ဦးေခတ္ ကုတင္ေပၚကေန ဆင္းလာလိုက္ၿပီး ရာဇေရွ႕က ခုံ မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေလသည္။အမွတ္တမဲ့နဲ႕ ရာဇႏႈတ္ခမ္းေတြ ၾကည့္ လိုက္မိ
ရင္း အားေခါင္ေျခာက္လာသလိုလို။
အာ႐ုံကို ဇြတ္မွိတ္လႊဲလိုက္ကာ
".နည္းနည္းသေဘာမေပါက္လို႔ေလ..လြန္ခဲ့တဲ့ ၆လ ထဲက ည ည ဆို ဘာမွန္းမသိ တဲ့ အိမ္မက္ေတြ မက္မက္ေနတာ နိုးလာရင္လဲ..သတိမရဘူး...မင္းေျပာပုံအရဆို..အဲ့ညေတြက ငါ သိတၱဓဝဠာ ျပည္ကို ငါေရာက္ေနတာေပါ့...ဟုတ္လား...အာ့လိုကေန ဒီလက္စြပ္ကိုစြပ္မိၿပီး ၃ ရက္လုံးလုံးအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့မွ..ငါမ မွတ္မိတဲ့ အဲ့တုန္းက အဖြစ်အပျက်တွေက်ို အိမ္မက္အေန နဲ႕ ျပန္မက္တယ္
အဲ့လိုလား...
"ဘရာဗို..ဟုတ္တယ္..အဲ့အတိုင္းပဲ
ခင္မ်ား ဟိုဘက္ကိုဆင့္ေခၚခံရတုန္းက..လက္စြပ္က က်ဳပ္စြပ္ထားၿပီး..ကြၽန္ေတာ္က ဆုေတာင္းလို႔ခင္မ်ားေရာက္လာရတာေလ...။ခင္မ်ား..ကျွန်တော့်ကုိ မမွတ္မိတာျမင္ေတာ့...လက္စြပ္နဲ႕ဆိုင္ေလာက္တယ္ထင္လို႔..ခင္မ်ားလက္ထဲအေရာက္စြပ္ေပးလိုက္တာေလ
ေနဦး...သူေျပာသလို...ငါ..ငါတို႔ကအတိတ္တုန္းက ခ်စ္သူ ေတြဆိုရင္...ဘယ္သူက အေပၚ ဘယ္သူက ေအာက္လဲ...။
ေတြးလိုက္မိရင္း..သိခ်င္စိတ္က တလိမ့္လိမ့္....။ေနာက္ဆုံးေတာ့..ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မနိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ရသလို အစ္ေအာက္ေမးဖို႔ပဲ ႀကံစည္ရေတာ့တယ္,
ေရွ႕ စားပြဲ ေပၚက ေကာ္ဖီ ခြက္ကို ယူ ရင္း..တည္ၿငိမ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ...
"အဟမ္း..ဒါနဲ႕..ငါတို႔က အတိတ္မွာတုန္းက ခ်စ္သူ ေတြ ျဖစ္ခဲ့ ၾကတယ္ ဆိုေတာ့...ကုတင္ မွ်သုံးတဲ့ အဆင့္ထိ ရွိ ခဲ့ၾကလား...
သိခ်င္စိတ္နဲ႕..အေလာတႀကီး
ေမးၿပီးကာမွ..ေနာင္တရခ်င္သြားသည္။
.စြက်ိဳးနဲ႕..ဒါႀကီးက တည့္ မဆန္လြန္းဘူးလားဟ။ရွက္လိုက္တာကြာ..။
အေတြးထဲ ကေယာက္ကယက္ျဖစ္ေန ေပမဲ့ အျပင္မွာေတာ့ ဆက္ တည္ၿငိမ္ ေနရေတာ့တယ္။
"အင္းေပါ့..ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတူ အိပ္တဲ့ အဆင့္ထိ ပတ္သတ္ခဲ့တာပါ.
ေကာ္ဖီခြက္ႀကီး ႏႈတ္ခမ္းနားေတာ့ၿပီး ခုထိ ေသာက္တဲ့ စီ မေရာက္နိုင္တဲ့ ဦးေခတ္ကို ၾကည့္ၿပီး..သူႀကိတ္ရယ္မိေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
ေရွးဦးေခတ္ရဲ႕ရာဇဝင္ (ZAWGYI)
Romance#ႀကိဳေျပာခ်င္တာက..ဒီဇာတ္အိမ္ဟာ..အခ်ိဳးအေကြ႕နည္းနည္းမ်ားပါမယ္ေနာ္ ဒီမွာ..ဦးေခတ္သိဖို႔က ကြၽန္ေတာ္က ေဂးမဟုတ္ဖူး...ခင္မ်ားနဲ႕ၾကမွ ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရ ေကြးသြားတာေတာ့..ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲ မတတ္နိုင္ဘူး.... ( ရာဇဝင္ေကာင္း) ရာဇ...ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေရွာက္မဲ့...
