Sinem=nasılsın asker
Sinem=ben iyiyim
Sinem=Ama seninle atışmayı özledim
Sinem=Ne zaman dönersin bilmiyorum
Sinem=ama dönünce benden kurtulamıyıcaksın
Sinem=yeter artık sal beni diyeceğin zamanlar bile olucak
Sinem=bekliyorum haberin olsun
Sinem=biliyor musun bugün bir kadınla tanıştım
Sinem=bizim apartmana yeni taşınmışlar
Sinem=çok tatlı biriydi
Sinem=kolay kolay insanlarla iyi anlaşamam
Sinem=Ama ilk defa biriyle hemen samimi oldum
Sinem=yani senden sonra ilk defa
Sinem=böyle tek başına yazmak çok sıkıcıymış ama
Sinem=zaten mesajlarda tek tik
Sinem=neyse görmezsin ama
Sinem=kendine iyi bak
Bir haftadır abimler görevdeydi. Gülce ve berfin bir haftadır bende kalıyorlardı. İçeri yanlarına gittiğimde "aha geldi bizim aşık," diye dalga geçtiler.
"Ne aşkı berfin allah aşkına."
"Geç otur şöyle," dedi yanını göstererek.
Yanına oturdum. "Şimdi sana bir şeyler sorucam ama doğru cevaplar vericeksin."
"Sor berfin."
"Sen yüzbaşı ile konuşurken nasıl hissediyorsun?"
"Yani, iyi hissettiriyor sadece konuşmak değil varlığı bile mutlu ediyor, abim konusunda çok takıntılı davrandığım zamanlarda unutturuyor."
"Birde mesajlaşırken gülüyorsun."
Kendimi toparlayıp "yuh berfin ona da mı dikkat ettin."
"Sen devam et."
"Bu kadar işte, varlığını bilmek huzur veriyor bana, birde korkuyorum. Ona bir şey olmasından."
Gülce berfine elini çakması için uzattığında berfinde karşılık vererek "oldu bu iş," dedi.
"Ne işi."
"Aşıksın."
"Aşık falan değilim olmamda," diyip kestirip attım.
Umarım olmam.
"He he tabi inandık bizde."
"Uyuyıcam ben," diyip ayağa kalktım.
"Kaç tabi kaç."
"Kaçmıyorum." İnandık der gibi ellerini salladılar. Odama geçip kendimi yatağa attım.
Aşık değildim.
Tamam ona değer veriyordum. Ama bu kadardı. Daha fazlası yoktu.
Emin misin?
Fazlası yok.
♤
