Fake Wife of the Duke

CHAPTER 22

Even though the sun's shining above, sobrang lamig pa rin dito sa Monalian.

Sinuot ko ang aking mahabang winter coat. At tinignan ang naunang mga karwahe sa amin.

Inside those, are gifts for the Calier Kingdom.

I went in to our carriage and I can feel my heart beating fast! Halo-halo na ang nararamdaman ko. Excitement, saya at kaba!

Tinanaw ko ang aming palasyo habang papalayo na kami at sinarado na ang kurtina ng bintana.

Hinarap ko si Duane na malayo ang tanaw at malalim ang iniisip.

Bumuntong hininga ako at hinawakan ang hummingbird na pendant.

Ano na kaya ang ginagawa niya? Will he attend the celebration? I'm sure he will! He's the Duke! Pero kabado pa rin ako.

As we enter the Northern gates of Calier mas bumilis ang tibok ng puso ko.

"Akala ko magtatago sila sa takot," sabi ni Duane at nilingon ko siya.

He's referring to the townspeople.

Sumilip ako sa may bintana ko at nakita ang dami ng banners at ang mga masasaya nilang mukha. I can also hear the sound of the drums!

"Well, it's good if they're not!" masiglang sabi ko.

Sumandal siya at sinarado ang bintana niya.

"Yeah," bored niyang sagot.

Really, what's wrong with him? Diba dapat excited siya?

Naramdaman kong huminto ang karwahe namin, andito na kami.

Naunang lumabas si Duane tsaka inalalayan akong bumaba.

Napalunok ako nang makaapak na sa red carpet. Knights were lining up.

I'm back.

"Glory and Honor to Monalian!" sabay-sabay nilang sabi na nagpapataas ng balahibo ko.

I felt someone took off my winter coat. Nilingon ko ang katulong namin at nagpasalamat. Well it's hot in Calier!

"Welcome to Calier," salubong ng hari nila.

I snaked my arms on Duane and I held him tight.

Nang makita ako ni Haring Cruzeir ay parang luluwa ang mata nito.

"D-Duche-" hindi natuloy ang sinabi niya nang binigyan ko siya ng matatalim na titig.

Not now your highness.

"This is my daughter, Lavenna Maurice Lare. And my son, Legis Duane Lare," nakangiting sabi ni papa.

Tumango-tango naman si Haring Cruzeir. Hinila niya ang anak niya na nasa likod niya lang pala!

"My daughter, Alisha Anne Cruzeir,"

"N-Nice to meet you your highness!" kabadong sabi ni Alisha.

Her eyes met Duane's at agad niyang iniwas iyon.

I look at my brother playfully. Wala paring progress!

Tahimik lang ang kuya ko at nakatitig kay Alisha.

Nagsimula na kaming maglakad papunta sa palasyo nila. Nakasunod sa amin ang mga katulong namin.

There's still time before the celebration starts kaya umakyat muna kami sa ikalawang palapag at hinanap ang hinanda nilang room para sa amin.

Inayos muli ng mga katulong ang buhok at ang sinusuot ko. I then put my crown on top of my head.

Pagkatapos ay nilibot ko ang kwarto ko. It's spacious at ang laki rin ng kama.

Nakita kong pinasok ang mga damit ko sa loob at inayos nila doon.

I heard a knock at agad kong binuksan doon.

Tahimik ko siyang pinagmasdan.

"What happened to you?" tanong ko.

He rolled his eyes.

"Nothing. Tapos ka na ba? Hinahanap na raw tayo," sabi niya at nauna na.

Bad mood ata si Duane? Saan ba siya galing?

Kunot noo kong tinignan ang malaking pula na kurtina sa harap ko. Para saan naman ito?

Unti-unti itong hinihila pataas at agad bumilis ang tibok ng puso ko.

Nasa gitna ako nina papa at Duane.

"Ladies and Gentlemen! We welcome, King Reinard Lare and his son and daughter Legis and Lavenna Lare!"

I felt Duane cringed when he heard Legis, he doesn't want to be called like that.

Nakataas na ang kurtina at kitang-kita ko sa baba ang dami ng tao sa loob ng ball room!

Sinunod ko si papa sa pagkaway ng kaniyang kamay at ngumiti na rin.

I can't find him! Sa dami ba naman ng tao!

"Princess Lavenna has prepared a special gift for us!" sabi ng announcer. At rinig ko ang palakpak nila.

Lito kong tinignan si papa.

"Hindi ba sinabi ni Duane sa iyo?"

What?

"I forgot! You'll play the piano!" turo ni Duane sa piano na nasa ibaba!

Galit ko siyang tinignan.

"What will I play?! You could've told me sooner!" pasigaw na bulong ko.

"Sorry, okay? Just play anything! Don't worry, you'll do good," nakangiting sabi nito.

As I walk down the stairs nasa akin ang spotlight!

Umupo ako sa harap ng piano at nagsimulang pumindot ng keys.

As I started the song, wala akong narinig na kahit ano mang ingay.

Will they like it? Or is it weird for them to hear someone from the north, play a piano?

Kinalma ko ang aking sarili at pinagpatuloy ang ginawa hanggang sa matapos iyon.

Agad kong narinig ang palakpak at hiyawan nila. I stood up and bow my head as a thank you.

"I told you, you'll do good!" rinig kong sabi ni Duane sa likod.

Hindi ko namalayan na nakababa na rin pala sila.

"You did great Lav," my father smiled at me.

"Thank you papa!"

Minutes later, nakipag-usap na si papa sa hari nila.

Siniko ako sa tagiliran ni Duane.

"Your Duke's holding my princess, Lav. The urge to cut his hands off is kicking me, " Duane said coldly.

I roamed my eyes into the crowd and saw him standing beside Princess Alisha.

Kausap nila si Baron Nallon at ang anak nito.

Parang bumaliktad ang sikmura ko nang makita si Felix na nakahawak sa bewang ni Alisha. Holding her tight and close.

He was smiling while talking to them, but he must've felt that I was staring at him kaya napalingon siya sa sakin.

His smile faded and his red eyes bored at me coldly like I've done something really bad to him. Like he doesn't know me anymore.

Iniwas ko ang tingin ko sa kaniya. Parang humina ang tibok ng puso ko at bumagal ang kilos ng lahat. I can feel the beat. Slow, loud and painful!

Tinignan ko naman si Duane ng masama.

"Watch your mouth Duane," banta ko.