BEYAZ SERÇE

01

Gökyüzü hep ona

kendisininmiş gibi
sahip çıkan birini aradı.

Halsey & G-Eazy-

Him and I

Ellerim cebimde, çantam sırtımda. Issız sokaklarda yürüyorum bir başıma. Yağmur arttırıyor hızını. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken bile ifadesiz yüzüm. Öfkem kendime, kırgınlığım hayata. Kulaklığımdan yükselen sesler sadece zihnimi dolduruyor. Sessizlik korkutur beni. Kimsesizliğimi, sahipsizliğimi hatırlatır bana. Yağmurdan dolayı oluşan küçük göller ayaklarımı ıslatıyor. Bense umursamadan yürüyorum. Yine evden kovulmuşum. Hayır bu sefer kaçmışım. Esen rüzgar bedenimin üşümesine, titremesine sebep oluyor ama ben durmuyorum çünkü gidecek bir yerim yok.

Evimden daha çok evim olan sokaklarda dolaşıyorum. Durmadan, yorulmadan. Sonra bir titreşim ve müzik sesi kesiliyor. Şarjım bitiyor. Korkmaya başlıyorum. Ama durmuyorum. Bir yere gitmiyorum, gidemiyorum çünkü gidecek bir yerim yok.

Ara sokaklardan birine saptığımda birkaç erkek beni görüyor, ıslık çalıyor. Bana bağırıyor, bana doğru koşuyor. Oradan olabildiğince uzaklaşsam da hiçbir yere gidemiyorum, sebebi yine aynı.

Sonra bir köpek çıkıyor karşıma. Koskocaman, iri yarı. Ayaktayken benden daha uzun. Dişlerini gösteriyor bana. İçimdeki küçük kız, sen köpeklerden korkarsın, diyor. Artık büyüdüm, diyorum. Bedenim beni yalanlıyor. Titriyorum, terliyorum. Köpeğin yanından geçip gidiyorum. Yine devam ediyorum yürümeye. Artık sebebini açıklamama bile gerek yok.

Dakikalar sonra sırılsıklam sokak ortasındayım. Yanı başımdaki sokak lambası yanıp sönüyor. Dayanamıyorum, bağırıyorum, küfürler savuruyorum. En son yorgun düşüp sokağın ortasına çöküp sessizce ağlıyorum.

Sonra bir müzik sesi duyuyorum. Yakınlarda bir yerden geliyor. Çalan şarkı bana çok tanıdık. Ayağa kalkıyorum. Gözyaşlarımı siliyorum. Rimelim ve göz kalemimin aktığını anlıyorum. Müziğin sesini takip ediyorum. Mavi kapılı, 3 katlı bir apartman. Zeminin üstünden geliyor ses. Açık pencereden bunu anlıyorum. Kendimi durduramıyorum. Ne olacağını bile bilmeden kendimi merdivenlerde buluyorum. Titreye titreye çıkıyorum merdivenleri. Müziğin geldiği evin kapısının önünde duruyorum. O an bir his geliyor içime. Evimde hissediyorum. Sanki o sahipsizlik duygusunu alıp attılar içimden. Artık gidecek bir yerim var, diyorum. Sonra kapının üstündeki yazı çarpıyor gözüme: GÖKYÜZÜNE SAHİP ÇIKTIM.

08.08.2022

Bu kurgu bir gece yarısı aklıma gelen ve karakterlerini zerre kadar kafamda kurmadan yazdığım bir kurgu. Umarım karakterlerimiz için her şey çok güzel gider;)

Not: Karakterlerimizin adlarınım anlamlarını yeterince belli ettim bence;) Buraya varsa tahminlerinizi alalım.

Sizi çok seven Lyrna;)