Chasing My Wife | Unicoco Fan Fiction

~•Chapter 3•~

Gabb's POV :

I was signing papers at wala na akong pakialam sa oras, but I suddenly notice Gelo playing in his phone while lying in the sofa.

"Hoy..! Ba't nandyan ka pa?" Tanong ko sa kanya and he looked at me, "Sabi ni Aunty Carmen na hintayin daw kita at sabay na tayong pumunta sa celebration party nyo." Sabi nya at naiirita na ako ng sobra kakarinig ng celebration na yan.

"Gelo..! Pwede ba? Umalis kana! Ano sasabihin ng boyfriend na si Mikki?" Tanong ko at kita ko ang pagkagulat sa mukha nya, "Shoot!! Mauna na ako! Talagang magagalit na yun!" Sigaw nya at biglang tumakbo papalabas.

I shook my head in disbelief.

I sigh and check the time in my phone at nakita ko na 6 pm na.

"Hay naku!" Sabi ko and close my eyes..

Gusto kong magrelax kahit isang beses lang at yun ang plano ko kapag naayos ko na ang problema ng sales ko, pero nawala ang iniisip ko nung nagring yung phone ko. I answer it at hindi ko na binasa yung caller's name kasi malalaman ko rin naman kung sino yung tumawag.

"Ano?" Tanong ko at alam ko na pagod ang boses ko, "Gabb, saan ka na ba?" Rinig ko ang boses ni mama kaya I open my eyes and say, "Nasa opisina pa ako.. Ano ba yun?" Tanong ko sa kanya at inayos ang mga papel sa mesa ko.

"Bumalik ka na dito. Nandito na ang mga bisita kaya dapat nandito ka na?" Sabi ni mama, "Ma... Di ba pwede na wala ako dyan?" Tanong ko at sabi nya, "Hindi pwede!" Sinigawan ba naman ako.

"Sige na ma..! Pupunta na ako!" Sabi ko at pinipigilang magalit. "Sige.. Bye!" Sabi nya at pinatay ang tawag.

All I can do is to calm myself down, I just clean my table and after that, lumabas ako ng opisina. Pero biglang nagpakita na naman tong si Ken, at dinala nya talaga si Josh dito.

"Gabb, how are you?" Tanong ni Ken sakin and I just roll my eyes and was about to leave, pero humarang bigla tong si Josh. "Nagmamadali?" Sabi ni Ken and keep smiling in front of me.

I smile and directly look at him in his eyes, "Oo... Pupunta ng party... Bakit? Di mo alam? Kawawa ka naman, di ka invited." Sabi ko at pumunta ng elevator at nakisabay sa mga empleyado.

Wala naman talaga akong pakialam sa kanila.

"Good evening ma'am." Sabi ng mga empleyado sakin and I just nod at them.

Tapos, bumukas yung elevator at agad naman akong lumabas. Tinawagan ko driver ko at agad nya naman itong sinagot.

"Ms. Gabb?"

"Manong... Saan na kayo?" Tanong ko.

"Hala ma'am! Sorry! Nasiraan kasi ako, eh... Baka kailangan ko pang tumawag ng iba para maayos yung makina nito." Sabi ni Manong and I understand it, "Sige manong. Sakay nalang ako ng taxi." Sabi ko and hang up the phone.

Lumabas ako ng building at kumaway sa mga taxi pero walang gustong tumigil, lahat ata puno?

Naiirita na ako kasi kaway ako ng kaway pero wala talagang gustong magpasakay sakin, tapos biglang nagmessage si mama.

"Nak, bilisan mo. Ikaw nalang hinihintay."

Wala na akong magawa kundi maghintay nalang ng taxi na titigil para sakin.

And I check the time in my watch and saw that it was already 6:16 pm. Ang bilis ng oras, di ko namalayan na late na pala ako sa celebration na sinasabi ni mama.

And minutes later, nakarating din ako sa mansyon at bumaba ako ng taxi at binayaran yung pamasahe ko para makaalis na si kuya.

"Salamat ma'am!" Sabi ni kuya and I nod at him.

Umalis na sya at bigla akong sinalubong ni mama at nagulat ako bigla, "Ma naman!! Bibigyan mo ako ng heart attack, eh!" Sabi ko sabay hawak sa dibdib ko.

Nakakatakot yung serious expression nya, parang nasa horror movie.

"Saan ka ba nanggaling? Ang tagal mo!" Sabi nya at alam kong na-inip sya sa kakahintay sakin, pero ba't ang excited nya?

"Ma, nasiraan si manong ng sasakyan so I decided to take a taxi. Pero ngayon lang din ako kasi walang gustong magpasakay sakin!" I explain my reason and she sigh in front of me.

"Okay... Pero tayo na, ikaw nalang hinihintay nila!" Sabi nya at hinila ako papasok ng bahay.

Pagpasok ko ay natigil ako nung makita ko ang mga Trinidad sa sala pero di lang mga Trinidad, kasama na din dito ang ibang business partners ng kumpanya at mga kaibigan nila mama at papa.

"Ma, ano to?" Tanong ko.

"Celebration to.. Nakalimutan mo na ngayon ang ninety-first na celebration ng two families which is the Skribikin and the Trinidad!" Sabi ni mama and everyone gave an applause.

I sigh deeply nung hindi ko nakita si Coleen sa celebration na to.

"Okay... Okay lang naman sakin." Sabi ko and smile widely.

"And we're also planning na gawin ang kasal nyo ni Coleen ngayong year na to!" Sabi ni mama at nagulat naman ako bigla.

"Ma! Hindi! Ayokong magpakasal! Especially kay Coleen!" Sabi ko at kita ko ang pagkagulat sa mukha ni mama.

Tumingin ako kay Mr. Trinidad and say, "Sorry sir... Pero di ko kayang pakasalan ang anak nyo..! Di porket kaalyado kayo ng pamilya ko ay kailangan ko nang gawin ang bagay na gusto ng two families." Sabi ko sa kanilang lahat.

"Gabb!" Sumigaw naman si papa.

"Sorry pa.. Pero di ako papayag!" Sabi ko at aalis na sana, pero paglingon ko ay biglang may sumalubong sakin at nawalan ako ng balanse, kaya napahawak ako sa baywang nya at ramdam ko ang pagbagsak ko.

Pero mas naramdaman ko ang pagbagsak ng isang tao sakin.

And I can feel na parang may malambot at mainit na bagay ang nakalagay sa labi ko, at nagulat naman ako nung binuksan ko ang mga mata ko.

I was making eye contact to someone and her eyes is so familiar to me.

When the person above me suddenly distance her face, I was so shock to see that it was Coleen.

Both of our eyes widen after that realization.

"AHHHH!!!!" Napasigaw kaming dalawa!

---

Chapter 3 ends.

Requested Chapter lang to... Mahina parin update nito!