The Dare [COMPLETED]

Chapter 5

Chapter 5

LEA CRISTINE'S POV

Nilakihan pa ni Lea ang hakbang ng mga paa, ng marinig ang sunod-sunod ang pag doorbell sa pintuan. Hindi alam ni Lea kong sino ang mag bibisita sakaniya ng ganito ka-aga dahil kaka-alis lamang ni Mark papuntang Office. Wala din naman siyang inaasahan na bisita na darating kaya't ganun na lamang ang pag mamadali ni Lea na puntahan ang pintuan.

"Sandali lang," tuloy niyang tinig. Hinawakan ni Lea ang seradura ng pintuan at binuksan iyon. Ganun na lamang ang gulat ng makita kong sino ang mistulang tao sa likod ng pintuan.

"Lea!" Matinis na tili ng babae.

"J-Jamie?" Gulat na tinig ni Lea, ng makilala kong sino iyon. Lumawak pa lalo ang ngiti sa labi ng dalaga at binuksan nito ang kaniyang balikat para lamang salubongin ako neto ng mahigpit at mainit na yakap. "I miss you so much Lea! Kamusta kana?" Tinig nito at si Jamie na ang pumutol ng kanilang pag-kakayakap.

Hindi na maipinta ang lawak ng ngiti sa labi ng kaniyang kaibigan ng sandaling mag-kita silang muli.

Ginaya ni Lea si Jamie, papasok sa kanilang bahay para makapag-usap ng masinsinan na dalawa. Nang mapa-dako sila sa sala, ginaya niya itong ma-upo sa couch.

"Hindi mo naman sinabi na ngayon na pala ang uwi mo." Nilapag ni Lea ang hinandang snack para sa kaibigan. Isa lamang iyon na simpleng black forest cake at tea. Buong pag-iinga na nilapag ni Lea ang hinandang snack sa glass table.

"Kaya nga surprise hindi ba? Dumiretso na kaagad ako dito sa bahay niyo, dahil gustong-gusto na talaga kitang makita Lea." Umayos ng pag-kakaupo si Jamie sa couch, at mas pinili ni Lea na maupo sa long couch na katabi lamang ng kaibigan. "Hindi din alam nina Mommy at Daddy na ngayon ang uwi ko ngayon. At kahit si Kuya Mark walang kaalam-alam na nandito na ako." Masayang kwento nito.

Hindi mapigilan ni Lea na palihim na pag-masdan ang kaibigan na si Jamie. Maraming pinag-bago sa istura ng kaniyang kaibigan na lalo itong gumanda at pumuti. Naka-suot si Jamie ng black fitted pants at tinernuhan lamang ng white crop-top. She even dyed her hair into black and gray highlights. Simpleng make-up lamang ang nilagay ni Jamie sa mukha, pero kahit ganun lumitaw ang pagiging natural nitong itsura at ganda. Lalo pa itong gumanda at ang kaniyang katawan, napaka skinny talaga. Ibang-iba na talaga ang gandang taglay ng kaniyang kaibigan. It's been 5 years itong hindi umuwi sa Pilipinas dahil pinag-patuloy niya ang pag-aaral narin. She's taking Law kaya't naging abala na rin ang kaibigan niyang si Jamie sa trabaho at pag aaral nito kaya't unti-unti na rin nawawala ang communication nila sa isa't-isa.

"Siya nga pala Lea, may dala akong pasalubong sainyo at lalong-lalo na rin ang pinaka-cute kong pamangkin. Asan na ba si Steven?" Ginala ni Jamie ang paningin para hanapin ang aking anak. Pansin din ni Lea ang ilang piraso na dala pala nitong paper-bag, hindi niya namalayan na may dala pala ito kanina pag pasok kanina ni Jamie.

"He's not here. Nasa school siya ngayon." Namilog ang mga mata nito sa aking sinabi.

"Wow naman. Siguro big boy na ang pamangkin ko hindi ba?" Anito at nilapag sa isang tabi ang paper-bag na hinanda nitong pasalubong sakanila. "Siguro ang guwapo na ni Steven ngayon at kamukhang-kamukha niya si Kuya Mark. Simula no'ng umalis ako, pinag-bubuntis mo pa lang noon si Steven. So tell me, hindi naman nag mana ang pamangkin ko sa napaka-samang ugali ni Kuya Mark ano?" Pag-uusisa pa lalo ni Jamie, na mapa-ngiti na lamang muli si Lea sa sinabi nito. Hanggang ngayon napaka-kulit pa din ni Jamie, at hindi pa din siya nag babago.

"Haha, hindi Jamie. Napaka-buti at napaka-bait na bata si Steven. Tiyak kong matutuwa ka, kapag nakita mo siya mamaya."

"Mabuti naman ano? Pabor pa ako na mag-mana si Steven sa ka-guwapuhan ni Kuya. Pero sa ugali? Jusko, huwag naman sana dahil nakaka-takot naman. Haha." Sabay silang nag-tawanan at nag-kulitan ni Jamie ng sandaling iyon.