26. Bölüm

4.6K 322 113
                                    

25. Bölümün Sonu;

"Biz birbirimizi seviyoruz, Hanife Sultan, Firdevs Sultan bizi ayıramadı, siz kim olacaksınız ki bizi ayırcaksınız? Cidden kimdiniz siz?" Diye sordum alayla.

"Halasının kızı? Evet halasının kızıydınız. Mahir benim için nikahlı karısını boşadı, beni seviyor, bende onu o yüzden boşuna uğraşmayın." Dedim ve arkamı dönüp gittim.

Kapıyı yarı açık bıraktım ki içerden duyduğum sesle irkildim.

Bu ses Behicenin sesine benziyordu, yoksa o da mı bu işin içindeydi?

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Behicenin sesi odada yankılanırken belki de en son yapmam gereken şeyi yaptım.

Kapı aralığından odayı izlerken, Bihter ve Behice beni görmüyordu.

Bihter "Ne yapıyormuşum ben!?" Diye sertçe çıkıştı.

"Gözlerimle gördüğüm hâlde hâlâ inkâr edecek misin Bihter? Odaya saklanıp sizi izledim diyorum." Dedi Behice sinirle.

"Ne yapmaya çalışıyorsun sen? Ne haddine cihan hükümdarı ile karısının arasını bozmak!" Diye ekledi dişlerini sıkarak Behice.

"Ben ne yaptığımı biliyorum Validem! Sevdiğim adamın peşinden koşuyorum, onunla hayaller kuruyorum! Benim yoluma çıkmayın!" Diye sesini yükseltti Bihter.

"Sevdiğin adam bir cihan hükümdarı, Mihriden başka birini gözü görmeyen kör bir aşık. Yol yakınken vazgeçeceksin bu sevdadan!" Diyince Bihter burnundan soludu.

Sanki Behicenin bir şeyi bilmesini istemiyor gibiydi.

"Onları ayırınca belki o zaman asıl derdimi anlarsınız!" Dedi Bihter.

"Ne ayırması? Artık onlara kimse engel olamaz, birbirlerini seviyorlar görmüyor musun!?" Diye karşı çıktı Behice.

Ama bu son damla olmuş olacak ki Bihter sinirle "Asıl bunun için bu ikilinin bozulması lazım bunun için!" Diye bağırdı.

Vücudu titrerken, gözleri doldu ve elleri ile Behicenin ellerine yapıştı.

"Ben artık dayanamıyorum, Mihriyi seviyorum anla işte!" Diye bağırdı birden.

Behicenin gözleri şok ile açılırken Bihterin dizleri titredi ve "Onun saçının tek bir teline bile canını verebilirim." Diye hıçkırdı Bihter.

Behice ağalayan kıza şok içinde bakarken, Bihter tökezlemiş bir şekilde "Anne ben ölüyorum.. ben.. ben... Ben Mihriyi çok seviyorum! Mahir umrumda bile değil!" Diye ağlıyordu.

Behice ellerini tutup, tökezleyelerek ağalayan kadını elleri ile kaldırdı.

Bihter, Behicenin suratına ümitle bakarken, yüzüne yediği tokatla kendini yerde bulması bir oldu.

"Rezil... Sen... Sen nasıl böyle düşünebilirsin! O senin kuzeninin karısı karısı!" Diye bağırdı.

"Validem-" Dedi ki Bihter, Behice "Kes sesini!" Diye bağırdı.

Kapıya doğru ilerlerken arkasını döndü ve "Mihri'den de Mahir'den de uzak duracaksın! Bu konuşmayı hiç olmamış sayacağım, ama sadece kızım olduğun için! Ama eğer en ufak onları üzecek bir şey yaparsan, seni kendi ellerimle öldürürüm Bihter!" Diye bağırdı.

Ben hemen kendimi toparlayıp, hızla kolidoru terk edip, yan taraftaki odama girdim.

Hemen soluklanıp üstümü başımı değiştirirken kapının çalması ile irkildim.

HünkarımWhere stories live. Discover now