A Vampire's Bite [COMPLETED] ✔

Chapter 38

Chapter 38: Throne

All I did is just to cry, watch and smile.

I'm carrying the some piece of Mom and Dad ashes. Ang mga matang sumalubong sa akin sa Svanvera ay puno ng lungkot, pangamba at takot dahil sa pagkawala ng Hari nila.

Sa lumipas na araw, si Zaxton muna ang namahala sa Elfego habang si Davis naman ay sinamahan ako sa Svanvera kahit na ayaw ko dahil alam kong marami pa rin siyang gagawin, nagpumilit siya.

Wala akong ibang ginawa habang wala pa si Amon ay kun 'di basahin ang ibang nakaabang na gagawin ni Dad sa Svanvera. Marami ito, napakarami. Si Savannah ang naging kaliwang kamay ko at si Davis ang namahala sa mga kawal.

Ako ang nag-utos sakaniya na palitan ang ibang taksil, alam kong kilala niya ang mga iyon at awra pa lamang niya ay marami ng natatakot. Hindi ko siya nilagay roon pala manakot kun 'di kilatisin pa ang mga natitira.

Paulit-ulit ang nangyayari sa araw-araw makalipas ang dalawang linggo. The kingdom is like an ice for me, wala ng yayakap sa akin tuwing hinang-hina ako. Wala na ang mga ngiti ng sarili kong ina tuwing uuwi ako.

I felt empty.

"V-viana, kumain ka muna." Lapag ni Vanna sa harapan ko nang pagkain habang binabasa ako ang isang libro tungkol sa sumpa.

"Si Mom, hinatiran mo na?" Wala ako sa huwisyong natanong iyon kaya napahinto ako.

Pareha kaming napabuntonghininga, binaba ko ang binabasa ko at tiningnan ang mga pagkain. Umupo siya sa tapat ko atsaka ako tinitigan na para bang mag dumi sa mukha ko kaya napahawak ako sa pisngi ko.

"May problema ba? May dumi ba?" Tanong ko.

Umiling siya, "You still have a time to move on, Viana. But don't forget that you're pregnant too, it's not healthy." Paalala niya.

Halos makalimutan ko ng may bata sa sinapupunan ko. Paulit-ulit ko ring iniisip kung paano kakausapin si Blade, paano siya pakikisamahan o kikilalanin kung siya mismo ay hindi ako kilala. Natatakot ako na baka ayaw niya sa 'kin.

"How about Amon? Pumayag na ba siya sa alok ko?" Tanong ko habang sinimulang kumain paunti-unti.

Tumango siya, "He will arrived here tomorrow. Sana nga ay tanggapin niya dahil hindi kana pwedeng umalis dito kapag nagkataon... mahihirapan kayo ni Davis, kayo ng mga anak niyo." Dagdag niya.

Napaisip din ako, paano kung hindi niya tanggapin ang responsibilidad niya? Pero hindi, alam kong tatanggapin niya ito. Gagawin ko ang lahat para tanggapin niya, gusto ko man yakapin ang pagiging Reyna pero doon iyon sa Elfego.

Kasama si Davis ang mga anak namin.

Lumabas na si Vanna dahil kakausapin niya pa ang kaibigan namin mula sa mundo ng mga tao na binibilhan namin ng ibang produkto. Yes, nag-iimport sila rito at gano'n din kami.

After this, I want to continue my studies there. Gusto kong tapusin ang kurso ko, gusto kong magkaroon ng diploma para malaya akong nakakalabas-masok sa mundo ng mga tao at dito. Mapapatunayan kong isa ako sakanila.

Bigla na lang akong napahawak sa tiyan ko at hinaplos iyon. Ano kayang magiging katauhan niya? Gusto ko sana ng babae, pero tatanggapin ko pa rin kahit anong ibigay sa amin ni Davis.

Why I'm thinking to all of this?

Bigla akong napatingn nang may kumatok sa pintuan. "Pasok," ani ko at pumasok si Davis suot ang mga paborito niyang itim na long sleeve folded into elbow and unbuttoned the three buttons. Black slacks and shoes.

King is not wearing like this, right? But him... ginagawa at sinusuot kung saan siya kumportable.

May ngiti sa mga labi niya habang naglalakad papalapit sa akin, naamoy ko kaagad ang nakakaadik niyang bango. Hinawakan niya ang magkabilang gilid at inikot ang upuan pakaliwa.