one shotes

Μόνο με την φούστα

Χτυπώ συνθηματικά την πόρτα. Είναι η τελευταία μου ευκαιρία. Στιγμές αργότερα η πόρτα ανοίγει. Δεν τον κοιτώ στα μάτια. Μονάχα μπαίνω βιαστική στο σπίτι και κλειδώνω την πόρτα πίσω μου.

"Σε παρακαλώ. Μην με διώξεις. Κινδυνεύω." Του λέω και πέφτω στα πόδια σου. "Σε παρακαλώ. Έχει γίνει μαλακία."

"Τι κάνεις εδώ;" Με ρωτά. Η φωνή του ψυχρή.

"Μου είχες πει ότι οπότε ένιωθα πως απειλούμαι, πως δεν είμαι ασφαλής να έρθω σε εσένα."

"Αυτό ήταν πριν με αφήσεις."

"Μπορώ να σου εξηγήσω. Απλά μην με διώξεις. Σε παρακαλώ!"

"Ακούω."

Σηκωνωμαι από το πάτωμα και κατευθύνομαι στο σαλόνι. Σηκώνω την φούστα μου και βγάζω το όπλο που είχα δέσει στον μηρό μου με κορδέλα. Το τοποθετώ στο τραπεζάκι του σαλονιού και κάθομαι στον καναπέ.

"Έχεις πολλές εξηγήσεις να δώσεις." Μου λέει και μου δείχνει το όπλο.

"Σε άφησα επειδή έχω μπλέξει. Δεν ήθελα να σε πάρω στον λαιμό μου. Χρειαζομουν λεφτά."

"Θα μπορούσες να τα βγάλεις διαφορετικά." Λέει σχεδόν αγανακτισμένος και κάθεται στην πολυθρόνα απέναντι μου.

"Το ξέρω."

"Τότε;"

"Μου έλειψες. Πολύ. Ήταν πολύ δύσκολα. Και όταν εμένα μόνη σκεφτόμουν εσένα. Σκεφτόμουν τα βράδια μας σε αυτό το σπίτι.... Το πώς με άγγιζες..." Λέω με λύπη και αρχίζω σιγά σιγά να ανοίγω τα πόδια μου.

"Δεν περνάνε αυτά σε εμένα."

"Σε παρακαλώ, άσε με να μείνω." Λέω σχεδόν κλαίγοντας.

"Πρέπει να με πείσεις για αυτό." Λέει αυστηρά.

Σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς το μέρος του. Κάθομαι πάνω του και αρχίζω να τρίβω το κορμί μου ενάντια στο δικό του χωρίς να σπάσω την οπτική επαφή.

"Μην με κοιτάς έτσι γαμωτο." Η φωνή του δεν σηκώνει αντιρρήσεις μα δεν σταματώ.

"Δεν σου είπα ψέματα ποτέ. Μου έλειψες." Λέω και δεν σταματώ να τριβομαι πάνω του. "Και νομίζω πως σου έλειψα κι εγώ..." Συνεχίζω, καθώς τον νιώθω να σκληραίνει από κάτω μου. Δεν απαντά. Βγάζω την μπλούζα μου και μένω με το σουτιέν.

"Δεν απαντάς, μωρό μου, μα ξέρω. Ξέρω ότι σου έλειψα κι εγώ. Και ξέρω πως συνεχίζω να σε καυλώνω."

"Από την υγρασία ανάμεσα στα πόδια σου, μπορώ να καταλάβω πως κι εγώ σε καυλώνω." Λέει και με το ένα του χέρι λύνει το σουτιέν μου ενώ με το άλλο με χαϊδεύει στον πύρινα μου.

Βάζει δύο δάχτυλα μέσα μου και τα κουνά κυκλικά.

"Σου άρεσε που παίζω ξανά μαζί σου;" Με ρωτά.

"Πολύ. Απαντώ ανάμεσα στους αναστεναγμούς μου.

"Με πλήγωσες που με άφησες χωρίς εξήγηση." Δαγκώνει τον λαιμό μου αφήνοντας μου σημάδια.

"Έπρεπε να το κάνω." Μπλέκω στα δάχτυλα μου στα μαλλιά του καθώς φιλά το στήθος μου. "Θέλω να σε νιώσω μέσα μου." Συνεχίζω.

Με σηκώνει στην αγκαλιά του και με μεταφέρει στο κρεβάτι του. Βγάζω τα ρουχα του μα όταν προσπαθεί να μου αφαιρέσει την φούστα τον σταματώ.

"Η φούστα θα παραμείνει." Λέω αποφασιστικά και πιάνω τον ανδρισμό του στα χέρια μου.

Παίζω μαζί του. Τον βλέπω να έχει ρίξει πίσω το κεφάλι του και να αναστεναζει. Τον βάζω μέσα μου και τον καβαλάω. Με γυρίζει απότομα και τώρα εγώ βρίσκομαι από κάτω.

"Ποιος έχει τον έλεγχο τώρα;" Με ρωτά κάνοντας πιο γρήγορο τον ρυθμό του.

"Εσύ." Ψιθυρίζω.

"Και μόνο εγώ θα σε γαμαω. Το κατάλαβες;" Οι κινήσεις του γίνονται βίαιες και το σώμα μου κατακλύζεται από ηδονή.

"Ναι." Απαντώ.

Νιώθω πως θα τελειώσω. Είχα μήνες να τον νιώσω μέσα μου. Είχα μήνες να νιώσω πως είμαι σημαντική για κάποιον.... Πως με θέλει αληθινά. Η κορύφωση δεν αργεί να έρθει και τελειώνω φωνάζοντας το όνομα του. Δευτερόλεπτα αργότερα τελειώνει και αυτός.

Ξαπλώνουμε δίχως να μιλάμε. Σηκώνομαι από το κρεβάτι και βάζω μια φούτερ του. Βγαίνω στο μπαλκόνι και ανάβω ένα τσιγάρο.

"Δεν το έκοψες το γαμημενο;" Με ρωτά.

"Δεν σταματάς να αγαπάς ότι σε σκοτώνει." Απαντώ. "Πάντα γυρνάς σε αυτό."

"Για αυτό συνεχίζεις την δουλειά." Διαπιστώνει.

"Μην με κρίνεις. Στο είχα πει και τότε. Δεν αλλάζω."