[Unicode]
အခန်း ၈၇၇ ထောင်လွှားနေသည့် ဖန်းကျီဟောက်
ဖန်းကျီဟောက်သည်တော့ သူ့ပြိုက်ဘက်က အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေတာကြောင့် မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ မျက်မှောင်ကြုတ်သွားတော့သည်။ ဖန်းကျီဟောက်သည် အမျိုးသမီးများအပေါ် လေးစားမှုမရှိဖူးသလို အမျိုးသမီးတွေက အမျိုးသားတွေကို ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ဖို့ အရည်အချင်းမပြည့်မီဘူးလို့လဲ ယုံကြည်ထားသူဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း အခုချိန်မှာ သူ့တွင်ဆုံးဖြတ်ချက်ချပိုင်ခွင့်မရှိတာကြောင့် ကုနင်းကိုသာ အထင်သေးသည့်အမူအရာပေါ်ပေါ်လွင်လွင်ပြကာ ကြည့်နေတော့သည်။
ဟဲဟုန်ယွမ်ကလဲ ကုနင်း သူ့ကိုကြောက်သွားစေရန် စိုက်ကြည့်နေပေမည့် ကုနင်းက သူ့ကိုအလုပ်ရှုပ်ခံကာ အကြည့်လေးတစ်ချက်ပင် ပြန်မပေးလာတာကြောင့် ဒေါသထွက်လာတော့သည်။
သူကများ ငါ့ကိုလျစ်လျူရှုရဲတယ်ပေါ့!
လင်ရှောင်းထင်ကတော့ ထိုလူများ၏အပြုအမူကို မကျေနပ်သော်လည်း လက်ရှိသူ့ဇာတ်ကောင်နေရာကို သူသိတာကြောင့် တိတ်တိတ်လေးသာနေ,နေလိုက်သည်။
“မိန်းကလေး၊ မင်းနာမည်ကဘာလဲ?” ဟဲဟုန်ယွမ်၏အသံက လွန်စွာအထက်စီးဆန်လှသည်။
“ထန်အိုက်နင်း။” ကုနင်းဘက်ကလဲ လုံးဝမကြောက်ဘဲ ဝံ့ကြွားစွာဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
ထန်အိုက်နင်းဆိုသောနာမည်ကို လောင်းကစားလောကတွင် ဟဲဟုန်ယွမ်တစ်ကြိမ်မှမကြားဖူးတာကြောင့် လူသစ်ဟု ပိုလို့ယုံကြည်သွားတော့သည်။
“မိန်းကလေးထန်၊ မင်းဘယ်ကလဲ၊ မင်းဒီနယ်ပယ်ထဲကိုဝင်တာ ဘယ်နှနှစ်ရှိသွားပြီလဲ?” ဟဲဟုန်ယွမ်က မနှစ်မြို့ဟန်ကိုမဖုံးကွယ်ဘဲ ထပ်မေးလိုက်ပြန်သည်။
“ဒီနေ့ပြိုင်ပွဲနဲ့ ဒီမေးခွန်းတွေက ဘာမှမဆိုင်ဘူးလို့တော့ထင်တယ်နော်။” ကုနင်းပြန်ပြောလိုက်သည်။
“ငါက ပုံမှန်လေးမေးတာပါ၊ ဘာလို့ မိန်းကလေးထန်က ငါ့ကိုအရမ်းရန်လိုနေရတာလဲ? ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါကအသက်အရွယ်အရ မင်းထက်အများကြီး,ကြီးတယ်လေ။ တခြားလူတွေက အဖိုးကြီးတစ်ယောက်ကို မင်းပြုမူတဲ့ပုံစံနဲ့ပတ်သတ်ပြီး အပြစ်တင်ကြမှာမကြောက်ဘူးလား?” ဟဲဟုန်ယွမ်က ကုနင်းကိုအပြစ်ပုံချဖို့လုပ်တော့သည်။
