Our Impending Sunset

Chapter 07 - Groceries

"Good morning, Miss Gorgeous." hindi ko namalayan ang sinabi ko dahil pupungas pungas akong pumasok sa kusina habang nagkukusot pa ng mata.

Bigla nalang kasi akong nagising sa uhaw. Na dehydrate pa nga ata ako kagabi. Thank God my head didn't hurt. Agad akong kumuha ng malamig na tubig sa fridge kahit wala pang laman ang tyan ko. Bahala na nauuhaw nga kasi ako.

Naabutan kong nagkakape si Ma'am sa table habang may binabasang book. "Morning." she simply replied.

Umupo ako sa tapat niya at nagtaka dahil wala namang kaming stocks. Where did she get the coffee?

"Uh ma'am, where'd you get your coffee?" I ask curiously.

"Sa tapat."

"H-huh? Humingi ka sa kapit bahay ma'am?"

Tumingin siya sakin sabay irap. Ang aga-aga ang sungit. Gandang bungad.

"Stupid. I bought this. May tindahan sa tapat."

Napatango naman ako. Hindi ko napansin may tindahan pala don.

"Miss Ramirez,"

"What?"

"Ikaw naba talaga yung magiging roommate ko? hindi kaba naligaw lang?" tanong ko at muling nakatanggap ng matalim na irap.

"You're asking a nonsense question. Obviously, yes to answer your question, Miss Celeste."

Anong bang malay ko? Baka mamaya ako lang pala sadya niya rito. char. Tsaka may naka apartment bang naka Porsche ang sasakyan?! Napailing nalang ako. Sinong niloko mo ma'am.

"Ma'am, do you have any rules since we're going to be roommates?" I slightly tilt my head while waiting for her answer.

"Nah just don't go to my personal space."

"Are you sure ma'am?" I smirk. Baka kasi pagsisihan niya kung wala.

"Yes, hindi naman ako tatagal ng isang buwan dito." my smirk immediately fade after hearing what she said agad itong napalitan ito ng pag pout. Nakaramdam din ako ng konting lungkot dahil sa sinabi niyang yon.

Ang bilis lang ng isang buwan. I guess we're not going to know each other that fast. Lumipat pa siya ng apartment hindi rin naman pala siya tatagal.

I sigh heavily.

"How about the groceries ma'am?"

"Let's buy later then. After class."