~•Chapter 64 : Gusto kita pero hindi pwede•~

229 11 4
                                    

Gabb's POV :

Nasa ospital ako ngayon and I disguised myself as a nurse, tutal hindi naman ako pinapapasok ni Josh, then I'll do a way to check on Coleen.

Pero pagdating ko sa room, I saw na wala na sila. I think I'm too late.

May dumaan na nurse and I say, "Excuse me, nasaan na po yung pasyente dito?" I asked, "Ah, nagpa-discharge na po sila kanina." She said and I nod at her.

"Thank you." She said and I sit down in the bed and sigh deeply, tinanggal ko ang mask ko and call ate Abby.

"Hello?" She said.

"Ate Abby, umalis na sila ng ospital." I said and show a frown expression, "Pano mo nalaman?" She asked.

"Nandito ako ngayon, sabi ng nurse nagpa-discharge na daw si Coleen." I explain.

"Okay, it means okay na sya. Sige, thank you." She said and suddenly hang up the call.

Ang ganitong set up naming dalawa ni Coleen ay sobrang hirap, even gusto ko syang alagaan, hindi ko naman magawa because she's no longer mine.

Ayoko din naman sirain ang marriage na meron sila just because both of them cheated on me.

Kung saan sya masaya, then I'll support her. Pero I know to myself na hindi ko pa sya napapatawad kahit two years na ang nakakalipas.

Ang bilis ng panahon para sa aming dalawa, maybe ganito na lang kaming dalawa? Hindi kami ang para sa isa't isa.

And thinking about our grandparents, siguro nagkamali sila about us?

"Hay naku!"

Ayoko na mag-isip, uuwi na lang ako sa bahay. At magpapalit ng damit, I felt stupid in this clothes.

Third person's POV :

Naka-uwi sila Coleen sa mansyon ni Josh at nakita nya na may mga maleta sa sala.

"Para saan ito?" Tanong ni Coleen sa katulong na naglagay ng maleta sa sala, "Aalis po kasi si sir, kaya pinababa nya po ang mga malita nya."

Hearing that makes Coleen to show a smirk.

"Coleen!" Tawag ni Josh habang bumababa sa hagdan, niyakap nya si Coleen pero wala lang kibo si Coleen sa kanya.

"Aalis ako, baka mga two months pa ako maka-uwi?"

"Okay lang, kahit magtagal ka pa. Hindi naman kita hahanapin." Sabi ni Coleen and Josh grip her wrist, "Just wait, pasalamat ka kasi buntis ka."

"Bakit? Papatayin mo ako? Gawin mo, naghihintay lang ako." Kalmadong sambit ni Coleen sa kanya.

Hindi nakasagot si Josh at biglang nag-iba ang ekspresyon nya, "Coleen, I'm sorry." He said but Coleen let go of his hand and say, "Stop giving me excuses, naka-take ka na naman!" Sabi nya at marahan na tinulak si Josh.

Napabuntong-hininga na lang si Josh at humalik sa pisngi nya, "Mauna na ako." Sabi nya at lumabas, pumasok naman si Ken at hindi na sya kinausap ni Josh.

Nilabas naman ng mga katulong yung mga maleta ni Josh.

Lumapit si Ken kay Coleen and say, "Ano? Kamusta?" Tanong nya and Coleen just smile and shook her head, "Okay lang ako. Punta lang ako sa taas." Sabi ni Coleen at pinigilan sya ni Ken.

"Baka mapano ka?"

"Ano ka ba? Okay lang naman, dahan-dahan lang naman ako." Sabi nya at kumalma si Ken.

Umakyat si Coleen at naka-alalay pa rin si Ken sa likod nya, "Dahan Dahan." Sabi ni Ken at napangiti naman si Coleen sa kanya.

Makalipas ang ilang oras | Night

Naka-upo si Coleen sa sofa sa living room habang pinagmamasdan ang mga picture nila Gabb sa album nya, lumapit si Ken at sabi, "Baka gutom ka na? Gusto mo ng kumain?" Tanong nya.

"Ken, busog pa ako. At kung magtanong ka, parang mas ama ka pa ng bata." Sabi ni Coleen at patuloy na tiningnan yung album, "Eh hindi naman marunong mag-alaga si Josh ng buntis, kaya ako na lang. Pero kung hindi ka pa gutom, eh magsabi ka lang." Sabi nya at tumango naman si Coleen.

Ken was curious kaya umupo sya sa tabi ni Coleen at nakita ang mga masasayang picture nila Gabb.

"Nami-miss mo ba sya?" Tanong nya at tumango si Coleen, "Araw araw." Sagot ni Coleen sa kanya.

"I'm sorry."

"Okay na. I think napatawad na kita." Sabi ni Coleen and Ken smile widely.

Coleen suddenly yawn and Ken knew that she's sleepy, "Okay ka lang?" Tanong ni Ken.

Nilagay ni Coleen ang ulo nya sa balikat nya at sabi, "Pwede bang ganito lang muna ako? Kahit isang oras lang?" Sabi nya at tumango naman si Ken, "Oo naman."

Coleen slowly close her eyes at kinuha ni Ken yung album sa kamay nya, binuksan nya ang isang page at nakita na wala pang picture yung ibang plastic.

Na-realize ni Ken na hindi pa napupuno ni Coleen yung album.

"Coleen?" Sabi ni Ken sa mahinang boses pero hindi nagsalita si Coleen, napagtanto nya na nakatulog ito agad.

Napangiti si Ken at sabi, "Kung pwede sa akin ka na lang, hindi kita sasaktan kagaya ng ginagawa ni Josh." Sabi nya at nagpakita ng malungkot na mukha.

Nilagay ni Ken yung album sa center table at pinilit ang sarili na ngumiti, "Gusto kita, pero hindi pwede. Bakit? Marami na ang kasalanan ko sayo at ayoko na madagdagan pa yun." Sabi ni Ken at di mapigilan na di umiyak.

"I'm sorry kung naduduwag ako, ang kaya ko na lang gawin ay protektahan ka at si Gabby."

Pinunasan ni Ken ang luha sa mukha nya, "I'm sorry, pero duwag ako. Kung kailangan kong itaya ang buhay ko para mabuhay ka, gagawin ko. Para din mapatawad mo na ako completely sa lahat ng nagawa ko." He uttered and kiss her forehead.

This time, alam ni Ken na satisfied na sya. Ang tanging gusto na lang nya ay maprotektahan si Coleen at ang anak nyang si Gabby.

---

Chapter 64 ends.

Chasing My Wife | Unicoco Fan FictionWhere stories live. Discover now