26.Bölüm

10.5K 461 16
                                    

Acı.

Tek hissettiğim acıydı. Kendimi zorladıkça sanki biri beynime bıçaklarını sokuyordu. Hatırlamak istiyordum neler olduğunu.

Doğanı.

Bende ne kadar vardı mesela. Kalbim onu gördüğünde hiç yabancılık çekmiyordu. Ama aklım, sanki bir şeyler yanlışmış gibi hep içime ekiyordu tohumlarını.

Canım çok yanıyordu.

O bana bir şey yapmamıştı ki. Ben ondan kim olarak hesap sormuştum.

Ama onunda yapmaması gereken şeyler vardı.

Mesela n'olursa olsun gitmemeliydi.

Birileri benim adıma kararlar vermişti.

O da bu kararlara uymuştu.

Olmaması gereken herşey olmuştu.

O gitmişti, kazada olmuştu.

Yanımdan gitmesinden sonra uyumuştum. O da bir daha gelmemişti.

Korkaklık yapıyordu. Ben n'olursa olsun gelmesini, bana her şeyi anlatmasını istiyordum.

O ise ısrarla gelmiyordu bana.

----------

Doğandan;

Ne kadar masum olduğunun farkında değildi. Onun masumluğu fazlaydı bana. Ben ona acıdan başka hiçbir şey verememiştim. Ben hayatına girdikten sonra hep acı çekmişti. Korumam gerekiyordu o masumluğu.

Ama yapamadım. Engel olamadım. Gelmedi bilsin, sevmedi belki de desin ama iyi olsun istedim. Benden uzakta iyi olmasını istedim. Saçının tek bir teli koptuğunda yıllarca onları sakladım. Kokusu benden gitmesin diye.

Uzaktan izlemekle yetindim.

Ama beceremedim.

Bana o mesajı attığı gün yenik düştüm ben ona.

Yine.

Bilseydi bu olanları o zaman belki böyle olmazdık. Anlatabilseydim ilk başta.

Onu gördüğümde bütün cesaretim gidiyordu. Ben onun karşısında aciz biriydim.

Kalbime ve aklıma hükmediyordu.

Ve ben ona engel olamıyordum.

İçimden onu atamıyordum. Gerçi atmakta istemiyordum.

Gülüşü her şeye değerdi. Güldüğünde çıkan gamzesi, kısılan gözleri.

Korktum vereceği tepkiden gidemedim yanına.

Kokusunu özlemeye başladım. Saçlarının kokusu gitmeye başlamıştı. Bende bıraktığı şalının üzerindeki koku bana yetmiyordu.

Saat çoktan gece yarısını geçmişti bile. Bir saat olmuştu buraya geleli ve artık gitmem gerektiğini de biliyordum.

Ama o kadar güzel uyuyordu ki doyamıyordum bakmaya. Açık bırakarak uyuduğu için saçları dağılmıştı. Hafifçe eğilip kokusunu içine çektim. Uyanıkken yapamazdım.

AVUKAT HANIM (Yarı Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin