Fell in Love with the President (Book 2)

Chapter 14

Jade's POV

I was just driving on my way to the palace. Grabe, pagod na pagod ako sa mga nangyari. I feel so relieved dahil finally, naikulong na si Lorenzo. Burol na lang ng parents ko yung aasikasuhin namin..

Im driving behind Lyndon's car. Uuwi muna kami. Magbibihis lang ako tapos pupuntahan na namin sila mom and dad sa funeral home. Napahinga naman ako ng malalim nung naalala ang itsura nila sa loob ng kabaong.

Hanggang ngayon, nag iisip pa din ako kung bakit pati sila mom eh idinamay pa ni Lorenzo sa kahayupan nya. Ang babaw ng rason nya sa totoo lang.

Hinding hindi ko talaga mapapatawad yung demonyong yun sa ginawa nya sa mga magulang ko. Naging ulila kami ng ate ko ng hindi pa kami handa.

We reached the palace so I parked my motorbike inside the garage. Inaantok na din ako pero di pako pwedeng matulog hanggat hindi naililibing ang mga magulang ko.

'wife, let's freshen up muna before going back to the funeral home. Everyone's there waiting for us'

I heaved out a sigh. Nagtutubig na naman yung mga mata ko. Hindi ko talaga matanggap na wala na ang parents ko.

'you go ahead. Mag coffee muna ako love. I feel so tired'

He just nodded his head kaya nagtuloy nako sa kusina at nagtimpla ng kape. Ipinagtimpla ko na din si Lyndon saka nagtuloy kami sa sala.

Tahimik lang kami pareho. Until I saw him wiping his eyes. Tumayo ako at niyakap sya.

'I cant believe that tito and tita is gone. Sobrang bilis ni Lorenzo kumilos. Bakit sila pa?'

I didnt answer. I have to deal with that asshole pag nailibing na yung parents ko.

Hindi ko na din namalayan na umiiyak nako. Naalala ko pa yung last time na nag usap kami. That was 2 days bago sila namatay.

Flashback

I was so busy scanning some documents when I received a call. I answered it without looking at the screen.

'yes? Who is this?'

'oh really? Hindi nako kilala ng bunso ko? That hurts' my dad said

Nanlaki naman ang mga mata ko saka tiningnan ang phone ko. Si dad nga. Bakit napatawag to?

'sorry pa. I was reading some documents po eh. How are you? Where's mom po?'

'I see. We're good bunso. Masyado ka palang busy kaya di mo na kami naaalalang kamustahin ng mama mo. Take a break and come here. Dalhin mo mga apo ko. Magpaalam ka jan sa asawa mo'

Napatigil ako. Gano na ba katagal mula nung umuwi ako? Parang may isang taon na yata. Ganoon na ba ako ka busy at pati parents ko diko na naalala?

Naguilty naman ako. Aish, dapat na sigurong mag resign ako. Tatapusin ko lang tong partnership sa company nila Si and ipa follow up ko na yung resignation ko.

'Im really sorry Papa. May partnership kasing binuo yung company nila Si kaya ako ang naka assign na makipag deal sa kanila. Dont worry, pag naisara ko na po yung deal, pupunta kami jan ng mga bata'

'masyado mong binubugbog ang sarili mo sa trabaho. Wag ganun, bunso. Mamaya, hindi mo mamalayan, wala na pala kami ng mom mo hahaha'

I froze. Syempre, hindi ko hahayaang mangyari yun ano?

'si papa naman. You made it sound na sobra ko na kayong napapabayaan. Where's mom? I want to talk to her'