Ο προπονητής μου

3.7K 17 0
                                    

Μόλις τελειώνω την προπόνηση, περιμένω λίγο να φύγουν οι άλλοι και πάω στα αποδυτήρια. Είμαι έτοιμη να αλλάξω όταν ανοίγει ξαφνικά η πόρτα. Είναι ο προπονητής μου. Είναι ο κούκλος μελαχρινός είκοσι οχταχρωνος αδελφός της κολλητής μου.

"Κύριε Θανάση, με τρομάξετε!" Λέω ξαφνιασμένη.
"Με συγχωρείς Ιουστίνη, δεν ήξερα ότι ήσουν εδώ, φεύγω φεύγω."
"Όχι εντάξει, δεν υπάρχει πρόβλημα. Η Μαρίζα γιατί δεν ήρθε σήμερα;" Ρωτώ.
"Η αδελφή μου ήταν λίγο άρρωστη σήμερα." Απαντά. "Σε ευχαριστώ πάντως." Συνεχίζει.
"Για ποιο πράγμα κύριε Θανάση;"
"Που κάνεις παρέα με την Μαρίζα."
"Κάνω παρέα με την αδελφή σας, επειδή το θέλω, όχι από υποχρέωση ή κάτι άλλο."
"Ναι το γνωρίζω. Δεν εννοούσα κάτι τέτοιο. Απλά από την στιγμή που άρχισε να κάνει παρέα μαζί σου έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Βγαίνει έξω, δεν νευριάζει τόσο εύκολα. Είναι ήρεμη μαζί σου. Κι ευτυχισμένη. Έχει περάσει δύσκολα ξέρεις..."
"Το ίδιο ισχύει και για μένα. Όταν είμαι μαζί της, είμαι καλύτερος άνθρωπος."

Κάνει λίγα βήματα προς το μέρος μου, κι εγώ προς τα πίσω. Η πλάτη μου ακουμπάει τον κρύο τοίχο. Περνά το χέρι του πάνω από το κεφάλι μου και σκύβει προς το μέρος μου χαλαρός. Το βλέμμα μου εστιάζει στα σαρκώδη χείλη του, που θέλω τόσο πολύ να φιλήσω.

"Έχεις βελτιωθεί πολύ στον στίβο." Μου λέει.
"Χάρη σ'εσάς."
"Όχι. Χάρη σ'εσένα. Κάνεις τις ασκήσεις σωστά. Γι'αυτό έχεις και αποτελέσματα."

Το στήθος μου ανεβοκατεβαίνει ακανόνιστα καθώς προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου. Κάτι που τραβάει την προσοχή του. Σταμάτα, σκέφτομαι, είναι ο προπονητής σου.

"Νιώθεις άβολα Ιουστίνη;" Σκύβει δίπλα στο αυτί μου και μου ψιθυρίζει.
"Όχι." Απαντώ. "Απλώς με κούρασε η προπόνηση."
"Θεωρείς πως δεν κάνω καλά την δουλειά μου και σε κουράζω;"
"Όχι... Δεν είπα κάτι τέτοιο."
"Τότε άσε με να σε ξεκουράσω." Λέει και σκύβει να με φιλήσει.

Ξέρω πως είναι λάθος. Πως δεν πρέπει να το κάνω. Δεν μπορώ να αντισταθώ όμως. Μου είναι αδύνατο να του αντισταθώ.
Τον φιλάω με πάθος και όσο και να θέλω δεν υπάρχει πλέον γυρισμός. Ρίχνει το βάρος του πάνω μου και βρίσκομαι στο έλεος του. Φυλακίζει τα χέρια μου πάνω από το κεφάλι μου, και το άλλο του χέρι  πιέζει τους γοφούς μου κι έπειτα γλιστρά μέσα από το σορτσάκι μου.

"Αχ Ιουστίνη.... Είσαι κακό κορίτσι. Έγινες τόσο υγρή για πάρτη μου κι ακόμα δεν σε έχω ακουμπήσει καν. Θα πρέπει να τιμωρηθείς για αυτό."
"Θα κάνω ότι μου πείτε."
"Στα γόνατα σου τώρα!" Προστάζει. "Για να δούμε τι μπορεί να κάνει αυτό το στοματακι."
"Ότι θέλετε θα κάνω."
"Σκάσε και κάνε αυτό που σου είπα!"

Γονατίζω μπροστά του και τον κοιτάω στα μάτια. Με το χέρι μου αγγίζω απαλά την γκρι του φόρμα στο σημείο που βρίσκεται το μόριο του. Έπειτα, με μια γρήγορη κίνηση, κατεβάζω την φόρμα και μπροστά μου βλέπω το εκπληκτικό μήκος του. Σκατά. Πως θα χωρέσει όλο αυτό μέσ'στο στόμα μου;

"Τι κάθεστε και το κοιτάς; Κάνε ότι σου είπα!" Η φωνή του είναι πιο άγρια τώρα.

Και αυτό κάνω. Τον παίρνω στο στόμα μου και αυτός μου πιέζει το κεφάλι μου, δίνοντας μου τον ρυθμό που του αρέσει. Δακρύζω από τον πόνο όταν τον παίρνω ολόκληρο και όταν σηκώνω το βλέμμα μου τον βλέπω να έχει ρίξει πίσω το κεφάλι του και να αναστεναζει το όνομα μου.

Με σηκώνει όρθια και μου βγάζει το σορτσάκι.

"Θα συνεχίσω μόνο αν έχω την έγκριση σου."
"Σε παρακαλώ, γάμησε με" ψελλιζω

Με γυρνά ώστε να ακουμπά το στήθος μου τον τοίχο και ανατριχιαζω ολόκληρη όταν περνά τα δάχτυλα του από την περιοχή μου. Τον νιώθω να μπαίνει μέσα μου με δύναμη και ουρλιάζω από τον πόνο.

"Σκάσε πουτανα!" Μου φωνάζει και με χαστουκιζει ενώ συνεχίζει να με γαμά.

Τα πόδια μου τρέμουν και νιώθω να με κατακλύζει η ηδονή καθώς ο πόνος μετατρέπεται σε απόλαυση. Τελειώνω φωνάζοντας το όνομα του και έπειτα από λίγο τελειώνει και αυτός. Μόλις με αφήσει από το κράτημα του, σοριαζομαι στο πάτωμα και προσπαθώ να βρω τις ανάσες μου.

"Ιουστίνη." Ακούω την φωνή του.
"Ξέρω ξέρω, δεν θα πω τίποτα στην αδελφή σας και σε κανέναν άλλο. Και τώρα που γαμηθηκαμε ήρθε η ώρα να φύγω."
"Αν με χρειαστείς κάτι ξέρεις που θα με βρεις." Μου λέει καθώς κλείνω πίσω μου την πόρτα.





Γεια σας αγάπες
Τι κάνετε; Πως είστε;
Εγώ αντί να διαβάζω ιστορία για τις εξετάσεις γράφω καινούργιο κεφάλαιο.
Έτσι κι αλλιώς θα πατωσω οπότε οκ.

Αν σας άρεσε πατήστε κανά like και αφήστε μου κανένα σχόλιο.

Μέχρι το επόμενο, φιλάκια >3

one shotesΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα