ေနမယၦိဳရင္ေတာ့ ခငၺ္ားအိမၠိဳပဲ ခငၺ္ား်ပႏ္ေတာ့။"ဆရာေမာငၹဳႏ္းဆကၠတၫ္းက အိမၼ္ား်ပျႏ္သားတာလား လမ္းမြာပဲ လမ္းမြားေနတာလားဆိုၿပီးစိတၸဴလာခဲ့သမၽြ အခႏ္းထဲ အိပ္ေနတာ်မငၼြ စိတ္ေအးၾသားေရပမယ့္ ေမာေမာနဲ႔ ်ပႏ္ေ်ပးလာခဲ့ရတဲ့ အတာ ဆူးရိပၠိဳ ကို ဖိႀကိမ္းပစႅိဳကၼိသၫ္။ ဆူးကိုယ့္အ်ပစၷဲ႔ကိုယၼိဳ႕ ၿငိမ္ေနလိုေက္ရပမယ့္ အတာ့ကိုစိတၦိဳးေနရသၫ္။ ဆူးကို ဘာ်ဖစ္ေနလဲ ေမမးဘဲ ခဏခဏႏြငၴဳတ္ေနတာ ဆူးကိုေအတာၸဲ ၿငီးေျင႕ေနၿပီထငၸါရဲ့။ ဆူးအ်ပစ္ေၾတက ဘယ္အခ္ိႏၼြ အဆုံးသတ္ေတာ့မလဲမသိေတာ့။ ေ်ခသံ်ပင္း်ပင္းနင္းၿပီးဆင္းၾသားတဲ့ အတာ့ေ်ခသံကိုသာ ၿငိမၷားေထာင္ေနလိုကၼိသၫ္။ ဆရာေမာင့ၦီ ဖုႏ္းဆက္ၿပီးေတာင္းပႏႅိဳက္အဳံးမြ ေၾတးကာ ဖုႏ္းဆီလကႅြမ္းလိုက္ေတာ့ ဟုတ္သား ဖုႏ္းကို အသံပိတၳားမိတာပဲ။ ဖုႏ္းနံပါတ္အစိမ္းတစၡဳက ေခၚထားတာ ငါးခါေလာကၼိဳ႕ ဆူး်ပႏ္ေခၚလိုက္သၫ္။ "ေဟ့ ဆူးေလး။ မင္း စိုကၸ္ိဳးေရးၿခံထဲေရာက္ေနတယၦိဳ။ လာခဲ့ေလၾကာ ငါ်ပဳစုပါ့မယ္။ ငါ့ၿပိဳငၠားအသစ္ေလးလဲ ်ပမၾယၠာ။ ဘယ့္ႏြယႅဲ ေၾကာကႅိဳ႕လားဆူးေလးရဲ့ ဟားဟား.. မင္းေၾသးမရြိဘဲ ငါ့ကိုလာစတာကိုးၾက။ မင္းက ငါ့ကို ရိုၾက္သားၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီမြာၾသားပုႏ္းေနတယ္ေပါ့ ဟုတႅား။ ဟဲ့ ဆူးရိပၠိဳ မင္းေနတဲ့ၿခံကို ငါဖ္ကၥီး်ပမယ္။ မင္း ငါနဲ႔ င့ါအနားကလူေၾတ နာေအာငႅဳပ္သလို မင္းကိုလၫ္း်ပႏႅဳပၼယ္။ မင္းေနစရာမရြိေအာငၠိဳလုပ္အဳံးမြာ။"ဆူးစိတၱိဳၾသားမိသၫ္။ ဒီကိစၥက ၿခံနဲ႔ဘာဆိုငႅိဳ႕လဲ။ ဒီေကာင္ေၾတ ၿခံထဲေရာကႅာရင္ အတာ့ကို ထိခိုက္ေတာ့မြာ။ ေဆးသမားေၾတမို႔လို႔ ယုံရတဲ့ေကာင္ေၾတမဟုတ္။ မ်ဖစၻဴး။ "ေဟ့ေကာင္ တကၥမ္းလူ မင္းေစာကၸိဳေေၾတ်ပာေမနနဲ႔။ ေညနငါလာမယ္ လာရမယ့္ေနရာသာေ်ပာလိုက္။ ငါ ေၾသးဘယ္ေလာက္ ရဲတယၦိဳတာ မင္းသိေစရမယ္ ေျခးသားတကၥမ္းလူ"အတာနဲ႔ အႏၲီလတၼၾကားေအာင္ ခပ္အဳပ္အဳပၧဲပစႅိဳက္ၿပီး ဖုႏ္းကိုလၫ္း ပိတၳားလိုကၼိသၫ္။ ေညနပိုင္း အတာ ဟင္းျရက္ေၾတ ေဖာက္သျၫ္သားေပးေနတုႏ္း ေျခးသားတကၥမ္းလူခ္ိႏ္းတဲ့ ကလပၧီကို ဆူးလျစၴကႅာခဲ့သၫ္။ ဆူးက အသားနဲနဲညိဳၾသားၿပီး အရငႅိဳႏျဲ႕လ္ေမေနတာ့တာမို႔ထင္သၫ္။ ကိုဗညားနဲ႔ၾသားေနက္ ကလပၠ ေကာင္ေလးေၾတက ဆူးကိုမမြတၼိၾက။ တကၥမ္းလူ တို႔ အျဖဲ႕လိုက္ ထိုင္ေနဝိုင္းကို ဆူးခပၲင္းတင္းပဲ ဝငၴိဳငႅိဳက္သၫ္။ တကၥမ္းလူ ႏြဖူးမြာ ဆူးရိုကၳားတဲ့ အမာျရတ္ႀကီးက ကန႔ႅန႔္်ဖတႅိဳ႕။ အားရလိုကၱာ။ တကၥမ္းလူတို႔ တျစၹဲ႕လုံး တစ္ေယာကၳၫ္း ေရာကႅာၿပီး ထီမထငၲဲ့အမူအယာနဲ႔ ဝငၴိဳငၲဲ့ ဆူးကို စားမတတ္ဝါးမတတၼတတ္ၾကည့္ေနၾကသၫ္။ "ေဟ့ေကာင္ တကၥမ္းလူ။ မင္း ငါ့ၿခံကို လာထိရင္ မင္းႏြဖူးမြာ အမာျရတ္ေနာကၱစၡဳ ထပ္ရၾသားမယ္။ မင္းေ်ခာကၱိဳင္း ငါေမၾကာကၻဴး။"တကၥမ္းလူ အခ္က္်ပတာနဲ႔ အနားကလူသုံးေယာကၠ ဆူကို ပခုံးကဖကၠာ ခ္ဳပၴားၿပီး VIP အခႏ္းထဲ ေခၚၾသားၾကသၫ္။ သုံးေယာကၱစ္ေယာကၼိဳ႕ ဆူးမ႐ုႏ္းနိုင္။ အရိုကၡံရတာေလာေကၠတာ့ ကိစၥမရြိ ဒီေကာင္ေၾတ ၿခံထဲေရာကၼလာရင္ၿပီးေရာလို႔သာ ဆူးေၾတးရင္း သိပၼ႐ုႏ္းကႏ္ေတာ့ဘဲ လိုၾက္သားလိုက္ေတာ့သၫ္။ ၿမိဳ႕ေမစ္းက ဟင္းသီးဟင္းျရက္ ေဖာက္သၫၠိဳ ခ္ၪ္ေပါငၴဳပ္ စပါးလငၴဳပ္ ကျငၼႏ္းခ္ဥၳဳပ္ စသည့္်ဖင့္ တႏၻိဳးအလိုက္ ေပးေနတုႏ္း အတာ့ ခါးၾကားက ဖုႏ္းမၫႅာသၫ္။ "ေအး ေ်ပာ မိုး်မင့္ေမာင္ .. ""အတာ မင္းလူကို ငါ့အကို ကလပၼြာအခုပဲေၾတ႕လိုကၱယ္။ တကၥမ္းလူဆိုတဲ့ လူမိုက္အုပၥဳနဲ႔ တစ္ဝိဳင္းထၫ္းထိုင္ စကားေ်ပာေနတာ။ ငါၾကည့္ရတာ မင္းလူက ရေႏၥနတာထငၲယ္။ ဟိုေကာင္ေၾတက တစၠယ့္ လူဆိုး လက္ရဲဇက္ရဲေၾတ။ တကၥမ္းလူဆိုတဲ့ေကာငၠ သူ႔ေအဖပိုငႅိဳ႕ ေဆးမႈေတာင္ အခ္ဳပၴဲေမရာကၱဲ့ေကာျငၠ။" အတာ မိုး်မင့္ေမာင္ ဖုႏ္းကိုခ္ပစႅိဳက္ၿပီး ေစ္းသၫၦီမြာ ဆိုငၠယ္အပၴားလိုကၠာ ခ္ကၡ္င္း အငြားကားတစၥီးေပၚ တကႅိဳကၼိသၫ္။ အတာ ကလပၠိဳေရာက္ေတာ့ ဆူးကိုဘယၼြာမြရြာလို႔ေမၾတ႕။ ကလပၠဝိတၱာကိုေခၚၿပီး ငါးေထာငၲႏၲျစ္ရက္်ပလိုကၠာ တကၥမ္းလူတို႔ ဘယၼြာလဲ ေမးလိုက္ေတာ့ အခႏ္းတစၡႏ္းကိုလိုက္်ပတာမို႔ အခႏ္းတံခါးျဖင့ႅိဳကၡ္ိႏ္ အၾတင္းက ်မျငၠင္းက အတာ့ မ္ကႅဳံးမ္ား ်ပာေဝၾသားေစသၫ္။ "ေျခးမသားေၾတ.. ေတာက္"ဘာကိုမြမစၪ္းစားနိုင္ေတာ့ဘဲ ဆူးကိုခ္ဳပ္ၿပီး ဒူးေထာကၡိဳင္းထားတဲ့ ေကာင္သဳံးေယာကၠိဳ ေ်ပးကႏၸစႅိဳက္သလို ဆူးအာခံၾတင္းထဲေရာကႅဳဆဲဆဲ ငယၸါကိုလၫ္း ေ်ေခထာကၷဲ႔ ခတၸစႅိဳကၱာမို႔ တကၥမ္းလူဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္.. ကိုယ့ၸစၥၫ္းကိုယ္အဳပၠာ ငုံ႔ကိုင္း က္ၾသားရသၫ္။ ၾကမ္းေပၚဒူးေထာကၠ္ၾသားတဲ့ ငနဲရဲ့ နံဘတၠိဳ ေဆာင့ၠႏၴည့ၸစႅိဳက္ၿပီး ရငၻတ္ေပၚ္ ဒူးနဲ႔ဖိကာ ေမးရိုးကိုၾကည့္ ထိုးပစႅိဳကၱဲ့ အခ္က္ေပါင္းကမနၫ္း။ ထိုေကာင္ ၾကမ္း်ပင္ေပၚ ပကႅက္ေျခၾသားေတာ့မြ ်ပႏၴလာတဲ့ ေအကာင္သဳံးေကာငၠိဳ လက္သီးတစၡ္ကၥီနဲ႔ လြဲသိပႅိဳက္ရတာ။ အတာ့ မ္ကႅဳံးထဲမြာေတာ့ အဲ့ေကာင္ ေလးေကာငၥလုံးက ေသလူေၾတပင္။ စားျပဲေပၚက အရကၸဳလင္းကို ေကာကၠိဳင္ၿပီး လဲေနတဲ့ေကာင္ေၾတကို ေခါင္းေၾတရိုၾကၡဲမယ္ႀကံလိုကၥၪ္..."အတာ.. အတာ.. ေတာၸါေတာ့ လၾကႅႏၠဳႏႅိမ့ၼယ္ အတာ.."အတာ့ကိုေနာကၠသိုင္းဖက္ၿပီး လကၳဲက ပုလင္းကိုလုယူလာတဲ့ဆူးကို ပခုံးႏြစၻကႅဳံးေကန အံႀကိတၠာ ကိုငႅိဳကၱဲ့အတာ့မ္က္ႏြာက နီရဲတင္းမာလို႔။ အတာ စားျပဲခုံေပၚက ေရသန႔ၺဴးကိုျဖင့ၠာ ဆူးရဲ့ ေခါင္းေကလာင္းခ္လိုက္ၿပီး ဆူးလကၠိဳၾဆဲကာၾထကႅာခဲ့ေတာ့သၫ္။ အိမ္အ်ပႏႅမ္းတစ္ေလၽြာကႅဳံး တကၠစီေပၚ မြာ ဆူးရိပၠိဳကို အတာတစၡ္ကၼြလြည့ၼၾကည့္။ ဆူးရိပၠိဳတိတၱဆိတၸဲလိုကၸါလာခဲ့သၫ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မိုးစုပၥဳပၡ္ဳပ္ေနၿပီ။ အိမ္ေရြ႕က်ပေငၠန စိတၸဴၾလႏ္းျစာ ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ ေအမ့ကို အတာ ဘာစကားမြမဆိုနိုငၻဲ ဆူးလကၠိဳၾဆဲၿပီး ေရခ္ိဳးခႏ္းထဲ တစၡါတၫ္းပို႔ ပစႅိဳကၼိသၫ္။ "ခေဏစာင့္"အသံ်ပတ္်ဖင့္ေ်ပာကာ မီးခ္ကၡ္င္းေမႊးၿပီး ေေရႏျးတၫ္ေနတဲ့ အတာနဲ႔ ေရခ္ိဳးခႏ္းထဲ လက္ေလးႏြစၻက္ယြကႅိဳ႕ ရပ္ေနရြာတဲ့ ဆူးကို ေအမစိတၸဴၿပီးလာၾကည့္ေနတာ အတာမသိခ္င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း "ေအမနားေတာ့ သားဆူးရိပၠိဳနဲ႔ ေ်ပာစရာရြိတယ္။"အႏၲီလတ္ ေရခ္ိဳးခႏ္းထဲ မတၱပ္ရပ္ေနတဲ့ ဆူးကို သနားသည့ၼ္က္ဝႏ္းမ္ားနဲ႔ ၾကည့ၠာ အခႏ္းထဲဝျင္သားလိုက္ရသၫ္။ အတာ စိတၦိဳးေနၿပီ။မီးအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ခဏခ္င္းဆူလာတဲ့ေေရႏျးအိုးကို ယူလာကာ ေရပုံးထဲ ေေရအးႏြင့ၥပ္ၿပီး ေရခ္ိဳးခႏ္းတံခါးကို ပိတၸစႅိဳက္သၫ္။"အကုႏၡၽၾတၸလိုက္။"အတာ့ေဒါသသံက အံႀကိတၳားတဲ့ၾကားက ခပၥဴးစူးၾထကႅာတာမို႔ ဆူး တစၧတၦတၡါေေနအာင္ ေၾကာကၼိပါသၫ္။ ဆူး အၾတင္းခံေလးပဲက္ႏ္ေအာငၡၽၾတၸစႅိဳကၱာနဲ႔ အတာက ၾသားတိုက္ေဆးထည့ၳားတဲ့ ၾသားတိုကၱံကိုလြမ္းေပးလာသၫ္။ "ၾသားေၾတတိုကၸစႅိဳက္။ ဟိုဘကႅြည့္" အတာကမ္းေပးတဲ့ ၾသားျပတၱံကိုယူကာ ၾသားတိုကႅိဳက္ရင္း ဆူးကိုတစၻကႅြည့ၡိဳင္းတာမို႔ လြည့ႅိဳကၡ္ိႏ္ ေရခပ္ေႏျးေႏျးကိုေခါင္းေကလာင္းခ္ပစ္ေတာ့သၫ္။ "ပလုပ္ေသခ္ာက္င္း။ ၾသားေေၾတ်ပာင္ေေနအာငၲိဳကၸလိုက္။ ဆူးရိပၠိဳ.. ခငၺ္ားဗ္ာ..ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕က ခငၺ္ားကို ဘယ္ေလာကၱႏၻိဳးထားလိုက္ရလဲဟင္။ ခငၺ္ားက အဲ့ေကာင္ေရြ႕ ဒူးေထာက္ေနစရာလား။""အတာ.. သူတို႔ကငါ့ကိုအနိုငၠ္င့ၱာ ဟင့္" ၾသားျပတၱံႀကီးနဲ႔ ဗလုံးေဗၾထးေ်ဖတာအ်ပင္ ဝမ္းနၫ္းမႈက လြိဳကၱကႅာလို႔ ရြိဳက္သံတစ္ဝကၠ ပါၾသားေလသၫ္။ "ခငၺ္ား ေနာကၱစၡါ ဒါမ္ိဳးထပႅဳပ္ရင္ အခုအနိုငၠ္င့ၡံရတာထက္ ပိုနာေအာင္ ကၽျႏ္ေတာႅဳပၸစၼြာ။" အံႀကိတၳားရတဲ့ ေဒါေသၾတကို ေရျခကၼြာထၫ့္ၿပီး အဆကၼ်ပတ္ေလာင္းခ္ေနတာ ဆူးေရျမႏ္းခ္ငႅာၿပီ။ ႐ုတၱရက္ ေေရလာင္းတာရျပ္သားတာမို႔ ဆူး လြည့္ၾကည့္ေတာ့ ေရျခက္ႀကီးကိုငၠာ အတာေခါင္းငိုကၥိဳကၠ္ေနသၫ္။ ေ်ဖမဆၫၷိဳင္ ဝမ္းနၫ္းေနတဲ့မ္က္ႏြာထားနဲ႔ တစၧတၦတၱဳႏႅႈပ္ေနတဲ့ ႏႈတၡမ္းမ္ားက ေစာေစာက ေဒါေသၾတကို ဖယ္ရြားလိုက္သလို ်ဖဴစုတ္ေေနပသၫ္။ အတာကိုငၴားတဲ့ ေရျခကၠိဳဆူးလကၳဲထည့္ေပးၿပီး "လကၥသတၡဲ့ေတာ့ ေအးတယ္။"ခၽၾတၡ္ထားတဲ့ ဆူးရဲ့ အဝတ္ေၾတကို ယူကာ အတာေရခ္ိဳးခႏ္းကၾထၾက္သားတာနဲ႔ ဆူး ငိုခ္လိုကၼိသၫ္။ အတာလာပစ္ေပးၾသားတဲ့ ေရလဲပုဆိုးေလးဝတ္ၿပီး ဆူးေရခ္ိဳးခႏ္းကၾထကႅာေတာ့ ထင္းမီးဖိုထဲမြာ ဆူးရဲ့ အကၤ္ီနဲ႔ ေဘာင္းဘီက မီးျစဲေလာငၴားတာ ်ပာ်ဖစၡါနီးေနၿပီ။ ေတာက္ေလၽြာက္ၿခံထဲဆင္းေနၿပီး မိုးစုပၥဳပၡ္ဳပၼြ အတာအိမ္ေပၚ်ပႏၲကႅာကာ အိပၡႏ္းထဲတစၡါတၫ္းတႏ္းဝျင္သားေတာ့တာမို႔ ဆူးရိပၠိဳနဲ႔ အႏၲီလတၱိဳ႕ပဲ ညစာကို တိတၱိတၦိတၦိတ္ စားလိုက္ၾကရသၫ္။ အတာ့ရယ္ေမာသံေၾတနဲ႔ ေႏျးေၾထးခဲ့တဲ့ အိမ္ေလးက အခုေတာ့.. ေရခဲ်ပငၼြာေရာက္ေနတဲ့အလား ေအးစက္ေနခဲ့ၿပီ။ အႏၲီလတၠ ဆူးကို ဘာမြေမမးေပမယ့္ ဝမ္းနၫ္းေနပုံရတာမို႔ ဆူး ပိုဂ႐ုစိုကၼိ်ပႏၸါသၫ္။******တစ္ညလုံး အတာတစၡ္ကၼြ တုပၲဳပၼလႈပၼိ။ အိပၹိဳ႕မ္ကႅဳံးမ္ားကို မမြိတ္ရဲ။ ်မငၡဲ့ရတဲ့ ်မျငၠင္းက မ္ကႅဳံးထဲမြာ ျစဲေနလို႔ အတာ ကိုယ့ၠိဳယၠိဳ မခ္ဳပၴိႏ္းနိုင္ေအာင္ ယူက္ဳံးမရ်ဖစ္ေနမိသၫ္။ ဒီလူကို အကာၾကယၼေပးနိုင္ေလာက္ေအာင္ ညံ့ဖ္င္းတဲ့ ကိုယ့ၠိဳယၠိဳ အခဲေမၾကသလို အတာ အရိပ္ၾကည့္ေနခဲ့ရတဲ့ လူကို ရာရာစစ ေစာၠားတဲ့ေကာင္ေၾတကိုလၫ္း ေမက္နပ္။ ဘာမြမလုပႅိဳက္ရဘဲ လက္ေလၽြာ့ၾထကႅာခဲ့ရတာကို လၫ္း တစ္ႏုံ႔ႏုံ႔နဲ႔ ခံစားေနရသၫ္။ ဆူးရိပၠိဳက ဘာလို႔အဲ့ဒီကို ၾသားရတာလဲ။ အဲ့ဒီေကာင္ေၾတနဲ႔ ဘယႅိဳ ပတ္သကၱာလဲ။ အရငၲၫ္းက ဒီလိုမ္ားပဲလား။ ႏြေမ္ာတသစိတၱိဳ႕နဲ႔ အတူ သဝႏၲိဳ်ခင္းပိစိေညာက္ေတာက္ေလးက အတာ့ရငၴဲ ကုလားဘုရားျပဲလို လြည့္ေေနလသၫ္။ တစ္ညလုံးတစ္ေမြးမြမအိပႅိဳက္ရလို႔ မ္ကႅဳံးမ္ားက္ိႏ္းစပ္ေေနပမယ့္ အတာ့မနကၡင္းေကတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ၿခံထဲဆင္းၿပီးေဖာက္သၫ္ေပးဖို႔ ခူးရၾဆတ္ရတာပင္။ ယူက္ဳံးမရတဲ့ စိတၱိဳ႕ေၾကာင့္ ဆူးရိပၠိဳကို အတာမ္က္ႏြာခ္င္းမဆိုငၡ္ငၲာမို႔ ႏြိဳးေမေနတာ့ဘဲ ၿခံထဲဆင္းကာ လုပ္ရိဳးလုပၥၪ္ေၾတကို လုပ္ေနလိုက္ေတာ့သၫ္။ "အတာေရ.. အတာ့ကို လူရိုကၼႈနဲ႔ ရဲစခႏ္းမြာ တိုငၡ္ၾကၹင့ၳားတယၱဲ့ အတာ။ အဲ့ဒါ လိုၾက္သားရလိမ့ၼယ္။ အဘလဲလိုကၡဲ့မယ္"အတာေအမနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳအၾတက္ မနကၥာ်ပင္ေပးၿပီး ေဖာက္သၫ္ေၾတကို ကုႏၥိမ္းေေၾတပးေနတုႏ္း အဘၾထႏ္းဉီးေဆာငၲဲ့ ရျပၠကႅဴႀကီးေၾတနဲ႔ ရဲေၾတၿခံထဲေရာကႅာၾကသၫ္။ ေအမနိုးလာရင္ အတာ့ကိုရဲကလာဖမ္းတာ သိၾသားလိမ့ၼြာမို႔ ေအမမသိခငႅိဳၾက္သားမြ်ဖစၼၫ္။ "အဘၾထႏ္း .. ေအမ့ကို ေမ်ပာပါနဲ႔ေနာ္။ ၿပီးေတာ့ ေအမနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳ ကို ခေဏစာင့္ေပးပါ။ ကၽျႏ္ေတာ္ မၾကာဘူး ်ပႏႅာမြာပါ။ တစၡဳခု ေအၾကာင္းထူးရင္ ဆရာေမာင့ၦီဖုႏ္းဆကႅိဳကၸါ့မယ္။" "ဟာ မ်ဖစၻဴး အတာ.. ကဲ အဘၾထႏ္းေနခဲ့ေပးမယ္. .. ဉီးခင္ဝင္းနဲ႔ လူႀကီးေေၾတတာ့ လိုၾက္သားေပးလိုက္ၾကပါအုံးဗ္ာ။ အတာ.. ဘာမြမစိုးရိမၷဲ႔ အဘတို႔အတာ့ဘကၼြာရြိတယ္"အတာ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ရဲေေၾတခၚေဆာင္ရာေနာကႅိဳကႅာခဲ့ေတာ့သၫ္. "အဲ့ေကာငၸဲစခႏ္းမႉး ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ကို ဒီပုံစံ်ဖစ္ေအာင္ လုပၲာ။ အဲ့ေကာင္" အတာ့ကို မိုက္ၾကည့္ၾကည့္ေနတဲ့ တကၥမ္းလူႏြင့္ ေအကာင္ သုံးေကာင္ .. ပတၱီးေေၾတရာ မ္က္ႏြာေပၚက ဒဏ္ရာေေၾတရာ... စုတ္်ပတ္ေနလို႔။ "ကဲ ဒီဘေကၠတာ့ သူတို႔ကို ထိုးႀကိတ္ေၾကာင္း လာတိုငၴားတယ္ ေမာငၼင္းအတာျမႏ္။ မင္းက ဘာေ်ပာခ္င္ေသးလဲ"စခႏ္းမႉးရဲ့ ေအမးကိုေ်ဖဖို႔ အတာ မ္က္ႏြာကို အညႇိုးငယၦဳံးထားကာ မ္က္ရၫ္ေလးဝဲလ္က္ ဆူးရိပၠိဳေနရာမြာ အတာကိုယ့ၠိဳယၠိဳ အစားထိုးၿပီး ်ဖစ္သမၽြေအၾကာင္းကို ခပၲိဳးတိုးေ်ပာ်ပလိုက္သၫ္။ အတာ့သ႐ုပ္ေဆာငၡ္ကၠ မိုကႅိဳက္သမြ.. အတာေ်ပာသမၽြကို နားေထာင္ေနၾကတဲ့ ရျပၠကႅဴႀကီးမ္ား ရဲသားမ္ားႏြင့္ ရဲစခႏ္းမႉးတို႔ တကၥမ္းလူတို႔တစ္သိဳကၠိဳ အံ့အားသင့ၼႈေၾတ ၿရံရြာမႈေၾတနဲ႔ မဲ့ျရဲ႕ကာ စိုက္ၾကည့ၠဳႏ္ၾေကတာ့သၫ္။ စခႏ္းထဲကလူတိုင္းက တကၥမ္းလူတို႔ဆီအၾကည့္ေရာၾက္သားတာမို႔ မ္က္ႏြာငယ္ေလးလုပၴားတဲ့ အတာက တကၥမ္းလူကို ေမထမဲ့်မင္ၾကည့ႅိဳက္ရင္း မ္ကၡဳံးတစၻက္ ပင့္်ပလိုက္သၫ္။ "ေမာငၼင္းအတာျမႏ္။ တကၥမ္းလူတို႔ကို အမႈျဖင့ၡ္ငႅား။ အႏၠယ္အစအဆုံးလိုကႅဳပ္ေပးမယ္။ ဒီအတိုင္းေတာ့ ထားလိုကႅိဳ႕မရဘူးထငၲယ္။ တကၥမ္းလူတို႔ မိေဘၾတကိုေခၚမြ်ဖစၼယ္ စခႏ္းမႉး ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕က ေမာငၼင္းအတာျမႏၻေကၠန အမႈ်ပျႏၹင့ၸါမယ္။ ဒါ မုဒိႏ္းမႈက္ဴးၾလႏၲာပဲမဟုတႅား"ရျပၠကႅဴႀကီးတစ္ဉီးရဲ့ ေမၾကမခ္မ္း ေရျရတၼႈကို တကၥမ္းလူတို႔ ေက္ာခ္မ္းေနမြာ မၾလဲ။ "ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ မြားပါတယ္။ တကၥမ္းလူက လုပၡိဳင္းလို႔ လုပ္ရတာပါ။ ေတာင္းပႏၸါတယ္။ မိေဘတာ့ေမခၚပါနဲ႔။ သူ႔ကိုလၫ္း မတိုင္ေတာ့ဘူး။ အီးဟီး"သူေတာင္းစားသုံးေကာေငၠတာ့ ႐ုပၸ္ကၦင္းပ္က္ လက္အဳပၡ္ီကာ ေတာင္းပႏၠဳႏ္ၾကၿပီ။ "ကၽျႏ္ေတာ္ အက္ယ္အက္ယ္ေၾတ မ်ဖစၡ္ငၸါဘူး အႏၠယ္။ ရြကၥရာလဲေကာင္းပါတယ္။ ကၽျႏ္ေတာ့္ကို ေတာင္းပႏ္ရင္ ေၾေကအးေပးပါ့မယ္။ အႏၠယၱိဳ႕က မြတၱမ္းတငၴားေပးပါ။ "ေေလ်ေပအးေအးနဲ႔ နစၷာသူလိုသ႐ုပ္ေဆာျင္သားတဲ့ အတာ့ကို တကၥမ္းလူ ရငၴဲမြာအခဲေမၾက။ ကၽျႏ္ေတာႅဳပၲာမဟုတၻဴးလို႔လဲ အတင္း်ငင္းမေရတာ့။ အနားက ေဆးသမားေကာင္ေၾတက မြားပါတယႅဳပၠဳႏ္ၾကၿပီ။ ဒီေကာင့ၠိဳလုပၲာမဟုတၻဴး ဆူးရိပၠိဳကိုလုပၲာလို႔မ္ား ေ်ပာလိုက္ရင္ ေသၿပီ။ သူတို႔ဝႏၡံၿပီးသား်ဖျစ္သားေတာ့မြာ။ ဒီေကာင္သမၾသားလို႔ အထိုးခံထားရတဲ့ ေမးရိုးနဲ႔ အကႏၡံထားရတဲ့ ငယၸါေကတာ့ တစၠယ္ေဆးကုထားရတာ လႈပ္ေတာငၼလႈပၷိဳင္။ ဗညားဝင္းထင္ ေ်မႇာက္ေပးလို႔ စခႏ္းလာတိုင္ၾကတာဆိုေပမယ့္ အိမၠမိေဘၾတသာ သိရင္ ေသခ္ာေပါက္ မုန႔ၹိဳး်ဖတ္ အခႏ္းေအာင္းရမြာမၾလဲေတာ့။ တကၥမ္းလူနဲ႔တျစၠ က္ေႏ္အကာင္ေၾတပါ အတာ့ကို ထိုငၠႏ္ေတာ့မတတ္ ေတာင္းပႏ္ၾကတာမို႔ အတာ အမႈကိုေၾကေအးေပးလိုက္ၿပီး စခႏ္းမႉးနဲ႔ ရျပၠကႅဴႀကီးေၾတကို ႏႈတၦကၠာ အိမ္်ပႏႅာခဲ့သၫ္။ မနက္ေစာေစာ ေပ္ာၾက္သားတဲ့အတာ့ကို စိတၸဴေနတဲ့ ေအမ့ကို အတာေ်ပရာေ်ေပၾကာင္း ေ်ပာၿပီး အဝတ္အစားမြမလဲေရသး။ ဆရာေမာင္ႏြင့္ ၾလျငႅင္ဉီးတို႔ေရာကႅာၾက်ပႏ္သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳေကတာ့ အဲ့အခ္ိႏ္အထိ အခႏ္းထဲကမၾထကႅာ။ ေမန႔ညက ငိုထားလို႔ အိပ္ေပ္ာ္ေနတယၳငၸါရဲ့။ "အတာရယ္။ ဘယႅိဳ်ဖစ္ရတာလဲ။ အဲ့ေကာင္ေၾတက အတာ့ကို တစၠယၸဲ အဓမၼ အနိုငၠ္င့္ၾကတာလား ဟင္။ ကလပၠိဳေရာ အတာက ဘာလို႔ၾသားရတာလဲ။ အဲ့ေကာင္ေၾတနဲ႔ေရာ အတာ ဘယႅိဳသိတာလဲ။ ဟင္။"ၾလင့္ ေအမးကို အတာေမ်ဖပါ။ ႏႈတၸိတ္ၿပီး ငုတၱဳတၳိဳင္ေနတဲ့ အတာ့ကို ၾလင္အားမလိုအားမရ်ဖစႅာရသၫ္။ "အတာ။ ေမးတာေ်ေဖလ။ အဲ့ေကာင္ေၾတကို နင္ တရား်ပျႏၧဲရမြာေလ။ နငၻာေၾတ်ဖစ္ေနတာလဲ အတာ"ဂ႐ုဏာေဒါသနဲ႔ ေ်ပာလာတဲ့ ၾလင့ၠိဳ အတာ ခပ္ေအးေအးပဲ ်ပဳံး်ပလိုက္ရသၫ္။ "ကဲ ၾလင္။ နငၼနက္်ဖႏ္ စီးျပားေရးတကၠသိုလၼြာ ဝျငၡင့္ၾသားတငၼြာမဟုတႅား။ နျင္သားေတာ့ ငါ့ကိစၥေၾတ လိုကၸဴေမနနဲ႔ေတာ့ နငၲကၠသိုလၱကၹိဳ႕ ်ပင္ေခ္ေတာ့"အတာရဲ့ ခပ္ရိဳးရိုးႏြင္်ခင္းကို ၾလငႅကၼခံခ္ငၻဲ ခံလိုက္ရသၫ္။ ၾလျငႅင္ဉီး ်ပျႏ္သားတာနဲ႔ ဆရာေမာငၠ အတာ့နံေဘးနားဝငၴိဳငႅိဳက္ရင္း အတာ့ကိုေမးလာသၫ္။"အတာ။ ဆူးရိပၠိဳ အၾတက္ မင္းလုပႅိဳကၱာလား။" "ဆရာ ဘယႅိဳသိလဲ။""မင္းက အဲ့လိုကိစၥကို အ်ဖစၡံမယ့္သဴမြမဟုတၱာအတာ။ ၾလင္ေမးၾသားတဲ့ေမးျခႏ္းေၾတမြာ ေအ်ဖပါေနၿပီးသားပဲ။""ဆူးရိပၠိဳ မသိပါေစနဲ႔ဆရာ။" "အတာ ဒီေအ်ခေအနက ေက္းဇူးေၾကာင့္ ်ဖစႅာတဲ့ ေအ်ခေအနမ္ိဳးမဟုတၻဴးေနာ္။ ဒီေနရာကလၫ္း ေက္းဇူးအ်ပဳခံထားရတဲ့ ေနရာမဟုတၻဴး။ အသကၱစ္ေခ္ာင္းအၾတက္ ေအလၽြာ္အစား လုပၴားတဲ့ ေနရာေနာ္အတာ။""ဟုတၸါတယၦရာ။ အတာေမမ့ပါဘူး။ ဘယႅိဳပဲေ်ပာေ်ပာ ကၽျႏ္ေတာ့ၼြာ တာဝႏ္ရြိလို႔ပါ ဆရာ။"ဆရာေမာင္ သက္်ပင္းသာခ္လိုက္ရသၫ္။ ေခါင္းမာတာမ္ိဳးမဟုတၱဲ့ ခိုငၼာမႈမ္ိဳးကို ဒီေကာင္ေလးဆီမြာ ဆရာေမာင္ ေေသသခ္ာခ္ာေၾတ႕လိုက္ရသလို.. အျရယၷဲ႔မလိုကၱဲ့ ရင့ၠ္ကၱၫ္ၿငိမၼႈကလၫ္း အတာ ဘာလုပ္ေနတယၦိဳတာ ကိုယ့ၠိဳယၠိဳ သိတယႅိဳ႕.. တစၡါတၫ္း ေႂၾကးေက္ာ္ေနသလိုပင္။ အိမ္ေအာကၳပၠ ဆရာနဲ႔ အတာတို႔ စကားကို ၾကမ္းမြာနားကပၠာ နားေထာင္ေနမိတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ႏႈတၡမ္းမ္ားကိုကႅ္က္ ဝမ္းနၫ္းေနမိသၫ္။ ဆူးကိုယၥား အတာက သိကၡာက္ခံခဲ့တယႅား အတာ။ ဒီေအၾကာင္းေၾတသာ အတာ့ေဖာက္သၫ္ ေစ္းသၫ္ေၾတၾကားပ္ံ႕ႏြံ့ၾသားခဲ့ရင္... သူႀကီးသားဆိုၿပီး လူတစၠာဖူးဖူးမႈတၳားတဲ့ အတာ့ကို သူမ္ားေၾတ အထင္ေသးကုႏ္ေတာ့မယၳငၸါရဲ့။ ဆူးရဲ့ အ်ပစ္ေၾတက ထပၴပ္ၿပီး တိုးလာတာပဲ အတာရယ္။ ***************"ကိုထက္်မကၷိဳင္.. သားဆူးေလးကို အိမ္်ပေႏၼခၚေတာ့ဘူးလားဗ္ာ"ေလယာၪ္်ပတင္းေကန အ်ပေငၠကာင္းကင္ႀကီးကို ေငးေနတဲ့ ဉီးထက္်မကၷိဳင္ ကိုဝင္းထငၥကားေၾကာင့္ အသိ်ပႏ္ဝငႅာခဲ့ရသၫ္။ "သားက ၿခံထဲမြာေပ္ာ္ေနတာ ကိုဝင္းထင္။ စာလၫ္းေသခ္ာလုပ္ေနတယႅိဳ႕ အတာေက်ပာတယ္။ ဒီႏြစ္ေတာ့ ဆယၱႏ္းေအာငၸါၿပီ""အိုဗ္ာ. . ေဘာၵါေကာင္းေကာင္းေၾတ ဒီေလာကၼ္ားတာ.. ဘာလို႔ ၿခံေစာင့ၦီပို႔ထားရတာလဲ""ၿခံေစာင့္ေတာ့မဟုတၻဴး ကိုဝင္းထင္။ အတာ့ေအဖက ဆု်မတၠားနဲ႔တိုကၼိလို႔ ဆုံးၾသားခဲ့တာ။ ကၽျႏ္ေတာ့္ကို အတာက ၾကၫ္်ဖဴတာမဟုတၻဴးဗ္။ ကၽျႏ္ေတာ္အတင္းေခၚလို႔ ၿခံထဲလာေနၾကတာ။ အတာေကတာႅိဳကၱာလၫ္း ဂုဏၳဴး ၆လုံးပါတယၺ္ာ။ ဒါေၾကာင့္သားဆူးေလးကို ဆယၱႏ္းေအာင္ေအာင္ သင္ေပးနိုင္ရင္ ၿခံကိုအပိုင္ေပးပါ့မယၦိဳၿပီး စၫ္း႐ုံးထားရတာ။ မၾလယၻဴး""ေအာ္. ဒီလိုကိုး။ ကၽျႏ္ေတာ့္သား ဗညားလၫ္း ဆူးေလးဆီ ခဏခဏၾသားၿပီး စားခ္ငၲာေၾတ ေကၽျး လိုတာေၾတ ဝယ္ေပးနဲ႔ စာေမးျပဲအၾတက္ အား်ဖည့္ေပးေေနလရဲ့ ကိုထက္်မကၷိဳင္ေရ။"ဗညားေအၾကာင္းၾကားေရတာ့ ဉီးထက္်မကၷိဳင္ ၾလႏၡဲ့တဲ့ ေလးႏြစၠအ်ဖစၠိဳ ်ပႏ္သတိရၾသားမိသၫ္။ အင္း..ဟိုတုႏ္းက ဗညားကို ခစားၾလႏ္းတဲ့ သားေလးအၾတက္ စိတၸဴခဲ့ေရပမယ့္ အခုေတာ့ ဗညားက်ပႏၠဴညီေေနသးတာပဲေလ လို႔ ေက္းဇူးတင္ေနမိ်ပႏ္သၫ္။******"ေတာက္.. မင္းဗညားျမႏ္.. မင္းေအတာ္ရႈပၲဲ့ ေကာျငၠာ"ဗညားဝင္းထင္ .. ဖုႏ္းစကရင္ေပၚက ဗီဒီယိုကို ၾကည့္ေနရင္း ေဒါေသၾတ ၾထကႅာရသၫ္။ သူႏြစ္ေပါင္းမ္ားျစာ ၾလၾယႅယၠဴကူ လြည့ၥားလာခဲ့တဲ့ ေအ်ခာေကၠလးက ေမၾတ႕ရတဲ့ ေလးငါးလအၾတင္းမြာ လုံးဝပုံစံေ်ပာင္းၾသားခဲ့ၿပီပဲ။ အရငၠလို ကိုဗညား ဆိုၿပီး ကႏျဲ႕ကလ္ လာမခၽျဲေတာ့တဲ့အ်ပင္ သူကိုယၱိဳငႅာရြာတာကိုပါ ႏြငၴဳတၡဲ့တာမို႔ ၾလတၱဲ့ငါး ႀကီးေနရတဲ့အ်ဖစ္။ ဒါေၾကာင့ႅၫ္း ဗညားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ညိထားဖူးတဲ့ တကၥမ္းလူတို႔ကို ေ်မႇာက္ေပးၿပီး နၫ္းလမ္းေၾတ ေသခ္ာသင္ေပးကာ ဗီဒီယို ရိုကၳားလိုကၱာ။ ဒီအႀကံသာေအာင္်မငၡဲ့ရင္ တကၥမ္းလူတို႔ မိေဘေၾတရာ ဉီးထက္်မကၷိဳငၠိဳေရာ ဆူးေကလးကိုေရာ ဗညားထိမ္းခ္ဳပႅိဳ႕ရနိုငၼယ့ၠိစၥႀကီး အခုေတာ့ ပ္ၾက္သားေရတာ့တာ ဗညားအခဲေမၾကနိုင္။ဗညားတို႔သားအဖက ဉီးထက္်မကၷိဳငၷဲ႔ ပါတနာေၾတအ်ဖစ္ ေဆာကႅဳပ္ေရးပစၥၫ္းေၾတ တငၲာၿပိဳငၲာ ေလလံၾဆဲတာ တျင္သင္းတာ ်ဖန႔ၡ္ိေရာင္းခ္တာၾတဲလုပ္ေနၾေကပမယ့္ စိႏၴၫၱိဳကၷဲ႔ မ္ား်ပားတဲ့ အိမ္ၿခံေ်ေမၾတပါ ပိုငၧိဳငၲဲ့ ဉီးထက္်မကၷိဳင္ရဲ့ ႂၾကယ္ဝခ္မ္းသာမႈက ခႏ္႔မြႏ္းမေရအာငၸင္။ ဗညားကို ကျပႅႏ္းၾတၾယႅႏ္း ခစား ၾလႏ္းတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို ႀကိဳးရြၫ္ရြၫၷဲ႔လြႏၴားရာက အခု ဗညားကိုအကပၼခံေတာ့တာမို႔ ဒီအစီအစဥၠိဳလုပ္ရတာ။ ဒီဗီဒီယိုဆိုလၽြင္ အရြၾကၠဲမြာစိုးလို႔ ႏြစၼိသားစုဆီက သဲ့ေေနအာင္ ရလိုကၼယ့္ ဆက္ေၾကးေၾတ။ အၾကကၡ္ထားသမၽြအားလုံးကို ကႏၡ္ကၱစၡဳနဲ႔ ဖ္ကၥီးပစႅိဳကၱဲ့ မင္းအတာျမႏ္ ဆိုတဲ့ ငနဲေကာငၠိဳ ဗညားေမက္နပၸါ။ ဆူးရိပၠိဳ မင္းအတာျမႏၠိဳၾကည့ၱဲ့အၾကည့္ေၾတ ေနာကၠဖကၳားၿပီးလကၠိဳခ္ဳပႅိဳကၱာေၾတ ဆူးလကၠိဳ မင္းအတာျမႏၠ ၾဆဲၿပီးၾထၾက္သားတာေၾတ video ထဲၾကည့္ရင္း ဗညား ေဒါသၾထကႅာေတာ့သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳက အဲ့ေကာငၠိဳ ေအတာ္ အားကိုးေလးစားေနပုံရတာမို႔ သူတို႔ႏြစ္ေယာကၠိဳ ျခဲပစႅိဳက္ရင္ ဆူးရိပၠိဳ ဗညားဆီ်ပႏ္ေရာကႅာမြာပဲမဟုတႅား။ ညစၸတၱဲ့ ဉာဏၷီဉာဏၷကၦိဳတာ အႀကံေကာင္းေၾတထကၸိဳၾလၾယႅယ္ ၾထကႅာတတၱာမို႔ ဗညား ကိုယ့္အႀကံကို ကိုယ္ ေသဘာက္ရင္း အစီစၪ္ၾဆဲေေနတာ့သၫ္။ တစၠယ္ေတာ့ ေအဖ့စကားအရဆိုလၽြင္ မင္းအတာျမႏၧိဳတာ ဉီးေကာင္း်မတ္ၷိဳင္အၾတက္ အရိပၼၫ္းတစၡဳသာသာပင္။ "အဟင္း.. ဆူးေကလးရယ္.. ေစာင့္ေနပါ.. ကိုယ့္အၾကက္ေၾတကို မင္းကို်ပရအုံးမြာေပါ့ေလ"သူ႔ကို လိုရာေပးၿပီးခစားမယ့္ ဆူးကို အိတၳဲ်ပႏၴည့ၷိဳငၼယ့္ သူ႔အႀကံစုတၸဲ့ကို ေအကာငၴၫ္ေဖာၹိဳ႕ ဗညားေန႔ေကာင္းရက္သာေျရးေနလိုက္ေတာ့သၫ္။ ************ဪ .... တစၠိဳယ္ေၾဆးျဖယ္ေ်မာငၡငၲႏ္းႏြင့္၊ ေတာငၠမ္းၾကယ္လမ္းဘယ္ဝယ္ရြိနယ္ရြျစၡငႅဳံး၊ တိမၼငၲဳံးမိုးလုံးအိသို႔၊ အို ... သိတတ္ၿပီ။ၿမိဳင္ေ်ခအုပၠ၊ ေရႊဘုတၠယ္အီသၫ္ဌာနီ်ပၫ္ႀကီးကလၫ္း ေဝးသႏြင့္။ငုံကင္းငယၸႏ္းမႏ္၊ ျရက္ရင့္ေလၽြာလို႔ျရက္ေၾကာငယႅြႏ္သၫ္ေတာင္်ပႏ္ေလညင္းကလၫ္း ေၾသးသႏြင့္။သူရကႏၥက္၊ ဖႏၢယကႅၫ္းလယၡ္ကၺဟိုယုဂျႏၥႏ္းက၊ ထိျမၠႏ္းငယၡိဳသၫ္ခ္ိႏ္ညိဳေနမင္းကလၫ္း၊ ေအးသႏြင့္။ေနာင့္ေၾဆးငယၺ္ာဝြႏ္၊ ၾလန႔ၳၾကႅႏၠိဳတျစ္သႏၠဴေလြာက္ဘယ္ေ်ဖဆၫ္ ေဖ္ာကၷိဳငႅိမ့္။သ်ဖႏ္ေတာေ်မာကၠႀကိဳးေျခ။စိမ့္ႀကီးၿမိဳင္ေခ္ာငၠေရႊဖိုးေခါင္ သံခ္ိဳေညာင္း။ေဒါင္းကအိုးေဝ။ေတာငၲံ်ပက္၊ ေက္ာကၥကၠ္စမ္းေရေေၾတၾတစိမ့္ၾကၫ္ေအး။အို ... ေနာင့ၱၫ္းဟာမို႔ေရႊသၫ္းမြာ ေၾေကၾကဆူလြတယ္နႏ္းသူေၾကာင့္ေလး။ဆူးရိပၠိဳ ကဗ္ာကို အသံၾထကၹတႅိဳက္ရင္း အကၤ္ီေၾတ မီးပူတိုက္ေနတဲ့ အတာ့ကိုလြည့္ၾကည့ႅိဳက္သၫ္။ အတာသၫၠား သူ႔အကၤ္ီေၾတကို မီးပူဘယ္ေတာ့မြမတိုက္။ ဆူး နဲ႔ အႏၲီလတ္ အကၤ္ီေၾတကိုေတာ့ မအားလပၲဲ့ၾကားထဲက ေအဟာင္းေလးကစၿပီး မီးပူေကာ့ေေနအာင္ တိုက္ေပးတတ္သဴပင္်ဖစ္သၫ္။ ဆူးကို တစၸါတႅဳံးလုံး စကားေကာင္းေကာင္းေမ်ပာဘဲ စိတၦိဳးေနတဲ့ အတာက အရငႅိဳပဲ ဂ႐ုစိုကၱာေတာ့ မပ္ကၡဲ့။ ဆူးစာၾကည့္ေနရင္ ေနာေကၠနၿပီး ဆႏျင္းမႈန႔္ ်ခင္ေဆးလိပ္ေလးေၾတလိပ္ရင္း ေစာင့္ေနတတ္သလို.. စားစရာတစၡဳခုလၫ္းလုပ္ေပး်မဲ။ ဒီေန႔ေတာ့ စိတၦိဳးေ်ေပနတဲ့လကၡဏာနဲ႔ မနကၠတၫ္းက ဆူးခူးေပးတဲ့ စံပယၸႏ္းေၾတကို ေသခ္ာ သီကုံးကာ ဘုရားကပၲာမို႔ ဆူး အတာ့ကို စကားအတင္းလိုက္ေ်ပာေနခဲ့မိသၫ္။အတာစိတၦိဳးေ်ေပတာ့မြပဲ ဆူးေနလို႔ေကာင္းၾသားသလိုပင္။ "အတာ..အဲ့ဒီကဗ္ာကိုေရးေနတုႏ္း စာဆိုဉီးၾကင္ဉ ဘာေၾတးေနမယၳငႅဲ။" အတာ ဆူးရိပၠိဳကို ေမာ့ၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ "သူေအဝးေရာက္ေနတုႏ္း နႏ္းေတာၳဲက္ႏ္ေနရစၲဲ့ တစၥဳံတစ္ေယာကၠိဳ သတိေရစၾလမ္းၾဆတ္ေစတဲ့ ပတ္ဝႏ္းက္င္အလြကိုေရးထားတာပဲေလ။ သူ နႏ္းေတာၳဲက နႏ္းသူကိုၾလမ္းေနတာေပါ့""်ဖစၷိဳငၸါ့မလား အတာ။ ဦးၾကင္ဉက ဘယ္အျရယ္ေလာက္ရြိမယၳငႅဲ။ နႏ္းၾတင္းသူ ဆိုေတာ့ ခပ္ငယ္ငယၼိႏ္းေကလးကို ဆိုလိုခ္ငၲာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီမိႏ္းေကလးနဲ႔ပတ္သကၱာက တစ္ေၾကာင္းတၫ္းပါတာ။ က္ႏၲာက ရႈခင္းေၾတၾကည့ၸဲ။ သူ ရြိေနတဲ့ေနရာကေအ်ခေအနကို ေရးထားတာမဟုတၻဲ သူသိပ္သတိေရနတဲ့ ေနရာတစၡဳကို တမ္းတၿပီးေရးထားတာမ္ိဳး မဟုတၷိဳငၻဴးလား။ ဒီမြာေလ. ေနာင့္ေၾဆးငယၺ္ာဝြႏ္၊ ၾလန႔ၳၾကႅႏၠိဳတျစ္သႏၠဴေလြာက္ဘယ္ေ်ဖဆၫ္ ေဖ္ာကၷိဳငႅိမ့္။သူသတိေရနတာကို လေတၱလာ ေ်ေဖဖ္ာကႅိဳ႕ေတာင္ မရဘူး ဆိုထားတာကိုး။ တစၠယႅိဳ႕ သူခ္စၲဲ့သူတစ္ေယာက္ေယာကၠိဳ သတိေရနတာဆိုရင္ ခ္စ္သဴရဲ့ ၾသင္်ပငႅကၡဏာကို မြႏ္းဆၿပီး ေရးမြာေပါ့ ဟုတၻဴးလား""အဲ့လိုေၾတးတာေကာင္းတယ္ ဆူးရိပၠိဳ။ ဒါေပမယ့္ ်မႏၼာကဗ္ာဟာ သခၤ္ာပုစၧာလို ပုံေသနၫ္းနဲ႔ ေအ်ဖတစၼ္ိဳးတၫ္းၾထကၱာမဟုတႅိဳ႕ ခ္ဲ႕ကားေရးလို႔ေရပမယ့္ မူရင္းအဓိပၸါယ္ေၾတ ေပ္ာကၱတၱယ္။ ဆရာသငၲာကိုေသခ္ာနားေထာင္ၿပီး နားလၫ္ေအာင္ႀကိဳးစားလိုက္ရင္ ခငၺ္ားေအ်ဖမြႏၷဲ႔ပိုနီးစပၼယ္။ အမြတႅဲ အ်ပည့္ရလိမ့ၼယ္။ က္ႏၲဲ့ ခ္ဲ႕ၾထငၲာကို နိုင္ငံ်ခားေရာကၼြလုပ္ေတာ့။ ေလာေလာဆယ္ စာေမးျပဲေအာငၼြတ္ရဖို႔လိုတယ္""ဒါဆို အတာ.. သခၤ္ာပုစၧာေၾတမြာ အီေၾကးရြင္းတိုင္းမြာ ေအ်ဖတစၡဳေတာ့ ရြိေနတာပဲမဟုတႅား။ ေအ်ဖမၾထကၷိဳငၲဲ့ အီေၾကးရြင္းေေၾတမးလာရင္ေရာ အမြတၠ ေလ္ာ့ေတာ့မြာမဟုတႅား။""ေဟာဗ္ာ။ The beauty of maths is that it's right or wrong တဲ့ သခၤ္ာမြာ ေအ်ဖမြႏၷဲ႔ ေအ်ဖမြားပဲရြိတယ္။ ခငၺ္ား အီေၾကးရြင္းကို ေသခ္ာပိုငၷိဳင္ေအာင္ ရြင္းနိုင္ရင္ ေအ်ဖမြႏ္ရမယ္။ မဟုတ္ရင္ မြားမယ္ ဒါပဲ ရြင္းတယ္""ဒါဆို အတာ.. ်ဖစၷိဳင္ေ်ခတို႔ ်ဖစၲျႏၥမ္းတို႔က္ေတာ့ေရာ။ ဘာလို႔်ဖစႅာရတာလဲ""ဒါေၾတက ေအ်ဖအမြႏၠိဳ ၾတကၳဳတၹိဳ႕ သိပၡကၱဲ့ ပုစၧာေၾတအၾတက္ ်ခဳငုံၿပီး သတၼြတၳားတာပါပဲ။""ဒါဆို အတာ..ေအ်ဖမရြိတဲ့ပုစၧာဆိုတာေရာရြိလား" "အဓိပၸါယ္ရြိတဲ့ ပုစၧာတိုင္းမြာ ေအ်ဖရြိတယ္ ဆူးရိပၠိဳ။ အ႐ူးေခ္းပႏ္းေရြာက္ေရးထားတဲ့ ပုစၧာေၾတကိုေတာ့ ထည့ၼစၪ္းစားနဲ႔ေပါ့""ဒါဆို အတာ.. အဓိပၸါယၼရြိတဲ့ စာေၾကာင္းေရာ ရြိတာပဲေလ။ အဂလႋပၥာမြာ Grammer ၾလဲတာနဲ႔ အဓိပၸါယႅဳံးဝ မရြိေတာ့တာမ္ိဳးေလ""ခငၺ္ား ေမးျခႏ္းမြာ ေအ်ဖပါတယ္ေလ ဆူးရိပၠိဳ။ ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ Grammer ေရာ ်မႏၼာသဒၵါေရာ ေအၾကအလၫ္ ဘာလို႔သင္ၾကရလဲဆိုတာ အဲ့ဒီအဓိပၸါယ္အၾတကၸဲ။""ဒါဆိုအတာ.. ...."ဆူးေမးသမၽြကို အနားမြာထိုငၠာ မညၫ္းမညဴေ်ေဖပးတဲ့ အတာ့ကို ေငးရင္းနဲ႔ မိုးစုပၥဳပၡ္ဳပ္သၫ္အထိ စာက္က္်ဖစၲဲ့ ေညၾတ ်ပႏႅၫၸိဳငၧိဳငႅာတာ ဆူးေအပ္ာၦဳံးကာလပဲဆိုလၽြငၼမြားနိုငၸါ။ စာက္က္ေနတဲ့ ဆူးအနားငိုက္်မၫ္းရင္း ေစာင့္ေပးရြာတဲ့ အတာ့ကို သနားေပမယ့္ အတာသာ အနားရြိေနလၽြင္ ဆူး စာက္က္ရတာ အဆင္ေ်ပသၫ္။ ေ်ပာပါတယ္။ အတာ့ေခါင္းထဲမြာ ဆူးအၾတက္ ဉီးေဏြာက္ေသးေသးေလး သပ္သပ္ အပိုပါလာပါတယႅိဳ႕။ အတာ ေအမ့ခရီးေဆာင္အိတ္ေလးကို ်ပငၧင္ေပးေနရင္း ဆူးရိပၠိဳ က္ဴရြင္အ်ပႏ္အၾတက္ စိတၸဴေနမိ်ပႏ္သၫ္။ ေအဒၚ ေဒၚ်မင့္ရီတို႔ဆီ အတာၾသားၿပီး ေအမ့ေအ်ခေအေန်ပာ်ပခဲ့တာမို႔ အမလုပ္သဴကို တစႅြည့္ ်ပဳစုခ္ငၲယၦိဳလာတဲ့ အေဒါ့္ ဆႏၵႏြင့္ ေဆးတိုးလို႔ ေေနလးေကာင္းေနတုႏ္း ညီမနဲ႔ ေၾတ႕ခ္ငၲယၦိဳတဲ့ ေအမ့ဆႏၵကို အတာ အ်မေႏ္အကာင္အထၫ္ေဖာ္ေနရသၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ ေကတာ့ က္ဴရြငၼၾသားမီ ေအမ ခရီးေဆာင္အိတ္ေလး ်ပငၲာကို ကူညီေပးေေနလသၫ္။ "ဆူးရိပၠိဳ.. စာေမးျပဲကနီးေနၿပီ ခငၺ္ား ထမင္းေသခ္ာစား။ နားလၫ္းနား။ က္ဴရြင္အ်ပႏၠိဳ ကယ္ရီနဲ႔်ပႏႅာေနာ္။ ေညနက္ရင္ေအးမြာ ေအႏျးထၫ္ေလးဝၾတ္သားဖို႔ေမမ့နဲ႔။ ရႏၠဳႏၠ ဘာဝယၡဲ့ရမလဲ။ ခငၺ္ားစားခ္ငၲာ လိုခ္ငၲာရြိေသးလား။။ စာေမးျပဲေ်ဖဖို႔ လိုတဲ့ စာေရးကိရိယာေတာ့ ခငၺ္ားနဲ႔ကၽျႏ္ေတာ္ အတူတူ ၿမိဳ႕ေမစ္းမြာၾသားဝယ္ၾကမယ္။ ကၽျႏ္ေတာ္ ေညန ေနာကၠ္ေနရင္ ဘႀကီးၾထႏ္း်ဖစ္်ဖစ္ ေမာင္ေမာင္ဉီး်ဖစ္်ဖစ္ ေအဖာ္ေခၚထားလိုက္ေနာ္။" ဆူးရိပၠိဳကို က္ဴရြငႅိဳကၸိဳ႕ဖို႔ ဆိုငၠယၳဳတ္ရင္း တစ္်ဖစ္ေတာက္ေတာက္ မြာၾကားေနတဲ့အတာ့ကို ေဒၚခငၼလတ္ေရာ ဆူးပါ ်ပဳံးၾကည့္ေနမိသၫ္။ ပူတတၱဲ့ ဒီေကာင္ေလးဟာ သူ႔လက္သဴ႕ေၿခ အားလုံးကို အုပၼိဳးထားေပးခ္ငၲဲ့လူမ္ိဴး။ တံတိုင္းလို ဒိုင္းကာလို လူမ္ိဳး။ သားပိုက္ေကာငႅိဳလူမ္ိဳး။ ထီးတစႅကႅိဳလူမ္ိဳး။ "ေညန ်ပႏ္ေရာကၱာနဲ႔ ၿခံတံခါးကိုပိတၳား။ ဟိုဘက္ေတာအုပၴဲလဲ မၾသားေနနဲ႔အုံး။ ေစ္းသၫ္ေၾတလာရင္ ကၽျႏ္ေတာႅာမြရြင္းမယႅိဳ႕ေ်ပာၿပီး်ပႏႅႊတႅိဳက္။ သူတို႔က ဘာအလုပၼြရြိတာမဟုတၻဴး။ ခငၺ္ားက စာက္က္ရမယ္ ေေလပါေနဖို႔အခ္ိႏၼရြိဘူး။ ဘယ္သဴလာေခၚေခၚ ကၽျႏ္ေတာၼသိဘဲ ဘယၠိဳမြ မၾသားရဘူးေနာ္ ဆူးရိပၠိဳ"က္ဴရြျင္သားတဲ့လမ္းတစ္ေလၽြာကႅၫ္း ျပစိျပစိနဲ႔ မြာၾကားလို႔ကို မၿပီးနိုင္။ ဆူးရိပၠိဳအၾတကၦိဳလၽြင္ ဖုံးဖိမေရလာက္ေအာင္ ပူပႏၲတၱဲ့ အတာ့ေနာက္ေက္ာကို ေငးေနရင္းက ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ရငၴဲ အ်မျစၲယၡဲ့ၿပီးသည့္ ခံစားခ္က္ေၾတက ႀကီးၾထားလာခဲ့ၿပီ။ ထိုခံစားခ္ကၷဲ႔အတူ အတူတျစၠရြိေနျခင့္ရတဲ့ အခ္ိႏ္ေၾတ အဆုံးသတၹိဳ႕ နီးကပႅာတယၦိဳတဲ့ ေၾကာကၥိတၠလၫ္း ဆတူတိုးျပားလာေနသၫ္။ အတာ့ရဲ့ စိတ္ႏြလုံးအ်ပည့္ ေပးလာတဲ့ ေႏျးေၾထးၾကငၷာ်ခင္းေၾတကို ဆူးရိပၠိဳ အဓိပၸါယ္ေကာကၼြားတယၸဲ ဆိုဆို။ လိုရာၾဆဲေၾတးတယၸဲ ဆိုဆို၊ ဆူးရိပၠိဳ ေရြ႕တစႅြမ္းတိုးလိုကၹိဳ႕ ဆုံး်ဖတၳားခဲ့ၿပီးၿပီ။ ေနာကၦဳံးေတာ့ သခၤ္ာပုစၧာတစၸဳဒႅိဳမ္ိဳး ေအၿဖ မြႏ္ သို႔မဟုတ္ ေအၿဖ မြား တစၡဳပဲရလာမြာမဟုတႅား။ *********************အပိုင္း ၅။ ဇႏၷဝါရီလ ေနာကၦဳံးပါတၼိဳ႕ ေဆာင္းရဲ့ ေအျင႕အသက္ေၾတက ၿခံထဲမြာလႊမ္း်ခဳံေေနလၿပီ။ ေညန ၅ နာရီေက္ာၸဲရြိေသးေပမယ့္ ေဆာင္းဝငႅာၿပီမို႔လို႔ ေမြာငၲာ်မႏ္သလိုပင္။ အတာ်ပႏႅာေလာက္ေတာ့မၫ္။ အတာ်ပႏႅာရင္ ညစာစားဖို႔ အဆင္သင့္်ဖစ္ေစရႏ္ ဆူးရိပၠိဳ ဒယၷီေလးကို မီးျဖင့ႅိဳက္ၿပီး အတာမနကၠ ်ပင္ေပးထားခဲ့တဲ့ ဟင္းကိုေႏႊးလိုက္သၫ္။ အႏၲီလတ္ရဲ့ ေအ်ခေအနကို ဆူးသိပ္အားမရ။ ေအရးႀကီလာရင္ေတာ့ အတာ့ကို ဆူးၾဘားၾဘားေပးထားတဲ့ ပိုကၦံေေၾတပးၿပီး ေဆး႐ုံတငၡိဳင္းရမယ္။ မဟုတ္ရင္ အတာ သိပၸငၸႏ္းေနရြာၿပီေလ။ ဟင္းေႏႊးၿပီး အိမ္ေရြ႕ ဝရႏၲာ က်ပငၼြာ ထိုငၼိ႐ုံရြိေသး ၿခံေရြ႕က လူတစ္ေယာကၠ ဆူးကိုလြမ္းေအာ္ေနတာမို႔ ဆူး ၿခံထိပၠိဳ ဆင္းလာခဲ့သၫ္။ ၿခံအ်ပငၠ ကိုဗညား။ ဆူး ၿခံစၫ္းရိုးတံခါးကိုျဖင့ႅိဳက္ေတာ့ ၿခံထဲကို ျဇတၱိဳးဝငႅာၿပီး ဆူးလကၠိဳ ၾဆဲကာ ယမ္းလာတာမို႔ ဆူး ကိုဗညားလက္ေၾတကို အ်မႏၹယၳဳတၸစႅိဳက္ရသၫ္။ "ဘာ်ဖစႅာတာလဲ ကိုဗညား။ ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ ဒီလိုမလုပၸါနဲ႔ဗ္""ဆူးေလး။ ကိုယၠ အရမ္းသတိေရနတာၾကာ။ ဆူးက ကိုယ့ၠိဳ အခုေတာ့ ေမ့ေနၿပီလား ဟင္။"ဟိုတုႏ္းက ဆူးေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေၾတနဲ႔တင္ ေက္နပ္ေနၿပီး ဆူးကိုဆို အဖက္သိပၼလုပၡ္ငၡဲ့တဲ့ ကိုဗညားက ဘာေၾတလာ်ဖစ္ေနတာပါလိမ့္။ "ဆူးေကလး ကိုယ့ၠိဳ မခ္စ္ေတာ့ဘူးလားဟင္။"ပါးကိုညႇစ္ရင္း ညဳတုတုေ်ပာတာလာတဲ့ ကိုဗညားကို ဆူး ေအတာ္ေအာၢလီဆႏႅာရသၫ္။ "ကၽျႏ္ေတာ္ .. လႊတၸါအုံးဗ္ ကိုဗညား။ ကၽျႏ္ေတာ္ ကိုဗညားကို မခ္စၸါဘူး။ ကိုဗညားလၫ္း ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ စိတ္ဝငၥားခဲ့တာမြမဟုတၱာ။" "ဟာ .. ဆူးေလး ဘယႅိဳေ်ပာလိုကၱာလဲ။ ကိုယၦဴးေလးကို စိတၼဝငၥားဘဲ ၾတဲခဲ့ပါ့မလား။ ဘာလဲ ဆူးေလးက ဟိုၿခံေစာင့ၠိဳ ေအလးသာေနတာလား။ ဆူးေလးမသိေသးတဲ့ေအၾကာင္းကိုယ္ ေမ်ပာခ္ငႅဲ ေ်ပာေရတာ့မြာပဲ ဒါဆို""ဘာေအၾကာင္းမို႔လို႔လဲ " ဆူးရိပၠိဳ ၾဆဲၾလဲကာ ဖကၹိဳ႕ႀကိဳးစားေနတဲ့ ကိုဗညားလက္ေၾတကို ေရြာင္ရင္း ေနာကၦဳတ္ရင္း ေမးလိုကၼိသၫ္။ "ေအာ္ အဲ့ဒီၿခံေစာင့္ေကာငၠ ဆူးကို ဆယၱႏ္းေအာင္ေအာင္ လုပ္ေပးနိုင္ရင္ အႏၠယ့ၦီက ဒီသိႏ္းေထာင္ေက္ာၱႏ္ ၿခံကို အပိုင္ရမယၱဲ့ေလ။ အဲ့ဒီအလဲအထပၷဲ႔ ဆူးေလးကို တအားေၾတ တင္းက္ပ္ေနတာ။ ဆူးေလး မသိဘူးမဟုတႅား။ ေစတနာမပါတဲ့ အလိမ္အညာေၾတကို ဆူးသိပ္ယဳံေနမြာစိုးလို႔ ကိုယၠ ေ်ပာ်ပတာပါ"ဆူး ႀဆံ့အ ၾသားရသၫ္။ ဒါတစၠယၸဲလား။ ဒီၿခံကၾထၾက္သားၿပီး အႏၲီလတၠိဳ ကိုယၸိဳငၲိဳကၡႏ္းေလးနဲ႔ ထားဖို႔ ကိုယ့္ေ်ေခထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပၹိဳ႕ အတာက ႀကိဳးစားေနတာလို႔ အႏၲီလတၠ ေ်ပာ်ပထားတာ။ ၿခံနဲ႔ ဆူးနဲ႔ အလဲအထပ္ ဆိုတာ ဆူးတစၡါမြ မၾကားစဖူး။ ဒါဆို ဆူးကို ဂ႐ုစိုက္ေနတာေၾတက ဒီၿခံႀကီးကို ပိုငၹိဳ႕ေပါ့ ဟုတႅား။ "ဟင္.. ကိုဗညား.. ဘာလုပ္.. အင့္ .. ႁျပတ္"ေၾတၿပီးစၪ္းစားေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ပါးႏြစၻကၠိဳ ႐ုတၱရက္ ကိုငၠာ ႏႈတၡမ္းကို အားရပါးရစုပၷမ္းလိုကၱဲ့ ကိုဗညား ရငၻတၠိဳ ဆူး အားကုျႏၲႏ္းပစႅိဳကၼိသၫ္။ "ခငၺ္ား ဘယႅိဳလုပႅိဳကၱာလဲ ကိုဗညား။ ဒါ သက္သက္ စုတၸဲ့တာပဲဗ္။ ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ ဒီေလာက္ မရင္းႏြီးဘူး။ ခငၺ္ားဗ္ာ ေတာက္ ဖယၸါ... လႊတၥမ္းဗ္ာ" ႏႈတၡမ္းမ္ားကို မသတီျစာသုတၸစႅိဳက္ရင္း ပခုံးေပၚအုပၠိဳငၴားတဲ့ လက္ေၾတကိုလၫ္း ဖယၡ္ေနရတာ ဆူးစိတ္ညစႅာၿပီ။ ကိုဗညားေကတာ့ ဆူးေနာကၻကၠိဳ ညစၠ္ယၠ္ယ္ ်ပဳံး်ပလိုက္ရင္း ေအာငၷိဳင္သဴမ္က္ႏြာေပးမ္ိဳးနဲ႔ ခပ္ေထ့ေထ့လုပ္ေနတာမို႔ ဆူးေနာကၠိဳ လြည့္ၾကည့ၼိေတာ့ "ဟင္.. အတာ.. ဘယၱဳႏ္းက ေရာက္"ၿခံဝေကန သူတို႔ဆီ တစႅြမ္းခ္င္းလြမ္းလာေနတဲ့ အတာ့မ္က္ႏြာေပၚမြာ မၫ္သည့ၡံစားခ္ကၼြ မ်မင္ရ။ "ကိုဗညား ခငၺ္ား်ပႏ္ေတာ့။ ကၽျႏ္ေတာ့ၦီ ဘယ္ေတာ့မြ မလာနဲ႔။ ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ ဘာမြမဆိုငၻဴး" အတာ့ မ္ကႅဳံးမ္ားကို ဆူး စိုက္ၾကည့္ရင္း အတာ့တိုငၲၫ္သလို ကိုဗညားကို ႏြငၴဳတၼိသၫ္။ ဆူးအရမ္းေၾကာကၸါသၫ္။ ဘာကိုေၾကာကၱာလဲ ေတာ့ ဆူးနားမလၫ္ေပမယ့္ စိမ့္ေေနအာင္ ေၾကာက္ေနမိသၫ္။ "ကဲ ဧည့္သၫ္။ ခငၺ္ားကို ဆူးရိပၠိဳက ်ပႏၹိဳ႕ေ်ပာေနတယ္။ ၿခံတံခါးပိတ္ေတာ့မယ္။ ဘာလုပၼြာလဲ""ေအာငၼာ ၿခံေစာင့ၠမ္ား လူပါးဝလို႔။ ငါက မၾကာခင္ ဒီၿခံပိုင္ရြင္်ဖစႅာမယ့္သဴပဲၾက။ ငါၾထကၡ္ငၼြၾထကၼယ္။ မင္း ဝငၸါစရာမလိုဘူး။ မင္းတာဝႏၠ ဒလဝမၸဲ ဒလဝမႅိဳေန။" အတာ့ ပခုံးကို လက္ညႇိုးနဲ႔ ထိုးရင္းေ်ပာေနတဲ့ ဗညားလကၠိဳ ဆူးရိပၠိဳ ၾဆဲကိုင္ၿပီး လႊင့ၸစႅိဳကၼိသၫ္။""ခငၺ္ားအခု ၿခံထဲကၾထၾက္သား။""အို ဆူးေလးကလၫ္း။ ကိုယၠဆူးေလးအၾတက္ ေ်ပာေနရတာ။ ဒီလိုလူလိမၠိဳမ္ား ဆူးေလးက ကာၾကယ္ေနေရသးတယ္။ ဒီမြာဆူးေလးကို်ပႏ္ေခၚဖို႔ အႏၠယ့ၠိဳ ကိုယၠ ၾသားေ်ပာေတာ့မြာ။ အႏၠေယ္သဘာတူရင္ ကိုယၱိဳ႕အတျၫၱဲၾကမယ္ေလ။"ႏြငၴဳတ္ေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ လကၠိဳ ၾဆဲကိုငၹိဳ႕ႀကိဳစားလာတဲ့ ဗညားကို အတာ မ္က္ႏြာခ္င္းဆိုငၸစႅိဳက္ရင္း ဆူးရိပၠိဳ ကိုလၫ္း သူ႔ကိုယ္ေနာက္သိဳ႕ ၾဆဲပို႔ကာ ကိုယႅဳံးနဲ႔ကာၾကယႅိဳက္သၫ္။ "ဒီမြာ ဗညားဝင္းထင္ ခငၺ္ားဒီထကၷဲနဲ ပိုၾကာေနရင္ တကၥမ္းလူတို႔ ဆီက သက္ေသကို ရဲစခႏ္း ပို႔ပစ္ရလိမ့ၼယ္"နာမၫၠိဳကိုင္ၿပီး အညႇာနင္းခံလိုက္ရတဲ့ ဗညား နျင္သားရၿပီ။ "ဆူးေလး.. ကိုယ့ၠိဳ အထငၼၾလဲနဲ႔ေနာ္။ ဒီေကာင္ေ်ပာတာ ကိုယၷဲ႔ဘာမြမဆိုငၻဴး""က္ဳပၻာမြေမ်ပာေရသးပါလား ဗညားဝင္းထင္။ ခငၺ္ားလိပ္်ပာမလုံေတာ့ဘူးပဲ။ ဆူး က ခငၺ္ားကို မလိုလားဘူး။ ၾထၾက္သားပါ။"ဗညား ေတာကၱစၡ္က္ ခတၸစႅိဳက္ၿပီး မ္က္ႏြာကိုလၫ္း ဆူး်မင္ေအာင္ တမင္ မဲ့်ပစႅိဳကၠာ လြည့္ၾထၾက္သားေတာ့သၫ္။ အတာ့အကၤ္ီစကို ၾဆဲထားတဲ့ ဆူးလကၼ္ားက တုႏ္ယင္ေေနသးသၫ္။ ဒီလူရဲ့ ရဲတင္းမႈက ဆူးကို ေၾကာျင္သားေစတာမို႔ ပုံမြႏၧိဳလၽြင္ ထိုးပစႅိဳကၼြာမြႏ္ေပမယ့္ ဆူးဘာမြမတုန႔္်ပေႏ္ရသးခင္ အတာ်မျင္သားတာေၾတက အမြႏၼဟုတၻဴးဆိုတာကိုသာ ဘယႅိဳရြင္း်ပရမလဲ မသိ။ အတာေကတာ့ ဆူးလကၳဲက အကၤ္ီစကို ဆတၠနဲၾဆဲထုတႅိဳက္ၿပီး အိမ္ေပၚသာလြမ္းတၾက္သားေတာ့သၫ္။ အတာ စိတၦိဳးၿပီထငၲယ္...။ ဆူး ၿခံတံခါး ေအ်ပးပိတ္ၿပီးတာနဲ႔ အတာ့ေနာက္ေ်ပးတကႅာလိုက္ရသၫ္။ ေရခ္ိဳးခႏ္းေကန မ္က္ႏြာေ်ခလက္ေဆးၿပီးၾထကႅာတဲ့ အတာ့ကို တမင္ မ္က္ႏြာခ္င္းဆိုင္ရပႅိဳကၱဲ့ ဆူးမ္က္ႏြာကို အတာ မၾကည့္။ အသာယို႔ကာေရြာျငၴၾက္သားတာမို႔ ဆူးရငၴဲ စူးနျစ္သားရၿပီး အတာ့ကို ေနာေကၠန တင္းတင္းက္ပၠ္ပ္ ဖကႅိဳကၼိသၫ္။ 'အတာ ငါ့ကို စိတၼဆိုးပါနဲ႔ ငါက ....ငါက.... သူနဲ႔ ဘာမြမပတ္သကၸါဘူး။"ဆူးရိပၠိဳရငၴဲကဆို႔နစၼႈေေၾတၾကာင့္ေရာ ႐ုပၸ္ကၦင္းပ္က္ အနမ္းခံထားၿပီးမြ မပတ္သကၱဲ့ေအၾကာင္း ရြင္း်ပဖို႔ နၫ္းလမ္ေၾတ ရြာေမၾတ႕တာေၾကာင့္ေရာ စကားဆကၼေရတာ့။ အတာ့ပခုံး်ပငၼြာမ္က္ႏြာအပ္ၿပီး မ္က္ရၫ္သာေေၾတၾတက္ေနမိေတာ့သၫ္။ "ယုံတယ္ ဆူးရိပၠိဳ။ ယုံတယၦိဳတာထက္ မဆိုငၲာ ဆို ပိုမြႏၼယ္။ ခင္ဗ္ား စာေမးျပဲေအာငၹိဳ႕အၾတကၸဲ ကၽျႏ္ေတာ့ၼြာ တာဝႏ္ရြိတာမဟုတႅား။ က္ႏၲဲ့ကိစၥေၾတက ခငၺ္ားတို အဆင့ၱဴေၾတ ရဲ့ကိစၥေၾတပဲေလ။""အဆင့ၱဴ? မဆိုငၲာ? ဟုတႅား အတာ။ ဟင့္အင္း ငါတို႔ၾကားမြာ အဆင့ၦိဳတာ မရြိဘူး အတာ။ ေနာက္ၿပီး မဆိုငၻဴးဆိုတာလၫ္း မဟုတၻဴး။ ဟင္း...... အတာ။ ငါ.. ငါ.. မင္းကို။" သက္်ပင္းအရြိဳက္.. ရငၲစႅြိဳကၼြာပဲ .. ရငၡဳႏ္သံႏြစၡဳက တစၡ္ကၱၫ္း ထပၲဴက္ေလသၫ္။ သို႔ေသာ္.. "ဆူးရိပၠိဳ .. ဒီမြာၾကည့္။ ဒီၾကမ္းခင္းႏြစၡဳ ဆကၳားတဲ့ေနရာကို ်မငႅား။ တစ္ေ်ပးတၫ္း်ဖစ္ေအာင္ ဘယ္ေလာကၸဲႀကိဳးစားႀကိဳးစား ပ္ဥၡင္းနဲ႔ ဝါးခင္း တစ္်ခားစီပဲ။ ဒီလိုပဲ ခငၺ္ားနဲ႔ သကၦိဳငၲဲ့ ေဟာဒီပ္ဥၡင္း ေနရာက ခငၺ္ားရဲ့ ်ဖစၲၫၼႈအစစၸဲ။ ႀကိဳးစားၿပီး တစ္ေ်ပးတၫ္းလိုကၼိေပမယ့္ ကၽျႏ္ေတာၷဲ႔ ပတ္သကၱဲ့ ဒီဘက္ ဝါးၾကမ္းခင္းကသာလ္င္ ကၽျႏ္ေတာ့္်ဖစၲၫၼႈပဲ။ ဒါက ဘယ္ေတာ့မြ ေ်ပာင္းလဲၾသားမြာမဟုတၻဴး ဆူးရိပၠိဳ။" စိုလာၿပီ်ဖစၲဲ့ ပခုံးျစႏ္းနဲ႔ ရငၻတၠိဳေျပ႕ဖကၠာ တစ္သိမ့္သိမ့္ တုႏႅႈပႅာတဲ့ လက္အစုံက အတာ့ေနာကၠလူရဲ့ ပစၥကၡ ေအ်ခေအနကို လြည့ၼၾကည့ၻဲ သိေစပါတယ္။ အတာ လြည့ၼၾကည့္ရဲပါဘူး။ အတာ့မ္က္ဝႏ္းမ္ားကလၫ္း ထိုလူလိုပဲ ထပၲဴညီတဲ့ ေအ်ခေအနမို႔ အတာ့အၾတက္ ေနာကၦဳံးအျခင့္ေအရးက ေရြာျငၴၾက္သားဖို႔ပဲမဟုတႅား။ အတာ့ ရငၻတၠိဳ ေၾထးဖကၳားတဲ့ ဆူးရဲ့လကၠိဳေ်ဖခ္လိုက္ၿပီး ေအမမရြိတဲ့ ေအမ့အခႏ္းေလးထဲ အတာ ဝငႅိဳကၼိသၫ္။ ်ဖစၷိဳငၼယၦိဳလၽြင္ ရပႅ္ကၠ မ္က္ရၫ္ေေၾတၾတက္ေနမယ့္ အတာ့ စပယၸႏ္းေလးကို အရငႅိဳပဲ .. တစၠယ့ၠိဳ အရင္အတိုင္းေလးပဲ ေပါ့တိေပါ့ပ္က္ သူေဌးသား ကႏျဲ႕ကလ္လူဆိုးေကာင္ေလး ်ပႏ္်ဖျစ္သားေစခ္ငၼိပါတယ္။ အတာ့ေၾကာင့္ က္ေနရတဲ့ မ္က္ရၫ္ေၾတသာ မက္ေရတာ့ဘူးဆိုရင္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေၾတရပ္ေနမိတယ္ ဆူးမမြတၼိ။ အသိ်ပႏ္ဝငႅာတာနဲ႔ ဆူး အတာ့စာၾကည့ၥားျပဲေလးဆီ ်ပႏ္ဝငၴိဳငႅိဳက္ၿပီး အတာလာမြ ရြင္း်ပခိုင္းရမယ္ လို႔ နာမၫၳိဳးထားတဲ့ မြတၥဳစာအုပ္ေလးကို ျဖင့ၠာ မရြင္းတဲ့ စာေၾတကိုသာ အထပၴပ္ ်ပႏ္ၾကည့္ေနလိုကၼိသၫ္။ ဆူးရငၴဲက ပုစၧာက ဒီစာေၾတထက္ ပိုခကၱယၼဟုတႅား။ ဆူးစာလုံးေၾတကို အထပၴပ္ၾကည့္ရင္း အရငႅိဳပဲ.. ခေဏလးေလာက္ အရင္အတိုင္းေလးပဲ ဆူးအနား ဆႏျင္းမႈန႔္ ်ခင္ေဆးလိပ္ေလးေၾတ ၾထႏ္းရင္း၊ ေေရႏျးျခက္ေလး ေမအးေအာင္ ်ဖည့္ေပးရင္း၊ ဆူးေမးသမၽြ မညၫ္းမညဴ ေအ်ေဖေၾတပးရင္း၊ ဆူးစာက္က္သံကို နားေထာင္ၿပီး အိပ္ငိဳက္ရင္း၊ ဆူးငိုကႅာခ္ိႏ္ ေခါင္းအုံးစရာ လက္ေမာင္းထုတ္ေပးရင္း အနားမြာ ရြိေေနပးမယ့္ အတာ့ကို ်ပႏႅိဳခ္ငၼိပါသၫ္။ တစ္ညလုံးမအိပၻဲ စာကုႏ္းက္က္ေနရင္း မနကၼိဳးလင္းခါနီး တစ္ေမြးအိပ္ေပ္ာ္ၾသားတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ နိုးလာခ္ိႏ္ ေခါင္းေၾတလၫ္းကိုက္ေနၿပီ။ ရငၻတၳဲက ဆို႔နင့္ေနတာက အသက္ရႉမဝသလို။ အိပ္ယာကထၿပီး အခႏ္းထဲပစၴားတဲ့ ဖုႏ္းကိုၾသားယူလိုကၠာ ေေဖဖ့ဆီ ကိုဗညားလုပ္သမၽြ အလုံးစုံတိုငၸစႅိဳကၼိသၫ္။ရငၴဲက မရြင္းလင္းတဲ့ပုစၧာကို ေသခ္ာရြင္းပစၹိဳ႕ သတၱိေျမးရင္း အတာ့ကို ႏြံ့ေေနအာင္ရြာေပမယ့္ ဘယၼြာမြေမၾတ႕။ အိမ္ေနာက္ေဖး ထမင္းစားျပဲေလးေပၚမြာ မုန႔္ဟင္းခါး ပႏ္းကႏ္ေလးနဲ႔ ေကာၹီေလးတျစၡက္။ စာေလးတစ္ေစာငၠသာ ဆူးကို ေစာင့ႅ္က္။ "ဆူးရိပၠိဳ။ ေအမ မနကၠ နဲနဲ ေနေမကာင္း်ဖစႅာလို႔ သာေကတကို ကၽျႏ္ေတာ္ ေအရးေပၚ ၾသားတယ္။ စာေသခ္ာက္ကၸါ။ ဒီေန႔ ကၽျႏ္ေတာ္ ်ပႏၼလာ်ဖစ္ရင္ ေညန အႏၠယ့ၠိဳ လာေခၚခိုင္းလိုကၼယ္။ ခငၺ္ားစာအုပ္ေၾတ ေသခ္ာထည့ၳားေနာ္။ ခငၺ္ားကို ၿခံထဲမြာတစ္ေယာကၱၫ္း စိတၼခ္ဘူး။" တစ္်ခား ဘာမြမပါေပမယ့္ စာလုံးတစႅဳံးတိုင္းစီက ပူပႏၼႈေၾတကို ဆူး ေသခ္ာခံစားရပါတယ္။ ၿခံကိစၥဘာမြ ေ်ဖရြင္း်ခင္း အလၽြၪ္းမရြိ။ အလိမ္အညာလို႔ ျစျပၥဲၾသားတာကိုလၫ္း တုန႔္်ပႏ္်ခင္းမရြိ။ သံမဏိလို ခိုငၼာတဲ့ ေမတၱာတရားကိုသာ တျစ္သျင္သင္ စီးဆင္းလာေစတဲ့ အတာ့ကို ဆူး တမ္းတမိပါသၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ ဒီၿခံကိုေရာကၱၫ္းက ပထမဉီးဆုံးတစ္ေယာကၱၫ္းစားရတဲ့ မနကၥာမုန႔္ဟင္းခါးကို ကုႏ္ေအာငၥားပစႅိဳက္သၫ္။ အတာသင္ေပးထားတဲ့အတိုင္း ေပါင္းအိုးေလးနဲ႔ ထမင္းတၫ္ၿပီး ၾကက္ဉႏြစႅဳံးကို ေခါကၠာ ဒယၷီေလးနဲ႔ ေၾကာႅိဳက္သၫ္။ ၿပီးတာနဲ႔ အတာ့အခႏ္းထဲဝင္ၿပီး တစၴိဳငၲၫ္း စာက္က္ေနလိုက္ေတာ့တာ ေန႔လၫၥာစားခ္ိႏ္ေက္ာႅိဳ႕ ေညေနစာင္းမြ နား်ဖစ္ေတာ့သၫ္။ လာေခၚမယႅိဳ႕ ဖုႏ္းဆကႅာတဲ့ေေဖဖ့ကို တူးတူးခါးခါး ်ငင္းပစႅိဳက္ၿပီး အတာ့ေအျင႕အသက္ေၾတရြိတဲ့ ၿခံဝင္းထဲ ဆင္းလာခဲ့မိသၫ္။ ဟိုမြာ ဒီမြာ စိုကၡင္းေၾတၾကားထဲမြာ အတာ့ကို ်မငၼိေသယာင္.. ဆူး ေမၾကာကၸါဘူးအတာ။ ဆူး ကိုယ့ၠိဳယၠိဳ ကာၾကယၷိဳငၸါတယ္။ ဆူး ေၾကာကၱာ တစ္ေယာက္ေယာကၠ ထိခိုကၷာက္င္ေအာင္ လုပႅာမြာကိုမဟုတၻဴး။ ဆူးေၾကာကၱာ.. ဆူးသိပၡ္စ္ရတဲ့ ပုံရိပ္ေလးပိုင္ရြင္ အနားမြာမရြိေတာ့မြာကိုပဲ။ 💖💖💖"ဆူးရိပၠိဳ .. ခငၺ္ား အိမၼ်ပႏၻဴးဆို မ်ဖစၻဴးေလဗ္ာ။ ေအမ့ေအ်ခေအနက ဘာမြႏ္းမသိရလို႔ ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ ်ပႏႅာနိုင္အဳံးမြာမဟုတၻဴး.. ခငၺ္ားတစ္ေယာကၱၫ္း အဆေငၼ်ပဘူးေနာ္။ အႏၠယႅာေခၚရင္ ်ပႏႅိဳၾက္သားပါ"ေဆး႐ုံေစာင့ၹိဳ႕လိုအပၲဲ့ပစၥၫ္းေၾတနဲ႔ အဝတ္အစားေၾတကိုပါထည့္ေနတဲ့ အတာ့ကို ဆူးအခႏ္းေပါက္ဝေကနပဲ ရပ္ၾကည့္ေနလိုကၼိသၫ္။"မ်ပႏၻဴးအတာ။ ငါနားမလၫၱာေၾတ ရြင္း်ပဖို႔ မင္းကအနားရြိတာမဟုတၻဴး။ ဆရာေမာင့ၠိဳ နားမလၫၱာေေၾတမးဖို႔က အိေမၠနဆိုရင္ အရမ္းေဝးတယ္။ အႏၲီလတၠ မၾကာခင္ ်ပႏ္သက္သာလာမြာမဟုတႅား။ ၾသားလိုက္်ပႏႅိဳကၼလုပၡ္ငၸါဘူး။ ဆယၱႏ္းေမအာငၼခ္င္း မ်ပႏႅာနဲ႔ေ်ပာထားတာေလ။ မ်ပႏၻဴး အတာ""ခငၺ္ားေခါင္းမာလိုကၱာ.. ဟိုလူထပႅာရငၻယႅိဳလုပၼလဲ"အတာ့စိတၸဴပႏၼႈကို ဆူး သိမ့ၠနဲေေနအာင္ ဝမ္းသာၾသားမိသၫ္။ "အို ငါ့မြာလက္ေေၾတ်ေခၾတရြိတာပဲအတာ။ ဓါးနဲ႔ခုတႅႊတႅိဳကၼြာေပါ့။ ကဲပါ ငါ့ကိုစိတၼပူနဲ႔။ အဘၾထႏ္းကို ညအိပၹိဳ႕ ေအဖာ္ေခၚထားမယ္။ မင္းေဖာက္သၫ္ေၾတလၫ္း သူတို႔ဘာသာ လာခူးၾကပါေေစပါ့။ ငါေစာင့္ေပးေနလို႔ရတာပဲေလ။ က္ႏၲာမင္းလာမြရြင္း။ စာေကလးေၾတလၫ္း ငါအစာဆက္ေကၽျးထားမယ္။ မင္းေနာကၦံတင္းေမနနဲ႔။ အႏၲီလတ္ ေေနကာင္းေအာင္သာ ဂ႐ုစိုက္။ ၾသားစရာရြိတာၾသားေတာ့။"သႏၼာတဲ့ပုံစံဖမ္းထားတဲ့ ဆူးရိပၠိဳက အဖ္ားေကာ့ေနတဲ့လက္ေခ္ာင္းေလးေၾတကို လႈပ္ရမ္းရင္း ယုံၾကၫၡ္က္ရြိရြိ ေ်ပာေနပုံက ခ္စၹိဳ႕ေကာင္းလိုက္ေလ ..။ အို အတာ.. ဘာေေၾတၾတးလဲၾကာ။ ေတာၸါေတာ့။"ေကာင္းၿပီဆူးရိပၠိဳ။ ကၽျႏ္ေတာ္ ဖုႏ္းဆကၼယ္။ ဖုႏ္းကို ကိုယၷဲ႔မၾကာထား။ တစၡဳခုဆိုရငႅၫ္း ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ ခ္ကၡ္င္းေ်ပာ။ ကၽျႏ္ေတာ္ ခ္ကၡ္င္း်ပႏႅာခဲ့မယ္။ စာကိုေတာ့ ေသခ္ာဂ႐ုစိုကၠ္က္ေနာ္။ ဆရာေမာင့ၦီ ကၽျႏ္ေတာ္ဝင္ၿပီး ေအ်ခေအေန်ပာခဲ့လိုကၼယ္။ က္ဴရြငၼလစ္ရဘူးေနာ္ စာေမးျပဲက သိပၠပ္ေနၿပီ မေတႅနာကၦဳံးပတၦိဳေ်ဖေရတာ့မြာ ခငၺ္ား revision ်ပႏၲာေၾတ ေသခ္ာလိုကႅဳပ္ေနာ္။ ခငၺ္ား အခႏ္းထဲ်ပႏ္အိပ္ ကၽျႏ္ေတာ့္အခႏ္းက ေလတိုးတယ္ ညက္ေအးေနလိမ့ၼယ္ အခႏ္းကတံခါးလၫ္းမရြိဘူး ခငၺ္ားအခႏ္းတံခါးလုံေအာငၸိတ္ၿပီး အိပ္။ ေအႏျးထၫႅဲ ဝတၳား။ ေရတင္ၿပီးမြ ေေရႏျးစပ္ၿပီးေရခ္ိဳးေနာ္။ ေေရႏျးအိုးကိုလၫ္း သတိထားကိုင္အဳံး ဓါတႅိဳကၼယၺ္။ မီးေကတာ့လုံးဝေမမႊးနဲ႔ ဟိုတစၡါလို လကၠိဳမီးပူေလာငၼယ္။ အေဘမာင္ရဲ့ တူေမလးကို အဝတ္ေလၽြာၹိဳ႕ေ်ပာထားလိုကၼယ္။ ေလၽြာၥရာရြိတာေၾတ စုေပးထားလိုက္။ ဟင္း..."မီးခိုးမဆုံး မိုးမဆုံး မြာေနတဲ့အတာ့ကို ေတာကၸတဲ့ရႊႏ္းစိုတဲ့မ္ကႅဳံးမ္ားနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳ ေငးၾကည့္ရင္း ်ပဳံးေနမိသၫ္။အတာ ဟာ ဆူးရဲ့ ဘဝမြာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေနရာယူထားလဲဆိုတာ.. 💕 ဆူးေရာ အတာပါ.. တိတၱခိုး နားလၫ္ေနမိၿပီ။စာေမးျပဲက သိေပၼဝးေတာ့တာမို႔ ဆူးရိပၠိဳ ဆုံး်ဖတၡ္က္အတိုင္း ေန႔ည မနားတမ္း စာကို အားစိုကၠ္က္ေနမိသၫ္။ က္ဴရြငႅၫ္း မပ္ကၼၾကၾက္သားသၫ္။ အႏၲီလေတၠတာ့ ေဆး႐ုံေပၚမြာ မသက္သာတာနဲ႔ အတာ အိမ္်ပႏၼလာနိုင္။ ဒါေတာငၼြ ၾလင့ၠိဳဖုႏ္းဆက္ၿပီး အဘၾထႏ္းအိေမၠန ဆူးအၾတက္ ထမင္းခ္ိဳင့ၸိဳ႕ေပးဖို႔ လြမ္းစီစၪ္ေပးေသးတာ။ ဆူးကို ေေဖေဖရာ ၾဘားေရာ လာေခၚၾေကပမယ့္ ဆူး လိုကၼၾသားခဲ့။ အႏၲီယုကိုထားခဲ့တာကိုလၫ္း ဆူး အတင္း်ပႏၴည့္ေပးလိုက္သၫ္။ ဆူး တစ္ေယာကၱၫ္း စာကိုအာ႐ုံစိုကၡ္င္သၫ္။ ဆူး စာေမးျပဲေအာငၼြ်ဖစၼၫ္။ အဘၾထႏ္းက အတာ့လုပ္ငႏ္းေၾတကို ဆူးကိုေစာင့္အိပ္ေပးရင္း လုပ္ေပးေနတာမို႔ ဆူးစိုကၡင္းနဲ႔ အတာ့ေဖာက္သၫ္ေၾတအၾတက္ မပူရ။ အတာ့ေခါင္းအုံးေလးကို ေၾထးဖက္ရင္း အတာ့အိပ္ယာေလးမြာ အိပၥက္ရင္း အတာ့ကို သတိရစိတ္ေၾတကို ေ်ေဖဖ္ာကၼရတဲ့ေဝဒနာကသာ ဆူးအၾတက္ ပူပႏၥရာ်ဖစႅာခဲ့တာပင္..။ ငါ တစၡါတစ္ေလ အသက္ရႉမဝဘူး အတာရယ္။ သတိရတယ္။ေအမ ေဆး႐ုံတငၴားရတာ သုံးပါတ္ေ်မာကၱဲ့ ေန႔မြာပဲ အတာ အိမ္်ပႏႅာခဲ့သၫ္။ အိမ္ေလးက အရငႅိဳပဲ ရြင္းလင္းေနဆဲ။ စိုကၸ္ိဳးထားတဲ့ စိုကၡင္းေၾတက အဘၾထႏ္းရြင္းလင္းထားလို႔ ေပါင္းပင္ေၾတကင္းကာ ရြင္သႏ္ေနၾေကသးသၫ္။ တစၡ္ိဳ႕ စိုကၡင္းေၾတ.. ေ်ပာငၲလင္းခါေနၿပီ။ စံပယၸႏ္းေလးေၾတကလၫ္း ေေဝေနအာင္ ျပင့္ေနၾကတာ တစ္ၿခံလုံး ေမႊးပ္ံ႕ေေနပသၫ္။ အဖူးဘဝမြာအခူးမခံေရတာ့တာမို႔ တအားကိုျပင့္အာေပးေနၾကပုံပင္။ အတာ ေလၽြာကႅမ္းေလးေကလၽြာက္ဝငႅာရင္း ၿခံေလးကို လြည့ၸတ္ၾကည့္ေနမိသၫ္။ အိမ္ေအာကၳပ္ ပကႅကၠဳလားထိုင္ေလးေပၚ က အဘၾထႏ္း ဝမ္းသာအားရထလာၿပီး အတာ့ကို ႏႈတၦကႅာသၫ္။ ေအမ့က္ႏ္းမာေရးေအၾကာင္း ်ပႏ္ေ်ပာ်ပရင္း အဘၾထႏ္းကို ေက္းဇူးစကားဆိုမိေတာ့"အတာ။ ေအမသက္သာလား။ လိုအပၲာေၾတလာယူတာလား။ ဆူးရိပၠိဳေလးက စာေၾတ အရမ္းလုပ္ေနတာ။ သူ႔အိမၠ လာေခၚတာလဲ ်ပႏၼလိုကၻဴး။ ထမင္းလၫ္း အေဘသခ္ာေတာ့ေကၽျးတာပဲ သိပၼစားဘူး အတာ။ စာေမးျပဲက ေနာကႅထဲဆို။ ေတာ္ၾကာလဲၾသားမြာစိုးရတယ္။"က္ဴရြျင္သားေနတဲ့ ဆူးေအၾကာင္းကို အဘၾထႏ္းက ေ်ပာလာတာပင္။ "အဘၾထႏ္း ကၽျႏ္ေတာၵီေညတာ့ အိမၼြာအိပ္်ဖစၼယ္အဘ။ ဆူးရိပၠိဳနဲ႔ ၿခံထဲကို ေစာင့္ေရြာက္ေပးထားတာ ေက္းဇူးတငၸါတယ္အဘရယ္။ ဒီေန႔ေညတာ့ အဘအိမ္်ပႏ္အိပႅိဳက္ေတာ့။ အဘကိုလၫ္းအားနာလြပါၿပီ။""ရပါတၾယၠာ။ ကဲ ဒါဆို အဘ်ပႏၼယ္။ မနက္်ဖႏ္ ေဆး႐ုံမၾသားခင္ အဘဆီလာခဲ့အုံးေနာ္ အတာ့ေအမအၾတက္ အဘ ၾကၾကၥပ္်ပဳတ္ေလးထည့္ေပးလိုကၡ္ငႅိဳ႕"အဘၾထႏ္း်ပျႏ္သားတာမို႔ အတာအိမ္ေပၚတကႅာၿပီး အိပၡႏ္းထဲဝငႅိဳက္ေတာ့... ဆူးရိပၠိဳက အတာ့စကားနားေမထာငၻဴးပဲေလ... အတာ့အခႏ္းထဲမြာ ေမခါကၱတ္ေခါကၱတ္ ေခါကၳားတဲ့ အဝတၱစၸဳံရယ္.. ေမလၽြာ္ေရသးတဲ့ အဝတ္ေၾတကို ထည့ၳားတဲ့ အဝတ္ေပ်ခင္းေလးရယ္.. ခၽၾတၡ္ၾသားတဲ့ ေရလဲပုဆိုးေလးရယ္.. ေျမ႕ယာပါးေလးထကၼြာ စုပုံထားတဲ့ စာအုပၲစၡ္ိဳ႕ရယ္.. ေသခ္ာမြာခဲ့ပါလ္ကၷဲ႔ အတာ့အခႏ္းထဲမြာ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ကိုယ္သင္းနံ့ေလးက ျစဲက္ႏ္ေနလ္က္။ အတာအခႏ္းေလးကို သပ္ရျပ္သားေအာင္ သိမ္းဆၫ္းေပးလိုက္ၿပီး ဆူးအဝတ္ေေပၾတကို ေလၽြာ္ျဖပႅိဳက္ရင္း တစၡါတၫ္း ေရမိုးခ္ိဳးလိုက္သၫ္။ ၿပီးမြ အခႏ္းထဲ ခဏလြဲလိုက္ၿပီး မ္ကႅဳံးကို မြိတၸစႅိဳကၼိသၫ္။ ရငၴဲက စူးေနတဲ့ ဆူးတစ္ေခ္ာင္းေကတာ့ တစၧဳံးနစ္ဝငႅိဳ႕။ သက္သာရာ ရလိုရညား သက္်ပင္းခ္မိေတာ့.. ႏြလုံးသားတစၡဳလုံး ဆုပ္ေ်ခထားသလိုမ္ိဳး နာက္င္ရသၫ္။ ၾအမင္အာ႐ုံမြာ လႊမ္းမိုးၾလႏ္းသူကို အာ႐ုံစိုက္ရင္း အတာ ႏျမ္းလ္ျစာပဲ အိမၼကၠမၻာထဲ ေရာၾက္သားေတာ့သၫ္။ ဆူးအိမ္ေပၚတကၹိဳ႕ ေ်ခလြမ္းလိုကၡ္ိႏ္ ေလြကားရင္းမြာ ကတီပါဖိနပ္အနီေလးက ဆူးကိုရငၡဳႏႅႈပ္ရြားျစာ ႀကိဳဆိုသၫ္။ အိမ္ေပၚကို ေ်ေခဖာ့တကႅာခဲ့ၿပီး ေျမ႕ယာပါးေလးေပၚ အိပ္ေပ္ာ္ေနတဲ့ အတာ့ကို ဆူး အခႏ္းအ်ပငၠေန ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေအာင္ စိုက္ၾကည့္ေနမိတယၼသိ။ အတာတစ္ေယာကၱၫ္း်ပႏႅာတာပဲ။ အႏၲီလတႅဲ ်ပႏၸါမလာ။ ေဆး႐ုံဆင္းမယႅဲ ေမ်ပာ။ ေန႔တိုင္းဖုႏ္းဆက္ေနက္ မနကၠ မဆကႅိဳ႕ စိတၳင့္ေနတာ အခုေတာ့ အတာက အခႏ္းထဲ အိပႅိဳ႕။ ဆူးေ်ေခဖာ့နင္းၿပီး ဆူးရဲ့ အခႏ္းထဲဝငၠာ စာက္က္ေနလိုက္သၫ္။ ဆူးအခႏ္းက အသံခ္ိဳးခ္ိဳးခၽၾတၡၽၾတ္ ၾကားမိတာနဲ႔ အတာအိပ္ေပ္ာ္ေနရာက နိုးလာခဲ့သၫ္။ အိမ္ေရြ႕မီးေတာျငၴႏ္းထားၿပီ ဆိုေတာ့ ဆူးရိပၠိဳ ်ပႏ္ေရာက္ေနၿပီေပါ့။ ေအဒါ့ၦီ အတာ ်ပႏၼလာ်ဖစၲဲ့ေအၾကာင္း ဖုႏ္းဆကႅိဳက္ၿပီး ဆူးရိပၠိဳ အခႏ္းတံခါးကို အသာအယာၾတႏ္းျဖင့ၠာ အၾတင္းကိုလြမ္းၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ စာၿပီးစာ က္က္ေနမိတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ေခါင္းေၾတထူပူေနၿပီ။ စာေၾတ မမြတၷိဳင္ေတာ့သလို ရထားၿပီးသားစာေၾတလၫ္း ေမ့ကုႏ္ၿပီ။ ဆူးရိပၠိဳ စာက္က္ေနရင္း ေခါင္းကိုထုေနမိသၫ္။ "စာရမြ်ဖစၸါမယၦိဳ ငါ့ဉီးေဏြာကၠ ညံ့ဖ္င္းလိုကၱာ။ ေအာငၼြ်ဖစၼယ္ ဆူးရိပၠိဳ မင္း စာေမးျပဲေအာငၼြ်ဖစၼြာ" ေခါင္းကို ထုေနတဲ့ ဆူးလကၠိဳ အတာတားလိုကၱာမို႔ ဆူးရိပၠိဳ ေမာ့ၾကည့ႅာခဲ့သၫ္။ ညိဳၿပီးေခ္ာငၡ္ေနတဲ့ မ္က္ဝႏ္း နားထင္ေၾတက္လို နဂို်ဖဴတဲ့အသားအရၫၠ ်ဖဴညစ္ညစၷဲ႔ ဒီသုံးပါတ္အၾတင္း ေ်ပာင္းလဲၾသားတဲ့ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ အၾသင္သ႑ာႏၠ အတာ့ကို ဝမ္းနၫ္းလာေစသၫ္။ "ဆူးရိပၠိဳ ခငၺ္ားဘာ်ဖစ္ေနတာလဲ။ ထမင္းပုံမြႏၼစားဘူးလား။ ေညရာအိပ္ရဲ့လား။ ဟင္ ဘာလို႔ေခါင္းကိုထုေနတာလဲ""အတာ။ မင္းပိျႏ္သားလိုကၱာ။ သိပၸငၸႏ္းေနလားဟင္။ ငါေလ ငါ .. စာေမးျပဲေအာငၼြ်ဖစၼယ္အတာ ငါ အရမ္းႀကိဳးစားေနတာ အတာ။ ငါ့ဒီဉီးေဏြာေကၠလ သိပ္အသုံးမက္တာပဲ စာေၾတက က္က္ေလ ေမ့ေလ်ဖစ္ေနတယ္ အတာရယ္။ ငါေလ ..ငါ မင္းေ်ပာသလို အသုံးမက္ဘူး အတာ။ ငါစာေမးျပဲေအာငၼြ်ဖစၼြာကို။"ေတာငၥၪ္ေရမရ ေ်ပာေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို အတာ သနားၾလႏ္းလို႔ ဘယႅိဳလုပ္ရမလဲမသိေတာ့။ "ဟာဆူးရိပၠိဳ .. ခငၺ္ား ႏြာေခါင္းမြာ"အတာဝတၳားတဲ့ တီရြပ္အနီေရာင္ အႏျမ္းေလးခၽၾတ္ၿပီး ဆူးရိပၠိဳ ႏြာေခါင္းကက္လာတဲ့ေၾသးကိုခပ္်မႏ္်မႏ္ သုတ္ေပးလိုက္ရသၫ္။ "ေခါင္းေမာ့ထား ဆူး.." အတာ ဆူးရိပၠိဳ ကို ရျငၡငၴဲ ေၾထးေျပ႕လိုကၠာ ေခါင္းကို လက္ေမာင္းေပၚ လြႏၴားေစၿပီး ေၾသးတိတ္ေအာင္ ်ပဳစုေပးလိုက္သၫ္။ "နားနားေေနန စာက္ေကၼြပါ့ ဆူးရိပၠိဳ။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ အ်ပင္းအထႏ္ေၾတလုပ္ေနရတာလဲဗ္ာ ဟင္"ေၾသးတိတ္ေပမယ့္ေပမယ့္ ႏြာေခါင္းဝမြာျစႏ္းထင္းေေနသးတဲ့ ေၾသးေစၾတကို တယုတယသုတ္ေပးေနရင္း မခ္ိတဲ့ အသံႏြင့္ ၾကငၷာျစာပဲ ေမးလိုက္ရသၫ္။ "ငါစာေမးျပဲေအာင္ရင္ အတာ့ကို ဒီၿခံေပးမယၦိဳတာေလ ငါ ေေဖဖ့ကို ေသခ္ာေမးၿပီးၿပီအတာ။ ငါစာေမးျပဲေအာငၼြ်ဖစၼယ္။ ဒါဆို မင္းဘယၠိဳမြ ၾထကၼၾသားေတာ့ဘူးေလ။ ဒီမြာပဲ ေနေရတာ့မြာေလ ဟုတၱယၼဟုတႅား အတာ။"ေမတာေကၸတာ့တဲ့ မ္က္ဝႏ္းညိဳမ္ားမြာ ထင္ဟပ္ေနတဲ့ ေမၽြာႅင့ၡ္ကၼႈႏၼြိဳင္းမြိဳင္းက အတာ့ရငၠိဳ ထိခိုက္ေၾကၾကဲေစပါတယ္။ အတာေ်ဖစရာ စကားမရြိ..ည. . က သစၥာရြိျစာပဲ အခ္ိႏၼြႏ္ ေမြာငၼိဳၾကၥာခ္ၪ္းကပၡဲ့ၿပီ။ ေဆာင္းေေလ်ေပလးက စံပယၸႏ္းနဲ႔ ေခရပႏ္းရနံ့တို႔ ကိုသယ္ေဆာင္ရင္း အိမ္ေရြ႕က်ပငၼြာ ထိုငၠာ ေ်ပာစရာစကားေၾတ ႀဆံ့ေအနၾကတဲ့ အတာနဲ႔ဆူးရိပၠိဳတို႔အနား ရစ္သိဳင္းလ္က္ ကလူက္ီဆယ္ေေနလသၫ္။ "ဆူးရိပၠိဳ အတႏ္းတငၥာေမးျပဲက ေရြ႕တစၸါတၳဲမြာေနာ္။ ကၽျႏ္ေတာ္ေ်ပာတာ ေသခ္ာနားေထာငၸါ။ ဆရာေမာငၠ ခငၺ္ား နားလို႔ ရၿပီ လို႔ ေ်ပာတယ္။ ဘယႅိဳေ်ေဖၿဖ ခငၺ္ားေအာငၲယ္။ ကၽျႏ္ေတာ့္ေအမ သက္သာေပမယ့္ ေဆး႐ုံဆင္းဖို႔က ရကၷဲနဲလိုေသးတယၦဴးရိပၠိဳ။ ဒါေၾကာင့္ ခငၺ္ား အိမၠိဳ်ပႏ္ရမယ္။ အိမၼြာ နားနားေေနန ေအးေအးေဆးေဆး စာေမးျပဲကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ေ်ဖရမယ္။ ကၽျႏ္ေတာ္ မရြိတဲ့ ဒီအိမၼြာ ခငၺ္ားတစ္ေယာကၱၫ္း စိတၼခ္ဘူး။ မနကၠိဳ ဉီးေဘမာငႅာေခၚလိမ့ၼယ္။ စာေမးျပဲၿပီးေတာ့ ဘယၼြာပဲေနခ္င္ေနခ္င္ ခငၺ္ားေသဘာပဲ။" ဆူးရိပၠိဳရဲ့ သက္်ပင္းခ္သံခပ္ေဖ္ာ့ေဖ္ာ့က အတာ့နားစၫၠိဳ ရိုကၡတ္သလို ႏြလုံးသားကိုပါ ခပၸါးပါး ပုတႅိဳက္သၫ္။ "ဒီၿခံဟာ ခငၺ္ားရဲ့ၿခံ။ ခငၺ္ားပိုငၲယ္ ဆူးရိပၠိဳ။ ခငၺ္ား ေရာင္းတာ လႈတာ ေပးပစၲာ လုပၡ္ငၲာလုပ္ ကၽျႏ္ေတာၷဲ႔ မဆိုငၻဴး။ ကၽျႏ္ေတာ့္ေစတနာနဲ႔ ႏြလုံးသားကို ဒီၿခံနဲ႔ အလဲအထပၼလုပၻဴး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာဟာ ကၽျႏ္ေတာ့္ အၾတက္ အမြတၱေရၾတ တၫ္ရာ။ ခ္စ္်ခင္းေမတၱာေၾတ ေျမးျဖားရာ။ ကၽျႏ္ေတာ့ၻဝ ်ဖစၲၫ္ရာပဲ။ ပိုင္ရြင္ ဘယႅိဳေ်ပာင္းေ်ပာင္း ဒီၿခံထဲမြာ ်ဖစၡဲ့သမၽြက အမြႏၲရားေၾတၾကည့ၸဲမိုလို႔ ဘယ္သဴကမြ ဖ္ကၼပစၷိဳငၻဴး။ ကၽျႏ္ေတာ္ ဒီၿခံထဲမြာ ်ဖတ္ေက္ာၡဲ့ရတဲ့ ေန႔ရက္ေၾတနဲ႔ အမြတၱေရၾတကိုေတာ့ ကၽျႏ္ေတာၸိဳငၲယ္။ ကၽျႏ္ေတာ္ ဒီၿခံနဲ႔ ပတ္သကၡဲ့တဲ့ ကာလတစ္ေလၽြာကႅဳံး တာဝႏ္အရ လုပၡဲ့တာ တစၡဳမြမရြိဘူး ဆူးရိပၠိဳ။ ကၽျႏ္ေတာ့္ ရငၠိဳနင္းၿပီး ခင္းခဲ့တဲ့ လမ္းပဲ။ ခငၺ္ား မနက္်ဖႏ္ ကစၿပီး ခငၺ္ားအိမၼြာ ေခါင္းေအးေအး နဲ႔ နားပါ။ ေ်ဖမယ့ၻာသာရပၠိဳပဲ ်ပႏ္ေႏႊးပါ။ ကၽျႏ္ေတာ္ ခငၺ္ားလုပၷိဳငၼယႅိဳ႕ ယုံတယ္။ ကၽျႏ္ေတာ့္အၾတကၸဲ်ဖစ္်ဖစ္ က္ႏ္းမာေအာင္ နားၿပီးမြ စာေမးျပဲကို စိတ္ေအးေအး ရငၧိဳငၸါ။"က္ယ္်ပန႔ၱဲ့ႏြဖူးေပၚ အလ္ိဳလ္ိဳက္လာတဲ့ ဆံႏၾယ္ေၾတက ေလညင္းေအဝ့မြာ တၾလင့္ၾလင့္ ဆူး သပၲင္ေပးလိုလြသၫ္။ ေဘးတိုေက္အနအထားမို႔ ထင္ရြားတဲ့ေမးရိုးနဲ႔ ႏြာတံကို ်မင္ေနရၿပီး ႏႈတၡမ္းမ္ားေကတာ့ တစၧတၦတ္ လႈပ္ရြားေနဆဲ။ "အတာ..။ မင္း ဒီအိမၼြာပဲ ေစာင့္ေနမယၼဟုတႅား ဟင္..။ ငါ ်ပျႏ္သားၿပီးရင္ေလ.. ဒီအိမၼြာပဲ ရြိေေနပးမယၼဟုတႅား။ အတာ.. ငါေလ ငါ တစ္်ခားဘာကိုမြ ဂ႐ုမစိုကၻဴးအတာ။ ငါ ေပ္ာၱဲ့ ငါ ်မတၷိဳးတဲ့ ဒီအခ္ိႏ္ေလးေၾတ တစၡါတၫ္း ဆုံးရႈံးလိုက္ရမြာကို သိပ္ေၾကာကၱယ္အတာရယ္။" တုႏ္ယငၲဲ့စကားသံေၾကာင့္ အတာ ဆူးရိပၠိဳ ကို ၾကငၷာျစာပဲ လြည့္ၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ "ကၽျႏ္ေတာ္ ကတိေမပးနိုငၻဴး ဆူးရိပၠိဳ .. ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ကၽျႏ္ေတာ္ ဘယႅိဳမြ ေရြာငႅႊဲလို႔မရတဲ့ ကတိစကားေၾတကို လကၡံခဲ့ၿပီးၿပီမို႔လို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽျႏ္ေတာ့္အၾတက္ တစၡဳတၫ္းေသာ ၾတယၱာရာက ဒီေနရာပဲ။ ကဲ .. ဆူးရိပၠိဳ ... ခငၺ္ား ဆယၱႏ္းေအာင္ရင္ ကၽျႏ္ေတာ့ၦီက ဘာဆုလိုခ္ငႅဲ။""ငါ.ေလ.. ငါ.. ငါ မင္းကို . . " ႐ုတၱရက္ ႏႈတၡမ္းေပၚ ထိကပႅိဳကၱဲ့ အတာ့လက္ညႇိုးေလးေၾကာင့္ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ စကားေၾတ ႀဆံ့အ ၾသားရသၫ္။ အတာ ဆူးရိပၠိဳေရြ႕တည့ၱည့ၠိဳ ေရႊ႕ထိုငႅိဳက္ၿပီး ဆူးရိပၠိဳရဲ့ လက္ႏြစၻကၠိဳ စုကာ ကိုငႅိဳက္သၫ္။ "ကၽျႏ္ေတာ္ အခု နားေမထာငၷိဳင္ေသးဘူး မဟုတၻဴး နားေထာငၹိဳ႕ အားမရြိေသးဘူး ဆူးရိပၠိဳ... ဒါေပမယ့္ ခငၺ္ားလိုခ္ငၼယ့္ ဆုတစၡဳကို ကၽျႏ္ေတာ္ ေပးမယ္။ ေနာကၳပ္ၿပီး ေနာကၳပ္ ဆုေပါင္းမ္ားျစာနဲ႔ ခငၺ္ားက ထိုကၱႏ္ေပမယ့္ အခုခ္ိႏၼြာ ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ ျခင့္ၾလတ္ေပးပါေတာ့။"အတာ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ်ဖဴဝင္းတဲ့ ပါး်ပငၠိဳ အုပၠိဳငၴားလိုက္ရင္း စီးက္ေနတဲ့ မ္က္ရၫ္ေၾတကို လေကၼလးနဲ႔သိမ္းေပးလိုက္သၫ္။ အတာ့မ္ကႅဳံးမ္ားမြာေအ်ဖရြာေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ မ္ကၷကၼ္ားက ေအမြာငၠိဳဆန႔ၠ္ငၠာ တစႅကႅက္၊ မ္က္ရၫၼ္ားႏြင့္ ေတာေကၸနသၫ္။ "အတာ.. ငါ့ကို ျခဲမၾသားဘူးမဟုတႅား ဟင္.. ငါ ေလ.. ငါ အတာအနားမြာမရြိေတာ့မြာကို သိပ္ေၾကာကၱယ္။ ငါ လိုခ္ငၲဲ့ဆုက ငါ့အနားမြာ အတာအ်မဲမျခဲတမ္းရြိေနမြာကိုပဲ။ အဲ့ဒီဆုကို ငါ လိုခ္ငၲယ္။ ငါ..."ဆူးရိပၠိဳစကားမဆုံးလိုက္.. အတာ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ႏြဖူးကို ၾကငၷာျစာနမ္းလိုက္သၫ္။တုႏႅႈပၲဲ့ ရင္အစုံက တစၹ္ပၹ္ပ္.. အၾကငၷာေၾတထုံမႊမ္းထားေပမယ့္ ႏႈတၦက္်ခင္းတို႔ ်ဖင့္ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ထိခတၼိသမၽြ နားလၫၼႈတို႔ တစ္သားတၫ္းက္သလို အ်မျစၲယ္ၿပီး အခ္စ္ေၾတကလၫ္း ပိုမိုရြင္သႏ္ႀကီးၾထားလာတာမို႔ နာက္င္ရတဲ့ ႏြလုံးသားကပါ တစ္ၿပိဳငၷက္ ငိုေႂၾကးေနေရလၿပီ။ စကားတျစၡႏ္းမြ ထပၼဆို်ဖစ္ၾကဘဲ ညတာကို ထုံးစံအတိုင္း အတာ့စားျပဲမြာ စာက္က္ေနတဲ့ဆူးရိပၠိဳအနား ်ခင္ေဆးလိပ္ေလးၾထႏ္းေပးရင္း.. အိပ္ငိဳကႅာတဲ့ ဆူးရိပၠိဳကို လက္ေမာင္းေပၚ အိပ္ေစရင္း .. ႏျမ္းလ္ျစာအိပ္ေမာက္ေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို ငုံ႔မိုးၾကည့္ေနရင္း ကုႏၧဳံးေစလိုက္ေတာ့သၫ္။ အတာ ဆူးရိပၠိဳကို ထပ္ၿပီး မြာစရာမရြိေတာ့။ ျပင့္ၾထကႅဳဆဲဆဲ ခံစားခ္က္ေၾတကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ထိမ္းထားနိုငၼယၦိဳတာ အတာမသိေပမယ့္ စာေမးျပဲရက္ေလးေၾတၾလႏ္ၿပီဆိုရင္်ဖင့္ ဘဝတစၧစၡ္ိဳးၿပီ်ဖစၲဲ့ ဆူးရိပၠိဳတစ္ေယာက္ အတာ့ကိုေမ့ၿပီး ေရႊဘုံစံမင္းသားဘဝကို ်ပႏႅၫ္ ဝငၥားေကာင္းပါရဲ့ လို႔ပဲ ရငၷာနာနဲ႔ ေမၽြာႅင့္ေနမိေတာ့သၫ္။ 💔💔💔💔ေဒၚဆုကလ္ာ .. ေ်မးေလးကို ်ပႏ္ေခၚလို႔မရတာကို ေမက္နပ္။ သားမကၠိဳတိုၾကၱႏ္းလို႔ အားမရတာနဲ႔ ကိုယၱိဳငၸဲ ေ်မးေလးကို ၾသားေခၚခဲ့ေပမယ့္ ေ်မးေလးက လုံးဝ်ပႏၼလိုကႅာခဲ့။ သားမက္်ဖစ္သဴ ေ်ပာပုံအရဆိုလၽြင္ ဟိုေကာင္ေလး အတာရဲ့ ေအမက အထူးၾကပၼတၡႏ္းထဲထည့ၳားရၿပီ။ ေအ်ခေအနက ်ပႏ္ေကာင္းဖို႔ မ်ဖစၷိဳင္ေတာ့ၿပီ။ ဒါေတာငၼြ ဆူးေကလးက ဘာလို႔မ္ား အိမ္်ပႏၼလာဘဲ တစ္ေယာကၱၫ္းေေနနတာလဲဆိုတဲ့ ေအ်ဖကို သမီးဆု်မတ္ ႏြစၸါတႅၫ္ အလႉကိုလာတဲ့ ဗညားဝင္းထငၧီကမြ ေသခ္ာသိေရတာ့သၫ္။"ဆူးေကလးက အဲ့ၿခံေစာင့္ေကာငၠိဳ တအားအထင္ႀကီးေနတာ ၾဘားၾဘား။ အဲ့ေကာငၠလၫ္း ဆူးေကလးကို အရမ္းလႊမ္းမိုးတာေနာ္။ သူတျစၡႏ္းဆို တျစၡႏ္းပဲ ဆူးေကလးက အရမ္းနာခံတယ္။ ေမကာင္းပါဘူး ၾဘားၾဘားရယ္။ အဆင့္အတႏ္းခ္င္းလၫ္းမတူ။ ေအာကၱႏ္းက္တဲ့ေကာငၠ ဆူးေကလးကို ဘယႅိဳေၾတ ထိမ္းခ္ဳပၴားလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။ အခုပဲ အၾဘားၾကၫ့္ေလ.. ေအမ့ႏြစၸါတႅၫၠိဳ ဧၫ္သၫႅိဳပဲလာၾသားတာမဟုတႅား။ သားက ဆူးေကလးကိုေၾတ႕ခ္ငႅိဳ႕ လာတာပါ။ အခုေတာ့ ဆူးေလးကိုေမၾတ႕ေရတာ့ဘူး"ဗညားေအညႇာင့္ေထာငၡဲ့သမၽြ ဆူးေလးရဲ့ ဆတၦတၳိမခံ ရႏ္ေၾတ႕ပုံေလးေၾတ ်ပႏ္်မင္ေယာငႅာမိတာမို႔ ေဆး႐ုံေပၚ အသၫ္းအသႏ္်ဖစ္ေနတဲ့ ေအမ်ဖစ္သဴကို အသကႅဳေနရတဲ့ အတာ့ဆီ အားမနာနိုငၻဲ .. ေဒၚဆုကလ္ာ ၾသားေၾတ႕်ဖစၡဲ့ေတာ့သၫ္။ "အတာ မင္း ဆူးအနားကၾထၾက္သားေပးပါ။ ဆူးေကလးကို မင္းဘယ္ေလာကၸဲ လႊမ္းမိုးထားပါေစ အၾဘားေရအာင္ ်ပႏ္ေခၚေတာ့မြာ။ ဒီထကၸိဳၿပိးစိတ္ေလလို႔မေရတာ့ဘူး။ အတာ့ကို အဲ့ဒီၿခံေပးမယ္။ ဆူေလး စာေမးျပဲ ေအာင္.. ေအာင္ ေမအာင္.. ေအာင္ အၾဘားေပးမယ္။ ဆူးကို အၾဘားတို႔ဆီ ်ပႏႅာေအာင္ မင္း သူ႔အနားမရြိမြ်ဖစၼယ္။ အၾဘာတို႔ မိသားစုဂုဏ္သိကၡာ မထိခိုကၹိဳ႕ မ်ဖစ္သင့ၱာေၾတ သိကၡာက္မယ့ၠိစၥေၾတ အၾဘားတားရမယ္။ ဆူးက ငယ္ေသးလို႔ နားမလၫၷိဳငၻဴး ်ဖစ္ေနတာ။ မင္းက ေရြာင္ေပးပါ။ မင္းလၫ္း ေအ်ခာက္ေတာ့မဟုတၻဴးမဟုတႅား။ မင္းကို ၾဘားတို႔ေကၽျးေျမးထားတဲ့ေက္းဇူးကိုသိတတၸါ။ မင္းလိုခ္ငၲာ ၿခံတစၡဳထဲမဟုတၻဴးဆိုရငႅၫ္း လိုခ္ငၲာေ်ပာ ၾဘားေပးမယ္။"မာနနဲ႔ ဂုဏ္ေမာကၼႈတို႔ေအာကၠ အားနာမႈပါးပါးေလးကို အတာ်မင္်ဖစ္ေအာင္်မငႅိဳက္ေသးသၫ္။ အထူးၾကပၼတၡႏ္းထဲက ေအမ့ကို တစၡ္ကၥိတၡ္ေရအာင္ အတာၾကည့ႅိဳက္ၿပီးေနာက္ ေဒၚဆုကလ္ာေနာကၠိဳ အတာ ေအ်ပးလိုကႅာခဲ့ရသၫ္။"အၾဘား....။ ကၽျႏ္ေတာ္ ေ်ပာတာ ခဏနားေထာင္ေပးပါ။ ကၽျႏ္ေတာ္ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာညႇိုးႏျမ္းေစမယ့ၠိစၥေၾတကို ဘယ္ေတာ့မြမလုပၸါဘူး။ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ အနာဂတ္အၾတက္ ကၽျႏ္ေတာ့္အနာဂတၠိဳ ခ္နင္းေပးလိုကၱာပါ။ ကၽျႏ္ေတာ္ အၾဘားတို႔ဆီက ဘာမြမလိုခ္ငၸါဘူး။ ဒီၿခံကိုလၫ္း မလိုခ္ငၸါဘူး။ ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕သားအမိကို လမ္းေဘးေရာၾက္သားေအာင္ လုပၡဲ့တဲ့သူက မရြိေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္ လမ္းေဘးေမရာၾက္သားေရအာင္ ေစာင့္ေရြာကၡဲ့တဲ့ေက္းဇူးကို ကၽျႏ္ေတာ္ ရငၷဲ႔ရင္းၿပီး ဆပ္ေနတာပါ။ အခ္ိႏၲႏၲာနဲ႔ ကၽျႏ္ေတာ္ ဆူး ရဲ့အနားက ၾထၾက္သားမြာပါ အၾဘား။ ဆူး ရပၲၫၷိဳငၲဲ့ အခ္ိႏ္အထိေလးပဲ ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ ခဏ အနားေနျခင့္ေပးပါ။ ကၽျႏ္ေတာ္ ကတိေပးပါတယ္အၾဘား ။ ကၽျႏ္ေတာ္ ဆူးရိပၠိဳကို ကၽျႏ္ေတာ့ႅက္ႏြစၻကၷဲ႔ ဂုဏ္်မင့္ေအာင္ ထားနိုငၲဲ့ တစ္ေန႔ အၾဘားဆီက လာေတာင္းပါ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ အၾဘား။ ဆူးရိပၠိဳ က ကၽျႏ္ေတာ့္ေအပၚ ဘယႅိဳခံစားခ္က္ရြိတယၦိဳတာ ကၽျႏ္ေတာၼသိပါဘူး။ သူ႔ကိုယ္သဴလၫ္း သိမယၼထငၸါဘူး။ ဆူးရိပၠိဳ လိုအပ္ေနတာ ပိုကၦံေၾတ ဂုဏၸကာသေနၾတ မဟုတၻဴး အၾဘား။ သူၾလၾတႅတႅပႅပ္ ေပါ့ေပ့ါပါးပါး ေပ္ာ္ေနတာကို ထိမ္းေၾကာင္းေပးမယ့္ အၾကငၷာတရားပဲလိုေနတာပါ။ ကၽျႏ္ေတာ္ ေအကာင္းဆုံးသူ႔ကိုေပးနိုငၡဲ့တာကလၫ္း အဲ့ဒီအၾကငၷာပါပဲ အၾဘား။ အဲ့ဒီအၾကငၷာက တစၥဳံတစၡဳကို ေမၽြာၠိဳးၿပီး ်ဖစႅာတယႅိဳ႕ အၾဘားျစျပၥဲမယၦိဳရင္ ကၽျႏ္ေတာ္ ေမၽြာႅင့ၡဲ့တာ ဆူးရိပၠိဳ ဆီက တူညီတဲ့ တုန႔္်ပႏၼႈပါပဲ အၾဘား။ ကၽျႏ္ေတာ့ၠတိအတိုင္း ကၽျႏ္ေတာ့္လကၷဲ႔ ကၽျႏ္ေတာ္ၾကငၷာတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို လာေတာင္းပါ့မယ္။ အဲ့ဒီအခါက္ရင္သာ ကၽျႏ္ေတာ့ၡ္စ္်ခင္းကို အသိအမြတ္်ပဳေပးပါ" ေဒၚဆုကလ္ာ တၫ္ၾကၫ္ရဲရင့္ျစာ ျဖင့ၳဳတႅာတဲ့ အတာ့ခံစားခ္က္ေၾတကို ေနာကၡိဳင္းကာနားေထာင္ေနရင္း မ္က္ရၫၠ္မိသၫ္။ ထိုကၱႏၲယၦိဳတာထက္ ပိုတဲ့ မြတ္ေက္ာကၠ စိျႏၸဲစား ေဒၚဆုကလ္ာရငၴဲ ျစဲထင္ေေစပမယ့္ ျခင့ႅႊတ္ေတာ့ ေကလးေရ။ မင္းရဲ့ ဝဋ္ေႂၾကးလို႔ပဲ မြတႅိဳက္ၾကပါစို႔ရဲ့။******* အတာ့လက္ေမာင္းေပၚ ႏြစ္ၿခိဳၾကၥာအိပ္ေပ္ာ္ေနရြာတဲ့ ဆူးရိပၠိဳကို တစ္ညလုံး ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိသၫ္။ အခ္ိႏၠ အတာ့ကို အျခင့္ေမပးေတာ့တာမို႔ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ပါး်ပငၠိဳ တစၡ္ကၷမ္းလိုကၠာ ေခါင္းေလးကို ေခါင္းအုံးေပၚ ေ်ပာင္းတင္ေပးလိုက္ၿပီး ထလာခဲ့သၫ္။ ေဒၚေလးဆီဖုႏ္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ ေအမ့ေအ်ခေအနက ၿငိမ္ေနသၫၦိဳလို႔ စိတ္ေအးေရပမယ့္ ေအမ့အၾတက္ အခ္ိႏ္သိပၼက္ႏ္ေတာ့။ ဒါေၾကာင့ႅၫ္း အတာအဝတ္အစားတစၡ္ိဳ႕ထည့ၠာ ဆူးရိပၠိဳမနိုးလာခင္ အိမၠၾထကႅာခဲ့သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ ဒီေန႔ေတာ့ အိမ္်ပႏၸါလိမ့ၼၫ္။ ေအမ့ေအ်ခေအနအရ.... ဒီၿခံထဲ တစၡါေ်ခ်ပႏၡ္ရင္း အတာကိုယၸိဳင္ေနရာေလးတစၡဳ ရြာေျဖဖႏၲီးရပါလိမ့္အဳံးမၫ္။ ဒါေပမယ့္ေလ. .လူ႔ဘဝဆိုတာ ်ဖစၡ္ငၲာေၾတၾကည့္်ဖစႅာတတၱာမြမဟုတၱာ။ မ်ဖစၡ္ငၲာေေၾတရာ ဘာ်ဖစၼယၼြႏ္းမသိ်ခင္းေေၾတရာ ေရာႁျပႏ္းေနတာပဲမဟုတႅား။ ေနာကၳပ္ ဘဝတစၧစၡ္ိဳးက အတာ့ကိုေစာင့္ေနတယၦိဳတာ အတာ မသိတတၡဲ့လိုက္ေတာ့။ အတာ ေဆး႐ုံ်ပႏ္ေရာကၱာနဲ႔ အသၫ္းအသႏ္ ်ပႏ္်ဖစႅာတဲ့ ေအမ့ကို စိေတၼကာင္းျစာပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနရသၫ္။ ေခါင္းထဲက အႀကိတၠ ထငၲာထက္ ႀကီးတာပို်မႏႅာတယၱဲ့။ ေဆးနဲ႔ထိႏ္းထားတာကလၫ္း သိပ္အဆေငၼ်ေပတာ့။ ျခဲစိတၹိဳ႕ကလၫ္း ေအာင္်မငၷိဳင္ေ်ခနၫ္းပါးတယၦိဳလို႔ အတာဝမ္းနၫ္းသမၽြကို အံႀကိတၠာ ခံစားေနရသၫ္။ ***ေအမရယ္.. ၾလႏၡဲ့တဲ့ ေလးႏြစၠ ေအဖ့ကို ဒီအခ္ိႏ္ႀကီး ဆုံးရႈံးခဲ့ရတာေလ။ ေအဖ့ကို ဒီေလာက္ေတာငၸဲ ခ္စ္သလားေအမ***ေအဖ့ႏြစၸါတႅၫၠိဳ ေဆး႐ုံေပၚေကနပဲ လြမ္းအမၽြေဝရင္း ေအ်ခေအနတိုးတကၼလာတဲ့ ေအမ့ကို ဆရာဝႏ္ႀကီးလာၾကည့ၠာ လက္ေလၽြာ့ၾသားတဲ့အထိ အတာ ေအမ့လကၠိဳ မလႊတၡဲ့။ ေအမေကတာ့ အသကၠိဳ မ္ၪ္းမ္ၪ္းရႉရင္း သူခ္စၲဲ့ သားကို ထားရစၡဲ့ဖို႔ ေအမြာငၧီတစႅြမ္း်ခင္းလြမ္းေနခဲ့ၿပီ။ ေအမထားခဲ့တဲ့ ကဒ္အ်ဖဴေလးကို အတာ အိတၳဲေကန ထုတ္ယဴလိုကၼိသၫ္။ ကိုယၡႏၶာ လႉဒါႏ္း်ခင္း အသိအမြတ္်ပဳ ကဒ္ေလး။ ေအမက ငၾယ္ရယၱဲ့အခ္ိႏၼြာ ေလ်ဖတႅိဳကၱာမို႔ ေလာကအက္ိဳးဘာကိုမြေမဆာငႅိဳက္ရ။ ကမၻာႀကီးအၾတက္ ဝႏၴဳပ္ဝႏၸိဳးမ်ဖစၡ္ငႅိဳ႕ သူ႔ကိုယၠ သုံးလို႔ရတဲ့ အၾတင္းကလီစာေၾတကို လိုအပ္ေနသူေၾတဆီ ေပးလိုကၹိဳ႕ ဆုံး်ဖတၳားခဲ့တာ။ အတာ လုပ္သင့ၱာေၾတကို ဆင္်ခင္ေၾတးေတာရင္း အခ္ိႏၠိဳသာ အားတင္းေစာင့္ေနလိုက္ရသၫ္။ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ ေဝဒနာကို ်ပႏႅြႏၡဳခံေနရင္း ေနာကၦဳံးေတာ့ ေအမဟာ သူ႔ရဲ့ ခ္စႅြျစာေသာ သားေလးကို တစၡ္က္ မ္ကႅဳံးျဖင့္ၾကည့္ၿပီး စိတၡ္လကၡ္ အနားယူၾသားေတာ့သၫ္။ တိုကၱိဳကၦိဳငၧိဳင္ ထိုေန႔က ဆူးရိပၠိဳ စာေမးျပဲၿပီးတဲ့ေန႔ပဲ်ဖစ္သၫ္။ ေအမ့ကိုေသစာရင္းၾသင္းလိုကၱာနဲ႔ အတာ ဆရာဝႏ္ႀကီးကို ေအမ့ရဲ့ ကိုယၡႏၶာလႉဒါႏ္းသည့ၠဒ္ေလးေပးလိုကၠာ ေအမ့ဆႏၵကို ေအကာင္အထၫ္ေဖာ္ေပးလိုက္ရသၫ္။ "ေအေမရ.. ေအမက သားအၾတက္ေတာ့ ကမၻာႀကီးတစၡဳလုံးပါပဲ ေအမ။ သားဘာဆကႅဳေပ္ရတာ့မလဲ ေအမ။ ေအမ်ဖစၡ္ငၲဲ့ ဆႏၵေၾတကို သားအတတၷိဳငၧဳံး ်ဖည့္ျစမ္းေနပါတေယ္အမရယ္။ အခုကုသိုလ္ေၾကာင့္ ဘဝအဆကၦကၼြာ ေဝဒနာကင္းေဝးၿပီး က္ႏ္းမာေအးခ္မ္းတဲ့ ကိုယ္ေလး်ဖစၸါေစေအမရယ္။"ေအမ့သကၼဲ့ခႏၶာကိုယၠိဳ ်ပငၧငၴားတုႏ္းမြာပဲ တစၻကၠ ေအရးေပၚလကၡံသူရြိလာတာမို႔ ေအမ့ကို ျခဲစိတၡႏ္းထဲ ယူၾသားၾကသၫ္။ အတာ ျခဲစိတၡႏ္း အ်ပငၼြာ အ႐ုပၠ္ိဳး်ပတၳိဳငၡ္လိုက္ရင္း ေအဒါ့ၦီ ဖုႏ္းေခၚလိုက္ၿပီး အက္ိဳးေအၾကာင္းစုံေ်ပာ်ပလိုက္ရသၫ္။ စာေမးျပဲေအ်ဖလႊာေၾတ စုစၫ္းေနလို႔ အိမ္ေတာင္်ပေႏၼရာက္ေသးတဲ့ ေအဒၚ ဝမ္းနၫ္းပႏ္းနၫ္း ငိုေနသံကို အတာထူပူၿပီး နားေထာင္ေနမိသၫ္။ ေအမ့အလႉအၾတက္ ကိုယၡႏၶာကို ေဆး႐ုံအထူးအစီအစၪ္်ဖင့္ နာေရးစီမံေပးမြာမို႔ အတာ ေအမ့ကို ေဆး႐ုံမြာပဲ ထားခဲ့ရၿပီ။ ေဆး႐ုံခရြင္းတာ။ ေအမ့ပစၥၫ္းေၾတ သိမ္းဆၫ္းတာနဲ႔ ညနၾက္သားတာမို႔ အတာေဆး႐ုံလူနာေစာင့ၳိဳငၡဳံေၾတမြာပဲ ေအမ့အထုပ္ေၾတပိုက္ရင္း ညတာကို ကုႏၧဳံးေစလိုက္ရသၫ္။ **** ေအေမရ.. အိမၼ္ား်ပႏ္ေရာက္ေေနလသလား။ ဒါမြမဟုတ္ ေအေဖခါင္းခ္ခဲ့တဲ့ သာေကတအိမၠိဳပဲ ေရာက္ေေနလမလား။ ဒါမြမဟုတ္ ်ပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေေၾတၾကာင့္ နတ္်ပၫၼြာပဲ နတ္သမီးေလး်ဖစ္ေေနလၿပီလား။ သားအနားမ္ား စိတၼခ္လို႔ လာၾကည့္ေေနလသလား****အတာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဒဏ္ရာေၾတက နာက္ငၼႈေၾတကို တင္းထားခဲ့သမၽြ တစ္အိအိႏြင့္ ၿပိဳဆင္းလာခဲ့ၿပီး အသံၾထက္ေအာငၸဲ ငိုေႂၾကးမိေတာ့သၫ္။ အတာ မနကၸိဳင္း အိမၠိဳ်ပႏ္ေရာကၱာ့ အိမ္ေလးက အရင္အတိုင္း ေမ်ပာင္းမလဲ။ ေအမ့အခႏ္းထဲ ဝင္ၿပီး ေအမ့အိပ္ယာေလးမြာမ္က္ႏြာအပၠာ ေအမ့ေအျင႕အသကၠိဳ ခံယူေနမိသၫ္။ ဒီအိမ္ေလးက အတာ့အၾတက္ အ်မဲတမ္း ေႏျးေၾထးေစခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ အတာခ္စ္ရသူေၾတကို လကႅႊတႅိဳက္ရၿပီး အတာတစ္ေယာကၱၫ္း က္ႏ္ရစၡဲ့ေတာ့သၫ္။ အားေရအာင္ ငိုေႂၾကးၿပီး စိတၠိဳတင္းလိုကၠာ အဘၾထႏ္းၿခံဘက္ ေလၽြာၾက္သားလိုက္ၿပီး ေအမ့နာေရးအၾတက္ စီမံေပးဖို႔ အကူအညီေတာင္းလိုက္ရသၫ္။ သတင္းၾကားတာနဲ႔ ရျပၠကၳဲက ေအမ့အသိမိတ္ေေၾဆၾတ ရပ္ေၾဆရပၼ္ိဳးေၾတနဲ႔ အတာ့သူငယၡ္င္းၾလင္ေရာ ဆရာေမာငၲိဳ႕ပါ အတာ့ဆီေအ်ပးေရာကႅာၾကသၫ္။ နာေရးအၾတက္ စီစဥၥရာေၾတ ၿပီးတာနဲ႔ အႏၠယၳက္်မကၷိဳင္ ဆီ အတာ ဖုႏ္းဆက္ ေအၾကာင္းၾကားလိုက္ရသၫ္။ ေအမဆုံးေၾကာင္း ေ်ပာခ္ိႏၼြာ စကား်ပႏၼလာတဲ့ အႏၠယ့ၠိဳ အတာအံ့ၾေသနတုႏ္းမြာပဲ.. "သား အတာ။ ဆူးေလး ေဆး႐ုံတငၴားရတယ္။ ေမန႔က ျခဲခႏ္းဝငၲယ္အတာ။ ႏြလုံးႂၾကက္သားေရာငၲဲ့ေရာဂါတဲ့ သူ႔ေအမရဲ့ ေအျမထငၸါရဲ့အတာရယ္။ ေမန႔က အစားထိုးထားတာ အခုထိ သတိမေရသးဘူးအတာ။ အႏၠယၡ္ကၡ္င္းမလာနိုငၲာ ျခင့ႅႊတ္ေနာ္။""ကၽျႏ္ေတာ္ လာခဲ့ခ္ငၲယ္ အႏၠယ္။" အတာ့ လၫ္ေခ္ာင္းေေၾတ်ခာကၠပ္ေနၿပီ။ ကံၾကမၼာက အတာ့ေအပၚ တစၧိတ္ အညႇိုးႀကီးၾလႏ္းတယၳင္သၫ္။ အတာ ဘာအ်ပစ္ေၾတမ္ား က္ဴးၾလႏၴားမိလို႔လဲ။ အဘၾထႏ္းကို အိမ္အပၡဲ့ၿပီး ဆူးရိပၠိဳရြိရာ ပုဂၢလိက ေဆး႐ုံကို အတာေအ်ပးလာခဲ့ရသၫ္။ အတာေရာက္ေတာ့အထူးခႏ္း ကုတင္ေပၚ ေဖာ့ျရက္ေလးလို ပါးလ္ားလြတဲ့ ဆူးရိပၠိဳက သတိလစ္ေနလ္က္။ "သတိရပါေတာ့ ဆူးရိပၠိဳေရ။ ကၽျႏ္ေတာ့္ကို ေမ်ပာေရသးတဲ့ စကားေၾတ ရြိေသးတယၼဟုတႅား။ ကၽျႏ္ေတာ္ နားေထာငၼယ္ေလ။ အားတင္းၿပီးနားေထာင္ေပးမယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီစာေလး..ကၽျႏ္ေတာ့့္ၥားျပဲေပၚ တငၴားတဲ့ စာေလး။ ခငၺ္ားလက္ေရးဝိုင္းစကၥက္ေလးေၾတနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ဒီစာေလးကို ကၽျႏ္ေတာ္ ေ်ေဖပးရအုံးမယ္ေလ။"အထူးၾကပၼတၡႏ္း မြႏၷံရံေလးကို လက္ႏြစၻကႅဳံးအပႅ္က္ အတာ ခပၲိဳးတိုး ဆိုမိသၫ္။ ၾကားပါေစ ဆူးရယ္။ "အႏၠယ္။ ကၽျႏ္ေတာ္ အၾဘားနဲ႔ ေၾတ႕ခ္ငၸါတယ္။ အၾဘားကို ေ်ပာခဲ့တဲ့ ေအၾကာင္းအရာေၾတထဲမြာ ကၽျႏ္ေတာ္ေမသခ္ာတဲ့ အပိုင္းကို အခုေသခ္ာသိၿပီမို႔လို႔ အၾဘားဆီေပးတဲ့ကတိကို ထပၲစၡါ အတၫ္်ပဳခ္ငၸါတယ္ အႏၠယ္။ ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳ ျခင့္်ပဳပါ"ခိုငၼာတဲ့ ဆုံး်ဖတၡ္က္ေၾတနဲ႔ အတာကမ္းေပးလာတဲ့ စာေလးကို ဉီးထက္်မကၷိဳငၠိဳ အထပၴပ္ ဖတ္ေနမိသၫ္။ ေရြ႕ကေကလးေကတာ့ ေမၽြာႅင့ၡ္က္ေၾတနဲ႔ ေစာင့ႅိဳ႕။ ဉီးထက္်မကၷိဳင္ ေယာကၡမ ်ဖစ္သဴ ေအၾကာင္းစုံ်ပႏ္ေ်ပာ်ပထားလို႔ အတာ့ခံစားခ္ကၷဲ႔ ကတိစကားကို သိႏြင့္ေနၿပီးၿပီ။ ဒါ့အ်ပင္ ဗညားဝင္းထင္ရဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို တၫၠ္ကႅဳပ္ၿပီး ယုတၼာမယ့္အႀကံအစၫ္ေၾတရယ္.. ဆူးရိပၠိဳ သိကၡာအၾတက္ အတာသိကၡာက္ခံကာ ရဲစခႏ္းမြာ တိုငၡ္ၾကၹင့္တာေၾတရယ္ အားလုံး အကုႏ္ သိထားၿပီးၿပီ။ အခုစာေလးအရဆိုလၽြင္ ေကလးႏြစ္ေယာက္ရဲ့ ရငၴဲက ခ္စ္်ခင္းကို ထငၴင္ရြားရြား်မင္ေနတာမို႔လၫ္း ဆုံး်ဖတ္ရခက္ေနတာပဲ်ဖစ္ေတာ့သၫ္။ 💗💗 "အတာ.. မင္းလိုလူေ်ဖာင့္အၾတက္ ငါလိုေအ်ခာကၱစ္ေယာကၠ ခ္စၲယၦိဳတာ သိျပ္ရံဖို႔ေကာင္းေနမြာ ငါသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ေလ ငါမင္းကို သိပၡ္စၲယ္အတာရယ္။ မင္းအၾတက္ ငါ့ကိုယ္ငါ ေ်ပာင္းလဲဖို႔ႀကိဳးစားေနတာေၾတ မင္း်မင္ရဲ့လားအတာ။ ငါေလ.. အရငၠလို လိုခ္ငၲာဆို ရမြ ဆိုတဲ့ ဆူး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး အတာ။ လိုခ္ငၲာေလးေၾတကို ရျခင့္ရြိဖို႔ ေပးဆပ္်ခင္းနဲ႔ ေစာင့္ေနမယ့္ ဆူးရိပၠိဳ ်ဖစ္ေနၿပီ အတာရယ္။ ငါ့ကို ်ပႏၼခ္စၷိဳငၻဴးဆိုရင္ေတာင္ ငါ့အခ္စ္ေၾတကို မ်ငင္းလိုကၸါနဲ႔လားအတာ။ ငါေလ.. အတာ့ကို ခ္စႅိဳ႕ အပင္ေၾတကိုလၫ္း ခ္စၲတႅာတယ္။ ထမင္းဟင္းလၫ္း ခ္ကၱတႅာတယ္။ ဟင္းသီးဟင္းျရက္ေၾတလၫ္း စားတတႅာတယ္။ ႐ူးမိုကၦိဳးၾသမ္းတဲ့ လုပ္ရပ္ေၾတကိုလဲ ျခဲ်ခားသိလာတယ္။ အတာ.. မင္းကို ငါတစႅြည့္ေစာင့္ေရြာကၸါေရစ။ ငါ့ရဲ့ လက္ေၾတက မင္းလက္ေေၾတလာက္ မသႏၼာေပမယ့္ မင္းရဲ့ စိတၵဏ္ရာေၾတကို ႏြစ္သိမ့္ေပးဖို႔အၾတက္ေတာ့ ငါေၾထးေျပ႕ထားနိုငၸါတယ္ အတာ။ ငါ့အနားေကန ဘယၠိဳမြၾထကၼၾသားပါနဲ႔ အတာ။ ငါ့အခ္စ္ေၾတကို လကၡံေပးပါေတာ့ အတာရယ္။ ဒီကတီပါဖိနပ္ အနီေလးက ငါကိုယၱိဳင္ ေသခ္ာမြာထားေပးတာ အတာ။ ငါ့ကိုခ္စၲယၦိဳရင္ ပါးစပၠ ေ်ဖဖို႔မလိုပါဘူးအတာ။ ဒီဖိနပ္ေလးကိုပဲ စီးၿပီး ငါ့ေအရြ႕ကို ေလၽြာကႅာခဲ့ေပးပါ။ ငါ့ရဲ့ အၾကငၷာေၾတ သစၥာေၾတ အခ္စ္ေၾတ... ဒီဖိနပ္ေလးလိုပဲ အတာ့ေ်ခရင္း ဝပၥင္းၿပီး အတာ့ေအပၚက္ေရာကၼယ့္ ဆူးေညႇာင့ၡလုတ္ေၾတကို ကာၾကယ္ေပးခ္ငၸါတယ္ အတာရယ္.." *********ဉီးထက္်မကၷိဳင္ .. သားဆူးရိပၠိဳရဲ့ စာေလးကိုဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ လကၳဲမြာကိုငၴားမိတဲ့ ေဆး႐ုံစာျရက္ေလးကို အတာ့လကၳဲ ်ပႏၴည့္ေပးလိုကၼိသၫ္။ အတာ ဒါေလးကိုဖတ္ၿပီးရင္ သူ႔ေတာင္းဆိုမႈကို နားလၫႅိမ့ၼၫႅိဳ႕လဲ ထငၴားမိ်ပႏ္သၫ္။ ျခင့ႅႊတၸါအတာရယ္။ ""အႏၠယ္ သားတို႔ကို နားလၫ္းလၫၱယ္။ ကိုယၡ္င္းလၫ္းစာတယ္အတာ။ ဒါေပမယ့္ ဆူးေလး အၾဘားက အသက္ႀကီးေနၿပီအတာ။ ေရြးရိုးျစဲကလၫ္းရြိ်ပႏ္၊ တစ္ဉီးတၫ္းေသာေ်မးေလးလၫ္း ်ဖစ္်ပႏၲာမို႔လို႔ ဒီကိစၥကို အႏၠယ္ မျစန႔ၥားရဲဘူးအတာ။ အႏၠယ္ အတာ့ကို နိုင္ငံ်ခားမြာ ေဆးပညာသငၹိဳ႕ပို႔ေပးမယ္ေလ။ အားလုံး်ပည့ၥဳံေအာင္ လုပ္ေပးမယ္။ အႏၠယ္အားလုံးတာဝႏ္ယဴတယ္။ အတာလၫ္း ငယ္ေသးတယ္ေလ။ ဒီကိစၥကိုေတာ့ အႏၠယႅကၼခံေသးဘူးအတာ။ အႏၠယ္သားဆူးကိုမယုံဘူး။ ။ သူမၾကဳံဖူးတာေၾတၾကဳံလာရလို႔ စိတႅႈပ္ရြားေနတာလို႔အႏၠယၳင္ေနတယ္။ ဆူးေကလး ကိုယၱိဳငၠ ေမ်ပာင္းလဲဘဲ သူ႔အၾဘားကို သက္ေသ်ပနိုငၡဲ့ၿပီဆိုရင္ အႏၠယ္ သားဘေကၠေနပးမယ္။ အသကၠယၳားတဲ့ေက္းဇူးကလၫ္း ရြိတယၼဟုတႅား။ ဒီၾကားထဲေတာ့ ေဆးေက္ာင္းၿပီးေအာငၲက္။ ၾဘဲ႕ရတာ့ ်ပႏႅာခဲ့ ဟုတႅား။ အႏၠယ္ေ်ပာတာ ဘယႅိဳလဲ ေသဘာတူလားသား။" အတာ ေဆး႐ုံစာျရက္ေလးကို ၾကည့္ရင္း အံကိုသာႀကိတႅိဳကၼိသၫ္။ အတာ့မြာ ေ်ဖစရာ ေအ်ဖမရြိေတာ့ပါ။ ေအမေကတာ့ ေအဖ့ေအၾကာင္း မသိလိုက္ရတဲ့ လၽြိဳ႕ဝြကၡ္ကၷဲ႔အတူ သူ႔ကိုထားရစၡဲ့ၿပီ။ အခုလၫ္း ဆူးရိပၠိဳ ကိုဖုံးၾကယ္ၿပီး တူညီတဲ့ မ္ိဳသိပ္်ခင္းေၾတကို ခါးဆၫ္းခံရအုံးမြာလား။ အတာ ်ငင္းဆႏၹိဳ႕ မတတၷိဳငၲဲ့ ကံတရားက ဒဏၡတ္်ခင္းေၾတအၾတက္ သူ ဘာအ်ပစ္ေၾတမ္ား်ပဳမိခဲ့ပါသလဲ။ ေမန႔က ေအရြ႕ပိုင္းေဆး႐ုံေကန ပို႔လိုကၱဲ့ ေအမ့ႏြလုံးက ေ်မာကၸိဳင္းပုဂၢလိေကဆး႐ုံႀကီးမြာ ႏြလုံးႂၾကက္သားေရာင္ယမ္းလို႔ အသကႅဳေနရတဲ့ ဆူးရိပၠိဳဆီ ေရာကႅာတယၱဲ့လား။ *****သားကို ဒီေလာက္ေတာငၸဲ ခ္စ္ရသလား ေအမရယ္...သာဓုပါ ေအမ.. သာဓုပါ... သားဆူးေလးကို ဒီေလာကၱႏၻိဳးထားရသလား သားရယႅိဳ႕ ေအမညၫ္းၾတားခဲ့တုႏ္းက သား ်ပေႏၼ်ဖခဲ့ေပမယ့္ သားခံစားခ္က္ေၾတကို ေအမနားလျၫ္သားခဲ့တာပဲလားေအမ။ ဒါေပမယ့္ေအမရယ္.. ေအမ့ျမႏ္်မတၱဲ့အလႉဟာ သားအၾတက္ ခုတုံးတစၡဳ ဘယ္ေတာ့မြမ်ဖစ္ေစရဘူး.. ေအဖ့အသကၷဲ႔တင္ သားဝဋ္ေႂၾကးေၾတ ကုႏၸါေေစတာ့ေလ။***** မ္က္ရၫၼ္ားၾကားေကန.. စာျရက္ေပၚႏြင့္ ကုတင္ေပၚက ခ္စ္်မတၷိဳးရၾလႏ္းသူႏြစ္ဉီး႐ုပၸဳံၾလာေၾတကို ေနာကၦဳံးၾကည့ႅိဳက္ရင္း အတာဆုံး်ဖတၡ္ကၱစၡဳကို ေသခ္ာခ္ၿပီး အိမၠိဳ်ပႏႅာခဲ့သၫ္။ အတာကတိေပးထားတယ္ေလ။ အဲ့ဒီကတိအတိုင္း အတာဆက္ေလၽြာက္႐ုံပဲေပါ့။ အတာ ၿခံထဲကို လြမ္းေလၽြာကႅာရင္း.. ေအမနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳတို႔ ပုံရိပ္ေၾတကို ဖမ္းဆုပ္ေနမိသၫ္။ ေအမ့နာေရးအၾတက္ ေရာက္ေနၾကသူေၾတက အတာ့ကိုစိုးရိမၥိတ္ေၾတနဲ႔ ေ်ပးလာႀကိဳၾေကပမယ့္.. အတာက ေပ္ာ့ညံ့တဲ့လူမြမဟုတၱာပဲေလ။ နာေရးကိစၥေၾတကို ဉီးေဆာင္ေပးေနတဲ့ အဘၾထႏ္းနဲ႔အတူ ေအမ့ေနာကၦဳံးခရီး လြပဖို႔အၾတက္ အတာ ေအကာင္းဆုံးႀကိဳးစားရမြာေပါ့။ အတာ ေအမ့အခႏ္းထဲက ေအမ့ပစၥၫ္းေလးေၾတကို စုထုပ္သိမၧၫ္းလိုက္ၿပီး ရျပၠကၳဲက မရြိဆင္းရဲသားမ္ားကိုေပးဖို႔ အဘၾထႏ္းလကၠိဳအပႅိဳက္သၫ္။ အတာ့အခႏ္းထဲဝငႅိဳက္ေတာ့ အတာ့စံပယၸႏ္းေလးရဲ့ ေအျင႕အသက္ေၾတက... လတၦတ္ေနဆဲ.. စာၾကည့ၥားျပဲခုံေလးေပၚက ဖိနပၻဴးေလးကိုျဖင့္ၿပီး ကတီပါဖိနပ္ အနီေလးကို ရျငၡငၼြာေၾထးပိုကၳားလိုကၠာ.. ်မတၷိဳးရသူကို တမ္းတမိသၫ္။ ေေနကာင္းပါေေစတာ့ ဆူးေကလးေရ..။ေအမ့ အသုဘကို တစ္ရျပၠကႅဳံးအ်ပင္ ေစ္းမ္ားက အတာ့ေဖာက္သၫ္ေၾတပါ လာၾကတာမို႔ ကား ၁၀ စီး ေမလာက္ေအာင္ စၫၠားသၫ္။ ဒီေန႔အထိ ဆူးရိပၠိဳက သတိ်ပႏႅၫၼလာခဲ့။ အတာေအမနဲ႔ေအဖ့ကို တိုငၲၫ္ၿပီး ဆူးရိပၠိဳက္ႏ္းမာေေစၾကာင္း ဆုေတာင္းေနမိသၫ္။ "အတာ.. သား.. ဒီမြာဘယ္သဴလဲ ၾကည့ၥမ္း။ အဟင့္ ဟင့္ မလတ္ေရ... ဘယ္သဴ်ပႏႅာလဲ ထၾကည့ၸါအုံးေတာ့လား"ေအမ့ေနာကၦဳံးခရီး ကားေၾတမၾထကၡင္ ေအဒၚနဲ႔အတူေရာကႅာတဲ့ လူတစ္ေယာကၠ အတာ့ကို မ္က္ရၫၼ္ားနဲ႔ ဖၾကၱယႅာတာမို႔ အတာ ေသခ္ာသဲၾကဲေအာင္ ၾကည့ႅိဳက္ရသၫ္။ "ဘဘ.. ဘဘေမသဘူးလား ဟင္။""အတာေလး.. သားေလး.. ်ဖေစ္ရလတယ္သားရယ္.. ်မင့္ရီေ်ပာ်ပလို႔ ဘဘအကုႏ္သိၿပီးၿပီ။ ဘဘ ေမသဘူးသား။ ပငႅယၳဲေမ္ာေနတဲ့ဘဘကို တစ္်ခားေသဘၤာက ကၾယ္သားလို႔ ဘဘ ေအမရိကားမြာ ေသာငၲင္ေနခဲ့တာ။ သားတို႔ကို ်ပႏ္ရြာဖို႔ လာေတာ့မြပဲ သားတို႔မိသားစုေအၾကာင္းသိေရတာ့တာ သားရယ္။ အတာေလးေတာင္ လူပ္ိဳႀကီး်ဖစ္ေနၿပီပဲ။ အားမငယၷဲ႔ေနာ္ သား။ ဘဘနဲ႔လိုကၡဲ့ေတာ့။ ဘဘသားပဲလုပ္ေတာ့"အတာ့ဘဝ အခ္ိဳးေအၾက႕ေၾတကို အတာမတုႏႅႈပၲတ္ေတာ့ၿပီ။ ေအဖ့အကိုႀကီး ဉီးသက္ေၾဆေကတာ့ အတာ့လကၠိဳဆုပၠိဳင္ရင္း ခယၼရဲ့ ေနာကၦဳံးခရီးမြာ ဝမ္းနၫ္းျစာငိုေႂၾကးေလသၫ္။ ေဒၚခငၼလတ္ ရကႅၫ္ၿပီးသည့္ ေန႔ကစၿပီး အတာ့ကို ၿခံထဲမြာ ေမၾတ႕ၾကေရတာ့။ မၫ္သဴ႕ကိုမြလၫ္း ႏႈတၦၾက္သား်ခင္းမရြိ။ အတာ်ပဳစုပ္ိဳးေထာငၡဲ့တဲ့ စိုကၡင္းေၾတ.. သစၸငၸႏ္းပင္ေၾတသၫႅၫ္း ်ပဳစုသူမရြိတာ့ဘဲ လြပစိမ္းလႏ္းခဲ့တဲ့ ၿခံေလးဟာ ်ခဳံႏၾယ္ေၾတ ပိတႅ္က္ အထီးက္ႏ္ေေနေလတာ့သၫ္။ *********************ဉီးေဘမာင္ ကားရပၲာကိုေတာင္ ဆူးေမစာင့ၷိဳင္ေတာ့.. ကားထဲေကန ေ်ပးဆင္းၿပီး ၿခံတံခါးျဖင့ၠာ ဝငႅာခဲ့သၫ္။ ေမန႔က အတာ့ဆီဖုႏ္းဆကၳားလို႔ အတာဒီေန႔ အိမ္်ပႏႅာလိမ့ၼၫ္။ "ဘႀကီး.. အိမ္်ပႏ္ေတာ့ ဆူး ဒီေန႔ ဒီမြာညအိပၼြာ"ဆူးေအနာကၠ ဆင္းလိုကႅာတဲ့ ဉီးေဘမာငၠိဳ အတင္း်ပႏႅႊတႅိဳက္ၿပီး အိမ္ေပၚကို တံခါးျဖင့ၱကႅာခဲ့သၫ္။ စာေမးျပဲၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဆူးၾလတႅပ္ၿပီေလ။ ဆူးတစႅလုံးလုံး အခ္ိႏ္ယဴကာေရးထားတဲ့ စာေလးကို ေနာကၦဳံးတစ္ေခါက္ ဖတႅိဳက္ၿပီး အတာ့ စာၾကည့ၥားျပဲေလးေပၚ ဖိနပၺဴးေလးနဲ႔အတူတငၴားလိုကၠာ အတာ့အိပ္ယာေလးမြာ လြဲေနရင္း အတာ့ပုံရိပ္ေၾတကို ်မင္ေယာင္ေနမိ်ပႏ္သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ ေၾကာကၥိတ္ေၾတနဲ႔ ရင္ေၾတခုႏ္ေနခဲ့တာ။ ဆူးရဲ့စာေလးကိုဖတ္ၿပီး အတာက ဆူးလိုလူကိုၿရံရြာၾသားေလမလားမသိ။ မတတၷိဳငၸါ ဆူးျဖင့္ေ်ပာဖို႔ႀကိဳးစားတိုင္း နားေထာငၹိဳ႕ အင္အားမရြိတဲ့ အတာ ဆူးရဲ့ ဝႏၡံစာလုံးေလးေၾတကိုဖတၹိဳ႕ေတာ့ အားရြိေလာကၸါရဲ့.. ။ ခံစားခ္က္ေၾတကို သိုသိပႅၽြိဳ႕ဝြကၱတ္ၿပီး ဆူးရဲ့ခံစားခ္ကၠိဳ မသိခ္င္ေယာင္ေဆာငၲတၱဲ့ အတာ့အၾတက္ ဒီစာေလးကသာ သူ႔ခံစားခ္က္ေၾတကို အတာသိေစမယ့္ တစၡဳတၫ္းေသာနၫ္းလမ္းပါပဲ။ အတာသာ ဆူးအခ္စၠိဳ တုန႔္်ပႏၼယၦိဳရင္.. အတာ့အၾတက္ အင္အားေလးတစၡဳေအနနဲ႔ အတာေပးခဲ့တဲ့ အနမ္းလို ခ္ိဳၿမိႏ္ၿပီး ျစဲမၾကၹယ္ေကာင္းတဲ့ အနမ္းတစၡဳကိုလၫ္း ေသခ္ာေပါက္ ဆူး ေပးအုံးမြာပါ။ ႏြဖူးမြာေတာ့မဟုတၻဴးေပါ့ေလ။ ဆူးရိပၠိဳ ကိုယ့္ေအၾတးနဲ႔ကိုယ္.. ၾကၫ္ႏူးေနမိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾသားလဲေတာငၼသိနိုင္ေတာ့။ အတာ့ေသတၱာေလထဲက အတာ့ျစပၠ္ယ္ အႏျမ္းေလးကို ေက္ာင္းအကၤ္ီနဲ႔လဲလိုကၠာ အတာ့ေရလဲပုဆိုးေလး ဝတႅိဳက္ေတာ့ ေနသားက္ေနၿပီးသား ပုံစံအတိုင္းသက္ေတာင့္သက္သာရြိလြသၫ္။ မသက္သာတာက တင္းက္ပၲဲ့ ရငၴဲက ခံစားခ္ကၸဲ်ဖစ္သၫ္။ ဆုျပၧဲထားသလို က္ပၲဲ့ရင္ေၾကာင့္ အသက္ရႉမဝတာမို႔ ဆူး ၿခံထဲဆင္းလာခဲ့ၿပီး စံပယၸင္ေၾတၾကား လမ္ေလၽြာက္ရင္း အတာမ္ား်ပႏႅာမလား ေမၽြာ္ေနမိခဲ့သၫ္။ လြၾလႏ္းတဲ့ စံပယၸႏ္းေလးတျစၸင့ၠိဳခူးဖို႔ ဟႏ္်ပငႅိဳကၥဥၼြာပဲ ရငၻတၳဲ ႐ုတၱရက္ စူးေအာင့ႅာသၫ္။ လကၱစၻကၠ ႐ုတၱရက္ မလႈပၷိဳင္ေတာ့ဘဲ ေက္ာကပါညႇပ္ေအာင့ႅာတာမို႔ ဆူးရိပၠိဳ ဒူးေထာကၠ္ၾသားရသၫ္။ ခါးေေၾတတာင့္ ဇက္ေေၾတတာင့္ ကာ သက္ရႈလို႔လဲ မေဝတာ့ဘဲ အ်မင္ေၾတက ႏြစၴပ္ သုံးထပ္ ေကန မ္ားမ္ားလာတာမို႔ ေခါင္းမူလာကာ ..အ်မင္အာ႐ုံေၾတ ဝါးလာၿပီး သတိလျစ္သားခဲ့ေတာ့သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ အိပ္ေပ္ာ္ေနခဲ့လၫ္း မသိ။ နိုးလာေတာ့ ၿခံထဲမြာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေဆး႐ုံေပၚမြာ.။ ေက္ာေၾတပူသလို.. ရငၻတၠလၫ္း နာလြသၫ္။ ကိုယၡႏၶာက ေဝဒနာထက္ အာ႐ုံမြာျစဲေနတဲ့ ေမၽြာႅင့ၡ္က္ေလးကိုသာ ပိုသတိေရနတာမို႔ ဆူးအနားလာသမၽြ လူတိုင္းကို အတာဘယ္ေရာက္ေနလဲ ေမးေနမိေပမယ့္.. ဘယ္သဴကိုမြ ေမးလို႔မရ။ ထူထူေထာင္ေထာင္်ဖစႅာတဲ့အခ္ိႏ္အထိ .. လူရိပ္ေပၚမလာတဲ့ အတာ့ဆီ ဖုႏ္းဆက္်ပႏ္ေတာ့ စကၸိတၳားသၫၱဲ့။ ဆူးရိပၠိဳ ေေဖဖ့ကို အတာ့ေအၾကာင္းေမးတိုင္း ေေဖဖက တျစၡႏ္းတၫ္းေ်ဖသၫ္။ အတာမရြိေတာ့ဘူး တဲ့။ အတာက ဘယၠိဳၾသားလို႔မရြိတာလဲ။ သူ႔ရငၻတၠ ျခဲစိတၵဏ္ရာ အနာေၾတ က္ကၹိဳ႕၊ အစားထိုးထားတဲ့ ႏြလုံးက ေအ်ခေအနၿငိမၹိဳ႕ ႏြေစႅလာက္ အခ္ိႏ္ယဴလိုက္ရသၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ သၫ္းမခံနိုင္ေတာ့တဲ့ အဆုံး အိမၠ တိတၱဆိၾတၳကႅာၿပီး ၿခံထဲကို လာခဲ့လိုကၼိသၫ္။ ဆူးအ႐ူးတစၸိဳင္း်ဖင့္ ၿခံထဲက တဲေလးဆီေအ်ပးဝျင္သားေတာ့ အရငႅိဳမဟုတ္ေတာ့တဲ့ ၿခံေလးက အတာ့ကို အရင္အတိုင္း ေအႏျးဓါတ္်ခဳံလႊမ္းလ္က္ ႀကိဳဆိုေလသၫ္။ လူသူအထိေအၾတ႕ ကင္းခဲ့ၿပီ်ဖစၲဲ့ စိုကၸ္ိဳးပင္ေၾတမြာ ်ခဳံႏၾယ္ေၾတက ၾတယၱကႅိဳ႕ ်မက္ရိဳင္းေၾတထ လို႔ သျစ္ရက္ေ်ခာက္ေၾတက ေတာငၸဳံရာပုံ။ အိမၲံခါးကိုျဖင့္ၿပီး ဆူးဝငႅာေတာ့ အရာရာက လူသူကင္းေဝးတဲ့လကၡဏာႏြင့္ ဖုႏ္ေေၾတအာကၼြာ ၿငိမ္သကႅိဳ႕။ အတာ့အခႏ္းေလးထဲ ဆူးရိပၠိဳ ဝင္ၿပီး ခင္းထားလကၥ ဖုႏႅကၱစၧစၲက္ေနတဲ့ ဖ္ာေလးေပၚ ထိုငႅိဳကၼိသၫ္။ ဒီအခႏ္းထဲက အတာ့ ေအျင႕အသက္ေၾတက ဆူးကို ေၾထးေျပ႕ေနဆဲပင္။ ဆူးေမက္နပ္။ ပစၥကၡေအ်ခေအနကို ရြင္း်ပနိုငၼယ့္ အဘၾထႏ္းတို႔ၿခံဘက္ ကူးလာလိုက္သၫ္။"ေဟာ ဆူးရိပၠိဳ.. ေေနကာင္းၾသားၿပီလား.. အဘၾထႏ္းတို႔က စိတ္ေၾတပူေနၾကတာ။ ဆူးရိပၠိဳ အဲ့ဒီေန႔က ေဆး႐ုံအခ္ိႏၼီေရာကႅိဳ႕ ကံေကာင္းၾသားတာဆို။ ဒီေလာက္ေနေမကာင္းေနတာ အဘတို႔ကို ဘာလို႔ေမ်ပာခဲ့တာလဲ ေကလးရယ္""ကၽျႏ္ေတာ္ေတာင္းပႏၸါတယ္ အဘၾထႏ္း။ ႐ုတၱရက္ ်ဖျစ္သားတာမို႔ အဘတို႔စိတၸဴေနရၿပီ။ အခုသက္သာပါတယ္ ကၽျႏ္ေတာ္ အတာနဲ႔ေၾတ႕ခ္ငႅိဳ႕အဘၾထႏ္း။ အတာ ဘယၼြာေနလဲ သိလားအဘ။" "အဘတို႔လၫ္း အတာဘၾယ္သားတယၦိဳတာ ေမ်ပာ်ပတတၻဴး ဆူးရိပၠိဳရယ္။ သားေအဖလၫ္း လာေမးတာပဲ။ အတာက အတာ့ေအမရကႅၫ္ၿပီးတၫ္းက အဘတို႔ကို ဘာတျစၡႏ္းမြေမ်ပာဘဲ ၾထၾက္သားတာ။""ရကႅၫၱယ္ ဟုတႅား အဘၾထႏ္း""ဆူးရိပၠိဳ မသိဘူးလား။ အတာ့ ေအမက ဆူးရိပၠိဳ ဒီၿခံထဲေမ့လဲေနတဲ့ေန႔မြာပဲ ဆုံးၾသားတာ"အႏၲီလတၠ ဆုံးၿပီေပါ့။ ဒါဆို အတာက တစ္ေယာကၱၫ္း ဘယ္ေၾတမ္ားၾထၾက္သားတာလဲ။ လူသူကင္းေဝးတဲ့လကၡဏာႏြင့္ ဖုႏ္အလိမ္းလိမ္းတက္ေေနလတဲ့ အိမ္ေလးေရြ႕မြာ လစ္ဟာတဲ့ စိတ္ႏြလုံးနဲ႔ အထီးက္ႏၼႈကိုေၾထးေျပ႕ရင္း ဆူး ရပ္ေနမိသၫ္။ ေကာင္းကင္ႀကီးက မႈႏ္်ပာလာၿပီး တိမ္ညိဳေၾတက ငိုေႂၾကးေတာ့ ဆူးဆီကို မုိးေရစက္ေၾတ တစ္ေ်ဖာက္ေ်ဖာက္ က္လာေတာ့သၫ္။ ဒီလိုအခ္ိႏၼ္ိဳးဆိုရင္ အတာက စိုကၡင္းထဲ ေရလမ္းေၾတ်ပင္ေနက္။ စိုကၡင္းေဘာင္ေၾတကို ်ပဳ်ပင္ေနက္။ အခုေတာ့ .... အတာေရ ဘယၼ္ားၾထၾက္သားေလသလဲ။ အတာေရ.. ငါ ရြာေနတၾယၠာ။အ႐ူးတစၸိဳင္းလို ်ခဳံႏၾယ္ေၾတ ပိတၦၫ္းေနတဲ့ၿခံႀကီးထဲ စိၾတႅတၠိဳၾယႅတ္ အတာ့ကို ပတ္ရြာေနတဲ့ ဆူးေလးကို ၿခံအ်ပေငၠနလြမ္းၾကည့္ရင္း ေဒၚဆုကလ္ာ သနားေနမိသၫ္။ အတာေလးကို သူတို႔လၫ္း ဆၾက္သယႅိဳ႕မေရတာ့တာ လခ္ီၾကာေနၿပီ။ ဆူးရိပၠိဳ ရဲ့ ႏြလုံးအလႉရြင္ဟာ ေဒၚခငၼလတ္ ဆိုတာနဲ႔ပဲ အၾဘားကိုယၱိဳင္ သားမကႅဳပ္သဴ ဉီးထက္်မကၷိဳငၠိဳ အတာ့ကိုလိုက္ ရြာခိုင္းခဲ့တာ။ ဒီေန႔အထိေမၾတ႕။ ဆူးေကလးက အစားထိုးျခဲစိတၼႈအၿပီး ႏြေစႅက္ာ္ၾကာမြထူထူေထာင္ေထာင္်ဖစႅာေတာ့တာ။ အၾဘား အတာတို႔သားအမိကို ဘယႅိဳေက္းဇူးဆပ္ရမၫၼသိေတာ့။ ဆူးေလးမသိေအာင္ေရာ ဘယ္ေလာကၹဳံးၾကယၳားနိုငၸါ့မလဲ ေၾတးေနမိသၫ္။ အၾဘား စံပယၸင္ေၾတၾကား ေခါင္းငုံ႔ကာ ငိုေနရြာတဲ့ ဆူးေလးကို ႏြစ္သိမ့ႅိဳက္ရသၫ္။"ဆူးေလး.. အတာၾထၾက္သားတာ ၾကာလြၿပီ။ ၾဘားတို႔ အတာ့ကိုလိုကၥဳံစမ္းေသးတယ္ ဘယႅိဳမြ ရြာေမၾတ႕ေတာ့မြ လက္ေလၽြာ့လိုကၱာပါ သားေလးရယ္" "ၾဘား။ အတာ့ကို ႏြငၴဳတႅိဳကၱာမဟုတႅား""မဟုတၸါဘူး ဆူးေလးရယ္။ အရငၠ ၾဘားလုပၡဲ့တာေၾတက သားအၾတကၸါဆူးရယ္။""အဟင္း ဟင္း... သိတာေပါ့ၾဘားရယ္။ ဆူးအၾတကၦိဳတဲ့ အဲ့ဒီေမတၱာကို သားသိပ္သိတာေပါ့။ အဲ့လိုသိနားလၫၱတ္ေနတာကိုလၫ္း ဆူး သိပၼဳႏ္းေနတာပဲၾဘား။ ၾဘားရယ္ လူႏြစ္ေယာက္ရဲ့ ႏြလုံးသားကို အ႐ုပ္ေလးေေၾတနရာခ္သလို ချပႅၾယႅယၸဲ နငၠဒီမြာေန။ နငၠ ဟိုမြာေန။ နငၲိဳ႕က နီး နငၲိဳ႕ကနီးလို႔မမရဘူး ဆိုၿပီး ေနရာခ္ပစႅိဳရတတႅား။ ၾဘား ဂုဏၸကာသေနၾတ။ ေက္းဇူးတရားေၾတကို မၾလႏၧႏၷိဳငႅိဳသာ လကၡံလိုက္ရမယ္။ ခံစားရတဲ့ သူေၾတအၾတေကၠတာ့ ငရဲပါၾဘား""သားရဲ့ဂုဏ္သိကၡာအၾတက္..""ဆူး သိတာေပါ့ၾဘား ဂုဏ္သိကၡာေၾတ ႂၾကယ္ဝမႈေၾတ ပကာသေနၾတက ဘယ္ေလာက္ လႊမ္းမိုးနိုငၲယၦိဳတာကို ဆူးသိပ္သိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၾဘားသိလား။ အဲ့ဒါေၾတက ေပ္ာ္ရႊငၼႈေလာက္ ဆူးအၾတက္ ေအရးမႀကီးဘူး ၾဘား။ ဆူးေလ အတာ့အနားေနရတာ သိပ္ေပ္ာၱယ္။ အတာ့စကားေၾတ နားေထာင္ေနခ္ငၲယ္။ အတာ့အၾတက္ ဘာၾတႏ္းအားမြ မပါဘဲ ျစမ္းေဆာင္ေပးခ္ငၲယ္။ အတာေပ္ာ္ေအာင္ ဘာမဆို လုပ္ေပးခ္ငၲယ္။ အတာဝမ္းမနၫ္းေအာင္ ဆူးေၾထးပိုကၳားခ္ငၲယ္။ ၾဘား.. တစၠယႅိဳ႕ ဆူး ကသာ ေဂးတစ္ေယာကၼဟုတၡဲ့ဘူးဆိုရင္ အခုလိုခံစားေနရတာေၾတက အခ္စၼဟုတၷိဳငၻဴးလားၾဘားရယ္။"ဆူးရိပၠိဳ ဆို႔နင့္ျစာ ေ်ပာရင္း အားပါးတရ ငိုခ္လိုကၼိသၫ္။ အားေရအာင္ ငိုၿပီးေတာ့မြ တၫ္ၿငိျမၥာပဲ အၾဘားကို မ္က္ႏြာခ္င္းဆိုငႅိဳက္သၫ္။ "သားအတာ့ကို အရမ္းခ္စၲယ္ ၾဘား။ အတာကၾလဲၿပီး တစ္်ခားလူေအပၚမြာ ဒီခံစားခ္က္ေၾတ ဘယ္ေတာ့မြ ေပၚလာမြာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သား ဒီၿခံထဲမြာပဲ ေနပါေရစ ေနာ္ၾဘား။ သားကိုအတာက ကိုယ့ၠိဳယၠိဳ ေအကာင္းဆုံး ဘယႅိဳေစာင့္ေရြာက္ရမယၦိဳတာ သင္ေပးၾသားခဲ့တယ္ ၾဘား။ စိတၼပူပါနဲ႔။ အတာ်ပႏၼလာေတာ့ဘူးဆိုတာ ေသခ္ာတဲ့ေန႔အထိ သား ဒီၿခံထဲမြာ ေနပါေရစ ၾဘားရယ္။ "ေဒၚဆုကလ္ာ တစ္သကႅဳံး ရႈုံ႔ ခ္လာခဲ့တဲ့ မသင့္ေတာ္ေသာခ္စ္်ခင္းေၾတကို တစၷင့ၱစၸိဳး ခံစားေနရရြာတဲ့ ေ်မးေလးကိုၾကည့္ၿပီး သံေဝဂရမိလာသၫ္။ ေ်မးေလးရဲ့ ရငၴဲက ခုႏႅႈပ္ေပးေေနသးတဲ့ ႏြလုံးကိုလၫ္း အားနာလာမိသၫ္။ ်ဖစၷိဳငၼယၦိဳလၽြင္ ေ်မးေလး မ္က္ရၫ္ေၾတ တိတၹိဳ႕ အတာေလးေ်ခသလုံးကိုဖက္ၿပီး ေတာင္းပႏ္ရပါေစ.. အတာေလး ်ပႏႅာမယၦိဳလြ္င္ ေတာင္းပႏၹိဳ႕အသင့ၸင္်ဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ အတာေရ.. ဝဋ္ေႂၾကးက အတာ့ဝဋ္ေႂၾကးမဟုတၻဴးၾကဲ႕ ။ ၾဘားရဲ့ဝဋ္ေႂၾကးပဲ ၾဘား အတာတို႔ ေအပၚ လုပၼိသမၽြ ခံရတဲ့ ဝဋ္ေႂၾကးပါပဲၾကယ္။💖💖💖💖 ေ်ဖပါ အခ္စ္ရယ္။ ခ္မ္းေအးတဲ့ ရာသီမြာ ေႏျးေႏျးေၾထးေၾထး ေနဖို မင္းမြာခဲ့ဖူးတယ္...... ေစာငၴဴထူ်ခဳံလို ေမႏျးတဲ့ ခံစားခ္က္ ေအးစကၥကၠိဳေတာ့ ...ဘာလိုေပးခဲ့သလဲ ခ္စ္သဴ?ပူအိုကၱဲ့ရာသီမြာ ေအးေအးလူလူေနဖို မင္း.. မြာခဲ့ဖူးတယ္... ေရဘယ္ေလာကၥိမၥိမ္ ေအးမၾသားတဲ့ ႏြလုံးသားမီးခဲကို ဘာလိုမ္ား..မီးညႇိခဲ့သလဲ ၾကယ္?စိုျစတၱဲ့ရာသီမြာ ေ်ခာက္ေ်ခာက္ေၾသ႕ေၾသ႕ ေနဖို မင္း.. မြာခဲ့ဖူးတယ္ ငါ့အနား..မင္းမရြိလို က္ခဲ့ရတဲ့ မ္က္ရၫၸငႅယၳဲမြာ ... အဆုံးအစမရြိ ငါနျစၼႏ္းေအာင္ ... မင္း ... ..ဘာလို ၾထၾက္သားခဲ့သလဲ ခ္စ္ရသူေရ။။။?????? 💖💖💖💖💖💖 ကိုယ့္ အိမၼကၱိဳင္းမြာ မင္း .. ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ...မင္း ႏႈတၡမ္းက ေ်ပာတဲ့ စကားေၾတရဲ့ အတိမ္အနကၠိဳ နားမလၫၡဲ့ေတာ့ .. အိမၼကၠိဳ ပဲ ကိုယ္ ပိုငၧိဳင္ ျခင့္ ရတယ္.... ကိုယ့္ ..မနက္်ဖႏၲိဳင္းကို မင္း အၾတက္ ရၫၼြႏ္းတယ္....ဒါေပမဲ့ မင္းမ္က္ဝႏ္းညိဳက ေ်ပာတဲ့ ဘာသာစကား ရဲ့ အဓိပၸေယၼဖၚတတၡဲ့ေတာ့ ကိုယ့္ .... အတိတၠအခ္စ္ေၾတမြာ မင္း မပါဝငႅာခဲ့ဘူး ကိုယ့္အၾတက္ မင္းမသိတဲ့ မနက္်ဖႏ္ေၾတကိုပဲ ပိုငၧိဳျငၡင့္ ရတယ္ ကိုယ့္ ရဲ့ ရိုးရြင္းၿပီး မဆီေလၽြာၱဲ့ ဘဝထဲမြာ မင္းပါဝငႅာဖို ..ကိုယ္ ေမၽြာႅင့္ တယ္.. ဆႏ္း်ပားသျစႅငၼႈနဲ႔ အသားက္ၿပီးသား မင္းကို ကိုယ္ ပိုငၧိဳငၹိဳ ေမရရာ်ခင္းပငႅယ္ႀကီး်ခားေေနေလတာ့ ကိုယ့္အၾတက္ ေမၽြာႅင့္ခ္က္ေၾတပဲ ပိုငၧိဳျငၡင့္ ရတယ္ ဘေဝက္ာင္းမြာ အခ္စ္သငၡႏ္းစာ သငၡ္ိႏ္ ကိုယ္... ေက္ာင္းမ္ားပ္ကၡဲ့ေလသလား.... ခုထိေတာ့ .... ကိုယ့္ နက္်ဖႏၲိဳင္းရဲ့ အိမၼကၳဲမြာ မင္းတစ္ေယာက္...ရိုးရိုးရြင္းရြင္း ေလးပဲ ပါဝင္ေနဆဲ .. ပါဝင္ေန်မဲ ပါ ခ္စ္သဴ 💖💖💖💖အပိုင္း ၆။ "ဆူးရိပၠိဳ .. ေရာ့ ခငၺ္ားက လမ္းတစ္ေလၽြာက္ ၾထႏ္းလာခဲ့။ ကၽျႏ္ေတာ္ ၿခံထဲပတ္ၿပီးၾထႏ္းလိုကၼယ္။ ၿခံစၫ္းရိုးမြာၾထႏ္းဖို႔ ကၽျႏ္ေတာ့ၠိဳေစာင့္အဳံးေနာ္။ ေအေမရ.. သားေဖယာင္းတိုင္ေၾတ ဘုရားစငၼြာစိုကၳားခဲ့ၿပီ။ ေအမမီးညႇိၿပီး ဘုရားပူေဇာႅိဳ႕ရၿပီေနာ္။ သားတို႔ ေဖယာင္းတိုျငၴႏ္းၿပီးမြ ေအမ့ကို လမ္းေလၽြာကၹိဳ႕လာေခၚမယ္"ဒီေလာက္ေပ္ာ္ေနတတၱဲ့ ပုံစံမ္ိဳး မ်မငၹဴးလို႔ထငၸါရဲ့.. ေဖယာင္းတိုငၷဲ႔ မီး်ခစ္ေလးကိုငၠာ ၿခံထဲဆင္းၾသားတဲ့ အတာ့ေနာက္ေက္ာကို ဆူးေငးရင္း ရငၡဳႏႅႈပ္ရြားေနမိသၫ္။"အႏၲီလတ္.. အတာက ေအတာ္ေပ္ာ္ေနတာပဲ။ သီတင္းကၽၾတၠ ဘာအဓိပၸါယ္ရြိလို႔လဲ""အတာက ငယ္ငယၱၫ္းက သီတင္းကၽၾတၠိဳ ေပ္ာၱာ ဆူးေကလးရဲ့။ သူ႔ေအဖေကလ.. သီတင္းကၽၾတ္ၿပီဆိုတိုင္း.. အလုပ္ေၾတနားလိုက္ၿပီး မိသားစုလိုက္ ခရီးၾထကၱာတို႔... လမ္းထဲမြာ စတုဒိသာေကၽျးတာတို႔..လုပ္ေပးေနက္ေလ။ အႏၲီလတ္ က္ႏ္းမာေရးေမကာင္းေတာ့လို႔ အႀကီးအက္ယ္ႀကီးမလုပၷိဳင္ေတာ့တာေတာင္ သူတို႔သားအဖက ဗႏၵါျရက္ေလးေၾတကိုမီးပုံးလုပ္ၿပီး တစႅမ္းလုံးအ်ပည့့္ မီးၾထႏ္းခဲ့ၾကတာ။ သူ႔ေအဖနဲ႔အတူရြိခဲ့တဲ့ အခ္ိႏ္ေၾတကို သတိရလု႔ိထငၸါရဲ့ ဆူးေလးရယ္""အတာ့ေအဖက ဘယႅိဳဆုံးၾသားတာလဲ အႏၲီလတ္.. အတာ့ေအဖဆုံးၾသားလို႔..အႏၲီလတၱိဳ႕ကို ေေဖဖက ဒီကိုေခၚလာတာဆို""ကားတိုကၡံရတာ ဆူးေလး။ အတာ့ေအဖကို ႏြလုံးေရာဂါခံစားေနရတဲ့ အမ္ိဳးသမီးတစ္ေယာကၠ.. ကားေမာင္းေနတုႏ္း ေရြာခ္ရၿပီး.. တိုကၼိတာေလ။ တိုကၱဲ့သူေရာ အတိုကၡံရတဲ့သူပါ.. ေနရာတငၸဲ ျပဲခ္င္းၿပီးဆုံးရြာတၾယၠယ္"ဆူးရိပၠိဳ ရငၴဲ ဖ္ၪ္းကနဲ... စူးနျစ္သားၿပီး ပကႅကၠဳလားထိုင္ေပၚေကန ၿခံထဲမြာ ဆီမီးလိုၾကၳႏ္းေနတဲ့ အတာ့ကို လြမ္းၾကည့ၠာေငးေနတဲ့ အႏၲီလတၦီ အလန႔ၱစ္ၾကားၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ "ဒါ... ဒါဆို.. အတာက .. ဟို..ဟို..""ဟုတၸါတယ္ သားဆူးေလး။ အတာေကလ.. အဲ့ဒီကိစၥကို ဘယ္သဴ႕ကိုမြ မသိေစခ္ငႅိဳ႕ အႏၲီ့ကိုေတာင္ ေမ်ပာဘဲ ဖုံးၾကယၳားတၾယၠယ္။ သားေကရာ အခုမြသိတာလား""ဆူး တစၠယၼသိလို႔ပါအႏၲီလတ္ရယ္... ဆူး ေတာင္းပႏၸါတယ္. .. ဆူးတစၠယ့ၠိဳေတာင္းပႏၸါတယ္""အို မငိုပါနဲ႔ သား..။ တမငၲကာ လုပၲာမြမဟုတၱာသား။ အႏၲီလတၱိဳ႕ ေရစက္ေၾတကိုက အဲ့လို်ဖစၹိဳ႕ ပါလာတယႅိဳ႕ပဲ မြတၸါသားရယ္။ အတာစိတၡ္မ္းသာဖို႔ အႏၲီလတ္ ဒီကိစၥကိုသိတာ ေ်ပာ်ပလို႔မရဘူးေနာ္ သား။ သားတို႔ မိသားစုကို အႏၲီလတၠ ေက္းဇူးတင္ေနတာပါ။ သားအတာေလး အခုဆိုရင္ ေအမနဲ႔လဲမျခဲျခာရ။ ေက္ာင္းလၫ္း ၿပီးေအာငၲက္ရ။ သားဆူး.. ဘေဝပးကံၾကမၼာက ဒီလို်ဖစ္ရမယႅိဳ႕ သတၼြတႅာခဲ့ရင္. .. ေ်ပာင္းလဲဖို႔ သိပၡကၱယ္သား။ ကိုယၻယႅိဳမြ မတတၷိဳငၲဲ့ ကံၾကမၼာအဆုံးအ်ဖတၠိဳ.. သမမၽြတတဲ့အ်မင္ေၾတနဲ႔ ရငၧိဳငၷိဳငၼြသာ.. လမ္းေမပ္ာကၼြာသား။ အႏၲီလေတၠတာ့ လက္ရြိေအ်ခေအနကို ေအကာင္းဆုံးလကၡံထားတဲ့ အတာ့ကို လမ္းထေပၼပ္ာက္ေစခ္ငၻဴးသားရယ္။""စိတၡ္ပါအႏၲီ။ သား အတာ့ကို ေစာင့္ေရြာကၸါ့မယ္။ အတာ့ကိုသနားၾလႏ္းလို႔.. ဆူး ဘာ လုပ္ရမလဲအႏၲီရယ္...။"တၫၱၫ္ၿငိမ္ၿငိမၸဲ ဘုရားမီးပူေဇာ္ေနတဲ့ အႏၲီလတၠိဳ ဆူးထားခဲ့ကာ အတာေပးခဲ့တဲ့ ေဖယာင္းတိုငၴဳပ္ေလးကိုင္ရင္း ေတာတႏ္းေလးထဲ မီးၾထႏ္းေနတဲ့ အတာ့ေနာကၠိဳ လိုၾက္သားခဲ့မိသၫ္။"အတာ.. ငါလၫ္းအတူတူ ၾထႏ္းမယ္""ေဟာဗ္ာ ဘာလို႔ဒီကိုလိုကႅာတာလဲ။ ခငၺ္ားကို ေလၽြာကႅမ္းမြာၾထႏ္းပါဆို.. ဒီဘကၠ ညဘကႅာလို႔ေမကာင္းဘူေလ ခလုတၱိဳက္ေတာ့မြာပဲ""မင္းေတာငႅာလို႔ရတာ.. ငါကဘာလို႔မရရမြာလဲ""ေအာ္.. ရတာေတာ့ရတာေပါ့... ဒီဘကၠ လူသံသူသံသိပၼၾကားေရတာ့ ေအကာေငၸလာင္ ရြိမြာစိုးလို႔ဗ္ာ။ ကဲ လာလာ.. ဒီနားမြာၾထႏ္း။ ၿပီးေတာ့ တစၡါတၫ္း ဆုေတာင္းဆူးရိပၠိဳ... စာေမးျပဲကို စိတ္ေအးခ္မ္းသာ ေ်ဖရပါေစလို႔။""ၾအႏ္.. မင္းေ်ပာေတာ့ ဆုေတာင္းတာေၾတကို အယုံၾကၫၼရြိဘူးဆို.. ကိုယႅဳပၼြကိုယ္ရမြာဆို"ဆူးရိပၠိဳ ေဖယာင္းတိုင္ေလးတစၲိဳင္ သစၸင္ေ်ခရင္းမြာၾထႏ္းေနရင္း အၾထန႔ၱကႅိဳက္ေတာ့ ဆူးကိုလကၸိဳက္ရင္း ေဘးကရပ္ၾကည့္ေနတဲ့အတာက ရြက္်ပဳံးေလး်ပဳံးလိုကၱာ မီးေရာငၴဲ ်မငႅိဳက္ရသၫ္။"ခငၺ္ားက ဆုေတာင္းေၾတကူမြရမယ့္သဴကိုးဗ္။ ဆုေတာင္းေရတာ့မြာေပါ့။ ဒီေန႔က ဘုရားရြင္ တာဝတႎသာနတ္်ပေၫၠန လူ႔်ပၫၠိဳ ်ပႏႅၫၦင္းႂၾကလာတဲ့ေန႔ဗ္။ ထူး်မတၱဲ့ေန႔မြာ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းရင္ ်ပည့ၱတၱယႅိဳ႕ ကၽျႏ္ေတာ့္ေအေဖ်ပာဖူးတယ္။ ကဲ စကားမ္ားေမနနဲ႔ အာ႐ုံ်ပဳၿပီးဆုေတာင္း။ ၿပီးရင္ ၿခံစၫ္းရိုးမြာ ဆီမီးၾထႏ္းေရအာင္ ၾသားၾကစို႔။"**** ဆုေတာင္းရမယၦိဳရင္.. ငါအခု စာေမးျပဲအၾတက္ ဆု .. ေမတာင္းခ္ငၻဴးအတာ..ငါေတာင္းမယ့ၦဳက .. ငါ့ရငၴဲက အရင္းတၫႅာတဲ့ အလိုခ္ငၧဳံး ေတာင္းဆုေလးတစၡဳပါပဲ.. မင္းမၾကားနိုင္ေပမယ့္.. ဒီဆုေတာင္းေလးကို .. ငါ ထပၡါထပၡါ ေတာင္းေနမြာအတာ...မ်ပည့ၼခ္င္းေပါ့*************စာေကလးႏြစ္ေကာင္ အိမ္အမိုးျစႏ္းမြာ ခ္ိတၳားတဲ့ စာအိမ္ေလးကို ပတၠာေၾက႕ကာ ပ္ံသႏ္းရင္း ခ္စ္ၾကၫ္ႏူးေနၾကတာကို ဆူး ပကႅကၠဳလားထိုင္ေလးေပၚေကန ၾကည့္ရင္း ထပၲဴၾကၫ္ႏူးေနမိသၫ္။ ေန႔စဥၼပ္က္ က္ဲပက္ေပးထားတဲ့ ဆႏ္ေစ့ေလးေၾတကို ေကာက္ရင္း်မဴးပ္ံေနတတၱဲ့စာေကလးေၾတ ... ဒီအသိုက္ေလးထဲမြာ မ္ိဳးရိုးဘယ္ႏြစၧက္ေလာက္ရြိၿပီလဲ လို႔ ဆူးရိပၠိဳ စိတ္ဝငၥားေနမိသၫ္။ "ဟက္ဟက္..".. ကိုယ့္ေအၾတးကို ကိုေယ္သဘာတစၠ္ ရယႅိဳက္ရင္း ဗိုကၳဲက ၿဂီ သံကို မသိခ္င္ေယာင္ေဆာငႅိဳ႕မေရတာ့။ ထမင္းေပါင္းအိုးေလးက အနံ့ေလးလၫ္းေမႊးပ္ံ႕ေနၿပီ။ မၾကာမီ ထမင္းက္က္ေတာ့မယ္။ ေညနက ကားရပၼရလို႔ မဝယၡဲ့ရတဲ့ ဝက္သားတုတၳိဳးကို အလိုကၱစ္သိဝင္ဝယႅာေပးတဲ့ ၾလင့ၠိဳ ဆူးရိပၠိဳ ေက္းဇူးတငႅိဳက္ရသၫ္။ ဒီညစာေကတာ့ ဆူးအႀကိဳက္ ဝက္သားတုတၳိဳးရယ္၊ ၾကာဇံသုပ္ရယ္ ငါးပိရၫၷဲ႔ တို႔စရာသျခားသီးရယ္..။ တစ္ေယာကၱၫ္း စားလာတဲ့ ညစာအနပ္ေပါင္း ၂၁၀၀ ေက္ာၼြာ တစ္ရကၼၽြ မပ္ကၸါဝငၲဲ့ ငါးပိရၫၷဲ႔ တို႔စရာက တစၥဳံတစ္ေယာကၠိဳ ရျၫ္ရယၱာ်ဖစ္သၫ္။ ညစာတစၷပၷပၼြာ ဆူးနဲ႔အတူ ထမင္းစားျပဲမြာ လာထိုငၼယ့္ ထို တစၥဳံတစ္ေယာက္ အၾတက္ အဆင္သင့္်ပငၴားေပးတာဆိုလ္ငႅၫ္း မမြား။ ေဆာင္းေေလအးေလးက တစ္ေသာ့ေသာ့နဲ႔ ဆူးအနား ေဝ့လာတာမို႔ နၫ္းနၫ္းေတာ့ ေအးလာသလိုပင္။ ဆူးရိပၠိဳ သိပ္ေတာ့ အေအးခံလို႔မရ။ ဆူးအသကၠိဳၾဆဲဆန႔ၹိဳ႕ အစားထိုးေပးထားတဲ့ ႏြလုံးက ဆူးဆီမြာေကာင္းျစာတၫ္ေနတာမို႔ ေသာက္ေဆးကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီးေသာက္ရမြာကၾလဲရင္ တ်ခားစိတၸဴစရာမလိုေပမယ့္ ေေပတလို႔ေတာ့ မရပါ။ ဗိုကၦာေေနပမယ့္ ဆူးမထခ္င္။ နဲနဲေမြာငၲဲ့အထိေတာ့ ထိုငၡ္င္ေသးသၫ္။ စံပယ္်ခဳံေၾတ ဘယ္ညာရံထားတဲ့ ေလၽြာကႅမ္းေလးကို ေငးရင္း တစ္ေန႔တာကို အဆုံးသတ္ေနက္ဆိုေပမယ့္ ဒီေန႔ေတာ့ ခပ္ၾကာၾကာေလး ထိုင္ေနခ္ငၼိသၫ္။ ၿခံဝေကန ်ပဴတစ္်ပဴတစ္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ ေကလးတစ္သိဳကၠိဳ ဆူးရိပၠိဳ လက္ယပ္ေခၚလိုက္ရာ ေခရပႏ္းေလးေၾတ တစ္အိတၥီနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳအနားေရာကႅာၾကသၫ္။"ေလးေလးဆူး.. သားတို႔ ေခရပႏ္းေေၾတကာကႅာတယ္။ ေလးေလးဆီက မုန႔ၹိဳးရရင္ မနက္်ဖႏႅာကႏ္ေတာ့ဖို႔ မုန႔္ဝယႅိဳ႕ရၿပီ.. ဟီး"ေခရပႏ္းအိတ္ေလးေၾတ စုကိုင္ရင္းေ်ပာလာတဲ့ ေကလးကို ဆူးရိပၠိဳ .. ေက္ေက္နပၷပ္်ပဳံးၾကည့ႅိဳက္ရသၫ္။ လူလၫ္ေၾတ။ "ေအးပါၾကာ ကဲ ေလးေလးက .. တစၺဴးကို တစ္ေထာင္ေပးလိုကၼယ္ေနာ္။ မနက္်ဖႏ္ေတာ့ ေမကာကၷိဳင္ၾကဘူမဟုတႅား။ စတုဒိသာ လာစားၾေကနာ္ ။ ပႏ္းေကတာ့ သီတင္းကၽၾတ္ၿပီးမြပဲ ေကာက္ၾေကတာ့။ ကႏ္ေတာ့ဖို႔က မုန႔ၼလိုဘူး.. အခု ကႏ္ေတာ့ၾသားၾက.. မုန႔ၹိဳးေပးမယ္"ေခရပႏ္းေလးေၾတကို နို႔ဆီဗူးေလးနဲ႔ ခ္ိႏၠာ အၾတကၠ္ေအာင္ ပိုကၦံထုတ္ေပးလိုက္ရင္း ကႏ္ေတာ့ျခင့္ေပးလိုက္ေတာ့ လမ္းထဲက ေကလးေၾတ ဆူးရိပၠိဳေအရြ႕ က္ဳံ႕က္ဳံ႕ေလးထိုငၠာ ကႏ္ေတာ့ၾေကလသၫ္။ ေခရပႏ္းေကာကၡအ်ပင္ ဘာမုန႔ၼြမပါဘဲ မုန႔ၹိဳးပါထပ္ရတာမို႔ ေကလးေေၾတပ္ာ္ရႊျငၥာ ေ်ပးၾထၾက္သားၾကတာကို ဆူး ေငးၾကည့္ရင္းေပ္ာ္ေနမိသၫ္။ ဒီေကလးေၾတထဲမြာ သုံးႏြစ္အျရယ္ ၾလျငႅင္ဉီး သားေလးကလၫ္း ေတာကၱက္ေတာကၱကၷဲ႔ ပါၾသားေလသၫ္။ ေခရလမ္း လို႔ နာမၫ္ေပးထားတဲ့ ဒီလမ္းေလးေပၚမြာ လူႀကီးေကလး ေန႔ညေမျရး ေအးေအးခ္မ္းခ္မ္း ေဆာ့ကစားၾက၊ ဆူး ရိုက္ေပးထားတဲ့ ခုံတႏ္းေလးေၾတမြာ ထိုင္ၿပီးအပႏ္းေ်ဖၾက၊ အတာ့ လက္်ဖစ္ ေသာက္ေရအိုးစင္ေလးက ေသာက္ေရကို ခပ္ေသာက္ၾက နဲ႔ ေန႔စဥၥၫၠားေနတတ္သၫ္။ မနက္်ဖႏၧိဳလ္င္ သီတင္းကၽၾတ္ၿပီ။ ၿခံအဝငႅမ္းက စံပယၸင္ေလးေၾတ အားပါးတရျပင့္အာေနၾကတာ တစ္ၿခံလုံးေမႊးပ္ံ႕ေေနတာ့သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ ထိုင္ေနရာကထကာ ၿခံတံခါးကို ၾသားပိတႅိဳက္ၿပီး ေလၽြာကႅမ္းထိေပၠန တစ္ၿခံလုံးကို ်ခဳံၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ စံပယ္႐ုံေလၽြာကႅမ္းေလးအဆုံးက ဝါးနဲ႔ပ္ဥၹကၥပ္ေ်ခတံရြၫၱဲအိမ္ေလးက ၾလႏၡဲ့တဲ့ ႏြစၼ္ားအၾတင္း ႏြစ္ႀကိမ္ ်ပဳ်ပငၡဲ့ရၿပီးၿပီ။ လက္သမားဆရာေၾတက ဆူးရိပၠိဳ ကို ေအတာ္အံ့ၾသၾေကပမယ့္ .. ဆူးရိပၠိဳ ခိုင္းတဲအတိုင္းတေစ္သဝမတိမ္း ်ပင္ေဆာက္ေပးၾကတာမို႔ အိမ္ေလးက ဟိုအရငၲဳႏ္းကအတိုင္း ပုံစံေမ်ပာင္းလဲ။ ၿခံႀကီးေကတာ့ ေ်ပာင္းလဲၾသားခဲ့ၿပီ။ ၿခံထဲမြာ မၫ္သည့ၥိဳကၸ္ိဳးပငၼြ မရြိေတာ့ဘဲ ေအ်ပာင္ရြင္းထားၿပီး ဆူးရဲ့ ကားရပၹိဳ႕ ဂိုေဒါင္ေလး ေဆာကၳားသၫ္။ ထိုဂိုေဒါင္ေလးထဲမြာ ဆိုငၠယ္အစုတ္ေလးတစၥီးက ေနရာအ်ပည့္ယဴထားလ္က္သားရြိေနၿပီး ေန႔တိုင္း စက္ႏြိဳးေပးေနတာမို႔ စီးမယ့္သဴမရြိေပမယ့္ ေဒါက္ဝြီးေအ်ခေအနအတိုင္းရြိေနလ္က္သား။ ၿခံစၫ္းရိုးမြာ ဆူးပုတၷဲ႔ ကျငၼႏ္းခ္ဥၸင္ေၾတက အိမၠိဳအုပ္ေတာ့မည့္အတိုင္း ရြၫၠိဳင္းလ္က္။ ႐ုံးနားတဲ့တစ္ရက္ေတာ့ လူငြားေခၚၿပီးရြင္းရအုံးမြာ။ ေတာတႏ္းထဲက ပလပၥတစၴိဳငၡဳံေၾတအစား သစၸင္ေၾတကိုပတၠာ ခုံဝိုင္းႀကီးေၾတ ရိုကၳားတာမို႔ .. ေေဖဖ တစၡါတစ္ေလ ထိုခုံေၾတမြာထိုင္ရင္း စာဖတၱာမ္ိဳး တရားထိုငၲာမ္ိဳး လုပၲတၠာ တစၡါတစ္ေလ ေေရႏျးအိုးေလးနဲ႔ အပႏ္းေ်ဖတတ္သၫ္။ အိမ္ေခါင္းရင္းက ေရၾတင္းႀကီးကိုလၫ္း အလုံပိတၠာလိုက္ၿပီး.. ေေရမာၱာေလးအစား ေမာၱာအႀကီးတစႅဳံးတပၴားၿပီး ေရစငၠိဳလၫ္း အႀကီးေ်ပာင္းတငႅိဳကၠာ ရျပၠကၳဲက ေရလိုအပ္သဴေၾတ ယူနိုင္ေအာင္ ေရငုတ္ေလးေၾတ ၿခံစၫ္းရိုးအ်ပငၠိဳထုတ္ေပးထားခဲ့တာေၾတကသာ ေ်ပာင္းလဲၾသားတာ်ဖစ္သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ စီးျပားေရးတကၠသိုလ္ ေကန ၾဘဲ႕ရခဲ့ၿပီးေနာက္ အသက္ရလာၿပီ်ဖစၲဲ့ ေေဖဖ့အလုပ္ေၾတကို ဉီးေဆာင္ရင္း လုပ္ငႏ္းေၾတ ခ္ဲ႕လာနိုငၡဲ့တဲ့အ်ပင္ ဘႏ္ေကာကၠ်ပႏႅာတဲ့ အတာ့သူငယၡ္င္း ေအာင္်မင္ဟိႏ္း ရဲ့ ကုမၸဏီနဲ႔ ဖကၥပႅဳပ္ငႏ္းတစၡဳကိုပါ အသစ္ လြမ္းထားၿပီးၿပီ။ လၽြပၥစၸစၥၫ္းမ္ိဳးစုံ တစ္ေနရာတၫ္းမြာရမယ့္ ကုႏၲိဳက္ႀကီး ျဖင့ႅြစၹိဳ႕ ်ပငၧင္ ေနတာပဲ်ဖစ္သၫ္။ စိႏၴၫၱိဳက္၊ ေဆာကႅဳပ္ေရးလုပ္ငႏ္းမ္ား ႏြင့္ အိမ္ၿခံေ်မမ္ားျစာကို ကိုျငၲယ္အဳပၡ္ဳပ္ေနတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို လူတိုင္းက အံ့ၾသၾကတာက ခန႔ၼြႏ္းမေရအာင္ ႂၾကယ္ဝခ္မ္းသာၿပီး ႏုဖတ္ေခ္ာေမာၾလႏ္းတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ဒီၿခံထဲက ေ်ခတံရြၫ္ ဝါးအိမ္ေလးမြာေေနနတာေၾကာင့ႅၫ္း ပါသၫ္။ ေခရပႏ္းေေၾတကာကၠာ စံပယၸႏ္းေၾတခူးကာ ေဖာက္သၫ္ေပးေနတာေၾကာင့ႅၫ္း ပါသၫ္။ လာစပ္ဟပ္ၾကတဲ့ မိႏ္းေမခ္ာ မိႏ္းမေလြလးေၾတကို စိတၼဝငၥားဘဲ ်ငင္းလႊတၱာေၾကာင့ႅၫ္းပါသၫ္။ ေခရလမ္းေလးကို ပိုၿပီးသာယာ ေစဖို႔ ပိုၿပီးစၫၠားေအာင္ ကိုယၱိဳငၠိဳယၠ္ စီမံေနတာေၾကာင့ႅၫ္း ပါသၫ္။ ခမ္းနားထၫ္ဝါျစာတၫ္ေဆာကၳားတဲ့ တိုက္အိမ္ႀကီးမြာ ေမနဘဲ ဒီၿခံေလးထဲမြာ ေအးေအးလူလူ လာေနတာကို ဒီရျပၠကၠ ေကလးလူႀကီးအကုေႏၠတာ့ ဝမ္းသာေနၾကသၫ္သာ။ သူတို႔လၫ္း ခငၼငၡဲ့ရတဲ့ အတာ့ကို သတိရၾကတယၼဟုတႅား။ အၾဘားေကတာ့ ေမြာၻီက ဖားေအာက္ေတာေရက္ာင္းမြာ တရားစခႏ္း ဝင္ေနတာ ႏြစ္ေပါက္ေနၿပီ။ တရားအရိပၼြာ ေအးခ္မ္းေျမ႕ေလ္ာ္ေနကာ အိမ္်ပႏႅာဖို႔ ေခၚလို႔ေတာငၼရ။ဝါးအိမ္ေလးထဲက ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ပ္ဥၡင္းပ္ဥၠာအခႏ္းေလးေကတာ့ ေေဖဖ တစၡါတစ္ရံ အပႏ္းလာေ်ဖတာမို႔ တစၠဴးတစၠ ်ပငၧင္ေပးထားရသၫ္။ အႏၲီလတ္အခႏ္းကိုတာ့ ဆူးရိပၠိဳ အလုပၡႏ္းအ်ဖစ္ေ်ပာင္းလဲထားၿပီး ဘုရားစငၠိဳ အတာလုပၡ္ငၲဲ့ပုံစံအတိုင္း ခ္ဲ႕ပစႅိဳကၠာ မြႏၲံခါးခ္ပ္ေလးေၾတ တပၴားလိုက္သၫ္။ ဆူးရိပၠိဳေကတာ့ ထုံးစံအတိုင္း အတာ့အခႏ္းက ေမႊ႕ယာအပါးေလးမြာပဲ အိပၲာေပါ့။ ဆူးရိပၠိဳ ခေရပႏ္းေလးေၾတကို နို႔ဆီျခကၷဲ႔ခ္င္ၿပီး ပုဆိုးေရစိုစနဲ႔ ပတၳားလိုက္သၫ္။ ညမိုးခ္ဳပ္ လာယူၾေကတာ့ေပးလိုက္႐ုံပင္။ ဆူးနာရီကိုၾကည့ႅိဳက္ေတာ့ ၆ နာရီ ၃၅ မိနစ္။ ညစာစားၿပီးလၽြင္အလုပၷဲနဲ လုပ္ရအုံးမၫ္ေလ။ အိမ္ေပၚမတကၼီ ေလြကားထိေပၠန ေန႔စဥႅဳပ္ေနက္အတိုင္း စံပယ္႐ုံေလၽြာကႅမ္းေလးကို သမငႅၫ္်ပႏ္ေငးလိုကၼိသၫ္။ တစ္ေန႔ .. တစ္ေန႔ေတာ့ ဒီလမ္းတစ္ေလၽြာက္ ေလၽြာက္ဝငႅာမယ့္ ခ္စ္ရသူကို ေၾတ႕ရလိမ့ၼၫႅိဳ႕ ဆူးရိပၠိဳ မမြိတၼသုံ ယုံၾကၫ္ေနဆဲ။ ယုံၾကၫၡ္ကၱိဳ႕က တစၡ္ေကၠလးမယိမ္းယိုငၡဲ့ေပမယ့္....ဒီေန႔လၫ္း .. ဆူးတစ္ေယာကၱၫ္း အိမ္ေပၚတကၠာ ညစာစားေရပအုံးေတာ့မၫ္။ ၆ႏြစ္... ရက္နဲ႔ၾတက္ရင္ ရက္ေပါင္း ၂၂၀၀ ေက္ာ္။ တစ္ရကၼြ ေမ့ေနတယ္ ဒါမြမဟုတ္ မြိႏ္ေဖ္ာ့ေဖ္ာ့ပဲသတိရတယ္ ဆိုတာ မရြိေအာငၠိဳပဲ နင့ၷင့ၷဲနဲၾလမ္းရတယ္ အတာ။ အတာ့ကို နင့္ေေနအာငၡ္စၡဲ့တဲ့ ကိုယ့္ႏြလုံးေကတာ့ ေသၾသားခဲ့ၿပီတဲ့ အတာရယ္။ ဒါေပမယ့ႅဲ ရငၻတၳဲ ခုႏႅႈပ္ေေနပးတဲ့ ႏြလုံးအသစ္ေလးက အတာ့ကို ဆထကၱႏၸိဳးတိုးခ္စ္ေနဖို႔ လုံေလာက္ေအာငၸဲ သျႏၥမ္းေပးေေနလရဲ့။ အတာသိလား.... ကိုယ့္ႏြလုံးခုႏ္သံက တစၡဳတၫ္းမဟုတၻဴးအတာ.. ဒီႏြလုံးခုႏ္သံေနာကၠ ေနာကၳပ္ႏြလုံးခုႏ္သံ ပိစိေလးက အတာနဲ႔ ကိုယ့္ေအၾကာင္းကို ်ပႏ္ေ်ပာင္းေ်ပာ်ေပနတာ အခ္ိႏၲိဳင္း မၿငီးနိုင္ေအာငၸါပဲ အတာ။ အဲ့ဒီႏြလုံးခုႏ္သံ ပိစိေလးေက်ပာတဲ့ ပုံ်ပငၠိဳ အႀကိမ္ႀကိမ္ ်ပႏၷားေထာင္ရင္း ငါေလ ႀကိဳးစားအသက္ရြင္ေနတယ္ အတာရဲ့။ ေဆးလၫ္းပုံမြႏ္ေသာက္သလို ေလရႈ လမ္းေလၽြာက္ ေရကိုေသာက္ ဆိုတဲ့ မင္းရဲ့စကားကိုလၫ္း ငါလိုကၷာေေနသးတယ္။ မင္းမ္ား ်ပႏႅာမလားလို႔ စံပယ္႐ုံေၾတၿခံရံတဲ့ ဒီေလၽြာကႅမ္းေလးထိေပၠန ငါေစာင့္ေနတယ္ အတာ။ ငါ့ကို်မင္ရင္ မင္းမြတၼြ မြတၼိပါ့မလား။ ငါေလ အရငၠဆူး မဟုတ္ေတာ့ဘူးအတာ။ ဝိတ္ေၾတလၫ္းတကႅာသလို အရပႅၫ္းပိုရြၫႅာတယ္။ ထမင္းေၾတအမ္ားႀကီးစားနိုငႅာသလို ဟင္းလၫ္းေခ္းမမ္ားေတာ့ဘူး။ မင္းသငၡဲ့သလို ငါ ပတ္ဝႏ္းက္ငၷဲ႔ ပလဲနံပသင့္ေအာင္ေနတတၡဲ့ၿပီအတာ။ ေနာက္ၿပီး မင္းသင္ေပးခဲ့လို႔ ၾကငၷာတတႅာခဲ့ၿပီအတာရယ္။ အတာေရ သီတင္းကၽၾတ္ၿပီ။ မင္းနဲ႔အတူတူ ်ဖတ္သႏ္းခဲ့ဖူးတဲ့ သီတင္းကၽၾတၱိဳင္းမြာ ေနာကၱစ္ေခါက္ မင္းနဲ႔အတူမ္ား်ဖတ္သႏ္းျခင့္ရမလားလို႔ ေမၽြာႅင့္ေနဆဲပဲအတာေရ။ ၿခံအဝငႅမ္းတစ္ေလၽြာကၠ မင္းစိုကၡဲ့တဲ့ ေခရပငၲႏ္းက ျပင့္ေနလိုကၱာ အတာရယ္။ ေလေအဝြ႕တိုင္းမြာ ေခရပႏ္းနံ့ေၾတ သင္းပ္ံ႕ေနလို႔ေလ... မင္းမ္ား ်ပႏႅာခဲ့ရင္ လမ္းမမြားဖို႔ ငါႀကိဳးစားေေရလာင္းေနတယ္ အတာ။ 💖💖💖 မင္းသိလားအတာ။ ဒီၿခံေလးဟာ မင္းအၾတက္ အမြတၱေရၾတ ်ဖစၲၫ္ရာဆိုရင္ ငါ့အၾတက္ေတာ့ ခ္စ္်ခင္းေၾတ ေျမးျဖားရာပဲ အတာ။ မင္းအၾတက္ ခ္စ္ေမတၱာေၾတ ေျမးျဖားရာဆိုရင္ ငါ့အၾတက္ေတာ့ ဘဝရြင္သႏ္ရာပဲ အတာ။ မင္းအၾတက္ ဘဝ်ဖစၲၫ္ရာဆိုရင္ ငါ့အၾတက္ေတာ့ တစၻဝလုံး အဆုံးသတ္ရာ ေနရာပဲ အတာ။ 💖💖ခ္စ္ေနတုႏ္းပဲ ဆိုတဲ့ စကားက သိပ္ရိဳးရြင္းတာ အတာရဲ့။ တစၡါကခ္စၡဲ့ဖူးၿပီး ဘယႅိဳေအ်ခေအန်ဖစ္်ဖစ္ ဆကၡ္စ္ေေနသးတယၦိဳတဲ့ အဓိပၸါယၸဲ မဟုတႅား။ ငါေကတာ့ ခ္စ္ေနတုႏ္းပဲလားလို႔ ေမးခဲ့တဲ့ ေေဖဖ့စကားကို ်ပေႏၼ်ဖ်ဖစၡဲ့ဘူးအတာ။ ခ္စ္ေနတုႏ္း မဟုတၻဴးအတာ။ ခ္စၲာ။ ဟိုတုႏ္းက ခ္စ္သလို ေအ်ပာင္းမလဲ ခ္စ္ေနတာ။ ပိုၿပီး ရြင္သႏၲိဳးျပားၿပီးေတာ့ကို ခ္စၲာ။ ထပႅၫ္းခ္စ္အဳံးမြာ။ အဲ့ဒီအခ္စ္ေၾတနဲ႔ ေစာင့္ေနခဲ့တာမို႔လို႔ ေေဖဖက အတာ်ပႏၼလာေတာ့ပါဘူး သားရယႅိဳ႕ ေ်ပာတဲ့စကားကို ငါ မ္ၾကၠယ္်ပဳနိုငၡဲ့တာ အတာ။ ယုံတယ္ အတာ.. ငါက မင္းေပးမယ့္ ဆုေၾတနဲ႔ ထိုကၱႏၲယၦိဳ?.. မင္း ငါ့ကို ဆုေေၾတပးဖို႔ ်ပႏႅာလိမ့္အဳံးမယၦိဳတာ ယုံတယ္။ ဒီတစ္ည မဟုတႅၫ္း .. ေနာက္ .. ေနာက္ ေညၾတမြာေပါ့။ **********Stanford University, California.Graduation ceremonyအနက္ေရာင္ ဝတ္႐ုံႀကီးေပၚမြာ အစိမ္းနဲ႔ ပႏ္းေရာင္ေရာျစကၳားတဲ့ ပဝါရငၡ္ ကို ထပ္ဝတၳားရင္း.. ႏြစ္်မႇုပၴားခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ေၾတကို အတာ ်ပႏ္ေၾတးေနမိသၫ္။ ်မကၡင္း်ပငၴဲ ခင္းက္င္းထားတဲ့ ခုံေလးမြာထိုင္ရင္း. အၾလေတ္ရနၿပီ်ဖစၲဲ့ .ဖုႏ္းထဲက ပုံရိပ္ေၾတကို တစၡဳၿပီးတစၡဳ ၾကည့ၠာ ၾလမ္းၾဆတ္်ခင္းဒီေေရၾတ ထိမ္းမေရအာင္ တကႅာခဲ့သၫ္။ ဒီပုံရိပ္ေၾတက ... အတာ့ရဲ့ အားအင္ေၾတကို မိုင္ေထာင္ေပါင္းမ္ားျစာ ၾကာေဝးတဲ့ ပငႅယ္ႀကီးကို်ဖတၠာ ေဆာငၠ္ၪ္းေပးခဲ့တာ်ဖစ္သၫ္။ ပို႔ေပးတဲ့သူကိုေက္းဇူးတင္ရင္းနဲ႔.. အႏြစ္သကၦဳံး ပုံရိပ္ေလးကို .. စိုက္ၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ ေ်ခတံရြၫ္ ဝါးအိမ္ေလးေရြ႕... စံပယၸႏ္းျပင့္်ဖဴ်ဖဴေေၾတျဖးေျဖးလႈပ္ေနတဲ့ လမ္းေလးထကၼြာ.. ေအဝးကိုလြမ္းေမၽြာ္ၾကည့္ေနတဲ့ လူသားေလးက ေနာကၦဳံး်မငၡဲ့တုႏ္းက ပုံနဲ႔ သီးသန႔္ၾကဲ်ပားၾသားခဲ့ၿပီပဲ.. သႏၼာေေနပးတာ ေက္းဇူးတငႅိဳကၱာ။ 💕💕 ေနာင့္ေၾဆးငယၺ္ာဝြႏ္၊ ၾလန႔ၳၾကႅႏၠိဳတျစ္သႏၠဴေလြာက္ဘယ္ေ်ဖဆၫ္ ေဖ္ာကၷိဳငႅိမ့္။ 💕💕💕ဉီးၾကင္ဉ .. ဘာေေၾတၾတးေနတယၦိဳတာ အတေတၼ်ပာနိုင္ေပမယ့္.. အတာ့အၾတေကၠတာ့ ေရာက္ေလရာရာ အရပၲိဳင္းမြာ မြႏ္းဆတမ္းတရတဲ့ ေနရာေလးက.. ခ္စ္ရသူ ေစာင့္ေနတဲ့ အဲ့ဒီေနရာေလးပဲဆိုတာ ဒီကဗ္ာအပိုင္းအေစလးနဲ႔ သက္ေသတၫၼိသၫ္။ ဟုတၱယ္ ဆူးရိပၠိဳ.. ခငၺ္ားရြိတဲ့ အဲ့ဒီအရပၠိဳပဲ အ်မဲမ္က္ႏြာမူထားမိတဲ့ကၽျႏ္ေတာ္ေလ.. ၾလန႔ၳၾကႅႏ္ ၾလမ္းေၾဆးရတဲ့ခံစားခ္က္ေၾတ .. ေ်ဖဆၫၹိဳ႕ ဘယ္အရာကမြ မတတၷိဳငၻဴးဗ္ာ။ ဒီပုံရိပၴဲက ေနရာနဲ႔ လူသားဆီမြာ ႏြလုံးသားကို အပ္ႏြံထားရစၡဲ့ၿပီး လူကိုယၡႏၶာေက်ခခ္ခဲ့တဲ့ ဒီေ်မမြာ.. အတာ professional ပညာရပၲစၡဳ တတ္ေ်မာကၹိဳ႕ အရမ္းအားစိုကၳဳတၡဲ့ရ်ခင္းမရြိ... အတာ့ ဉာၾဏၥမ္းနဲ႔ .. ကတိစကားတျစၡႏ္းရဲ့ ၾတႏ္းအားေၾကာင့္ Top 10 ထဲ အ်မဲပါဝင္ေနခဲ့ေပမယ့္... တၫ္ၾကည့ၱဲ့အတာ့အၾတက္.. သတိရ်ခင္းေၾတ...က ေန႔ရက္ေၾတကိုေက္ာ္်ဖတၹိဳ႕ ခကၡဲေအာင္ ေယန႔အထိ လုပၷိဳျငၥမ္းရြိစ်မဲ။*** ေ်ခလြမ္းခ္င္းထပၲဴက္တယၦိဳရင္.... ကမၻာတစၻက္်ခမ္းစီမြာ ရြိေနပါေစ.. ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ ်ပႏၧဳံၾကဖို႔ အျခင့္ေအရးရြိတယ္ ဆူး.. ကၽျႏ္ေတာ့္ေ်ခလြမ္းေၾတ မရပၻဴး.. ဒီအတိုင္း.. လြမ္းလာေနတယ္*****"မင္းအတာျမႏ္" လို႔ မပီကလာပီကလာေခၚလိုကၱဲ့ နာမၫ္ေၾကာင့္ အတာ ေနရာကထကာ.. စင္ေပၚတၾက္သားၿပီး ကမ္းေပးလာတဲ့ အသိအမြတ္်ပဳလကၼြတ္ေလးကို ယူလိုက္သၫ္။ လကၡဳပ္သံေၾတထဲမြာ.. ဘဘရဲ့ လကၡဳပ္သံက အက္ယၦဳံး်ဖစၼၫၳင္သၫ္။ အမ္ားနဲ႔မတူ ၾကဲ်ပားတဲ့ဆင္ယငၼႈေၾကာင့္ အတူတူ အလုျပၡင္ဝငၡဲ့ၾကတဲ့ သူငယၡ္င္းေၾတက အတာ့ကို ဓါတၸဳံေၾတတစၹ္တၹ္တ္ရိဳက္ေနၾေကလသၫ္။ ပိုးပုဆိုးနဲ႔ လၫၠတုံးရြပ္အ်ဖဴ စီစၪ္ေပးတဲ့ ဘဘကို ေက္းဇူးတင္ရင္း.. ကတီပါဖိနပ္အနီေလးစီးကာ. .. စင္ေပၚတကႅာတဲ့ အတာ့ကို ဆရာေၾတေကတာင္ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနၾကလို႔.. Stanford University Medical center ရဲ့ ေအကာင္းဆုံး ေရာဂါေဗဒနဲ႔ ဉီးေဏြာကၷဲ႔ အာ႐ုံေၾကာ ပေရာၹကၦာ ဆုခ္ီး်မင့ၡံရတဲ့ အတာ့အၾတက္.. လိုအပ္ေနတဲ့ဂုဏ္်ဒပၧိဳတာ.. ဒီေလာကၷဲ႔ မလုံေလာက္ေပမယ့္.. အတာ ်ပႏ္ေတာ့မၫ္။ လက္ႏြစၻကၷဲ႔ တင့ၱယ္ေအာင္ ထားနိုငၹိဳ႕... ထပ္ႀကိဳးစားရမြာဆိုေပမယ့္.. အတာ့ႏြလုံးသားက .. ဒီထက္ ခံနိုင္ရၫၼရြိေတာ့ၿပီ။ "ကၽျႏ္ေတာ့ၼနက္်ဖႏၲိဳင္းကို ... ထပ္ၿပီး အလဟႆ အ်ဖစၼခံေတာ့ဘူး ...ဆူးရိပၠိဳ "*********ကားကို ဂိုေထာငၴဲ တစၡါတၫ္းၾသင္းလိုက္ၿပီး ၿခံတံခါးကိုပိတႅိဳကၠာ ဆူးရိပၠိဳ အိမၻကၠိဳ စံပါယ္႐ုံေလၽြာကႅမ္းေလးေကန ဝငႅာခဲ့သၫ္။ သီတင္းကၽၾတ္ေက္ာင္းပိတ္ရက္ ႐ုံးပိတ္ရကၼိဳ႕ ေခရပႏ္းေကာကၱဲ့အျဖဲ႕ေၾတ လာၾကမြာမဟုတ္ၾက။ ဒီရက္ေလးမြာ လူေေၾတပ္ာ္ၾကတာ အားက္စရာပင္။ ဆူးရိပၠိဳ ဒီေန႔ ေေဖဖ့ကို ႐ုံးကအ်ပႏ္ ဝငၠႏ္ေတာ့ခဲ့သၫ္။ ၾဘားဆီကိုေတာ့ ၾသားလို႔မေရသးတာမို႔ ေနာကၼြကႏ္ေတာ့ရမြာ။ ေခရပငႅမ္းတစ္ေလၽြာက္ မီးၾထႏ္းဖို႔ အခုတၫ္းက ်ပငၧင္ေနၾကတဲ့ေကလးေၾတ ဆူညံျစာ ေပ္ာ္ေနၾကသၫ္။ဗာဒံျရက္ေလးေၾတ မီးပုံးလုပၴားတဲ့ ဒီလမ္းေလးက သီတင္းကၽၾတၠာလတစ္ေလၽြာကႅဳံး ဆီမီးေလးေၾတၾထႏ္းကာ ထားမြာမို႔ အတာေရ..... မင္း်ပႏႅာမယၦိဳ ဒီလမ္းအတိုင္းေလၽြာကႅာခဲ့ပါၾကဲ႕။ ဆူးရိပၠိဳ အဝတ္အစားပငၼလဲနိုင္ေတာ့ဘဲ ႐ုံးအိတၠိဳ အလုပၡႏ္းထဲထည့ၡဲ့ကာ ေခရလမ္းေလးအတိုင္း ်ပႏ္ေလြ္ာၾကၳကႅာခဲ့သၫ္။ ခုံတႏ္းေလးေၾတ စီရီခ္ထားတဲ့ ေနရာမြာ လူစၫ္ေနၿပီ။ "အကိုဆူးရိပ္.. သာေျခယိုငၥားမလား၊ ၾကာဇံခ္ကၥားမလား"ၾလျငႅင္ဉီး က လကၳဲက ၾကာဇံခ္ကၳည့ၳားတဲ့ ဟင္းလိုကၡ္ိဳင့္ႀကီးကိုင္ရင္းက ေမးလာတာမို႔ ဆူးရိပၠိဳ ်ပဳံးရင္း ်ငင္းလိုက္သၫ္။"ေတာ္ၿပီၾလင္ေရ. အကိုဘာကူညီရမလဲ။ ေပးေပး အဲ့ဒီခ္ိဳင့္ေပး။ လာပါဗ္ာ.. ထိုငၸါ။ ပူမယၡငၺ္။ ၾကာဇံခ္က္ေလး သုံးေဆာင္ၾကပါခငၺ္ာ။ ၾလင္ေရ သာေျခယိုင္ ထည့္ေပးပါအုံး ဒီဘကၠိဳ"၅ ႀကိမ္ေ်မာက္... နိဗၺာႏ္ေစ္း စတုဒိသာေကၽျးတဲ့ေနရာ ေလးက အတာနဲ႔ ဆူးတို႔ ေခရပႏ္းေေၾတကာက္ေနက္ ေနရာေလး်ဖစၲာမို႔ ဒီေန႔လၫ္း ေခရပႏ္းနံ့ေလးေၾတက ေဆာင္းေလနဲ႔အတူ သင္းပ္ံ႕ေနဆဲ။ ရျပၠၾကၱင္းကတငၼက တစ္်ခားရျပၠကၼ္ားေကရာ လမ္းမႀကီးေပၚၾသားလာေနတဲ့ ဆိုငၠယၼ္ား လူမ္ားကိုတားကာ ဖိတ္ေခၚထားတာေၾကာင့္ေရာ ဒီေန႔ ခ္ကၱဲ့ ၾကာဇံဟင္းခါး အခ္ိႏ္ ၁၀၀ ႏြစ္အိဳးက ခဏခ္င္း ကုႏ္ေတာ့သၫ္။ စားျပဲေၾတသိမ္းဆၫ္းၿပီး မနက္်ဖႏ္ မုန႔္ဟင္းခါးခ္ကၹိဳ႕ ၾလငၲိဳ႕အိမၼြာ်ပငၧင္ၾကမြာမို႔.. လိုအပၲာေၾတ လုပ္ေပးၿပီး ဆူးရိပၠိဳ အိမၻကၠိဳ ်ပႏ္ေလၽြာကႅာခဲ့သၫ္။ထုံးစံအတိုင္း ထမင္းအိုးတၫ္ ဟင္းအိုးတၫ္ၿပီးတာနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳ ပကႅကၠဳလားထိုင္ေလးမြာထိုင္ရင္း ၿခံအ်ပငၠ ေကလးေေၾတပ္ာ္ရႊျငၥာ မီးၾထႏ္းေနတာကို ေငးၾကည့္ေနလိုကၼိသၫ္။ ဒီႏြစႅၫ္း ကိုယၱစ္ေယာကၱၫ္း ဆီမီးၾထႏ္းရအုံးမြာေပါ့ အတာေရ.. ။ေဖယာင္းတိုငၴဳပ္ေလးကိုင္ၿပီး ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ်ဖစၡ္င္ေနတဲ့ ကိုယ့ၠိဳယၠိဳ ဆူးရိပၠိဳ အားမရ. ဆုေတာင္းေလးက အခုခ္ိႏၴိေမ်ပာင္းလဲေပမယ့္... ထိုဆုေတာင္း်ပည့ၥဳံဖို႔ အစတၫ္းက မ်ပည့ၥဳံခဲ့တဲ့ဆုေတာင္းကို ်ပႏ္်ပငႅိဳ႕မ္ား ရနိုင္အဳံးမလား ဆူးရိပၠိဳ.. သိခ္င္ေနမိသၫ္။**** တစၡဳတၫ္းေသာဆုကို ေတာင္းခ္ငၸါတယၻဳရား။ တပည့္ေတာ္ ခ္စ္ရတဲ့ ဒီလူသားကို နာက္င္်ခင္းေၾတ.. သိမ္ငယ္်ခင္းေၾတ ေကန ကင္းေဝးၿပီး အ်မဲ်ပဳံးေပ္ာ္ေေနအာင္ ေစာင့္ေရြာက္ေၾထးေျပ႕ျခင့္ရတဲ့သူ သံသရာအဆကၦကၼြာ ်ဖစ္ရပါေစ ဘုရား။ တစၡ္ိႏၠ သစၸင္ေအာကၼြာ ေတာင္းခဲ့တဲ့ ဒီဆုေတာင္းက ေမ်ပာင္းလဲေပမယ့္ .. အရြငၻဳရား.. တပည့္ေတာ္ရဲ့ေတာင္းဆုေလး ်ပည့္ဝဖို႔... တပည့္ေတာ္ ခ္စ္ရတဲ့လူသား တပည့္ေတာ္ အနား်ပႏ္ေရာကႅာပါေစလို႔ ထပ္်ဖည့ၸါေရစဘုရား.. တပည့္ေတာ္ရဲ့ စစၼြႏၲဲ့ ခ္စ္်ခင္းက သက္ေသတၫၸါေစဘုရား***ဆီမီးေလးေၾတ ၾထႏ္းရင္း တိုငၲၫၦဳေတာင္းမိတဲ့ ဆုေတာင္းက အရင္ႏြစ္ေၾတကထကၷဲနဲေတာ့ ပိုရြျၫ္သားတာေပါ့။ ည ကား တစ္ေ်ဖးေ်ဖး နကႅာခဲ့ၿပီ။ ခပ္ေဝးေဝးက မီးရႉးမီးပႏ္းေဖာက္သံကၾလဲရင္ တ်ခားအသံေၾတ မရြိေတာ့ ေအာင္ တိတၦိတၱဲ့အထိ ဆူးရိပၠိဳ ထိုင္ေနမိသၫ္။ ၿခံစၫ္းရိုးမြာ ၾထႏ္းထားတဲ့ ေဖယာင္းတိုင္ေၾတလၫ္း ၿငိမ္းလုၿပီ။ အိမ္ေပၚေရာက္ရင္ လမ္းမီးေတာ့ၾထႏ္းလိုက္အဳံးမြပါပဲေလ။ ဒီေန႔ ရငၻတၳဲက ႏြလုံးခုႏ္သံ ထူးဆႏ္းေနသလိုပဲ အတာေရ လို႔ တမ္းတရင္း ကုလားထိုငၠ ထကာ အိမ္ေပၚတကၹိဳ႕ေလြကားထိေပၠန .. ေလၽြာကႅမ္းေလးအတိုင္း သမငႅၫ္်ပႏ္ၾကည့ၼိေတာ့..ဆီမီးေရာင္ ခပၼြိႏၼြိႏၠိဳ ေက္ာေပးထားကာ စံပယ္်ခဳံေၾတၿခံရံတဲ့ လမ္းေလးအတိုင္း ေလၽြာက္ဝငႅာခဲ့တဲ့ သူ.... မီးေရာငၴဲ လြမ္းဝငႅာတဲ့ ေ်ခအစုံမြာ ဆင္ယငၴားတဲ့ ကႏုတၸႏ္းေလးေၾတ စီခ္ယၱဲ့ ကတီပါဖိနပ္အနီေလးက ဆူးရိပၠိဳ်မျငၠင္းထဲ ေရာကႅာခဲ့တာမို႔ အလန႔ၱၾကား ေ်ပးဆင္းလာခဲ့မိသၫ္။ေလရာငၠိဳ ေက္ာေပးကာ အုပၼိဳးၾကည့ႅာတဲ့ ထိုလူသၫၠား ဆူးရိပၠိဳ အႏြစ္ႏြစ္အလလ ေစာင့ၥားခဲ့ရတဲ့ သူ ပါပင္။ ေေနလာငၴားလို႔ နီညိဳေရာင္သႏ္းေနတတၱဲ့ ေမးရိုးေလးေၾတက အခုေတာ့ သဘာဝအတိုင္း သန႔္ၾကၫ္ေနတဲ့ မ္က္ႏြာ်ပငၠိဳ ်ဖဴစင္ဝင္းျမၾတၥာအနားသတ္ေပးထားတာ၊ ထူထဲတဲ့မ္ကၡဳံးတို႔က မူလအတိုင္း၊ ်ပဳံးေယာင္ေယာင္ ႏႈတၡမ္းမ္ားကလၫ္းေန႔စဥၼကၱဲ့ အိမၼကၳဲကအတိုင္း ပါးလႊာနီေၾဆးေနဆဲ။ စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ မ္ကၷက္ဝႏ္း မ္ားကလၫ္း တစႅကႅကၷဲ႔ ႏူးညံ့ေနဆဲ။ "အတာ.. ""အကို"စူးနျစၥာ အၾကည့ၡ္င္းဆုံမိတဲ့ မိနစ္ေပါင္းမ္ားျစာကို ဒီစကားလုံးႏြစႅဳံးတၫ္းနဲ႔ ်ဖတ္သႏ္းပစႅိဳက္ၾကသလို ဘာစကားမြ ေမ်ပာနိုငၻဲ တစ္ေယာကၠိဳတစ္ေယာက္ တင္းၾကျပၥာေျပ႕ဖကၳား်ခင္း်ဖင့္သာ ၆ ႏြစ္ၾကာ အၾလမ္းေတးသီခ္င္းကို အဆုံးသတၸစႅိဳက္ၾကသၫ္။ ႏြစ္ လ ၾကာရြျၫၥာ တမ္းတရ်ခင္းမ္ားကို ျမတ္သိပ္ေသာ အနမ္း်ဖင့္ ႏြစ္သိမ့ႅိဳက္ၾကသၫ္။ ေရကိုတားလို႔ အၾကားမထင္သလို တၫ္်မဲေေစတာ့မယ့္ ဆကၦံေရးကို ႏြစ္ဉီးေသဘာတူ သာယာတိမ္းမူးျဖယ္ရာ ကိုယႅက္ႏြီးေႏြာ်ခင္း်ဖင့္ စတငႅိဳက္ၾကသၫ္။ ထိုေန႔သၫၠား .. ဆူးရိပၠိဳႏြင့္ မင္းအတာျမႏၲိဳ႕ရဲ့ ခ္စ္်ခင္းပ္ိဳးပငၠိဳ ေ်ေမကာင္းေ်မသန႔ၼြာ မ္ိဳးခ္စိုကၸ္ိဳးထိေၾတ႕ရြင္သႏ္ေစသည့္ ေန႔ပဲ်ဖစ္ေေပတာ့သၫ္။ ***********်ပင္းထျႏၥာလႈပ္ရြားေနတဲ့ ႏြလုံးသားနဲ႔ ဆန႔ၠ္ျငၥာပဲ.. ဆူးရိပၠိဳ တုတၱဳတၼလႈပ္ ရပ္ေနမိတာ ... အတာ ၾကငၷာျစာေျပ႕ဖကႅိဳကၱာမို႔ အတာ့ရင္အဳံကိုမ္က္ႏြာအပ္ရင္း ဆူးရိပၠိဳ အားရပါးရငိုေႂၾကးလိုကၼိသၫ္။ အတာ့ေ်ခဖဝါးထကၠ ကတီပါဖိနပ္ေလးသၫ္.. အတာ့ေအ်ဖပဲ်ဖစ္သလို.. ဆူးရိပၠိဳအၾတက္ အတာေပးတဲ့ အႀကီးဆုံးဆုဆိုလၽြငႅၫ္းမမြား။ အတာ့ က္စႅစၲဲ့ကိုယၡႏၶာေလးကို တင္းက္ျပၥာဖၾကၱယၳားမိတဲ့ ဆူးရိပၠိဳ ကို.. အတာေၾဆ႕ကနဲေကာကၡ္ီလိုက္ၿပီး အိမ္ေပၚသို႔ တကႅာခဲ့ေတာ့သၫ္။ အတာ့အခႏ္းေလးက အရငၲဳႏ္းက အ်ပင္အဆင္အတိုင္း အတိအက္။ အတာ..အတာေက္နျပၥာ ်ပဳံးေတာ့ ဆူးရိပၠိဳ ရြက္ရြကၷဲ႔ပဲ အတာ့ အသိအမြတ္်ပဳအ်ပဳံးကို ႏူးညံ့တဲ့အနမ္းနဲ႔ တုန႔္်ပႏႅိဳက္သၫ္။ အတာ့နီေၾဆးတဲ့ ႏႈတၡမ္းေၾတကို ဆူးရိပၠိဳ တစႅႊာစီ စုပ္ယဴနမ္းရႈိကၱဲ့အခါ အတာ တုန႔္်ပႏၠာ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ႏြစၡမ္းႏြစႅႊာစလုံးကို စုပ္ယဴလိုက္ၿပီး လၽြာဖ္ားေလးက တိုးဝျငၡင့္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ ဆူးရိပၠိဳ သက္်ပင္းေမာမ္ားနဲ႔ ႏႈတၡမ္းျဖင့္ေပးလာတာမို႔ ဆူးရိပၠိဳရဲ့ လၽြာဖ္ားေလးကိုစုျပၧဲလိုက္ရင္း.. ခံၾတင္းအႏြံ့ နယၡ္ဲ႕ပစႅိဳက္ေတာ့သၫ္။ တိုးလာတဲ့ ခ္စၥိတ္ေၾတကို ထိမ္းခ္ဳပၹိဳ႕ မတတၷိဳင္ေတာ့တဲ့ အဆုံး.. အတာ အကို႔ မ္က္ႏြာတစ္ဝိဳက္ စုပၷမ္းပစႅိဳက္သၫ္။ ပါးေလး ႏြာေရာင္ေလး ေမးေလး ေၾတ နမ္းရင္း အတာ အကို႔ကို ခ္စ္်မတၷိဳးျစာပဲ အိပ္ယာထကႅြဲေစကာ ေအပၚကအုပၼိဳးၿပီး အကို႔ ႏႈတၡမ္းမ္ားကို ႏူးညံ့တဲ့အနမ္းမ္ား ်ပႏႅၫၥတငႅိဳက္သၫ္။အကို႔လၽြာေလးကို အတာ့လၽြာဖ္ားနဲ႔ မၾလတ္ေအာင္ လိပၴားရင္းက အကို႔ရြပ္အကၤ္ီၾကယ္သီးေၾတ်ဖဳတၸစႅိဳကၠာ အကို႔ပုဆိုးေလးကိုလၫ္း ခၽၾတၸစႅိဳကၼိသၫ္။ အပိုငႅိဳခ္ငၲဲ့ စိတၼ္ားနဲ႔ .. ပိုငၧိဳျငၡင့္အၾတက္ ျခင့္ေတာင္းစရာမလိုေအာင္ ...ၾကၫ္်ဖဴတာမို႔.. အတာ့ဉီးေဆာငၼႈေေၾတအာက္ ဆူးရိပၠိဳ သာယာျစာ တုန႔္်ပႏ္သၫ္။ အတာအုပၼိဳးထားရာက ထလိုက္ၿပီး စပို႔ရြပၷဲ႔ေဘာင္းဘီကိုခၽၾတၸစႅိဳကၡ္ိႏ္.. အတာ့ကို ေငးၾကၫ့္ေနတဲ့ အကို႔ႏႈတၡမ္းမ္ားေကတာ့ အနမ္းမ္ားကို ေမၽြာႅင့္ေနတဲ့ လကၡဏာနဲ႔ တစၧတၦတၱဳႏ္ယငႅိဳ႕ အကို႔ရငၻတၠ ရြၫႅ္ားတဲ့ အမာျရတၠိဳ ထိေၾတ႕လိုက္ရင္း ႏြလုံးသားေလးကို ျဖျဖနမ္းရြိဳက္ေတာ့ ညၫ္းသံခပၲိဳးတိုးက အကို႔ႏႈတၹ္ားေကန ၾထကႅာေလသၫ္။ အတာ့ကိုယႅဳံးေလးကို ျပတ္သပ္ရင္း .. တစၡ္ိႏၠ ႂၾကက္သားေကာင္ေလးကို ဆူးရိပၠိဳ ်ပႏ္်မင္ေယာင္ေနမိသၫ္။ အတာသၫၠား .. လူပ္ိဳႀကီး်ဖစႅာခဲ့တာပဲ။ အတာ့ တငၸါးလုံးေလးေၾတဆီလက္ေရာၾက္သားေတာ့ အတာငယ္ေလးက မာႏ္ေထာငၠာ ႐ုႏ္းႂၾကလာတာကို ခံစားလိုက္ရသၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ ေအပၚက အုပၼိဳးထားတဲ့အတာ့ကို တစၹႏႅြဲခ္လိုက္ၿပီး ယုယျစာ်ဖင့္ ကိုယၡႏၶာအႏြံ့ အနမ္းမ္ား ေပးလိုက္သၫ္။ လၫၸင္းေလး မြစၿပီး ရင္အဳပ္ေလး၊ ဗိုက္ေလးေကနၿပီး ေပါငၲံေလး၊ ေ်ခဖမိုးေလးေကနၿပီး ေ်ခဖဝါးေလးအထိ.. တစ္ေနရာမြမၾလတ္ေအာင္ အနမ္းေၾတ်ဖင့္ တုပ္ေႏြာငႅိဳက္သၫ္။ "ကၽျႏ္ေတာ္ ငရဲႀကီးေနမယ္ အကို"ဆူးရိပၠိဳ ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး အတာငယ္ေလးကို အသာအယာ ဆုပၠိဳငၠာ ပိုင္ရြင္်ဖစ္ေၾကာင္း .. သက္ေသတၫၹိဳ႕ .. ဆူးရိပၠိဳ ကိုယၳဲ တိုးဝင္ေစလိုက္ေတာ့သၫ္...။ 💕💕💕💕💕💕💕💕.တိုးညႇင္းတဲ့ ေလညင္းေလးက စံပယၸႏ္း ေခရပႏ္းရနံ့ေၾတကို မညိဳမညင္သယ္ေဆာငႅာရင္း.. စံပယ္ရိပ္်မဳံ ၿခံေလးကို ေၾထးေျပ႕ကာ.. ခ္စ္သဴတို႔ရဲ့ ခ္စ္်ခင္းေၾတကို... အသိအမြတ္်ပဳ ေကာင္းခ္ီးေပးေေနတာ့တာ... ေလာကတျစၡငႅဳံးေမႊးပ္ံ႕ေေေနေပတာ့သၫ္။်မင္ေနလ္ကၷဲ႔ၾလမ္းေလ်ခင္း .... မီးတစႅဳံးတၫ္း ၾထႏ္းထားတဲ့ အခႏ္းေလးထဲ ခ္စ္သဴႏြစ္ဉီးၾလၾတၳၾက္သားေတာ့မည့္အလား ေျပ႕ဖကၳားၾကသၫ္။ ဆူးရိပၠိဳ အတာ့ရျငၡငၴဲ ေခါင္းတိုးဝငၠာ ၾလမ္းၾဆတႅြသည့္ အတာ့ ကိုယ္သင္းနံ့ကို ရႉရြိဳက္ရင္း အတာ့ႏြလုံးခုႏ္သံကို နားေထာင္ေနမိသၫ္။ ဒီကိုယ္သင္းနံ့ေလးနဲ႔ ႏြလုံးခုႏ္သံေလးကို တအားၾလမ္းေနခဲ့တာ။ "အတာ.. ""ဗ္ာ .. အကို""အၿပီး်ပႏႅာတာလားအတာ.. ်ပျႏၴၾက္သားအုံးမြာလားဟင္""အကိုက ဘယႅိဳ်ဖစ္ေစခ္ငႅဲ"ဆူးရိပၠိဳရဲ့ ဆံပင္ေၾတကို ငုံ႔နမ္းရင္း ခပၲိဳးတိုးဆိုလာတဲ့ အတာ့ကို ေမာ့ၾကည့ႅိဳကၼိသၫ္။ "အကိုေ်ပာတဲ့အတိုင္း အတာက လုပ္ေပးမြာလား"အတာ်ပေႏၼ်ဖပါ။ ေခါင္းကိုသာ ညႇိမ့္်ပလိုကၱာမို႔ ဆူးရိပၠိဳ အတာ့ေမးဖ္ားမြာ ႏြဖူးကိုအပ္ရင္း ေတာင္းဆိုလိုက္သၫ္။" အကို႔နားက ဘယၼြၾထကၼၾသားေတာ့နဲ႔။ အကို အတာ့ကို တစႅြည့္ေစာင့္ေရြာကၼယ္ အတာ။ အရငၲဳႏ္းက ဆူးရိပၠိဳလို ေပါ့ပ္ကၸ္က္ ခ္ီးထုပ္သဴေဌးသားမဟုတ္ေတာ့ဘူး အတာ။ အကို အတာ့ကို ေစာင့္ေရြာကၡ္ငၲယ္။""ဘယႅိဳပုံစံမ္ိဴးနဲ႔လဲ အကို""အတာက အကိုလို႔ေခၚတာ သိပၷားေထာင္ေကာင္းတာပဲ အတာရယ္""ေအစာႀကီးတၫ္းက ေခၚခ္ငၡဲ့တာပါ အကို။ အကိုက သိပၢ္စၠ္ၾလႏ္းလို႔သာ.. ""အတာ.. အကို အတာ့ကိုခ္စၲယ္။ ဒီအိမၠိဳ ေစရာကၠတၫ္းက အကို႔ကို မညႇာမတာ ဆူပူတဲ့ အတာ့ကို ခ္စၡဲ့တာ။ အတာေသဘာတူရင္ အကို ေေဖဖ့ကို ျခင့္ေတာင္းၿပီး အတာ့ကိုလကၳပၡ္ငၲယ္။ ဒီထကၸိဳၿပီး ျခဲေမနခ္င္ေတာ့ဘူးအတာ""အႏၠယၠ ေသဘာမတူရင္ေရာအကို။""ၾဘားကိုေ်ပာခိုင္းမယ္။ ၾဘားက အတာ့ကို လိုက္ရြာေနခဲ့တာ။ အတာ်ပႏႅာလိမ့ၼယႅိဳ႕လဲ ၾဘားက အားေပးခဲ့တာ အတာ။""အကို... ဒီမြာၾကည့္.." ေပရာၹကၦာ ဆုတံဆိပၷဲ႔ ဆရာဝႏ္်ဖစ္ေၾကာင္း နိုင္ငံတစၠာ အသိအမြတ္်ပဳလကၼြတ္ေလးမြာ အတာ့နာမၫ္ေလး ထိုးလ္က္။ "ၾဘားကို အတာ ကတိေပးခဲ့တယ္အကို။ အတာ့ျခႏ္အားနဲ႔ အကို႔ဂုဏၼငယ္ေအာင္ ထားနိုငၲဲ့တစ္ေန႔ အကို႔ကို လာေတာင္းပါ့မယႅိဳ႕ေလ။ အခုေတာ့ အကိုက အတာ့ကို ်ပႏ္ေတာင္းေနတာပဲ အကို" "ခ္စၲာကိုး အတာ။ ဟုတၱယ္အတာ။ ေစာင့္ေနခဲ့တဲ့ ၆ႏြစ္အၾတင္း အတာ့ပုံရိပ္ေၾတကို အကိုတစၡါမြ ေမ့ေပ္ာကၼရခဲ့ဘူး။ အကို နိုးထတိုင္း အတာ့ကိုတမ္းတရင္းနိုးထတယ္ အကို အိပၥကၱိဳင္း အတာ့ကို အိမၼကၼကၹိဳ႕ အိပၥကၱယ္ အတာ။ ကိုယ္ အတာ့ကိုအရမ္းခ္စၲယ္။ ေအ်ခာကၱစ္ေယာက္ရဲ့ ခ္စ္်ခင္းမို႔ အတာ်ငင္းလိုကၼြာကို အကိုေသေမလာက္ေၾကာက္ေနခဲ့တာ""အကို အတာ့ကိုခ္စၲယၦိဳတာ အတာ ေအစာႀကီးတၫ္းက သိပါတယ္အကို" "တစၠယႅားအတာ""ႏြလုံးသားေက်ပာတဲ့ ဘာသာစကားပဲအကို။ အခ္စ္ရြိတဲ့လူတိုင္း နားလၫၷိဳငၸါတယ္။ အတာ့ကို ဒီေလာက္အၾကာႀကီး ေစာင့္ေေနပးတဲ့အၾတက္ အကိုဘာဆုလိုခ္ငႅဲ ဟင္""ဆု ဟုတႅားအတာ။ မင္းရဲ့ကတီပါဖိနပ္ အနီေရာင္ေလး အကို႔မ္က္ေစ့ေအာက္ ်ပႏ္ေရာကႅာခဲ့တာေလာက္ ႀကီးတဲ့ဆု ရြိေေနသးလို႔လား""အကိုရယ္.. ကၽျႏ္ေတာ္ အကို႔စာေလးကို ေန႔တိုင္းဖတၱယ္။ အကို႔စာထဲက ေမးျခႏ္းတိုင္းကို ေန႔တိုင္းေ်ေဖပးတယ္။ အကိုပို႔သတဲ့ ခ္စ္်ခင္းေမတၱာကို ေန႔တိုင္းခံစားတယ္အကို""အတာ.. မနက္်ဖႏ္ ေေဖဖ့ကို ၾသားေၾတ႕ရေအာင္ေနာ္။ အတာ အကို႔ကိုလကၳပၸါ။ အကိုတို႔ ဒီၿခံထဲမြာပဲ တစ္သကႅဳံးအတူတူေနၾကမယ္ေလ ေနာ္""အကို.. အတာ အကို႔ကို ခ္စၲယၺ္ာ။ ေသာ့ေပ္ာကႅိဳ႕ ထိုင္ငိဳေနတဲ့ ေကလးဆိုးႀကီးကို ေဟာဒီရငၷဲ႔ မဆံ့ေအာင္ ခ္စၡဲ့တာ။ အကိုအိမ္်ပျႏ္သားမြာကိုလၫ္း အရမ္းေၾကာကၡဲ့တာ အကို။ အတာ အကို႔ကိုလကၳပၼယ္။ ေနာက္ၿပီး အတာ အကို႔အနားမြာ အ်မဲေေနတာ့မြာ။"ကတိစကားမမၫ္ေသာ ကတိေၾတက တမငႅဳပ္ယဴစရာမလိုဘဲ အလိုလို ရငၴဲက ျပင့္အာလာခဲ့သၫ္။တစ္ေယာကႅကၠိဳ တစ္ေယာၾကၦဲကာ၊ တစ္ေယာကၠ ထီးလိုကာၿပီး တစ္ေယာကၠ ေၾထးပိုကၠာ၊ တစ္ေယာကၠ သံမဏိလိုခိုငၼာၿပီး တစ္ေယာကၠ ငြက္ေမႊးေလးလို ႏူးညံ့ကာ.. ဘဝတစၡဳကိုအတူတူ ထူေထာင္ၾကဖို႔ အဆင္သင့္ ်ဖစၡဲ့ၾကၿပီ်ဖစ္ေတာ့သၫ္။**********"သား အတာ ်ပႏ္ေရာကႅာၿပီလား။""ဟုတၠဲ့အႏၠယ္။ တစ္ေန႔က်ပႏ္ေရာကၸါတယ္""သား ၾဘဲ႕ယူေတာ့ တစ္ေယာကၱၫ္း်ဖစ္ေနတာေပါ့။ အႏၠယႅိဳကႅာသင့ၱာ သားမိသားစုဝငၼပါလိုကၻဴးေပါ့""ဘဘ တို႔ မိသားစုလိုကႅာေပးပါတယ္အႏၠယ္""ကိုသက္ေၾဆတို႔ ေေနကာင္းၾကတယၼဟုတႅား အတာ""ဟုတ္ အႏၠယ္။ ေနာကၱစၸါတၳဲေလာက္ ရႏၠဳႏ္ေရာက္ၾကပါလိမ့ၼယ္""ေအးေအး.. ကိုသက္ေေၾဆရာက္ေတာ့ အႏၠယ္ သားေရးသမီးေရး ေ်ပာရအုံးမြာ သား အတာ။ အႏၠယ့ၠိဳ ခ္ိႏ္းေပးပါ""ဟုတၠဲ့အႏၠယ္"အိမ္ေပၚတကႅာတာနဲ႔ အတာ့ကို စကားေၾတ မ်ပတ္ေ်ပာေနတဲ့ ေေဖဖ့ကိုသာ ဆူးရိပၠိဳ အံ့ၾေသနမိသၫ္။ဆူးရိပၠိဳ မသိဘဲၾလၾတ္သားတာ ဘာေၾတရြိေသးတာလဲ။"အႏၠယၵီေန႔ ညအိျပ္သားပါလား.. ကၽျႏ္ေတာ္ မနက္်ဖႏ္ ဟင္းခ္က္ေကၽျးပါ့မယ္""အတာ.. ေေဖဖ့ကို မနက္်ဖႏၼနက္ အိမၼြာလာေခၚပါ။ သားတို႔ အၾဘားဆီၾသားေၾတ႕ၾကမယ္။ ကိုသက္ေၾဆတို႔လာေတာ့ ေေဖဖတို႔ အဆင္သင့္်ဖစ္ေေနအာငႅိဳ႕ ်ပငၴားခ္ငၲယ္။""ဟုတ္.........ဟုတၠဲ့.. ေေဖဖ""အတာ.. ေေဖဖ်ပႏၼယ္.. သားဆူးေလး. . ေေဖဖ့ကိုလိုကၸိဳ႕ရင္း ပစၥၫ္းေၾတလိုက္ယဴအုံး။ ဝင္းေအာငၠိဳသယၡိဳင္းလို႔ေရပမယ့္ က္ႏ္ေနမြာစိုးလို႔ သားအတာ.. ေေဖဖစီစၪ္ေပးတာကို မညင္းနဲ႔ၾကယ္။ ေေဖဖလုပ္ေပးနိုေင္သလာက္ ်ဖည့ၦၫ္းပါေရစ သား"အတာနဲ႔ ဆူးရိပၠိဳတို႔ အၾတက္ ဉီးထက္်မကၷိဳင္ စီစဥႅာခဲ့တဲ့ အိပ္ယာအခႏ္းအနားေၾတက ခင္းက္င္းၿပီးခ္ိႏ္.. ဝါးၾကမ္းခင္း ထရံကာနဲ႔ မလိုကၹကၱဲ့ အခင္းအက္င္းကို ဆူးရိပၠိဳနဲ႔ အတာတို႔ ၾကည့္ရင္း ရယ္ေမာမိၾကသၫ္။ တစၠယ္ေတာ့ ေမႊ႕ယာပါးေလးခင္းထားၿပီး ႀကိဳးတႏ္းေလးတစၡဳနဲ႔ စာအုပၥင္ေလးတစၡဳသာရြိခဲ့တဲ့ ဒီအခႏ္းေလးကသာ သူတို႔ႏြစ္ေယာက္အၾတက္ သက္ေတာင့္သက္သာရြိေစတာမဟုတႅား။ ေေဖဖ်ပျႏ္သားေတာ့ ေရခ္ိဳးဖို႔်ပင္ေနတဲ့ အတာ့ကို ဆူးေနာကၠေန သိုင္းဖကႅိဳက္ၿပီး သိလိုသၫၼ္ားကို ျဇတ္ေမး်မႏ္းလိုက္ရသၫ္။"ဒါဆို အတာ.. ကိုယ္ ဒီၿခံထဲမြာေစာင့္ေနတာ အ်မဲသိေနတာေပါ့ ဟုတႅား""ဒါဆို အတာ... ေေဖဖကလၫ္း အတာ ဘယၼြာေရာက္ေနတယၦိဳတာ အ်မဲသိေနတာေပါ့ ဟုတႅား""ဒါဆိုအတာ.... ကိုယ့ၠိဳ အားလုံးက ဝိုင္းၿပီး ၆ ႏြစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ အ႐ူးလုပၡဲ့ၾကတာေပါ့ ဟုတႅား။ "ဒါဆို အတာ...အင့္..."ေအမး်မႏ္းထူၾလႏ္းလြတဲ့ ႏႈတၡမ္းမ္ားကို ချပႅၾယႅယၸိတ္ေစတဲ့ နၫ္းလမ္းေဟာင္းကိုပဲ အတာသုံးလိုက္ရသၫ္။ တစၡ္ိဳ႕ေအ်ေဖၾတက ေမးျခႏ္းရြိလာစရာမလို။ တစၡ္ိဳ႕ ေမးျခႏ္းေၾတကလၫ္း တစၠဴးတစၠ ေ်ဖၾကားေနစရာ မလိုဘူးမဟုတႅား။ ခေဏလး ပဲ ထပ္ေစာင့္ေပးပါ အကို။ မယိမ္းမယိုင္ တစ္သမတၱၫ္း ခ္စ္်မတၷိဳးေပးတဲ့ အကို႔ကို အတာ ထပၲဴညီမၽြတဲ့ သာၾလႏၸိဳ်မဲတဲ့ သစၥာတရားေၾတနဲ႔ ခ္စ္ေပးအုံးမြာပါ။ မ္က္ေတာင္အခ္င္းခ္င္း ထိခတၼိေလာက္ေအာင္ နီးကပႅြတဲ့ အၾကည့္ေၾတထဲမြာ .. အကို႔ေမးျခႏ္းအၾတက္ ေအ်ေဖၾတ ရြိေနၿပီးသားပဲ အကို.. ၾကၫ္ႏူးျစာထိခတ္ေနတဲ့ ႏႈတၡမ္းႏြစႅႊာေကတာ့ ျပတၱိဳကၠ္ီဆယ္ရင္း အ်ပဳံးေၾတကိုပါ ဆင္်မႏ္းထားေေလတာ့သၫ္။
The End.... MaeThiri1/03/2022 .. Edited.. 12/5/223:00 AM ဖတ္ရတာ အဆင္ေ်ပၾကပါေစဗ္။
YOU ARE READING
ဆူးရိပ်အတာ
Romance"အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်တဲ့ ခင်ဗျားမှာအချိန်တွေဒီလောက်ပေါလောနေတာ လုံ့လလေးနဲနဲစိုက်တာနဲ့ အားလုံးအဆင်ပြေသွားမယ့်ဟာကို ခင်ဗျားက အတော်အသုံးမကျတာပဲ ဆူးရိပ်ကို" "ဘာကွ။ မင်းထက်ငါအကြီးနော်။ မင်းမရိုင်းနဲ့။ ဒီခြံကငါ့အဖေပိုင်တာ။ မင်းလိုအလုပ်သမားအဆင့်နဲ့ ငါ့...
