Yasak Aşk (+18)

2. Bölüm

Gözlerimi tekrar araladığımda oda karanlıktı.Hızlıca yataktan kalktım ve cama doğru ilerledim.Camı açtığımda ilkbaharın serin havası yüzüme çarptı.Derin derin nefesler aldım.Karnımın acıktığını hissettim ve zaten karnım da guruldadı.Kaç saattir yemek yemedim acaba ben.Abim Kağan Ateş.Onu en son gördüğümde ben 10 yaşındaydım o da 17 yaşındaydı.Bir de ablamız vardı,Çağla.O da 19 yaşındaydı.Bir gün sabah uyandığımda aşağıya inip baktığım zaman kimse yoktu.Tüm evi aradım ama kimseyi bulamadım.Odama tekrar çıktığımda baş ucumdaki not kağıdını gördüm.

Benim prensesim,

Belki bunu yaptığım için bana çok kızacaksın ama ben gidiyorum İdil.Gidip birsürü para kazanıp,seni ve Çağla'yı yanıma alacağım.Bu pislikten hep birlikte kurtulacağız.Senle,Çağla'yı birbirinize emanet ediyorum.İkinizi de çok seviyorum.Kendinize dikkat edin.Beni affet.

Abin Kağan

Notu okurken gözyaşlarımı tutamayıp günlerce ağlamıştım abimin arkasından.Hiçbir şeyden beni haberdar etmemişti ama Çağla'nın her şeyden haberi vardı.O hiçbir zaman bana ablalık yapmadı.Abimden birkaç gün sonra geride hiçbir şey bırakmadan o da kaçıp gitti.10 yaşımda psikopat babamla evde tek kalmıştım.Her şey yeniden aklıma geldikçe yanaklarımın ıslandığını fark ettim.İçimdeki ateşi kimse söndüremedi.Odamın kapısı çaldı.
'Gel.'
Kapı açıldığında abimin içeri girdiğini fark ettim.Bu sefer sakin yaklaşacaktım.Sinirle ortalığı yıkıp,devirmemin bir anlamı yoktu.Abim yavaş adımlarla yanıma geldi,benim gibi pencereden dışarı izlemeye başladı.
'Odayı beğendin mi ?' Gerçekten şu an tek derdi oda mıydı ? Of İdil,saçmalama.Kafanı dağıtmaya çalışıp,seninle konuşmaya çalışıyor işte.
'Normal oda işte ama keşke balkonu olsaydı.' Balkonlu odaları çok seviyordum.Terk ettiğim evimde de tek balkonlu oda benimkiydi.
'O zaman senin için çok güzel bir oda var evde.Birgün sende bu eve gelirsin diye hep boş bıraktım o odayı.'
Gözlerine baktım,ne zaman kötü bir şey yaşasam hep abimin kara gözlerine bakardım ve mutlu olurdum.Ama şimdi o gözlere baktığımda bana tekrardan yaşadıklarımı hatırlatıyordu.
'Eğer birgün eve adamların dışında sen gelseydin,o zaman seninle gelirdim.Ama her kapıyı açtığımda farklı bir adamla karşılaşıyordum.Birgün gelirsin diye hep umut ettim.Gelmemelerim bu yüzdendi.Ben hep senin gelip beni almanı bekledim.' dedim,sesim titremişti.Bir süre sessizlik oldu.
'Gelemezdim İdil.Emin ol bunun için birçok nedenim var ama sana anlatamam hiçbirini.Burda zamanla kendin öğreneceksin.' Bana döndü,ellerimi tuttu 'Senden istediğim tek bir şey var İdil.Her şeyi geride bırakman çok zor olacak ama istersen sana bir psikolog ayarlayabilirim.' 'Anlamadım.' der gibi baktım gözlerine.
'Geçmişi bi kenara bırak.Burada sana istediğin gibi bir gelecek kurabiliriz.Yepyeni bir hayata adım atabilirsin.İstediğin her şeyi alabilirsin,istediğin yerleri,istediğin saatte çıkıp gezebilirsin,istersen yurt dışına gidebilirsin,eğitimine kaldığın yerden devam edebilirsin.Sen istersen sana her şeyi yapmaya hazırım.Ben bu yüzden o evi terk ettim.Bu yüzden bir sürü para kazandım.Burada kal,yanımda ol İdil.'
Abim 8 yılda Türkiye'nin en iyi ve en önemli 2 şirketinin başına geçmişti.O çok zeki birisiydi.Zeki,yakışıklı,çalışkan...
Şimdi yan yana birbirimizi bulmuşken bir daha ayrılmanın bir anlamı yoktu.Abime sarıldım.Benden bunu beklemiyormuşçasına bir an afalladı ama sonra o da bana sarıldı.
'Bir daha birbirimizden ayrı kalmayalım abi.Her ne yaşadıysak hepsini geride bırakalım.' dedim ağlamaklı bir sesle.Abim saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.
'Benim İdil'im,seni bir daha hiç bırakmayacağım.'
Gözyaşlarım benden istemsizce akıyordu.O sırada karnım guruldadı ve abimi uzun süreden sonra kahkaha atarken gördüm.Elimi karnıma koydum.
'Galiba acıktım biraz.'
Abim gülmeye devam ediyordu.'Biraz mı ?'
Pes edip bende gülmeye başladım.Sonra abim elimden tutup 'Hadi gel yeni evinde ilk kahvaltını yap bakalım.' diyerek beni aşağıya indirdi.