Σκέφτομαι εσένα
Με πόση θέρμη άγγιζες το κορμί μου
Με πόσο πάθος με φιλούσες
Τώρα είμαι μόνη
Αγγίζω τον εαυτό μου
Όπως συνήθιζες να κάνεις
Χαϊδεύω το στήθος μου απαλά
Το χέρι μου πιο κάτω γλιστρά
Και σκέφτομαι εσένα
Αγγίζω τον εαυτό μου απαλά
Κλείνω τα μάτια και σε φαντάζομαι
Δίπλα μου να είσαι
Κοίτα μωρό μου
Πόσο υγρή έγινα για σένα
Μονάχα με το νου
Παίζω με τον εαυτό μου
Κι έπειτα τα δάχτυλα μου
Εισχωρούν μέσα μου
Και τα κουνάω κυκλικά
Όπως συνήθιζες να κάνεις
Αναστεναζω απαλά
Κι έπειτα πιο δυνατά
Πιο γρήγορα κι επιθετικά
Σε θέλω εδώ
Κι όταν τελειώσω
Θλίψη κι αγαλλίαση θα νιώσω
Δεν είσαι εδώ
Αγγίζω τον εαυτό μου
Και σε αναζητώ
Έλα σε παρακαλώ
••••••••••
Κάτι διαφορετικό απόψε.
Ένα ποίημα.
Είναι το πρώτο μου ποίημα που δημοσιεύω κάπου.
Και το πρώτο με τέτοιο περιεχόμενο.
Θα ήθελα να σας πω λίγα λόγια για τα ποιήματα μου γενικά. Γράφω ότι ζω. Γράφω ότι αισθάνομαι. Γράφω για να μην ξεχάσω... Όλα τα συναισθήματα, όλες οι στιγμές, τα χρώματα, οι μυρωδιές, οι γεύσεις, τα δάκρυα αποτυπώνω πάνω στο τετράδιό μου. Τα ποιήματα μου, είναι αυτά που μαρτυρούν την αλήθεια, τι συνέβη και γιατί με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Συνήθως δεν μιλάω για αυτά, είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου που μου αρέσει να κρατώ στο σκοτάδι. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ποιήτρια. Τουλάχιστον όχι στο στάδιο το οποίο βρίσκομαι τώρα.
Απλά γράφω.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα όσους έκατσαν να το διαβάσουν αυτό ♡
Και συγνώμη αν απογοήτευσα άλλους που περίμεναν ένα κανονικό κεφάλαιο...
Σας υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά απλά δεν έχω χρόνο λόγω πανελληνίων.
Σας ευχαριστώ και σας αγαπώ
Φιλάκια >3
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
one shotes
FanfictionΙστοριουλες για να σας κρατάν συντροφιά τα βράδια Τα πάντα αποτελούν προϊόν της φαντασίας μου και μόνο. Δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα διαβάστε με δική σας ευθύνη
