"Büyükanne, köfteleri sen yer misin?"
"Ama ben kendi köftelerimi yedim canım, sen ye."
"Draco Bey sen yer misin?"
"Tatlım kendi köftelerini kendin ye. Draco kendi köftelerini yiyor, bak." dedim"Hem o senden büyük, ona ismiyle hitap etmemelisin."
"Ne demeliyim?"
"Evet Hermione, ne demeli?"
Bu soru üzerine Draco ima yapmasa duramazdı zaten. Bir cevap ararken ev telefonunun çalmasıyla rahatladım.
"Ben bakarım." dedi annem ayağa kalkıp.
"Scorpius, yemeğinle oynama!"
"Sadece iki yaşında, elbette yemeğiyle oynayacak." dedi Draco gözlerini devirip "Sonra da yiyecek."
"Ama yemiyor, Bay Çokbilmiş. İki yıldır onlarla başa çıkan benim."
"Kendi tercihin."
"Siz ikiniz birbirinizi hiç sevmiyor gibisiniz."
"Hayır Cassie, çok seviyoruz." dedim gülümseyerek "Sadece biz böyle anlaşırız."
"Evet Cassie, annen bazen çok sevdiği insanlara böyle davranır."
"Evet bazen Ron Amca'ya da yapıyor."
"Ron'u sever misin?"
"Sen onu tanıyor musun? Onunla da mı Hogwarts'taydın?"
"Maalesef, evet."
Cassie'nin heyecanına kıkırdarken annemin hızlı adım sesleriyle arkamı döndüm.
"Baban kaza geçirmiş, hastanedeymiş. Beni götürmen lazım."
"Ne? Durumu nasılmış? Ben de seninle geliyorum."
"Nasıl geliyorsun? Çocuklara kim bakacak?" dedi elini alnına koyup "Daha rahat bir zamanda gelirsin. Baban iyiymiş, hayati hiçbir sorunu yok. Sadece aptal adam ayağını kırmış. Kolunu da kırmış olabileceğinden şüpheleniyorlar. Sen onu merak etme, beni götür sadece. Ben de sana haber veririm."
"Pekala, o zaman şey- ben-"
"Sana birkaç haftalığına yardım edecek kimse yok mu?"
"Hayır herkes geziyor." dedim dişlerimi sıkıp "Ben bir yol bulurum. Bakıcı tutarım, şimdi seni götüreyim."
"Ben yardım ederim." dedi Draco "Bak Hermione, benden bir fırsatı çaldın, birkaç haftayı bana verip telafi et. Ben anneni bırakayım, sen çocukları hazırla ve bize gidelim. Annemler çocuklara bakar."
"Baban çocuklarımı öldürsün diye mi?" dedim fısıldayarak.
"Babam çocuklara hiçbir şey yapmaz, onlara bayılacaktır." dedikten sonra anneme dönüp gülümsedi "Bayan Granger, sizi ben götüreceğim. Sizi bekliyorum."
"Büyükbabaya ne olmuş?"
Cassie'nin mutsuz suratına bakıp hemen yanına gittim.
"Hiçbir şey tatlım. Ayakları uf olmuş sadece."
"Buraya gelecek mi? Büyükanne niye gidiyor?"
"Büyükbabaya yardım edecek, sonra yine gelecek."
Cassie bir anda ağlamaya başlayınca onu kucağıma aldım ve hafifçe hoplatmaya başladım.
"Bebeğim, gerçekten büyükbaba iyi. Hadi ama, ağlama. Gözyaşlarını silelim- Scorpius sen neden ağlıyorsun anneciğim?"
Scorpius'a doğru giderken Draco Cassie'yi kucağımdan aldı ve yüzünden saçlarını çekti. Zaten saçları çok uzun değildi ama hepsi yüzüne karışmıştı.
YOU ARE READING
Tangled // Dramione
Fanfiction"Ama bu hayatımı feda etmem demek." diye fısıldadım. "Asla böyle olmasını istemezdim." dedi derin bir iç çekip "Ama görünen o ki tek şansımız sensin, Hermione. Tek şansımız doğacak çocukların."
