23.Bölüm | 🌙 Final-1: Aşk Panzehirdir. 🌙

357 34 41
                                    

Marinette Agreste

"Ve buradayız." Gecenin bir köründe, elimizde fenerlerle, çeşmenin başındaydık.

"Şimdi ne yapacağız?" Dedi Adrien. Dehlizi açmanın bir yolu olmalıydı.

"Etrafına bir göz gezdirin. İllaki bir şeyler vardır." Hepimiz sessiz arayışımızı başlattık. Gece olduğu için sürekli akan çeşmenin suyu durmuştu. Uzaktan bir şey bulamayınca sinirle ayaklarımı suya daldırdım ve çeşmeye biraz daha yaklaştım.

"Marinette!" Adrien'ın sesi kulaklarımı doldurdu. Sessiz bir sitemdi dudaklarının arasından çıkan ismim. "Hasta olacaksın. Çık oradan."

Onu dinlemedim. Elimi suya daldırdım ve çeşmenin altını kontrol etmeye başladım.

O an hissettiğim şeyle kalbim duracak gibi oldu.

"Çocuklar.."

"Ne?"

"Ne buldun?"

"Burada bir el izi var. Oyuk gibi. Sanki elim tam bu oyuğa sığı-" Tam o sırada elim tam olarak oyuğa oturmuştu. Mor ışık haleleri etrafa yayılmaya başladığında doğru şeyi bulduğumu anladım.

"Bizde arayalım, çabuk. Işığı biri görürse biteriz." Luka'nın garip bir şekilde aniden ciddi ve mantıklı oluşu ile hepimiz bir an afallasak da hızlıca toparlanıp odağımıza döndük. Üçü de oyuğu ararken Lula homurdanıyordu.

"Sanki sürekli şen şakrak biriyim ben? Ya sabır."

Şu durumda bile beni gülümsetebildiğini fark ettim. Onunla, onlarla tanışmak sanırım hayatım boyunca başıma gelmiş en güzel şeylerdi.

"Ya şapşal şey," Dedi Luka bana bakıp göz kırparak. Kıkırdamamı bastırmaya çalıştım.

O sırada Adrien'ın tarafından bir ışık göründüğünde onunda bulduğunu anladım. Adrien'ı Luka ve Chloe takip ettiğinde ışıklar çeşmenin merkezine ulaştı. Çeşme, adeta bir çiçek gibi açılmaya başladığında nefesimizi tuttuk.

Tam merdivenler göründü derken, aniden her şey durdu. Biz ne oluyor diye düşünürken bir anda bir ses yükseldi.

"Şifre?"

Uzaklardan yankı yapar gibi çıkan büyülü bir ses hepimizi şok etmişti o an.

Siktir.

"Ahh, Tanrım. Cidden mi?" Luka'nın isyanı tüm sessizliğimizi bozmuştu.

"Şifre ne olabilir ki?" Dedi Adrien etrafa bakınırken. Bende düşünmeye dalmıştım.

"Tamam, bitti. Burada öleceğiz." Chloe karamsar şiirini okumaya başlamıştı işte. "Hayır ben bu güzellikle daha evlenmedim, genlerimi çocuklarıma aktaramadım, tüm hayatım boşa falan mıydı?"

Yukarıya bakarak konuşuyordu. Galiba Tanrı ile küçük bir konuşma gerçekleştiriyordu.

"İstediğin çocuk olsun hayatım." Luka'nın ona bakıp göz kırpması ile şu an ne yaşadığımızı sorguladım.

Yasak - Miraculous Where stories live. Discover now