25.Bölüm

11.3K 550 35
                                    

Ve AVUKAT HANIM 200K!

Öncelikle şunu belirtmek istiyorum, kitapta çok fazla yazım yanlışı olduğunun farkındayım. Bunun için finali paylaştıktan sonra bölümleri düzenlemeye almayı düşünüyordum. Eğer bölüm uzunlukları artarsa 30-35 arası finali vericem. Sonrasında ise kitabı kaldırıp düzenledikten sonra tekrar yayınlayacağım.

İyi okumalar.

----------

Karşımdaki kişi ile on gün sonunda rahat nefes almıştım. İyiydi ve gelmişti. Bir iki adım atıp kollarımı boynuna doladım. Sıkı sıkı sarıldım başını boyun girintime koydu ve kollarını belime doladı. 

"Geldin."

"Sözüm vardı avukat hanım."

Belimdeki tutuşu dahada sıkılaştı. Beni biraz daha kendine bastırdı. "İyisin değil mi?" diye sordum.

"Ben iyiyim, artık iyi olma sırası sende."

Söylediği ile kaşlarım havalandığında "Bu sefer kaçamadı, bu sefer öylece gidemedi, bu sefer yaptıklarının bedelini ödedi," dedi.

"Nasıl?"

Kurtulmuş muydum?

Bitmiş miydi herşey?

"Artık kimseye zarar veremeyecek ne sana ne de bir başkasına."

Öyleyse doğan neden bu kadar sakindi. Ne yapmışlardı.

"Siz," bir an duraksadım. "Siz ne yaptınız doğan, başınızı belaya sokmadınız değil mi?"

"Her şey adalete uygun merak etme."

"Senin adaletine göre mi?"

"Evet." Bunu söylerken sesinde hiçbir ifadenin kırıntısı yoktu. Gözlerine bakma ihtiyacıyla geri çekildim. Neler yapmışlardı tahmin etmek istemiyordum.

"Değmeyecek birileri için değecek insanların zarar görmesini istemiyorum doğan, ne abimin ne de senin zarar görmeni istemiyorum."

"Kimse zarar görmeyecek sinem, söz veriyorum."

------

Kapıyı açtığımda gördüğüm üç yüz ile şaşkınlığımı gizleyemedim. Annem karşımdaydı.

Ve yanında berfin ve gülce vardı.

İkiside bana bakıp sırıtıyordu. Annemin yüzü ise düşüktü. Tedirginlikle anneme baktığımda hafif kaşlarını çattı.

Sessizce yutkunup kızlara baktım. Ne anlatmışlardı.

Bir şey söylemeden içeri geçti ve elindeki çantayı holdeki vestiyere astı. Kızlara döndüğümde daha çok sırıtmaya başladılar.

Şuan doğanın burda olmamasına şükrediyordum. Allahtan annem gelmeden çıkmıştı. Gülce içeri girerken "şimdi biz gelirken yunan tanrısı sevgilini gördük annende tanıyormuş doğanı nerden bòyle diye sorunca da doğan kız arkadaşımın yanındaydım dedi açıkça aynur teyze de kim diye sordu doğanda senden bahsetti, aynur teyze anlayınca bize döndü biz susuncada tamam oğlum dedi doğana sonra doğan gitti zaten, olay bundan ibaret o yüzden bize kızma," dedi tek seferde. Duyduklarım ile gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

Berfinde içeri girince kapıyı kapattı. "Geçmiş olsun kardeşim," dedi ve içeri geçti.

İçimden şansıma küfür edip yanlarına geçtim. Ne vardı yani önce ben anlatsaydım.

AVUKAT HANIM (Yarı Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin