ေရွးဦးေခတ္ရဲ႕ရာဇဝင္ (ZAWGYI)

အပိုင္း ၄

ရာဇဝင္ပို႔လိုက္တဲ့ လိပၥာ အတိုင္း
ေရာက္လာေတာ့..
ေပ ၁၂၀ ေလာက္သာက်ယ္ဝန္းတဲ့ ၿခံဝန္းေလးနဲ႕..ရိုးရိုးစင္းစင္း ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ တိုကၸဳ ေလးကိုေတြ႕လိုက္ရကာ..သူ...မဲ့လိုက္မိတယ္။

ဒီေကာင္ ငၿမဲပဲ။

အိမ္အျပင္အဆင္နဲ႕ ၿခံ စည္းရိုး ပုံစံကို အကဲခတ္ၾကည့္မိေတာ့လဲ..ဘာလွ်ပ္စစ္ ဘာလုံၿခဳံေရးစနစ္မွ တပ္ဆင္ထားသည္ကို မေတြ႕ရ။

ဒါဆို..သူ႕တပည့္ေတြက ဘာလို႔ ဒီေကာင့္ဆီ မိၾသားရတာလဲ။

စုံစမ္းရသေလာက္ ဒီေကာင့္အခ်က္အလက္ထဲမွာ ဘာကိုယ္ခံပညာလက္မွတ္မွလဲရွာမေတြ႕ပါဘူး။သူ႕လူေတြကပဲ ဒီေလာက္ညံ့ဖ်င္းေနတာမ်ားလား။အလိုမက်မႈ႕နဲ႕အတူ သူ႕ မ်က္ခုံးေတြက တြန႔္ေကြးေနေလၿပီ။

ဥကၠာ ကအေျပးဆင္းရင္း ကားတံခါး ဖြင့္ေပးတာမို႔...သူ ဆင္းလိူက္ကာ..

"အျပင္မွာပဲ..ေစာင့္ေနခဲ့ ဥကၠာ

"BOSS ဒါက..

ဦးေခတ္ ဥကၠာ စကားမဆုံးခင္လက္ကာျပလိုက္ရင္း

"အမိန႔္ပဲ

ဦးေခတ္စကားေၾကာင့္ ဥကၠာ အၾကပ္ေတြ႕ေနဟန္ျဖင့္ ကားနားတြင္ရပ္က်န္ေနခဲ့သည္။

အိမ္ထဲ ေရာက္ခ်ိန္...ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ႀကိဳဆိုေနသည္က..သူလႊတ္လိုက္တဲ့တပည့္ ၂ေယာက္ ေျခေရာလက္ေရာေနာက္ျပန္တုတ္ခံထားရၿပီး...ပါးစပ္ပါ ပိတ္ခံထားရသည္။လက္ေတြကိုေတာ့.ခိုးေျဖလို႔မရေအာင္ပါ
တိပ္အမဲေတြျဖင့္ပက္ထားလိုက္ေသးသည္။

ဟမ့္..ဒီေကာင္ ဥာဏၼ္ားသားပဲ။

သူတခ်က္ပဲေဝ့ ၾကည့္ရင္း..ရာဇ ေရွ႕က ဆိုဖာခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"ဘာခ်ေပးရမလဲ ဦးေခတ္...အပူလားေအအးလား..

"မလိုဘူး..လိုရင္းပဲလုပ္ၾကတာေပါ့..ဒါက..စာခ်ဳပ္ "

ရာဇစာခ်ဳပ္ကို လွမ္းယူၿပီး ပူးေပါင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးလိုက္သည္။သူ႕ ဦးက စိတ္ကိုမရွည္ တတၱာ။ ရာဇာ လက္မွတ္ထိုးၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ ေျခရင္းမွာခ်ထားတဲ့ ေသတၱာ ေလးကို ယူရင္း ဦးေခတ္ေရွ႕ကို..ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။အနားေရာက္ေတာ့ ေသတၱာကို ဦးေခတ္ေရွ႕ကို ကမ္းေပးလိုက္ရင္း