Lütfen yorummmm 😋😋💖💖🥺
Aklım tamamen çocuklardayken işe odaklanmamın zor olacağını biliyordum, ama asıl zorluk bambaşkaydı.
Aklım hem çocuklarda, hem onların başında duran Malfoylarda, hem hastanelik olan babamda, hem de gözümün önündeki Draco'daydı.
Dün ne yaşamıştım? Cehennemin bir ön gösterimi miydi yoksa cennetin kapılarının sesi miydi, bilmiyordum. Tek bildiğim hiçbirini aklıma yerleştiremediğimdi.
"Hermione, sence hangi davetiye daha güzel?"
Evet, bir de Astoria vardı. Sürekli Draco'nun yanına gelip düğünle ilgili bir şeyler söylüyordu, o kadar kibardı ki benim de fikrimi almayı ihmal etmiyordu.
Tek istediğim asamı çıkartıp onu bir gelinciğe dönüştürmekti.
"Sağdaki." dedim gülümseyerek "Düğün ne zaman?"
"Karar vermedik." dedi Draco sertçe "Hermione, işlerini bitir. Bugün erken çıkacağız."
"İşlerim bitti." dedim "Eski işleri tamamlıyorum."
Draco ve Astoria şaşkınlıkla bana bakınca gülümsedim.
"Stresliyken çok iş yapıyorum, küçüklükten gelen bir alışkanlık."
"Ah, kıyamam sana! Neden streslisin ki?"
Çünkü nişanlından olan çocuklarımı ondan saklamama rağmen kader bizi bir araya getirdi ve dünyanın öbür ucunda sandığın ailesi şu an evlerinde onlara bakıyor.
"Aklım çocuklarda işte." dedim asıl problemi söylemek yerine "Sıkıcı dertler."
"Ah, çocuklar." dedi Astoria gözlerini devirip "Çocuklarla aram pek iyi değildir. Tabii, eminim seninkiler epey tatlıdır ama şey-"
"Astoria kendi çocukları olsun istemiyor. Anlatmak istediği buydu."
Draco çocuklu bir baba olmaya bu kadar istekli ve hazır gibi görünürken hayatına alacağı kadının bu hislerin tam tersini savunması garibime gitmemiş gibi davranmak için kendimi epeyce sıkmam gerekmişti.
"Biraz masraflı ve yorucu oluyorlar." dedi sıkılgan bir şekilde gülümseyip "Her neyse, benim gitmem lazım. Çok oyalandım burada. Görüşürüz!"
"Astoria, bu akşamki yemeği iptal etmemiz gerekecek. Çok önemli bir işim çıktı."
"Ne? Bu sefer ne oldu?"
"Annemlerin yanına uğramam gerek."
Astoria Draco'ya göz devirip odadan çıktığında ellerimle yüzümü kapattım.
"Bunu sürekli yapamam." dedim "Yalan söylemekte iyi değilim."
"Bana gayet becerikli bir şekilde söylemiştin."
"Ne demek istediğimi biliyorsun."
"Yalan söylemiyorsun."
"Ama bir şeyler saklıyorum, bunda da iyi değilim."
"Halledeceğim, tamam mı? Doğru zamanı bekliyorum."
"Tam olarak ne yapacaksın, Draco?" dedim kapıyı kapatıp. Ardından ayağa kalktım ve kimsenin bizi duymaması için ona yaklaştım "Çocuklarım bir babaları olduğunu bile daha yeni öğrendi, sen de çocukların olduğunu daha yeni öğrendin. Astoria kendi çocuklarını bile istemezken benim çocuklarımı istemeyecektir, zaten sen böyle davrandıkça bir şeylerin döndüğünü anlaması an meselesi olur. Dahası, Astoria tamamen hayatına girdiği an çocuklara onu babalarının karısı olarak tanıtırsam daha da beyinlerini dağıtacağım."
YOU ARE READING
Tangled // Dramione
Fanfiction"Ama bu hayatımı feda etmem demek." diye fısıldadım. "Asla böyle olmasını istemezdim." dedi derin bir iç çekip "Ama görünen o ki tek şansımız sensin, Hermione. Tek şansımız doğacak çocukların."
